Kishat Organike

[Dielli_ime]

Marcus,

Ata e vazhdonin punen me njerezit qe Pali i kishte lene aty. Shugurimi i presbitereve, diakoneve, etj., permes shtrirjes se duarve dhe lutjes, siguronte vazhdimesine e kishes dhe te autoritetit qe u ishte dhene te dymbedhjeteve e te tjereve nga vete Krishti per mbareshtimin e fese.

Te fala ne Krishtin!

[marcus1]

Marcus,

Ata e vazhdonin punen me njerezit qe Pali i kishte lene aty. Shugurimi i presbitereve, diakoneve, etj., permes shtrirjes se duarve dhe lutjes, siguronte vazhdimesine e kishes dhe te autoritetit qe u ishte dhene te dymbedhjeteve e te tjereve nga vete Krishti per mbareshtimin e fese.

Te fala ne Krishtin!

Pra, kishat e para nuk kishin 1)Bibël, 2) njerëz të gjallë që kishin jetuar me Krishtin.

E kam gabim?

Ah, dhe nuk mu përgjigje, përafërsisht sa kohë qëndronte Pali me një kishë që ai mbillte?

P.S. Përgjigjet e mia do t'i jap sapo të gjej kohë. Tani për tani mundem vetëm te postoj shkrime të shkurtra.

[marcus1]

Te fala ne Krishtin!

Të kam thënë ndonjëherë se më pëlqen shumë kjo përshëndetja e jote?

[marcus1]

Personalisht më habit jashtë mase pozicioni që mbani ndaj kësaj çështjeje dhe ideja që përhapni se i krishteri nuk e ka të nevojshëm leximin e përditshëm të Biblës. Është e hera e parë që në jetën time si i krishterë dëgjoj një gjë të tillë. Kurrë në jetën time e përsëris kurrë nuk kam dëgjuar një gjë të tillë nga goja e një vëllai të krishterë. Kam dëgjuar vetëm inkurajim dhe sugjerim të leximit të përditshëm të Biblës.

Nuk mund të bësh një krahasim të njerëzores me hyjnoren. Nuk mund të krahasosh një ushqim njerëzor me një ushqim hyjnor. Nuk mund të krahasosh një ushqim njerëzor kënaqësia e të cilit zgjat për sa kohë je duke e ngrënë, me kënaqësinë që të jep ushqimi frymor.


Kisha ndërmend ti përgjigjesha edhe marcus1 më poshtë por nuk do e bëj. Gjithashtu kisha ndërmend të sillja diçka nga Bibla, por duke lexuar këto postime, mendova të hesht dhe të kërkoj nga ju të dy të më sqaroni pozicionin tuaj ndaj Biblës. Personalisht besoj se është shumë serioze kjo. Nuk i përgjigjem pyetjes me pyetje por thjesht përpara se të vazhdojmë diskutimin tonë, ndjej të nevojshëm këtë sqarim. marcus1 i kam parasysh pyetjet që më ke parashtruar dhe do kesh edhe përgjigjen konkrete por pasi të kemi sqaruar këtë kapitull të rëndësishëm.

Çfarë është Bibla për ju dhe çfarë pozicioni mbani ju ndaj Biblës?

Atëhere mund të them se gjeta pak kohë t'i përgjigjem pyetjes tënde, Peniel.


Biblën unë mund ta quaj shumë gjëra. Biblën mund ta shoh si shumë gjëra. Biblën mund ta shoh si një letër dashurie e shkruar nga Zoti drejtuar fëmijëve të Tij. Biblën mund ta shoh si një mjet për t’ju afruar Krishtit, mund ta shoh si një mjet për t’u ushqyer me Krisht, por Biblën mund ta shoh edhe si një mjet për të pregatitur leksione të gjata të quajtura “predikime” që u hidhen audiencës të së Djelës. Biblën mund ta shoh edhe si Pemën e njohjes të së mirës dhe të keqes. Nga ajo unë mund të marr njohuri, shumë njohuri dhe megjithatë të mbetem një foshnjë, por nga e njëjta Bibël mund të marr Jetë, Krisht dhe të ushqehem me të dhe të forcohem në jetën time frymore. Pra, se çfarë bëhet Bibla, ajo varet nga zemra që do i afrohet asaj. Nëse asaj i afrohet një zemër që ka etje për njohuri, ai person do marrë thjeshtë njohuri, nëse i afrohem me një zemër që ka etje për jetë, për ujin e gjallë, për ushqimin e vërtetë, ajo zemër do marrë prej saj Krishtin.

Por ajo që mua më shqetëson jashtë mase është se pjesa dërrmuese e të krishterëve sot besojnë se Krishti mund të merret nga Bibla dhe vetëm nga Bibla. Sa për të ardhur keq është kjo! Sa për të ardhur keq është të mund të kufizosh Zotin e universit në faqet e një libri, sado i mirë të jetë ai libër! Sa për të ardhur keq është kur të krishterët mendojnë se burimi kryesor nga ku mund të merret Krishti, është Bibla.

Dhe e dini pse e besojnë këtë gjë pjesa dërrmuese e të krishterëve? Sepse ata nuk kanë shijuar jetë kishe. Sepse ata nuk kanë parë si është të marrësh Krisht - të njëjtin Krisht që merret nga faqet e Biblës - nga vëllezërit dhe motrat. Ata nuk kanë shijuar thellësitë e Krishtit si një ushqim që ndahet në një tavolinë të mbushur plot. I vetmi ushqim që ata kanë shijuar është ai ushqim i konservuar që u jepet nga podiumet e kishave apo nga predikimet e një prifti katolik/ortodoks. Ata nuk mund të konceptojnë se sa i pasur dhe i thellë është ai Krisht në zemrën e vëllezërve dhe motrave të thjeshtë, sepse ata janë mësuar t’i shohin ata vëllezër dhe motra duke ndenjur të qetë në karriket e sallës së kishes, apo duke bërë shenjën e kryqit në tempujt katolikë apo ortodoksë.

Ata nuk mund ta kuptojnë se mund të ushqehen me Krishtin duke u kthyer brenda vetes stë tyre sepse ata nuk kanë një përvojë intime, thelbësore me Jezu Krishtin. Më thoni ju lutem, nëse ne do dëgjonim çdo ditë zërin e Tij dhe nëse do jetonin çdo ditë nën praninë e Tij, a nuk do thonim se marrim Krisht duke ndenjur me Të? Por këtë gjë shumica prej nesh nuk mund ta kuptojë, pasi ne mendojmë se mund të rrimë me Krishtin vetëm duke lexuar Biblën. Oh, sa të mjerë jemi nëse mendojmë kështu! Oh sa shumë të kufizojmë o Zot duke menduar se ti gjëndesh vetëm në faqet e një libri. Oh Zot, ti ndodhesh dhe banon brenda nesh, dhe në vënd që të të kërkojmë aty ku Ti banon, mundohemi të të gjejmë në faqet e Biblës. Jo se ti o Zot nuk gjëndesh atje, Shkrimet dëshmojnë për ty o Zot, por të kërkojmë ty o Zot me mënyrën e gabuar. Duke lexuar atë libër ne mësojmë për ty si një nxënës mëson historinë, si një nxënës mëson për Skëndërbeun, apo për këdo person tjetër historik, në një kohë që ne duhet të të hamë Ty o Zot, të të shijojmë, të të ndjejmë, të të flasim dhe të na flasësh. Ne duhet të kemi një marrëdhënje të gjallë, konkrete o Zot.

Nëse ne do e kishim këtë lloj marrëdhënie ne nuk do thonim sot se Krishtin mund ta marrim vetëm nëpërmjet leximit të përditshëm biblik.

Nëse ne do kishim një marrëdhënje të gjallë, të përditshme me Krishtin, në nuk do kishim nevojë të inkurajonim të tjërët për leximin e përditshëm të Biblës. Ne thjesht do ndanim Krisht me njëri-tjetrin dhe të gjithë ne do e kërkonim këtë Krisht edhe në Bibël. Do e kërkonim edhe në Bibël, pa qenë nevoja të na e thotë njeri. Çështja ndodhet tek zemra, jo tek metoda. Çështja ndodhet tek Krishti, jo tek doktrina. Bëje tjetrin të ketë uri dhe mos i thuaj ku ta gjejë. Do zbuloni se shumë shpejt ai ka për ta gjetur se ku ndodhet ushqimi. Jepi tjetrit Krishtin. Bëje tjetrin të shijojë Krisht. Më pas, lëre të lirë. Ai nuk do kënaqet me më pak se Krisht. Sa herë që do marrë më pak se Krisht, do ndjehet i pangopur dhe do kërkojë me këmbëngulje ta gjejë.

Vëllezër dhe motra, kjo është për mua jeta e Krishterë. Nuk janë doktrinat, nuk janë mësimet, nuk është as leximi i Biblës apo lutja e përditshme. (në kuptimin fetar) Por është përjetimi i Krishtit, miqësia me Krishtin, një miqësi që do ketë ups and downs. Një miqësi që do ketë rënje dhe dështime, por që më në fund, do dalim më të pjekur, më të rritur, më me shumë dashuri prej Tij. Në fund do dimë ashtu si gruaja samaritane se kush është Krishti, jo se dikush na foli për Të, jo se e lexuam në një libër, qoftë kjo edhe vetë Bibla, por se ne folëm vetë me Të dhe na foli vetë Ai. Jo thjeshtë folëm dhe na foli, por se flasim çdo ditë dhe na flet çdo ditë, se ndjejmë praninë e Tij në çdo moment.

Kjo ishte përgjigja ime. Një pjesë e madhe e kësaj përgjigje është jo vetëm një përgjigje ndaj jush, por në radhë të parë ndaj vetes sime. Unë i pari kam nevojë për një miqësi kaq të ngushtë me Krishtin, jo thjeshtë njohuri që dalin nga faqet e Biblës.