Brunilda Boçova

[brunilda_it]

4-Fajet e reve (500-tercina)

5-Penët krehin dallgët (poezi) bashkëautore me poetin Albert R. ABAZI

6-Simbioza e yjeve (poezi)

[brunilda_it]

7-Perëndim i ciflosur (poezi)

8-Fjalëz e vesuar (273-aforizma)

9-Në gjunjë të mallit..., (poezi)

[benseven11]

Ja dhe kopertina tjeter e Brunildes qe me kerkoi ndihme ta fusja ne forum.Shume poezi te bukura.Urimet e mia dhe suksese te metejshme.

[brunilda_it]

Në greminat e poezive!!!!

Nuk më dhemb hija që do të ngelet me vitet,
As kujtimi i tyre i ngrirë në një cep të regjur letre...,
Lagështira do të hyjë thellë e do t’ia përpijë synë e malltë.
Dëshmi fatale, kyçur nga burgu i harresës-humbje memorie!
Një tjetër letër do të drijë nga lindja e jetës së re,
Koha do të mbetet dëshmimtare e fundit në gërmat e saj dite.
Nuk më dhemb, jo s’më ngacmon ai kujtim i regjur...,
Fryma e penës do t’a hedh në greminat e poezive të mia.


Poezi e pregatutur per ne "antologjine" e lidhjes "DEGA e BLERTE"_Selanik

[andreas]

SI TA SHKRUAJ PSHERETIMEN?!
Une ne fund te titullit dote vendosja edhe te dyja shenjat e piksimit(?.!)Dhe kjo jo per te korrigjuar ndonje gabim ortografik ose ndonje harrese, por per ti dhene nje "ngjyrim shprehimor" frazes(titullit ne rastin prezent) ashtu sic e artikulojme ate.Me kete gjest
e ftojme lexuesin qysh ne kopertinen e librit te problematizohet se bashku me autoren e te "inkriminohet"direkt ne "vorbullen" koncentrike te vargjeve e mesazheve poetike...Dhe njekohesisht e paralajmerojme ate per cka dote ndeshet pergjate "shtigjeve" te vargjeve e frymezimit te autores ne liber...Si performance kopertina eshte stisur mire me hollesira te dukshmshme e te spikatura (rrathet bashkqendrore qe pershkohen nga fluturimi i nje pulbardhe) qe i qendrojne bukur syprines se librit...Te njejten gje dote thosha edhe per dy tiujt e tjere UJVARA E ENDRRES qe te sugjestionon direkt nje imazh romantik plot vale emocionesh te gezueshme..DISQET NISIN TE FLASIN ketu vecansia e permbajtjes(hipoteze?)se librit shoqerohet gjithashtu me nje paraqitje disi te vecante ,megjithese nuk e kam idene e plote se cfare trajton aty autorja...

[andreas]

Sa per librat e tjere te BRUNILDES , duke gjykuar nga vjershat qe kam lexu ketu ne forum, nuk kam as me te voglin dyshim se jane vellime te bukura te mbushura me sinqeritet,romantizem e emocione te forta. Emocione qe te vene shpesh ne mendime ,qe te prekin thelle e te bejne ta ndjesh thelle ate "dritherime" qe perkundet vargjeve si motiv nostalgjie,dhimbjeje dhe shprese...Une personalisht dotja surgjeroja pa rezerva cdo lexuesi e admiruesi te poezise vellimet poetike te Brunildes qe jane me te vertete "copeza" ndjenjash e perjetimesh te bukura,emocionuese e mbreslense...Poezite e ketyre vellimeve do ta pasurojne e zbukurojne me teper bibloteken e kujtdo qe doti perzgjedhe ato per ti lexuar e rilexuar serisht...

[brunilda_it]

Grijtësia e viteve marsiane !

Me ikjen e ditëve një lëmsh kujtimesh të shpalosa duarve,
I hapa radhë-radhë, i shfletosa ditë-bukurat në sytë e tu…,
Në ditën e shënuar tënden i bëra tufë lulesh për ty.
Tërhiqen ditët, zinxhirë në hapat tona pa kuptuar,
Vitet ikin si re të rrëmbyera në trup të diellit.
Si në rreth unaze mbështillen rruaz ditët e lumtura
Ti mbushur me mijëra urime nga shpirti im, heshtur rri,
Unë ngre e para gotën të thyej grijtësinë e fjetur!

Poezi e pregatutur per ne "antologjine" e lidhjes "DEGA e BLERTE"_Selanik

[brunilda_it]

Kur jam ndeshur me ty...,...,

Hera e parë që u ndesha me ty, ishin çastet e fëmijërisë,
..., pak në hapa.., shumë në kureshtje...,
më tepër me çapkënllëqet....,ehhh,
U rrite, u rrita, ne shkonim, ti ecje përherë krah meje...,...,
Dikur frikë moshe..., por dhe në mas-moshe niste ndarje
e pakuptimtë,
Ajo çirrte me “kthetrat elegantë” brenda shpirt-dlirtit pa mëshirë....,
Herë e dytë, quhej kur të njoha mirësisht tek të tjerët,
Shpërndarë, shpërfytyruar si hijet e një nate “hënë rrudhur”,
E me mendje bluaja frikën që s’e kisha menduar kurrë të vinte !!




Poezi e marre nga libri "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[brunilda_it]

M’a zhdrodhe mendimin !
( nderim poetit-Anastas Bita)

Një hije mali më ra e mendimi m’u zhdrodh i tërë....,
Fjala e urtë, fjala e shtruar, fjala që të qeshte buzës,
Ajo m’a brofi në këmbë shpirtin, ajo m’ë çoi mbi letrën e bardhë,
E viti do marr vitet pas, ditët s’do të numërohen më,
....,....,jo, jo ato i ke thurur veç poezi,
Për ty miku im, ti do ngelesh një gjethe që se rrëzon kurrë pema,
Për ty do t’a vesh librin e kujtimeve, për të mos u shuar përjetë



Koha që humbe....., s’të vjen kurrë !?

Do kohë të vijë sërish lumturia, që shkele me këmbë,
Do kohë të vijnë ato ditë, që i sterrove me dorën tënde,
Do kohë të qeshë dhe njëherë syri, e fjala mos të të dhemb,
Do kohë të kthehet besimi, që më çorri, si të qe forcë malli,
Do kohë, pas kohësh, në pritje të një kohe tjetër....,....,
Do kohë të vijë përsëri tek ty, koha që të solli buzëqeshjen !!




Poezi e marre nga libri "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[brunilda_it]

Çast pranë detit

Udha ishte e gjatë…, vetmia përpirë,
E mbuluar me hije pishash…,
Një klithmë rënë nga degët,
Këputi mendimin e vetëm.
Trembur nga gjethet e vdekura,
U mblodh lëmsh rrezja,
Si vala që tremb shkëmbin,
U shtremb drita e mendimit.



Marre nga libri "Marsi i zbutur na vetetimat"