Jeta

[e panjohura]

E ju,u lutem mos me gjykoni,
e till eshte jeta ime,u lutem me kuptoni,
mos i thuani "e lige" nje vajzeje qe vuan,
ju nuk e dini se vdekja me fatin e saj po luan.

Nuk je Ti e vetmja,qe ke vuajtje ne kete bote
Duhet te qendrosh e fort,deri sa te jetosh
Mos mendo qe une e kam nje jete pa lot
Kto na i servoj jeta,duhet te pajtosh!
Ps.Nuk ishin qellimkqija vargjet e mija,u mundova te ta theme qe duhet te jesh e fort!Me fale nese u ndjeve e fyer!

[tetovarja87]

nuk eshte fare problem e panjohura.
Por une kur shkruaj ne kete menyr me vjen si me e nxjer nje te keq nga barku.
te falem nderit shum per gjithc'ka
dhe ja kalofsh sa me bukur....
un mundohem te jeme forte ne sy te motres dhe vellaut,por ne brendesin time vuaj.
i vetmi ky forum qe me bene te jem pak me e qete ku nepermjet vargjeve te mia,edhe pse nuk jan aq te mirra,
un shpalos dhimbjen time...

nderimet e mia

[tetovarja87]

MALLE

Kam mall qe dashurin ton dhe nje her ta perjetoj,
dhe pak fuqi qe kam te te perqafoj,
kam mall dhe dua qe me zemer te te bekoj,
por,s'mundem...
Dicka me shtyn te te mallkoj...
Kam mall te ndjej shijen e buzeve te tua,
te te bind c'vler ka dashuria jone per mua...
Kam mall vertet...
por malli ngelet vetem mall...
SE DASHRIA JON VDIQ NJE HERE...
E UNE S'KAM FORCE TA RRINGJALL...

[tetovarja87]

VARGJE MBI VETVETEN


Tingujte e nje kasete te vjeter me cuan shume larg! Ateher kur Dielli dukej i vertet dhe ekzistenca e Zotit na bente Hamleter. Ateher kur kerkonim pa e ditur se c'deshem,ateher kur deshem pa ditur te kerkonim... Ateher kur i buzeqeshnim fatit ironik dhe ai dhimbjen na e kthente njeqindfish. M'u kujtua kur mbylla se bashku me sirtarin e rende edhe endren naive per te jetuar te lumtur...
Por nuk e mendova se ai do te mbyllej perjete dhe ai nuk do te sherbente me per te kujtuar. Por per te vuajtur momentet e kaluara. "Nese arri te harosh dicka,ajo do te te mungoj tere jeten! por nese nuk do te arish ta harosh,ateher ajo do te ta beje jeten sketerre!"-thote Remarku. Keshtu qe duke ju trembur sketerres se shpirtit,preferova te hapja dyert e harreses. Por kur ore per ore e dite per dite pret me padurim te harosh at qe "nuk mundesh" fillon dhe obsesionihesh pas kesaj ideje. Ekziston nje marveshje instiktive midis trurit dhe shpirtit. Kur gjerat jan tmerresisht te dhimbshme per shpirtin,truri i bene te pabesueshme dhe mundohet ti harroje.
Kendonimte trembur nga e ardhmja "vuajtje,vaje dhe ca pika lot,per te rinjet fatkeq qe nuk jetuan dot...",pa e ditur se fatkeqet q vertet qe nuk jetuan dot do te ishin prinderit e mi...e kush tjeter? Do te duheshin nete te tera dimri per te treguar te gjithe vuajtjet e nje femije. Por do te mjaftonte nje moment i lumtur per te tu kujtuar ai premtim naiv e per te te ngrire buzeqeshja "Do te jemi gjithnje bashke" dhe nuk dushonim se nje dite do te na ndante nje force e mbinatyrshme.
Nuk do te ishte rruge e gjate,as bindje te semura,por do te ishin ligjet e botes se cmendur...
Eh! Te ishim bashke perjet ishte e pra deshire e paplotesuar ne kete shkretetire ndjnjash... Buzrqeshja e trishtueshme me shakate e marra qe fati na bente. Kur nje mengjes u zgjova dhe Bota krejte e zbrazet mmua mu duk. Ateher kuptova c'kisha humbur,vetmin fitova gjithashtu. Me rrezellinte si smerald merzia dhe e ardhmja ngrysteisi nje muzg me re. Nuk dija cilen rrug te zgjidhja dhe preferova lirine nga burgu mendor e kujteses. Por u bera rob i vetvetes se deshperuar......................

[tetovarja87]

Te prita

Te prita mbrem,
per te biseduar,
te prita kohen me ty me kaluar,
te prita te ndegjoj fjalen tuaj,
te prita..te prita deri sa u merzita.


Te pres edhe sonte,
por ti mos eja,
te lutem shum mos eja,
se nuk e di si te veproj,
nuk e di c'ka te te tregoj,
nuk e di si te aktroj,
kete ndjenje ne zemer te mos u'a tregoj...



Krijova nje bote te vogel,
brenda botes sime,
eshte aq e embel,
me jep shume gezime,
por me vjen keq une keta lumturi t'a pranoj,
nuk d'ua me ty,ne dic'ka te gaboj....

Tani ne ket moment,dic'ka ne zemer po me troket,
sikur ndonje akrep ore brenda te kish mbet,
ndegjoj nga dale dhe aspak nuk flas,
a thua te hap zemren se eshte duke plas...


Kurr nje pershperitje pa pritmas u ndeghua,
" mos me largo nga zemra se s'do mundesh dot pa mua" !
Por une kete pershperitje s'dua ta ndegjoj...
S'dua me per ty,per nje shok te mendoj...

[tetovarja87]

NDJENJ FAJI


Peshon mbi supe nje ndjenje faji,
nga nje grindje pa kuptim,
ngritje nervash te pa duruar,
eshte faji yt,s'eshte faji im.


E lam ne heshtje ndjenjen tone,
dhe kokat mbajme menjan,
nuk e di se kush te foli,
kush njerin nga tjetri e ndane.


Ndjenje e forte me pershkon trupin,
kurr kalon e s'me flet dote,
krenarin mbajm mbi vete,
e mbi ndjenja te besojm,
ndoshta eshte e kote...


Sa me dhemb ikja jote,
deshperimi lendon pa fjale,
nuk e di c'te beje me endren,
qe nga dita te harroj,
nata me sjell gjithmon mall.

[tetovarja87]

Te dua...
sa qielli,sa gjithesia.
Te dua...
sa gjithe pafundesia.
Te dua...
ne c'do hap,ne c'do drejtim.
Te dua...
te ndjej ne shpirtin ti.
Te putha...
ne balle beje sikur s'shihje.
Te putha...
ne sy,beje sikur flije (fleje).
Te putha...
ne gush,beje se rrenkoje.
ah ! hileqare....
PUTHJE NE BUZE KERKOJE...

[RockStar]

Shum te bukura ... komplimente tetovare .

[tetovarja87]

Asgje s'me ka mbetur ne jete,
pervec trupit te shkrete,
asgje s'me duhet,
asgje s'me mungon,
asgje s'posedoj,
per asgje s'jame,
asgje s'eshte per mua,
askush s'me duhet,
askujt s'i duhem,
askujt s'i besoj,
askush s'me beson,
askend s'e dashuroj,
askush s'me dashuron,
askend s'e urrej,
askush s'me urren...
Nuk eshte patjeter te hy ne dhe njeriu per te vdekur...

[gjakushi]

Te dua...
sa qielli,sa gjithesia.
Te dua...
sa gjithe pafundesia.
Te dua...
ne c'do hap,ne c'do drejtim.
Te dua...
te ndjej ne shpirtin ti.
Te putha...
ne balle beje sikur s'shihje.
Te putha...
ne sy,beje sikur flije (fleje).
Te putha...
ne gush,beje se rrenkoje.
ah ! hileqare....
PUTHJE NE BUZE KERKOJE...

Sidoqofte gjendja shpirtrore e njeriut, ai duhet t e sprehe shpresen! Deshiroj tu pershendes me kete perle poetike! Deshiroj te arrini po ate ndjesi te lumturise, qe, per ato qe ju ndjeni humbje te kompensoni zbrazëtinë. Nderime!