ne Tropoj nuk mundet ti thot kshu babes se vet, ama ishte anasjelltas.
Ishte nje shtepi e madhe ne gash te gurit, pjesa e Kerrnajes, familja e Haklajve. Kjo kulle ishte e madhe ne madhesi ne numer mashkujsh, ne pasuri dhe ne mendjen e njerzve, aty priteshin paria a katundit dhe e mbare Tropojes kur kalonin nga ajo ane.
I Zoti i kulles, ishte njeri i mencur dhe shum shum i holle nga mendja, por djli i tij i madh Muharremi nuk like ke ne sobe me hap gojen, Muharremi vet ishte shum shum llafazan atehere quheshin llafazane se sot quhen komunikues :-D
Vishin musafiret ne sobe, Muharremi ec muhabet, vslejke ke me fol.
Baba i zan ngusht, ngaqe skish ca me i than djalit, kur e teprojke ja bajke:
E ki mir Muharrem, e ki mire Muharrem....medemek ndale ma dreqin se e bane kanal.
edhe sot e ksaj dite kjo shprehi perdoret brez pas brezi ne Tropoj, kur dikush flet shum apo rren shum na ja bajm: E KI MIR MUHARREM.....edhe folsi e myll gojen.
Krijoni Kontakt