Virtualitet, hipokrizi dhe realitet!

[projekti21_dk]

Sa her kam degjuar biseda, pse jo edhe shkrime ne internet se interneti na mori ne qafe, na ra morali pertoke, se... dhe shume se, se.... dhe te them te drejten nuk isha ne gjendje te jepja ndonje pergjigje te prere se eshte apo s'eshte e mire kjo, por dija te thosha: po e perdore internetin drejte gjen gjera te bukura dhe me shume vlere.

Por kjo s'eshte ajo qe dua te them ketu. Ajo qe po sjell para jush eshte ajo " e provuara" ime, d.m.th pervoja ime.

Nga njoftimet e shumta te miat me persona nepermjet internetit beri qe takimet ( 5 sosh ) qe kam bere me miqte e njohur nepermjet kesaj "kutie" magjike te jene kaq miqesore dhe kaq dashamirese, se s'kam fjale t'i pershkruaj. Dhe bisedat qe zhvilluam ishin kaq te lirshme e kaq te ciltra sikur me shoket e tjere qe njihem prej vitesh.

Pajtoheni tani edhe ju qe interneti qenka nje gje e mire qe njerezit mund te gjejne shoke, shoqe, miq, pse jo edhe te dashur dhe kompjuteri - interneti te jete mesiti ( shkuesi, mblesesi ) me besnik!

Juaji,
Adem Gashi,
kesaj radhe nga TIRANA

[firaku]

I nderuari Adem njoftimet permes internetit mund te jene shume te mira nese kemi pakez kujdes.
Personalisht edhe une kam nje pervoje pozitive ne kete drejtim por qe armiku me i madhe kunder ketyre lidhjeve eshte KOHA qe nuk e kemi me bollek,ti takosh personalisht keta miqe te mire personalisht.
Por shpresa vdese e fundit kane thene.
Pershendetje dhe kalofsh mire kur te kthehesh ne Kosove na trego pake deri ku kan shkuar punimet ne Rrugen e Kombit.
Pershendetje.

[WALCHIRIA]

Personalisht me pelqejn shume keto miqesit internetore dhe definitisht qe po gjen qe cke me te miq ketu , ca me te shara e ca me te qeshura e ca me te qara e ca ne fjale te pare , ama miq per kok i ke nje hall te kesh beju cerre tek dera shpis i ke
I adhuroj miqt e mi virtuale .

[AuGuSt_]

Po Mund te gjesh dhe per me teper duhet te "gjuash" per antare/e te sinqerte

[Kaligula]

Teksa lexoj keto dhjetra mesazhe te postuara ketu them me vete ?! :

Ku eshte gjite kjo elokuence, miresjellje, retorike ........ aty jashte ne boten e vertete ku nuk ke nje tastiere para vetes per te klikuar ?!

Them se eshte per te ardhur keq ! Aty ku vertet miresjellja, elokuenca, bota e brendshme e gjithesekujt vlen dicka, kjo botë "fle", është e ndrydhur sikur te kesh turp nga ato qe te rrethojne, ose me mire kamuflohet me ndienjen e theksuar te zhargonit te perditshëm ironik (e metë qe e kam edhe vete), menefregist, "alabak" ..............

Ej si mendoni, eshte me lehte te jesh vetja jote para nje tastiere qe ste shikon askush apo nje "kameleon" prane rrealitetit qe na rrethon ?!

Ps: Pa dashur të ofendoj askend por jam lodhur nga shfaqje "teatrale" qe si shoh "aty jashtë".

[maryp]

kaligula nuk ndryshon aspak virtualiteti me realitetin... ne realitet zihen njerezit dhe ketu ne virtualitet bejne te njejten gje, madje me me shume ligesi pasi ketu mund ti japin gojes pa pasur ate friken qe te perballojne tjetrin fizikisht, ne realitet ka mirkuptime pershendetje, bisedime te kendshme, po e njejta gje ndodh dhe ne virtualitet..
pra njeri eshte njeri dhe kafshe si ne realitet ashtu dhe ne virtualitet..

[zogu dukagjinas]

Une them se realiteti dhe e verteta jane me te mira edhe nese jane te hidhura !!

[mia@]

Si ne realitet ashtu dhe ne virtualitet eshte e pamundur te jemi 100% vetvetja, sepse keshtu e duan rregullat e etikes. Pra ne nje fare menyre eshte vet shoqeria real;e dhe virtuale qe na kerkon te mos jemi gjithmone vetvetja. Duhet te buzeqeshim kur nuk e ndjejme. Duhet te heshtim, kur nuk duam,e shume te tjera si keto. Edhe ketu ne forum, nese do e shprehnim ashtu sic e ndjenim do plasnin keq zenkat me ofendime banale. Prania e niveleve, moshave te ndryshme sjell perplasje te shumta ne diskutim. Nese ne realitet do ta zgjidhja shoqerine apo personat me te cilet do diskutoja, ketu eshte e pamundur ti shmangesh. Edhe nese ti shmangesh, jane ata qe perplasen me mendimet e tua. S'te ngelet gje tjeter vetem te pershtatesh disi, ose te ikesh fare nese nuk mundesh.

[Kaligula]

kaligula nuk ndryshon aspak virtualiteti me realitetin... ne realitet zihen njerezit dhe ketu ne virtualitet bejne te njejten gje, madje me me shume ligesi pasi ketu mund ti japin gojes pa pasur ate friken qe te perballojne tjetrin fizikisht, ne realitet ka mirkuptime pershendetje, bisedime te kendshme, po e njejta gje ndodh dhe ne virtualitet..
pra njeri eshte njeri dhe kafshe si ne realitet ashtu dhe ne virtualitet..

E kam urryer gjithmone "virtualitetin" pasi kam dashur te shoh si urrejten, simpatine apo dashurine ne syte e dikujt. Them se asgje se rikuperon mimiken, gjestet e vogla qe per dike kalojne ashtu thjesht pa nje domethenie te madhe ndersa per mua kane me teper rendesi sesa njemije fjale te bukura.
Jeta ime ndahet ne dy faza :

Kur jam ne pune ku me duhet ti qesh dhe atij/asaj qe sdua t'ua shoh surratin me sy (paradite derin 04:30)

Pasditja qe fillon nga 04:30 dhe me duket vetja sikur u clirova nga nje gjemb brenda vetes, ne ate qe shoh jashte, me situaten e rastit qe me gjen ne shtepi, ne ndonje lokal te hajrit apo kush e di .......

Nejse une mendoj se shume njerez jane te frikesuar nga menyra sesi do te priteshin ne rrealitet duke qene vertet vetja e tyre ! (dhe kjo per mua kjo eshte e habitshme)

Mendoj se filllimet e "suksesit" do ti kishin kur te fillonin te ishin vetja e tyre dhe jo duke u fshehur pas nje tastiere kompjuteri dhe duke u sjellë si "Ass-hoole" jashtë ........ ( Me falni per gjuhën jashte te zakonshmes por e di qe nuk do t'iu lendoje shume pasi e di qe e degjojme cdo dite, apo jo ?)

[Kaligula]

Si ne realitet ashtu dhe ne virtualitet eshte e pamundur te jemi 100% vetvetja, sepse keshtu e duan rregullat e etikes. Pra ne nje fare menyre eshte vet shoqeria real;e dhe virtuale qe na kerkon te mos jemi gjithmone vetvetja. Duhet te buzeqeshim kur nuk e ndjejme. Duhet te heshtim, kur nuk duam,e shume te tjera si keto. Edhe ketu ne forum, nese do e shprehnim ashtu sic e ndjenim do plasnin keq zenkat me ofendime banale. Prania e niveleve, moshave te ndryshme sjell perplasje te shumta ne diskutim. Nese ne realitet do ta zgjidhja shoqerine apo personat me te cilet do diskutoja, ketu eshte e pamundur ti shmangesh. Edhe nese ti shmangesh, jane ata qe perplasen me mendimet e tua. S'te ngelet gje tjeter vetem te pershtatesh disi, ose te ikesh fare nese nuk mundesh.

Fjalet e tua jane vertet te zgjuara dhe delikatesa jote me habiti vërtet !

Them se duhet të kishe menduar dhe nje version tjeter ! :

A duhet të jenë të domosdoshme gjithmonë kompromiset ?! (të përshtatesh)

A duhet heshtur perpara nje poshterise, sepse ti e di qe nese do te flasesh ai eshte "fundi yt" !

Une mendoj se shume njerez harrojne qe jemi vecse kalimthi ne kete bote dhe tik-taku i gjithkujt nuk rresht per asnje cast deri ne momentin qe do te ndalojë !

E pranoj jam idealist, por tashme qe them se idete i kam te qarta pasi kalova shume nga traplliqet qe deri dje i enderroja, dua qe atë c'ka me pret para, ta ndertoj ashtu si une jam vertet pa dyshime, nderhyrje pa "te tretet" ose me mire ta permbledh me atë qe ti thua "Të përshtatesh".

"Rruga e drejtë është gjithmone ajo më e vështira"

Me dy fjale "Ji vetja jote ne çdo moment pasi mund te mashtrosh të tjeret por jo veten"