kryepeshkopit ortodoks Janullatos te Papa

[toni77_toni]

Papa kryepeshkopit ortodoks Janullatos:

në Shqipëri, të krishterët kanë mbajtur gjallë fenë duke e paguar me jetë. Të forcohet impenjimi ekumenik

Katolikë e ortodoksë të dëshmojnë sëbashku fenë e krishterë: ky është thelbi i fjalimit që mbajti Papa Benedikti XVI në audiencën me Kreun e Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë, kryepeshkopin Anastasios Janullatos, i cili nga ana e tij e quajti këtë vizitë historike. Në të vërtetë, është hera e parë që një delegacion i Kishës ortodokse të Shqipërisë vjen në Vatikan për t’u takuar me Papën e Romës. Benedikti XVI kujtoi me admirim shembullin e të krishterëve shqiptarë, që e mbajtën gjallë fenë gjatë viteve të komunizmit ateist si edhe gjurmët që ka lënë krishterimi në kulturën e shqiptarëve:

“Gjatë gjysmës së dytë të shekullit të kaluar, të krishterët në Shqipëri, si ortodoksë ashtu edhe katolikë, e mbajtën fenë gjallë pavarësisht nga regjimi ateist jashtëzakonisht shtypës dhe armiqësor; dhe, siç dihet, shumë të krishterë paguan me jetë mbrojtjen e fesë. Rënia e atij regjimi i hapi rrugën ringjalljes së bashkësive katolike dhe ortodokse në Shqipëri”.

Papa lavdëroi punën e bërë nga kryepeshkopi Janullatos për ngritjen e vendeve të kultit, formimin e klerit, katekizmin e tërheqjen e rinisë drejt vlerave të krishtera. Këto arritje i vuri në dukje edhe vetë kreu i Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë, gjatë përshëndetjes që i drejtoi Benediktit XVI:

“Me hirin e fuqinë e Zotit, Kisha jonë ka rilindur dhe ka bashkuar të gjithë të krishterët ortodoksë në Shqipëri, pavarësisht nga prejardhja e tyre etnike. Ajo është rritur sistematikisht; duke forcuar jetën liturgjike, duke u lutur, duke bërë katekizëm e duke përkthyer e botuar literaturë të krishterë; duke formuar e duke shuguruar mëse 140 klerikë; duke ndërtuar 145 kisha të reja; duke restauruar 70 të tjera e duke riparuar 160 kisha dhe qendra kishtare; e mbi të gjitha duke bërë përpjekje këmbëngulëse për ta afruar brezin e ri me Krishtin. Njëkohësisht, ajo po jep kontribut aktiv në përparimin e shoqërisë shqiptare, përmes nismave në fusha si shëndetësia, arsimi, asistenca sociale, zhvillimi bujqësor dhe kultura”.

Një nga argumentet kryesore të audiencës ishte pa dyshim impenjimi i përbashkët në fushën e ekumenizmit. Papa përmendi shembullin e bashkëjetesës ndërmjet feve në Shqipëri, duke vënë theksin në dy iniciativa të rëndësishme, siç janë ngritja e Shoqërisë Biblike Ndërkonfesionale dhe krijimi i Komitetit për Marrëdhëniet Ndërfetare:

“Këto janë përpjekje të kohës – nënvizoi Ati i Shenjtë - për të nxitur mirëkuptimin e ndërsjelltë dhe bashkëpunimin e dukshëm, jo vetëm ndërmjet katolikëve dhe ortodoksëve, por edhe ndërmjet të krishterëve, myslimanëve e bektashinjve”.

Nga të dyja palët u konfirmua impenjimi për të bërë ç’është e mundur që të krishterët të japin një dëshmi të përbashkët për Krishtin, në rrugën e vëllazërimit e të paqes. Kryepeshkopi Janullatos theksoi se ndjehet tejet i nderuar dhe i gëzuar për këtë takim me Papën Benedikti XVI dhe nënvizoi se bota e sotme ka nevojë për afrimin më të madh ndërmjet të krishterëve. Për këtë, theksoi ai në përshëndetjen drejtuar Papes, nismat e dialogut teologjik, që kanë për qëllim pajtimin ndërmjet konfesioneve janë “detyrë themelore” për të gjithë krerët e Kishave.

Janullatos shoqërohet nga një delegacion i përbërë prej Mitropolitit të Korçës, peshkopëve të Apollonisë e të Krujës e të tjerë. Ata do të zhvillojnë takime edhe me krerët e Këshillit Papnor për nxitjen e Bashkimit të të Krishterëve dhe do të vizitojnë vendet e kultit në kryeqytetin italian. Më 8 dhjetor, delegacioni do të largohet nga Roma.

[toni77_toni]

Fjalim i Papës Benedikti XVI në audiencën me Fortlumturinë e Tij,
kryepeshkopin Anastasios Janullatos

Sot paradite, në orën 11.00, Papa Benedikti XVI priti në audiencë kryepeshkopin e Tiranës, Durrësit dhe të gjithë Shqipërisë, Fortlumturinë e Tij Anastasios Janullatos, në krye të një delegacioni të Kishës Ortodokse Autoqefale. Më poshtë, fjalimi i plotë i Papes me këtë rast:

Fortlumturia Juaj
“Hir e paqe prej Hyjit Atë dhe prej Jezu Krishtit Zot” (2 Sel 1:2). Jam i gëzuar t’i uroj vëllazërisht mirëseardhjen Fortlumturisë Suaj dhe përfaqësuesve të tjerë të shquar të Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë, të cilët ju shoqërojnë sot. Kujtoj me mirënjohje, pavarësisht nga rrethanat e trishtuara, takimin tonë në funeralin e Papës së ndjerë Gjon Pali II. Kujtoj gjithashtu me kënaqësi se edhe vetë Paraardhësi im pati rastin t’ju përshëndesë në Tiranë, gjatë Vizitës së tij Apostolike në Shqipëri.

Siç dihet, Iliria e pranoi Ungjillin që nga kohët apostolike (cf. Vap 17:1; Rom 15:19). Që nga ajo kohë, mesazhi shëlbues i Krishtit ka sjellë fryte në atdheun tuaj deri në ditët tona. Siç dëshmojnë edhe shkrimet e hershme të kulturës suaj, përmes një formule latine të lashtë pagëzimi sëbashku me një himn bizantin mbi Ringjalljen e Hyjit, feja e etërve tanë të krishterë ka lënë gjurmë të mrekullueshme e të pashlyeshme që në rreshtat e para të historisë, letërsisë dhe artit të popullit tuaj.

E megjithatë, dëshmia më e jashtëzakonshme gjendet pa dyshim në vetë jetën. Gjatë gjysmës së dytë të shekullit të kaluar, të krishterët në Shqipëri, si ortodoksë ashtu edhe katolikë, e mbajtën fenë gjallë pavarësisht nga regjimi ateist jashtëzakonisht shtypës dhe armiqësor; dhe, siç dihet, shumë të krishterë paguan me jetë për atë fe. Rënia e atij regjimi i hapi rrugën rindërtimit të bashkësive katolike dhe ortodokse në Shqipëri. Veprimtaria misionare e Fortlumturisë Suaj njihet, sidomos në rindërtimin e vendeve të kultit, në formimin e klerit dhe në punën katekistike, që po bëhet tani, një lëvizje përtëritëse që Fortlumturia Juaj e ka përshkruar me të drejtë si Ngjallja.

Që nga fitimi i lirisë, Kisha Ortodokse në Shqipëri ka marrë pjesë frytshëm në dialogun teologjik ndërkombëtar ndërmjet katolikëve dhe ortodoksëve. Impenjimi juaj për këtë pasqyron qartë marrëdhëniet vëllazërore ndërmjet katolikëve dhe ortodoksëve në vendin tuaj dhe frymëzon krejt popullin shqiptar, duke treguar se si është e mundur që të krishterët të jetojnë në harmoni.

Në këtë dritë, do të bënim mirë të nënvizonim elementet e fesë, që janë të përbashkëta për Kishat tona: besojma e përbashkët nikeane-kostandinopojane; i njëjti pagëzim për faljen e mëkateve dhe për t’u bërë një me Krishtin e me Kishën; trashëgimia e Koncileve të para Ekumenike; bashkimi i vërtetë, megjithëse jo i përsosur, që përjetojmë dhe dëshira e përpjekjet e përbashkëta për të vazhduar rrugën e nisur. Dua të përmend këtu dy nisma të rëndësishme në Shqipëri: ngritjen e Shoqërisë Biblike Ndërkonfesionale dhe krijimin e Komitetit për Marrëdhëniet Ndërfetare. Këto janë përpjekje të kohës për të nxitur mirëkuptimin e ndërsjelltë dhe bashkëpunimin e dukshëm, jo vetëm ndërmjet katolikëve dhe ortodoksëve, por edhe ndërmjet të krishterëve, myslimanëve e bektashinjve.

Gëzohem sëbashku me Fortlumturinë Tuaj dhe me të gjithë popullin shqiptar për këtë përtëritje shpirtërore. Njëkohësisht, mendoj me mirënjohje ndaj Zotit të Gjithpushtetshëm për shërbimin tuaj në atdhe dhe për kontributin tuaj personal në forcimin e marrëdhënieve vëllazërore me Kishën Katolike. Të jeni të sigurtë se ne, nga ana jonë, do të bëjmë ç’është e mundur për dëshminë e përbashkët të vëllazërimit e paqes dhe për të vazhduar me ju impenjimin e përtërirë për bashkimin e Kishave tona, duke iu bindur Urdhërimit të ri të Zotit tonë.

Fortlumturia Juaj, në këtë frymë bashkimi, është kënaqësi për mua t’ju uroj mirëseardhjen në qytetin e Apostujve Pjetër e Pal.