Brunilda Boçova

[brunilda_it]

Zëri i mallit !


Ti je i imi,..., si përherë

përplasesh pran meje e ikën prap,

Aroma e dallgëve mbi rërë,

me shpirt, shpirtin m’a rrëmben të tërë.

Të shoh tek kap vala-valën,

e ti loz me shkumë-bardhat.

Një zë jehueshëm më rrëmben pa kthim...,....,

Është zëri i mallit që vjen nga thellësitë !




Poezi e marre nga libri i 10-te "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[andreas]

Mallengjyese!!!Dhembsurisht mallengjyese Bruna!Vazhdoj si gjithmone te te lexoj me te njejten kenaqsi e pasion...

[brunilda_it]

Hija e mekur !


Në dujëzim të mendimit, klithi hija e mekur,

Hynte e dilte një drithërimë ere nga larg,

Ngjitur blutësisë së mangët, grijësisë klithnin yje...,

Derdhur vijës së lotit, malli lahej e shtonte mall,

...,kishte nisur koha të griste pëlhurën e zezë të mendimit !!




Poezi e marre nga libri i 10-te "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[alda09]

hahahaaaaaaa nuk mund ta besoj ke gjeta ketu. miken time. si gjithmon krijimtaria jote shume e bukur. te perqafoj. jam alda zh..... se mos nuk te kujtohem hihihi.puc

[brunilda_it]

* * * * * * * * *


Dhe diellit do t’ia fsheh dertet e vjeshtës,

Në sup të thyer të reve do të kthej dritë,

Me të ikur perëndimit, çarë e zverdhur hijes,

Pas mjergullës gungaçe do të mbështes ditët e stinës,

Heshtur flenë në valë-qetat me pulëbardhat....,

Gurëve zverdhin moshë rreth liqenit të Ohrit !

Shkëmbehen ditët në syth-degët, pas gjethe rënave,

Një trung i thyer buzë valëve tjerr aromën....,

Si djep yjesh në natën e vjeshtët, lëkund leht.

Prek vezullimet e hënës përtej orëvë, poezia,

Vjeshta që kërrusur ra mbi fletën e bardhë !



Poezi e marre nga libri i 10-te "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[brunilda_it]

* * * * * * * * *

U shtrydh fund-vjeshta në litarë vetëtimash,

Çurqe-çurqe në mes reve, shiu i trembej rrufeve,

Uturin që nga malet e mbi fushë një tufan,

Çahej qielli në mes krismash..., e diku gjëmime radhë,

Gjethe-zverdhurat rrëkeve, ënjtur, fryrë nëpër damarë.

Udhë nisur që me vjeshtën, udhë pa udhë s’gjetën vend,

Eh, dhe vesa humbi kryet mbrëmjeve dhe në agim,

Pemë zhveshurat rjepur mbetur.., dhe nga rrebeshi bërë mavi !

Shkoi deteve e liqeneve trup etur si lastar,

Prag dimrit mblodhi eshtrat të mos matej me atë “xanxarë” !




Poezi e marre nga libri i 10-te "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[brunilda_it]

* * * * * * * * *

Në të shkuar rrugicave do të kem mall për gurët,

Endur pas gjetheve, më shkon mendja si jetimi i gjorë,

Harruar si sythët e tharë, rrëmbimthi mbytet një shtegëtar i vonët,

Mërgon në flladitje degësh një folezë balte e kashtë.

Do të kem mall për gurët, e di, kur të nis vjeshta e dytë.

Herë e lagësht e herë tufani do m’i vesh me trishtim,

Zbërthyer si gjoks vashe, përtej dy kodra m’a prishin vargun vjeshtak!

Diku....,stolave të vetmuar do trokas mes të rinjëve,

Në të shkuar rrugicave do të kem mall për gurët,

Ngjyrat vetes do ja tres, dhe në penën e poetëve !




Poezi e marre nga libri i 10-te "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[brunilda_it]

* * * * * * * * *

U shtrydh fund-vjeshta në litarë vetëtimash,

Çurqe-çurqe në mes reve, shiu i trembej rrufeve,

Uturin që nga malet e mbi fushë një tufan,

Çahej qielli në mes krismash..., e diku gjëmime radhë,

Gjethe-zverdhurat rrëkeve, ënjtur, fryrë nëpër damarë.

Udhë nisur që me vjeshtën, udhë pa udhë s’gjetën vend,

Eh, dhe vesa humbi kryet mbrëmjeve dhe në agim,

Pemë zhveshurat rjepur mbetur.., dhe nga rrebeshi bërë mavi !

Shkoi deteve e liqeneve trup etur si lastar,

Prag dimrit mblodhi eshtrat të mos matej me atë “xanxarë” !




Poezi e marre nga libri i 10-te "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"

[nestorp]

E lexova disa here poezine tuaj Bruna.Ajo me ka pelqyer shume.Vertet ketu e keni shkrire talentin tuaj,.Si ne shume tercina e poezi te tjera ju na keni treguar se jeni nje poete me vlera te spikatura.Ju komplimentoje dhe ju uroje suksese ne rrugen e bukur te poezise.!

[brunilda_it]

* * * * * * * * *

Dhe diellit do t’ia fsheh dertet e vjeshtës,

Në sup të thyer të reve do të kthej dritë,

Me të ikur perëndimit, çarë e zverdhur hijes,

Pas mjergullës gungaçe do të mbështes ditët e stinës,

Heshtur flenë në valë-qetat me pulëbardhat....,

Gurëve zverdhin moshë rreth liqenit të Ohrit !

Shkëmbehen ditët në syth-degët, pas gjethe rënave,

Një trung i thyer buzë valëve tjerr aromën....,

Si djep yjesh në natën e vjeshtët, lëkund leht.

Prek vezullimet e hënës përtej orëvë, poezia,

Vjeshta që kërrusur ra mbi fletën e bardhë !



Poezi e marre nga libri i 10-te "Shtatedhjete e Shtate Tufane Marsi"