Gjithmone qe femije jam rritur me nje fryme pothuajse te habitshme..Qe femije jam mesuar te shoh filma vizatimor apo te degjoj perrallla ku princesha e bukur gjen princin e saj te kalter dhe jetojne me pas te gjithe te lumtur e te gezuar...
Por realiteti me ka bere qe ta pesoj per kto mendime te pafajshme femijerore..
Gjendem ne nje lidhje ku vetem un jap dhe nga ana tjeter dashurine e ndjej te zbehte.Ndoshta kjo vjen pasi kemi 1 vit e gjysem bashke e kto jane gjera normale...ose ndoshta vjen nga fakti qe jemi bashkmoshatare dhe ende te rinj...Madje ka ndodhur edhe nje ndarje rreth 3 jave dt eahni s kemi nje muaj qe jemi pajtuar.
Un jam paksa romantike mendoj qe dahuria asnjeher nuk humbet,as kerkon pauza dhe as nuk ka kufi..Ndoshta gaboj.....
Si thoni ju kjo lidhje ka te ardhme dhe si duhet te sillem qe gjerat te jene si ne fillim???
Krijoni Kontakt