Një cikël poetik

[mondishall]

Ngacmuar nga vargjet e Emma Lazarus, vazhdova....



Ejani me mua!

Ejani me mua, o të zhgënjyer!
Me mua asgjë s'do humbni, veç gënjeshtrës.
Një Zot të vetëm unë e kam mbi krye
I vetmi Zot i madh i së vërtetës!

Ejani me mua, o shpresëvrarë!
Me mua s'do humbni gjë, veç pesimizmit
Kjo botë ka shumë gjynahe për të larë
Na pret t'i kthejmë shpresën e besimit!

Ejani me mua, ju ëndërhumburit!
Me mua asgjë s'do humbni, veç mashtrimit
Kjo është e vetmja rrugë, ku pas fundit
Do bëjmë botën tonë që prej fillimit!

[mondishall]

Përrallë!?

Ishte një Ali Baba
Ishin dhe hajdut', 40-të
Thonë lindi si përrall'
Pastaj u bë e vërtetë.

Ç'rëndësi ka parësia
Dytësia gjithashtu?
Sot është ndarë pasuria
Ndër Alinj superhajdut'.

Si Aliut me një fjalë
Hapet shkëmbi i Suzamit
E le jashtë fukaranë
Dhe i shton hallin e hallit.

S'paska qënë, jo, përrallë
Që rrëfehet kaq me qejf
Sot Alinjtë janë gjallë
Gjall', thon', jan' dhe fukarenjt'!

[mondishall]

Më foli heshtja

Kjo botë më shumë ka heshtur
Aq sa e urrej vetveten
Nuk di nga vetja ç'kam mbetur
Veç di që e heshtur po tretem.

Si nuk më kuptuat njëherë?
Kësaj bote nuk erdha memece
Unë flas me gjuhën që hesht
E jo me indiferentizmin e njerëzve.

[mondishall]

Vazhdoj me cikel pas ciklit...


S'kam haber!

S'kam haber nga djallëzia
Nga hesapet e nëndorës
Mos vall' i gabuar linda
Që s'ja gjej dot anën botës!?

Ç'e vërtitin ca kët' botë
Si një top nga këmbë shkelmuar
Djallëzia nuk njeh portë
Prapë fitojnë, pa shënuar.

S'kam haber nga cmirëzinjtë
Nga të thënat prapathënie
Ma kalojnë kur s'më arrijnë
Më fitojnë me antimendje.

Ç'e shëmtojnë ca kët' botë
Me makjazhin e palaços
Cmirëzia nuk njeh kohë
Vazhdon shfaqja dhe pas shfaqjes.

[mondishall]

DurimPadurimi

E urrej durimin
Padurimin urrej
Mes tyre shpëtimin
Kërkoj ta gjej.

"Duroni!", kush thotë?
Të paduruarit vetë
Që duan kët' botë
Ta vërtitin lehtë.

"Si duroni!", thërret
Vërtet tjetra palë
Që s'di se ju hedh
Në aventurë të marrë.

Kur s'duhet, duroni
S'duroni, kur s'duhet
O të verbër, s'shikoni
Me ju si luhet?

Ju ndal njera palë
Ju vërsul pala tjetër
DurimPadurimi
Oh, ç'tallje e vjetër!

[mondishall]

Në varkën e Noes

Noe ka patur
Ka patur dhe varkë
Qënia janë mbartur
E mbarten prapë.

Ndryshimi veç është
Në të qënies-lloj
Dikur gjalles' e tërë
Sot njeriu i gjor'.

[mondishall]

Si ta lemë?!

Më le diçka më tej
Diçka më tej të lashë
Pyes sa herë, "Përse?"
Përseja mbetet prapë.

Të dy asgjë nuk bëmë
E prapë diçka na mbeti
Mos vallë asgjëja është
E fundit që na ndezi?

Më shfaqesh, s'e mohoj
Të shfaqem? Nuk e di
Nuk them, "Të dashuroj!"
S'besoj ta thuash ti.

E lemë pra kështu
Kështu sa e kan' lënë
Një ëndërr, jo më shumë
Sa pak qenka një ëndërr!

[mondishall]

Ikmë!

Ikmë shfaqjes nëpër mendje
Në s'e di, ç'ke që më vjen?
Ç'ke që hyn jasht' hises tënde
A e di që dot nuk del?

Ikmë ti, të shpëtoj unë
Se po erdhe s'ka shpëtim
Mos më shto hise të dytë
Dhe mëkatin platonik!

Ikmë, ikmë, s'marrke vesh!
Çfarë?
-------Paskam ardhur unë tek ty?!
Mëkatarë kaq budallenj
Budallenj në ferr të dy!

[brunilda_it]

Pershendetjetet e mia Mondi !
Urime per krijimtarine tuaj e cila flet cdo here per prurjet e
reja dhe te vrullshme ne horizontin e shpirtit poetik!
BRUNA

[ajzberg]

Bukur Mondi,me vjen keq qe jemi larg .