Ferit RAMADANI: Lirika me shi

[gjakushi]

PA GJUHË

(Për SU, në shenjë nderimi!)

U bë pikëtakimi yne pa gjuhë
u thyen drejtpeshimet e heshtjes!

ringriten djajt të na godasin
rrejedha jone e shpirtit është një !

Ka mbetur misteri
në horizontin e blerimit!

Janë shpresat që rrezatojnë mirësi !

Shpalojmë një deshirë të ndrydhur
Kutia e Pandorës le të hapet!

Emblema e kujtimeve pershendet
bimën e blerimit tonë...

[gjakushi]

SYPËRLOTUR PËR X


N' err e terr endet rrjedha
del ujëvara sypërlotur

afrohen dëshirat, plasin predha
në ngujim janë rretherrotull!


Tronditet , valvitet - lahuria
vërdalle frymëzimet lirika rrisin

Në shënjestër imazhe nga dashuria!
me yrnekë modele nisin!


Përse Hamleti ka rënë në shtrojerë
Asnjëherë nuk zbardh misteri !


Përkulet në skenë si plep në erë !
se vetëtimë rrufesh e theri!

As kjo kohë nuk i dha qartësi
Ra në gjumë ! Në shekuj kotur!


Ai tragjiku shekullor - i zi!
në rrjedhë mbeti syperlotur!

[gjakushi]

ANKTH





U shndërruan në oazë,
shpresat - për takim
kuvendimet tona në net pa gjume!

Në kujtime fragmente -
për ankth e rënkim .
sa skica , novela e vargje prunë !


U shëruan plagët
fjalët - ballsam
u derdhen deshirat në kroin e artë !

heshtja si tunxh-
është bërë kallkan!
ankthi - tymnajë e zjarrtë !

[gjakushi]

MESJETË


Arenë përndjekjesh !
Zili si mesjetë.
Edhe kur qeshim - dridhemi vetë !

Ringriten djat!
nisma - seri .
Shperthejnë vullkane , bëhemi hi!!!

Asgjë nga luftërat ,
nga ndarjet, hidherimet !
Dashuria i ka të blerta sundimet !


Në kryqezata të sajë
ka gëzim e jetë !
Gjithçka e humbur është : Tirani - mesjetë !

[gjakushi]

3. E nisim nga fillimi

[gjakushi]

E NISIM NGA FILLIMI!



Dielli - shpeshoi mungesat !
Vjeshta me lot ma zverdh blerimin!

Klithamat balonë ! Shpirti rënkon në vetmi.
- Unë prehje për këngë dhe dritë - pres!

Brenda kafkës më mungojnë telat e zgjimit,
mbështillen lamsh idetë - ngecin fjalët!

Në oqeanin e zanoreve - heshtja del skëterrë!
Murana e sirenës - Muzë e dashuruar !

Portretit tim i bën hije vetmia - Ajo buzëqesh!
Si dinosaur nëpër kohë ka mbetur amaneti :

- E nisni nga fillimi !

[gjakushi]

I NDEZUR ME KËNGË


Në shtratin e vdekjes përjetuam parajsën
shekujve u kënduam me shpresë

E pritëm agimin, mesnatën e përcollëm!
U pamë ndonjëherë ? S’kujtohem !

Në linjë, endëm shtratin e butësisë.
Dënesjet: Të dua ! Jehonë e drobitur !

Idila e pritjes është harku ku gjithësia
mbulohet me velin e kurorës së shenjtëruar !

Ti vullkan ! Në kuadrin e drithmave vegjeton !
Vështrimi - më bën të vij i ndezur me këngë !

[gjakushi]

VETMIA IME U

Ajo është thellësi deti
e qetë brenda meje rri !

Unë ndjej qielloren në veti
Tokësore - deri në shenjtëri!.

[gjakushi]

--------------------------------------------------------------------------------

NË DRYRIN E JEHONËS


Jemi bërë qenie të kthyera shpinë më shpinë
me fytyrat që se shohin njëri-tjetrin.

Ndizemi me Evropën - shuhemi me Azinë.
Lëvdojmë e shajmë shenjtorë dhe Shën Pjetrin!

Shkëlqimi i lotit, në dryrin e jehonës -
çarçafëve të lumturisë u mbjell lule pranvere.

Krizantemat i qëndojnë përballë zezonës!
Dalin nga agimi - hyjnë në mistere!


Jam unë që rikujtoj dhe mbushem si tendë,
Ti kushtrimzgjimi e ndritur në legjendë !

[gjakushi]

LETËRKUJTIMET - ZGJIM!



Letërkujtimet të palosura heshtin,
me pershendetje malli u përmbytën me lot !

Zambakët me plagë e zverdhën blerimin
durimi me heshtjen - kot !

Brenda shpirtit tim një botë e madhe Ti
Pa kuadër në sferën qiellore bën dritë.

Zanoret e humbura kërkojnë kuptim,
- nuk ka gramatikë pa lakime në rritë !


Diçka unikate për pentagramin e uratës
Në Varkën e Noes – rifillon jetësimi !


Letërkujtimet - një kohë e ringjallur
si rrezet që sjell zgjimagimi !