Ditët, vlera e të cilave ja tejkaloi xhihadit

[burbuqe1]

Falënderimet dhe lavdërimet i takojnë vetëm Allahut (Subhanehu ue Teala), i Cili e bëri obligim Haxhxhin për ata të cilët kanë mundësi. Salavatet qofshin mbi të Dërguarin e tij Muhammedin (SalAllahu Alejhi ue Selem), familjen e tij, shokët e tij, dhe gjithë muslimanët deri në Ditën e Gjykimit.

Prej mirësive të Allahut (Subhanehu ue Teala) ndaj robërve të Tij është se ka caktuar ditë dhe kohë në të cilat ibadeti ka shperblim shumë më të madh se sa ditëve të tjera.
Një prej këtyre mirësive janë edhe dhjet ditët e Dhul-Hixhxhes.

Me të vërtetë, jeta e këtij ummeti (umetit të Muhamedit (SalAllahu alejhi ue Selem)) është më e shkurt se sa jeta e popujve të më hershëm. Pejgamberi (SalAllahu alejhi ue Selem) ka thënë:
{ Kohëzgjatja e jetës së ummetit tim është mes gjashtëdhjet (60) dhe shtatëdhjet (70 vite). }
[shih: Silsile Sahiha, 385/2]

Mirëpo, Allahu (Subhanehu ue Teala) me mirësin dhe mëshirën e Tij e ka kompensuar këtë duke i shpërblyer disa vepra shumëfish më shumë se sa të popujve të mëparshëm, e që në këtë rast muslimani ka shpërblime (nëse i punon ato vepra) sikurse të kishte jetuar shumë e shumë vite. Si për shembull, Nata e Kadrit është më e vlefshme se sa një mijë (1000) muaj. Nëse muslimani bën ibadet në këtë natë, ai në të vërtetë ka shperblim sikurse të kishte jetuar shumë më shumë vite se sa që jeton në realitet.

Prej ditëve tjera, në të cilat Allahu (Subhanehu ue Teala) e shumëfishon shpërblimin, janë edhe dhjetë ditët e Dhul-Hixhxhes, për të cilat kanë zbritur ajete dhe hadithe. Allahu (Subhanehu ue Teala) thotë:
"Pasha agimin! Pasha dhjetë netët!"
[El-Fexhr, 1-2]

Ibn Kethiri ka thënë:
"Dhjetë netët e përmendura në ajet kanë për qëllim dhjetë netët e Dhul-Hixhxhes."

Allahu (Subhanehu ue Teala) thotë: "..dhe që ta përmendin All-llahun në ato ditë të caktuara."
[El Haxh, 28]

Ibn Abbasi ka thënë:
"Ditët e caktuara janë dhjetë ditët e Dhul-Hixhxhes."

Transmeton Ibn Abbasi (RadijAllahu Anhu) se Pejgamberi (SalAllahu alejhi ue Selem) ka thënë: { Nuk ka ditë në të cilat vepra e mirë është më e dashur tek Allahu sesa në këtë ditë (të dhul-hixhes).” I thanë: “As xhihadi?” Tha: “As xhihadi, përveç nëse del ndokush me vetën e tij dhe me pasurinë e tij dhe nuk kthehet me asgjë. }
[Transmeton Buhariu]

Seid ibn Xhubejri kur hynin dhjet ditët e Dhul-Hixhxhes, bënte aq shumë ibadet sa që nuk kishte mundësi më shumë.

Gjithashtu, transmetohet se ka thënë:
"Mos i fikni llamat e juaja dhjetë netët e Dhul-Hixhxhes," don të thotë që të bëni namaz gjatë natës dhe të lexoni Kur'an.

Ibn Haxheri në librin e tij El Fet'h thotë:
"Dhjetë ditët e Dhul-Hixhxhes janë të veçanta nga ditët tjera për shkak se në këto dhjetë ditë bashkohen të gjitha llojet e ibadeteve si: namazi, agjërimi, lëmosha dhe haxhxhi."

Është pyetur Ibn Tejmijja (Allahu e mëshiroft) se cilat ditë janë më të vlefshme: dhjetë ditët e Dhul-Hixhxhes apo dhjetë netët e fundit të Ramazanit? Ibn Tejmijja është përgjigjur:
"Dhjetë ditët e Dhul-Hixhxhes janë më të mira se sa dhjetë ditët e Ramazanit, kurse dhjet netët e fundit të Ramazanit janë më të mira se sa dhjet netët e Dhul-Hixhxhes."

Nga kjo kuptojmë se ibadeti në dhjetë ditët e Dhulhixhes është më me vlerë se sa ibadeti në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit. Kjo sepse dhjetë netët e fundit të Ramazanit janë më të vlefshme, sepse Nata e Kadrit është gjatë natës e jo gjatë ditës.

Shpejto o vëlla musliman, ke kujdes për çastet e këtyre dhjetë ditëve që mos të të kalojnë kot. Pendohu tek Allahu (Subhanehu ue Teala) për mëkatet që i ke bërë deri tani, dhe bën sa më shumë ibadete, fal sa më shumë namaz, agjëro, jep sadaka etj.

Allahu (Subhanehu ue Teala) thotë:
"E kush madhëron dispozitat e All-llahut, ajo është shenjë e devotshmërisë së zemrave."
[El Haxhxh, 32]

O Allah na lehtëso punët e mira dhe na afro kah ato, dhe na vështirëso punët e këqija dhe na largo nga ato.

E lusim Allahun (Subhanehu ue Teala) që të na mundësoj që këto dhjetë ditë ti kalojmë në ibadete dhe të na i falë mëkatet tona. Amin

Dhjet ditë e Dhulhixhxhes ja fillojn më 11.12.2007 e marte.


Përgaditi: Eroll Nesimi
Kuran dhe Sunnet © 2002-2007

[burbuqe1]

Dhjetë ditët e muajit Dhul-Hixhe

(1-DhilHixhxhe-1430 është më 18-11-2009, e merkure)

http://www.albislam.com/artikuj/

Transmeton Buhari se Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: "Nuk ka ditë ku punët e mira janë më të dashura tek All-llahu sesa këto ditë, dhjetë ditët e Dhul Hixhxhes, i thanë: E xhihadi ja Resulull-llah!? Tha: As xhihadi, pos atij i cili ka dalur vetë dhe me pasurinë e tij në rrugë të All-llahut dhe nuk është kthyer me gjë".
Poashtu transmeton Imam Ahmedi se Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: "Nuk ka ditë ku punët llogariten më të mëdhaja dhe janë më të dashura tek All-llahu sesa këto ditë, prandaj në këto ditë shtoni përmendjen e këtyre fjalëve: La ilahe il-lall-llah, All-llahu Ekber dhe El-hamdu lil-lah".
Ibën Hibbani transmeton se Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: "Dita më e vlefshme është dita e Arafatit".
Punët që mund të bëhen këto ditë:

1. Bërja e haxhit dhe Umres, kjo është më e vlefshmja. Thotë Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem: "Prej Umres deri në Umren tjetër shlyhen mëkatet, ndërsa Haxhi i pranuar nuk ka shpërblim tjetër pos Xhennetit" (Buhariu dhe Muslimi)

2. Agjërimi i këtyre ditëve apo disa prej tyre e veçanërisht dita e Arafatit. Thotë Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem: "Secili musliman që agjëron një ditë për hirë të All-llahut, All-llahu ia largon fytyrën e tij prej Xhehennemit aq sa mund të udhëtohet për 70 vjet" (Buhariu dhe Muslimi), poashtu transmeton Muslimi se Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: "Për agjërimin e ditës së Arafatit shpresoj se All-llahu i falë mëkatet e vitit të kaluar dhe vitit të ardhshëm"

3. Tekbiri dhe dhikri i shumtë. Transmeton Imam Ahmedi rahimehull-llah se Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: " … në këto ditë shtoni përmendjen e këtyre fjalëve: La ilahe il-lall-llah, All-llahu Ekber dhe El-hamdu lil-lah". Buhariu rahimehull-llah ka transmetuar se Ibën Omeri dhe Ebu Hurejre radijall-llahu anhuma kur dilnin në treg gjatë këtyre ditëve i thonin tekbiret me zë e pastaj fillonin edhe njerëzit tjerë t'i thonë tekbiret. Poashtu tregon se dijetarët e gjeneratës së tabiinve- All-llahu i mëshiroftë- tekbiret i thonin kështu: "All-llahu Ekber All-llahu Ekber La Ilahe il-lall-llah Vall-llahu Ekber All-llahu Ekber velil-lahil hamd". Eshtë e pëlqyeshme ngritja e zërit gjatë thënies së tekbireve kur je nëpër tregje, rrugë, xhamia etj.

4. Teubeja dhe largimi prej mëkateve, ashtuqë të arrish faljen dhe mëshirën e All-llahut subhanehu ue teala. Mëkatet janë shkak për largimin nga mëshira, ndërsa kryerja e urdhërave të All-llahut subhanehu ue teala dhe respekti i Tij janë shkak që të afrohesh tek All-llahu subhanehu ue teala. Thotë Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem: "Me të vërtetë All-llahu është xheloz, është xheloz atëherë kur njeriu i bën ato punë që All-llahu ia ka ndaluar" (Buhariu dhe Muslimi)

5. Shtimi i veprave të mira vullnetare qoftë namaz, sadaka, xhihad, lexim të Kur'anit, urdhrim në të mira, largim prej të këqijave etj. Sepse e pamë se vepra në këto ditë është më e vlefshme dhe më e dashur tek All-llahu subhanehu ue teala.

6. Tekbiret që i përmendëm mund të thuhen në çdo kohë, natën e ditën, deri në namazin e Bajramit. Por, ka edhe tekbire që janë të posaçme dhe thuhen pas namazeve farz që falen me xhemat. Për ata që nuk janë në Haxhxh, këto tekbire fillojnë prej namazit të Sabahut të ditës së Arafatit, ndërsa për ata që janë në Haxhxh, prej namazit të drekës të ditës së Bajramit, dhe këto tekbire thuhen deri në namazin e iqindisë të ditës së fundit të Bajramit.

7. Prerja e Kurbanit ditëve të Bajramit. Ky është sunnet që na ka mbetur prej babait tonë Ibrahimit alejhis selam kur All-llahu subhanehu ue teala e urdhëroi që t'a bën kurban djalin e tij. Transmetohet se Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka prerë dy kurbana ditën e Bajramit me dorë të tij, duke thënë Bismil-lah dhe All-llahu Ekber.

8. Transmeton Muslimi se Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem ka thënë: "Kur t'a shihni Hënën e muajit Dhul Hixhxhe, mos i pritni flokët e as thonjët" në transmetim tjetër thuhet "…mos i pritni flokët e as thonjët përderisa nuk vjen dita për t'i prerë kurbanat që i keni". Kjo ndalesë, ashtu si shihet është për ata që duan të presin kurbana, e jo për gjithë familjen e atij që pret kurban. Sa i përket larjes gjatë atyre ditëve nuk ka kurrfarë dyshimi se lejohet. Dijetari i madh i Medinës Abdulmuhsin el-Abbad tha se urtësia e kësaj ndalese është se ai që pret kurban në shtëpi të përngjasohet me haxhiun i cili është në Mekke dhe i ka të ndaluara të njëjtat gjëra në kohën e Haxhxhit.

9. Duhet të prezentohet në faljen e namazit të Bajramit kudo që të falet, të dëgjohet hutbeja (ligjerata) e Bajramit dhe të përfitohet prej saj. Të mësohet shkaku i ligjësimit të tij dhe të dihet se ajo është ditë e falënderimit, e punëve të mira dhe bëmirësisë. Mos të kthehet kjo ditë në ditë e të këqijave dhe vizitave të varreve. As mos të mendohet se kjo festë e muslimanëve duhet të festohet me këngë,valle,koncerte dhe dehje, vepra këto që mund të bëhen shkak për zhdukjen e punëve të mira që i ke bërë. Namazin e Bajramit mund t'a falin edhe gratë, por jo të zbuluara, të zbukuruara apo të parfymosura. E ato që i kanë ciklet mujore rrijnë nëpër shtëpitë e tyre.

Cdo musliman dhe muslimane duhet t'i shfrytëzojë këto ditë në respekt ndaj All-llahut subhanehu ue teala dhe në praktikimin e të gjitha urdhërave të Tij dhe të largohen nga çdo e keqe.

Disa dispozita rreth kurbanave

Kjo vepër është sunnet muekkede (i fortë) dhe është mekruh (e urrejtur) të mos pritet kurban në gjendeje të mundësisë. Për kurban mund të priten deve, lopë dhe dhen. Prej kushteve të kurbanit është që mos të jenë me të meta. Koha e prerjes së kurbanave është pas faljes së namazit të Bajramit.

Thotë Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem: "Kush e therrë kafshën para namazit të Bajramit, ai e therrë për vete, e kush e therrë pas namazit të Bajramit ai e ka qëlluar sunnetin tim në therrjen e kurbanave" (Buhariu dhe Muslimi) Shpërndarja e kurbanave Është sunnet që ai i cili therrë kurban, të han pak nga mishi i kurbanit të tij dhe t'ju dhurojë farefisit nga ai mish, fqinjëve dhe të varfurve. Disa prej Selefit (gjeneratave të para të muslimanëve) kanë pasur zakon që kubanin e tyre ta ndajnë në tre pjesë: një pjesë: një për familjen e tij, një për farefisin dhe një për të varfurit, ndërsa therrtorëve nuk u jipnin nga mishi, por i paguanin.

Eshtë sunnet që ditën e Bajramit mos të hahet gjë derisa të kthehesh prej xhamisë, sepse kështu vepronte vet Resulull-llahu sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem .

Së fundi: Mos harro vëlla i dashur musliman të kujdesesh për punët e mira, të vizitosh farefisin, t'i ikish urrejtjes dhe xhelozisë, ta pastrosh zemrën tënde dhe të kujdesesh për të ngratit, të varfurit dhe jetimat, të mundohesh me mish e me shpirt që në zemrat e tyre të futish gëzimin. E lusim All-llahun subhanehu ue teala të na inspirojë në veprimin e gjërave të cilat i don dhe është i kënaqur me to, të na forcojë në fenë tonë, të na bëjë prej atyre që bëjnë gara në punë të mira dhe e lusim që punët tona të jenë të qëlluara sipas sunnetit të Resulull-llahut sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem dhe të sinqerta,vetëm për arritjen e kënaqësisë së All-llahut subhanehu ve teala. Amin

Omer Berisha
Medine
22 Dhul Ka'de 1421 16 Shkurt 2001
Publikimi i parë në Albislam.Com: 23.2.2001

[pejani34]

ALLAHU ju shperbleft, per mundin.