I dashur vella Marcus,
Vec jam tuj prite me e postu te gjithe librin, ne menyre qe ta printoj e ta ushqej shpirtin pasi ta kem lexuar e medituar

.
E kam vetem nje pyetje. Ne kete rresht "Kërko të ndjekësh Jezu Krishtin duke e vështruar Atë në qënien tënde më të brendshme, në
frymën tënde", fjala fryme nenkupton shpirtin e njeriut? E di qe protestantet e perdorin fjalen Fryme per Shpirtin Shenjt, por nuk di qe ne gjuhen shqipe te jete norme perdorimi fjala fryme per shpirtin e njeriut. Ishte thjesht nje sqarim per ta kuptuar sa me mire tekstin.
Ja edhe disa shembuj te perditshmerise se perdorimit te fjales fryme dhe shpirt.
M'u mor fryma. = Mbeta pa fryme, dmth. nuk marr dot ajer.
Me pikoi ne shpirt. = M'u derrmua shpirti, m'u vra krejt qenia ime e brendshme. Ne kete rast nuk ka kuptim te themi
me pikoi ne fryme.
I dhashe keto shembuj per te treguar se per hir te perdorimit te fjales Fryme per Shpirtin Shenjt, perkthyesit nuk mund ta perdorin te njejtin kontekst edhe per shpirtin e njeriut, pasi pastaj del dicka me kuptim me te paket ose te ndryshem nga ajo qe ka dashur ne te vertete te shprehe autori.
Ngelem ne pritje te kapitujve te tjere
Te fala ne Krishtin!
Krijoni Kontakt