Jeta ne fshat dhe ne qytet

[SENSUALI_TR]

Kane thuajse te njejten moshe. Jetojne vetem pak kilometra larg njera-tjetres, por bejne jete teresisht te ndryshme.
Lorina Misku eshte nje maturante nga kryeqyteti, ndersa Albana Ago 16 vjec, banon pak me tutje periferise, ne fshatin Vishnje te Tiranes.

Njera frekuenton gjimnazin “Sami Frasheri”, ndersa tjetra ate te Baldushkut. Ne diten e pushimit Albanen e gjejme duke u marre me punet e shtepise.

Jeta ne fshat nuk i ofron shume mundesi per te realizuar deshirat e moshes, ndaj zgjedh te jete sa me e dobishme ne familje.

“Kohen e lire e kaloj duke bere pune te ndryshme ne shtepi, duke ndihmuar maman, duke pare televizor”, shprehet Albana.

E reja kryeqytetase e gjen me ndryshe veten mes komoditetit qe i ofron jeta metropolitane.

“Pervec kohes kur jam ne shkolle, fundjavave dale me shoqet. Kaloj kohen ne internet qe eshte i domosdoshem per te gjithe”, thote Lorina.

Internetin per zbavitje Albana as qe e mendon. Jo vetem per faktin se ai eshte nje opsion i pamundur per ta pasur ne shtepi.

“Internetin e perdor vetem ne shkolle per materiale te ndryshme. Nuk kam ‘Facebook’ sepse prinderit nuk duan”, shprehet Albana.

Per te dhe prinderit e saj edhe celulari eshte nje luks i teperuar, qe te pakten mosha per momentin s’mund t’ia lejoje.

“Nuk kam celular, sepse prinderit nuk e mendojne se duhet ta kem per momentin. Kam shume qejf ta kem, por do te pres kohen per ta pasur”, shprehet ajo.

Albana e ndan diten e saj mes puneve te shtepise dhe mesimeve. Ndersa Lorinen pas mesimeve e presin momente me te bukura.

“Duke qene se jam ne nje periudhe qe duhet t’i kushtohem mesimeve ato jane me te rendesishme, por mundohem edhe argetimet mos t’i le pas dore”, thekson Lorina.

“Uue nuk kam mundesi te argetohem. Ketu ka shume pune. Dal pak me shoqet neper lagje dhe kaq. S’kam cfare te bej tjeter”, thekson Albana.

Bukuroshes nga qyteti, duket se fati i ka buzeqeshur me teper.

“Ambjenti qe me rrethon m’i ploteson te gjitha. Nuk me mungon asgje. Te gjitha gjerat qe me mungojne i kam afer”, shprehet Lorina.

Kerkojme vetem per nje cast t’u nderrojme rolet vajzave.

“Nuk e imagjinoj veten time ne fshat. Nuk do kisha keto mundesi argetimi, kete rreth shoqeror”, thote Lorina.

“Do me pelqente shume te jetoja ne qytet. Aty ka mundesi te argetohesh”, shprehet Albana.

Si te reja ambicioze te dyja bukuroshet endrrat i shohin te realizuara permes shkolles.

“Duke qene se jam maturante, ambicien e kam ne nivelet me te larta dhe dua te fitoj ate shkolle qe me pelqen”, shprehet Lorina.

Te pakten per Albanen, shkolla duket shpetimi i saj.

“Endrrat e mia jane te shumta. Parapelqej te bej shkollen e larte dhe pastaj te shohim”, thote Albana.

Bukuroshet ndajne te njejten kohe e hapesire, por dimensionet e jeteve te tyre per shkak te vendndodhjeve ndryshojne.

Lorina eshte reflektimi i kohes qe ka ndryshuar brezin e ri, ndersa Albana pranon ende me deshire te jete nyja e tradites qe vijon te ruhet ne disa treva shqiptare.

/Top Channel/

[drague]

se paska fshat Vishnje ne Tirane se kisha nigju naiher.

mos eshte nai disneyfshat??

[toni007]

Kane thuajse te njejten moshe. Jetojne vetem pak kilometra larg njera-tjetres, por bejne jete teresisht te ndryshme.
Lorina Misku eshte nje maturante nga kryeqyteti, ndersa Albana Ago 16 vjec, banon pak me tutje periferise, ne fshatin Vishnje te Tiranes.

Njera frekuenton gjimnazin “Sami Frasheri”, ndersa tjetra ate te Baldushkut. Ne diten e pushimit Albanen e gjejme duke u marre me punet e shtepise.

Jeta ne fshat nuk i ofron shume mundesi per te realizuar deshirat e moshes, ndaj zgjedh te jete sa me e dobishme ne familje.

“Kohen e lire e kaloj duke bere pune te ndryshme ne shtepi, duke ndihmuar maman, duke pare televizor”, shprehet Albana.

E reja kryeqytetase e gjen me ndryshe veten mes komoditetit qe i ofron jeta metropolitane.

“Pervec kohes kur jam ne shkolle, fundjavave dale me shoqet. Kaloj kohen ne internet qe eshte i domosdoshem per te gjithe”, thote Lorina.

Internetin per zbavitje Albana as qe e mendon. Jo vetem per faktin se ai eshte nje opsion i pamundur per ta pasur ne shtepi.

“Internetin e perdor vetem ne shkolle per materiale te ndryshme. Nuk kam ‘Facebook’ sepse prinderit nuk duan”, shprehet Albana.

Per te dhe prinderit e saj edhe celulari eshte nje luks i teperuar, qe te pakten mosha per momentin s’mund t’ia lejoje.

“Nuk kam celular, sepse prinderit nuk e mendojne se duhet ta kem per momentin. Kam shume qejf ta kem, por do te pres kohen per ta pasur”, shprehet ajo.

Albana e ndan diten e saj mes puneve te shtepise dhe mesimeve. Ndersa Lorinen pas mesimeve e presin momente me te bukura.

“Duke qene se jam ne nje periudhe qe duhet t’i kushtohem mesimeve ato jane me te rendesishme, por mundohem edhe argetimet mos t’i le pas dore”, thekson Lorina.

“Uue nuk kam mundesi te argetohem. Ketu ka shume pune. Dal pak me shoqet neper lagje dhe kaq. S’kam cfare te bej tjeter”, thekson Albana.

Bukuroshes nga qyteti, duket se fati i ka buzeqeshur me teper.

“Ambjenti qe me rrethon m’i ploteson te gjitha. Nuk me mungon asgje. Te gjitha gjerat qe me mungojne i kam afer”, shprehet Lorina.

Kerkojme vetem per nje cast t’u nderrojme rolet vajzave.

“Nuk e imagjinoj veten time ne fshat. Nuk do kisha keto mundesi argetimi, kete rreth shoqeror”, thote Lorina.

“Do me pelqente shume te jetoja ne qytet. Aty ka mundesi te argetohesh”, shprehet Albana.

Si te reja ambicioze te dyja bukuroshet endrrat i shohin te realizuara permes shkolles.

“Duke qene se jam maturante, ambicien e kam ne nivelet me te larta dhe dua te fitoj ate shkolle qe me pelqen”, shprehet Lorina.

Te pakten per Albanen, shkolla duket shpetimi i saj.

“Endrrat e mia jane te shumta. Parapelqej te bej shkollen e larte dhe pastaj te shohim”, thote Albana.

Bukuroshet ndajne te njejten kohe e hapesire, por dimensionet e jeteve te tyre per shkak te vendndodhjeve ndryshojne.

Lorina eshte reflektimi i kohes qe ka ndryshuar brezin e ri, ndersa Albana pranon ende me deshire te jete nyja e tradites qe vijon te ruhet ne disa treva shqiptare.

/Top Channel/

shume interesante kjo intervista dushe...

un do theksoja qe vertet per kete jeton ne fshate ka me pake mundesi argetimi ,por jeta po ecen para dhe shumica e fshatareve i kane lene vendet e tyre me ardhe e jetu ne qytet sepse jep me mundesi ne gjithçka kure jeton ne metropol.

dhe shkolla vertet hape shume dyere ..

[ajzberg]

Ate fshatin Vishnje do ta kerkojne me vone te pasurit e Tiranes per ndertuar vilat e tyre,por mua nuk me duket i drejte mendimi se duke patur celular ,internet dhe hapsire ku te dalesh me shoqerine mund te argetohesh ,prandaj ky shkrim apo verejtje per te krahasuar jeten kulturore te qytetit dhe te fshatit nuk eshte bindes.

[sulioti]

Ate fshatin Vishnje do ta kerkojne me vone te pasurit e Tiranes per ndertuar vilat e tyre,por mua nuk me duket i drejte mendimi se duke patur celular ,internet dhe hapsire ku te dalesh me shoqerine mund te argetohesh ,prandaj ky shkrim apo verejtje per te krahasuar jeten kulturore te qytetit dhe te fshatit nuk eshte bindes.

Shume e sakte Ajsberg.

Varet se si e shikon cdokush jeten, dhe varet se nec nivel shpirtror ka arritur cdo kush sepse kendveshtrimet jan te shumta,dhe eksperienca ime e jetes me flet me kete gjuh;

U linda ne fshat, mes njerzve te thjesht e te lodhur nga puna fizike, por gjithmon te gezuar e zemer bardh.

Ne fshat isha i lummtur, por gjithmon kisha deshiren te jetoja ne qytet(sepse me mungonte eksperienca dhe me shtynte ambicja e kureshtja),dhe shkova ne qytez,e nga qyteza ne qytet e nga qyteti ne metropol e keshtu me rradh, dhe sinqerisht, nese do mundja te ktheja kohen mbrapa(ne baze te eksperiences time, dhe dijeve e njohurive te perfituara gjith keto koh qe orovatem majtas djathtas)nuk do e kisha len kurr fshatin,sepse tani ne kete faz e peshoj jeten ndryshe dhe se qetesia shpirterore qe te ofron jeta ne fshat,nuk krahasohet me asgje te mire(te demshme)qe te ofron nje metropol leshi.

Ps kjo eshte e verteta,vetem nje ipokrit metrialist,do pretendonte te kunderten.

[-BATO-]

Nuk kam lindur në fshat, por do doja të jetoja në fshat.
Shumë gjëra që sot thuhet se janë të mira, janë vërtet shumë të këqija.

Tani që e njoh jetën "moderne" të qyteteve, do doja me gjithë shpirt të jetoja në fshat.

Do doja të shijoja kënaqësitë e thjeshta dhe të vërteta të jetës. Kënaqësitë e jetës së qytetit, të ashtuquajtura moderne, janë kënaqësi boshe me të cilat njeriu gënjen veten. Kush del jashtë natyrës, i shkurton jetën vetes.

Në kohët e sotme, nëse mund të sigurosh jetën në ndonjë fshat, është gjëja më e mirë që mund të bësh.