Shpesh më ka ndodhur që kur kam patur ndonjë gëzim dua t'i bëj të tjerët t'a gjejnë.
Gjëja e parë që u shkon ndërmend është:
-Ke marrë nënshtetësinë Amerikane!
-Jo mer ti, pres djalë pas tre vajzave. Apo, jo mer jahu, kam ble 5 bileta për në Shqipëri që tani për të shkuar të gjithë në Shqipëri apo kam blerë një kamër pesë mijë dollarëshe për filmime profesionale të gazmendeve familjare, etj....Meqë ra fjala tek filmimet, më sjell njëri një videokasetë familjare për ta transferuar në sistemin shqiptar. Kur, ç'të shoh! Fëmijës së porsalindur në maternitet, pa u peshuar ende për herë të parë, e pyet baba:
-Hau ju du?
"Natyrisht", si "amerikan" që ishte bebi, i duhej drejtuar në anglisht, paçka se me një anglishte që nuk ia merr vesh as i madhi e le pastaj një bebe që sapo ka dalë nga vendi.
Pastaj, marr vesh se babi, edhe ai ishte bërë nënshtetas, ndaj s'e mbante më gëzimi në vend.
A ju kujtohet ajo kënga e Nertila Kokës: Dy gëzime në një ditë?
**********
E kështu, unë nuk e kuptoj pse më dalin përpara fytyra të tilla që nuk i honeps dot. Është për të ardhur keq që Shqipëria s' na përballon dot me punë atje, jo se jemi shumë por i dijmë arësyet pse, dhe pse duhet të tjetërsohemi me nënshtetësi vallë. Mos vallë të nderojnë më shumë sot në botë po të mohosh vetvehten? Dhe aq më keq të bëhesh Amerikan. Sot, Amerikan vetëm para Xhorxh Bushit ke vlerë.
Se po dal pak nga tema:
Kur mbajti atë fjalimin e gjendjes së Amerikës idioti, përmendi edhe fjalën "aleat". Thash me vehte: -Ku i ka aleatët ky i shkreti?
Kur, ç'të shoh! Po atë natë, shoh lajmet e Shqipërisë.Nano i kishte dërguar letër përkrahjeje trapit. Aha, thashë me vehte. Kot nuk paska thënë ai që ka aleatë.
E kështu kaloj ditët e shkëlqyera si Shqiptaro-Amerikan i vërtetë unë.
Po ju? A nuk do ndanit me mua ndonjë xhevahire si këto të mijat që shkruajta këtu sipër?
Krijoni Kontakt