Pse Jezui nuk deshiroi te kryqezohej???

[Ndriçimi]

Ne shume tema te meparshme qe jane hapur nga kristjanet jane tema qe u drejtojne pyetje muslimaneve, duket se kane shume pyetje kristjkanet, edhe pse jane pyetje qesharake kristjanet hapin tema te tilla, une po hap nje teme duke u drejtuar pyetje kristjaneve qe eshte shume e rendesishme dhe qe ka te beje me kryqezimin, sic dihet kjo ceshtje(kryqezimi) ka shume paqartesi dhe probleme te krijuara edhe nga vet bibla, po parqes nje shembull:

Ne bibel lexojme se Jezui ne kohen kur njerzit deshiruan ta kryqezonin, Jezui kerkoi ndihme tek Zoti qe ta largonte kete ngjarje te tmerrshme.
Ndersa kristjanet e sotem thone se ishte e rendesishme kryqezimi sepse mekatet e njerzve nuk do te faleshin nese Jezui nuk do te derdhte gjak.
Si shpjegohet kjo?

[karpediem]

Nese ti do ishe nje nacionalist i çmendur qe ishte gati te vdisje per çeshtjen kombetare a do te thote kjo se ne asnje moment frika kundrejt dhimbjes njerezore nuk do te pushtonte? çdo kujt do i ndodhte. Jezusit i ndodhi po ashtu. Ky moment ne jeten e Jezusit deshmon edhe me shume ne favor te çeshtjes se tij. Ai duhet te jetonte e vuante si njeri mbi toke duke hequr dore nga natyra e Tij hyjnore. frika dhe ankthi jane pra pjese e natyres njerezore te cilen Jezusi kishte veshur ketu mbi toke.

[Ndriçimi]

Une nuk fola per friken, Jezui u lut tek Ati qe te mos kryqezohej, ketu eshte problemi, nuk thashe asgje ne lidhje me friken, megjithate edhe nese kjo do te kishte te bente me friken perseri nuk do te ishte e qarte, sepse Jezusi thuhet se e dinte se cfar do te ndodhte dhe per kete kishte ardhur ne toke, pse te friksohej?.
Bibla na meson se Jezui nuk eshte frikesuar pra ti Karpetiem mos komento biblen pa argument, bibla shkruan se Jezui shkoi tek ushtaret qe po e kerkonin dhe u tha : Ke kerkoni? at thane Jezu Nazaretin, ndersa Jezui tha : UNE JAM, pra duke mos u frikesur

Problemi eshte ketu se pse Jezui u lut duke mos deshiruar te kryqezohej???

[karpediem]

" O Ate , nese eshte e mundur ma hiq kete kupe vuajtesh, POR megjithate u befte vullnetit yt dhe jo i imi" Bibla tregon se Jezusi po kalonte momente ankthi: "...nje ankth i madh e pushtoi". Nuk e kuptoj perse eshte aq eveshtire per tu pare se ketu behet fjale epr ankth e frike.
Fakti qe Jezusi e dinte seç do ti ndodhte (dmth qe do arrestohej, tradhetohej, rrihej, peshtyej e si kurorezim e priste kryqi) nuk pengon friken e ankthin per dhimbjen e vuajtjen qe do kalonte, perkundrazi. jezusi ishte i vendosur te permbushte vullnetin e Atit (per shkak te dashurise) dhe per kete ishte gati te shkonte deri ne vdekje, madje ne vdekjen e kryqit. Por duke qene se ai duhet te vuante si njeri nuk mund ti mohosh te drejten e frikes.

P.s. Fakti qe Jezusi u pergjigj (Une jam)pohon vetem vendosmerine per t'iu bindur Atit.
Une nuk do reagoj me ne lidhje em kete teme vetem nese do shtohen elemente te reja ne lidhje me te sepse perndryshe vetem me duhet te perseris veten.
Vete te lutem si perfundim te shohesh kete ngjarje nga pikepamja jote njerezore. Shiko dhe njehere shmb e nacionalistit.

[Ndriçimi]

O Ate nese eshte e mundur ma hiq kete kupe "vuajtjesh".

Kjo fjale qe tha Jezui tregon qartazi se ai lutej qe tia largonte VUAJTJET, ndersa nga ana tjeter bibla shkruan se Jezui duhej patjeter te VUANTE per tu kryer misioni qe kishte (per faljen e mekateve).

Problemi eshte se Jezui nuk deshiroi qe keto vuajtje ti ndodhnin duke u lutur.

Gjeja e re qe kam per te shtuar ne kete shkrim eshte pyetja: A e detyroi Ati Jezuin te kryqezohej? dhe a eshte e drejte kjo?, keto pyetje i bera ngase Karpediem komentoi biblen pa argument duke u munduar ta mbroje, pra sipas Karpediem fjala e Jezuit qe u tha ushtareve UNE JAM kishte kuptimin qe Jezui duhet ti nenshtrohej Atit, dhe me kete nuk tregonte se nuk u frikesua nga ushtaret.

[Shpresmiri]

Megjithatë mendoj se ia vlenë të bisedohet me ty, Ndriçimi. Në lidhje me temën që ke sjell mund të sjell një pjesë teksti nga një libër që shtjellon pikërisht çështjen lidhur me kryqëzimin.

"A e ka treguar Zoti se mund të shtrojë fuqinë e vet shpëtuese nëpërmjet mjeteve dhe ndërmjetësve njerëzorë? Unë mendoj, se Kristianizmi e Islamizmi janë të një mendimi kur thonë se Zoti e ka bërë këtë gjë. Zoti përdor profetët si lajmëtarë për të sjellë Fjalën e vet. Por profetët nuk janë thjesht njerëz që sjellin një lajm. Me anë të Abramit Zoti bëri një popull që do të besonte tek Ai dhe do të bënte vullnetin e Tij. Me anë të Moisiut, Zoti i priu popullit të vet jashtë Egjiptit. Myslimanët besojnë se me Muhametin, Zoti ka dhënë shembullin e një myslimani model, të dikujt që jo vetëm ka dërguar Kuranin, por ka jetuar në ujdi me këtë lajm që ai i mësoi dhe mbi të cilin mbajti qëndrim, kështu që vepra e tij u bë sunna për bashkësinë islamike.
Të krishterët besojnë se Zoti, jo vetëm mishëroi Fjalën e vet tek Jezusi, por se veprimet e tij kanë aftësi të veçantë shpëtuese. Filloi si predikues i thjeshtë duke i shtyrë njerëzit të pendohen, mos binin në mëkat dhe të pranonin madhërinë e Zotit. Por me fuqinë e Zotit ka bërë mrekullira, i doli përpara djajve dhe i dëboi, i ka dalë zot atyre që ishin të shtypur prej rregulloreve të krerëve fetarë dhe i dënoi ata që kishin prishur pastërtinë e fesë duke e konsideruar atë si një mjet fitimi, ka nxjerrë jahtë tempullit fajdexhinjtë me kamzhik rrypash lëkure, dhe pati bisedime të forta me mjeshtrat e ligjit hebraik.
Gjatë ushtrimit të punës së vet, Jezusi e kuptoi se rruga që kishte marrë përsipër, ishte duke e vënë në kundërshtim me egoizmin e njeriut, me lakminë dhe etjen e tij për pushtet. Ungjijtë na tregojnë përpjekje të çmendura kundër jetës së Krishtit. Një herë prej njerzve të qytetit të tij, Nazareti, dhe herë të tjerë prej krerëve fetarë të Jeruzalemit. Ai e pa mirë, sidomos kur shkoi herën e fundit në Jeruzalem, se nuk do të mundtë të dilte i gjallë prej urrejtjes, në të cilën e kishte çuar veten. Të gjithë apostujt e kishin këshilluar të mos shkonte në Jeruzalem, sepse ishin përhapur fjalë për një komplot kundër tij. Krishti e dinte se ato fjalë që përhapeshin, s’ishin fjalë kot. Në fillim të Darkës së Fundit, Ai u tha apostujve: “Unë s’do të pij më me ju, derisa të pijmë bashkë në Mbretërinë e Zotit”.
Të krishterët nuk besojnë se Krishti “vuante prej manisë për t’u bërë martir”. Ai nuk dëshironte të vuante, as të vdiste. Në letrën e Palit dërguar Hebrenjve, thuhet: “Gjatë jetës mbi tokë, Jezusi i lutej me zë të lartë dhe shkrehej në vaj pa dënesë Atij që do të mund ta shpëtonte prej vdekjes, dhe u nënshtrua aq i përvuajtur, sa që lutjet e tij u dëgjuan” (Hebrenjve 5,7). Pas Darkës së Fundit, shkoi në kopsht të lutet dhe pyeti: “At, po të duash ti, largoje prej meje këtë kelk (vuajtjesh). Sidoqoftë, u bëftë, jo imja, por vullneti yt”.
Megjithëse Krishti nuk donte as të vuante as të vdiste, i pranoi lirisht rrjedhimet që vinin prej punës, për të predikuar fjalën e Zotit, pa kompromis me kundërshtarët ose të largohej. Po lutej në kopsht, kur ushtarët romakë e kapën, e që mandej e gjykuan, e dënuan me vdekje dhe e kryqëzuan. Ungjijtë na thonë se Pilati, guvernatori romak, i dha mundësi Krishtit të “shpëtonte” në qoftë se Ai do të tërhiqej ose të zbuste mësimin e vet. Por Krishti nuk pranoi, jo sepse dëshironte të vdiste, por sepse i ishte kushtuar plotësisht misionit, për të cilin ishte i sigurtë se Zoti ja kishte besuar.
Prandaj, për të krishterët, s’është vetëm kaq puna, se Jezusi duhej të vdiste, as që Zoti dëshironte që Ai të vdiste, se sa fakti që ky është fundi tragjik që ishte caktuar më përpara me profeci, se çfarë ka bërë Zoti për ne, me vdekjen e Jezusit, dhe çfarë na mëson me këtë gjë. Ka tre mënyra për të krishterët që të kuptojnë vdekjen e Jezusit, që i përgjigjen shkaqeve në të cilat njerëzit njohin nevojën e shpëtimit."

[Sayan2003]

Ne shume tema te meparshme qe jane hapur nga kristjanet jane tema qe u drejtojne pyetje muslimaneve, duket se kane shume pyetje kristjkanet, edhe pse jane pyetje qesharake kristjanet hapin tema te tilla, une po hap nje teme duke u drejtuar pyetje kristjaneve qe eshte shume e rendesishme dhe qe ka te beje me kryqezimin, sic dihet kjo ceshtje(kryqezimi) ka shume paqartesi dhe probleme te krijuara edhe nga vet bibla, po parqes nje shembull:

Ne bibel lexojme se Jezui ne kohen kur njerzit deshiruan ta kryqezonin, Jezui kerkoi ndihme tek Zoti qe ta largonte kete ngjarje te tmerrshme.
Ndersa kristjanet e sotem thone se ishte e rendesishme kryqezimi sepse mekatet e njerzve nuk do te faleshin nese Jezui nuk do te derdhte gjak.
Si shpjegohet kjo?

Sigurisht kush osht ai qe ka qejf me u kryqzu? Kish lujt nga mendja Jezusi me pas qejf me u kryqzu?

[Norça.li]

Ne bibel lexojme se Jezui ne kohen kur njerzit deshiruan ta kryqezonin, Jezui kerkoi ndihme tek Zoti qe ta largonte kete ngjarje te tmerrshme.

Me sa di une, ndihma e kerkuar nuk ka ndodhur para se te kryqezohet, por gjat kryqezimit, gjgjs gjat vuajtjeve nga dhimbjet e se qendruarit (i gozhduar) ne kryq.

Kurse kjo ka ndodhur per arsye se Jezui ende nuk ka qene i pjekur (nuk e kishte arrtur ende fazen) per kete gje…
...dhe se eshte flijuar vullnetarisht per te dhene shembull per njerezimin.
Pra, flijimi eshte bere per te dhene shembull e jo per t'i lare mekatet e te tjereve - njerezimit.

E gjithe jeta e Jezuit (deri diku) e pershkruar ne Bibel, gjgjs Ungjill, eshte shembulli i evolucionit te njeriut, i cili perbehet nga 5 kryefaza.

Faza e pare eshte ajo qe quhet Lindja e Krishtit…
...qe ka domethenien e 'Lindjes se Krishtit në ne (njeriun)', qe nuk domethene qe kjo faze arrihet duke qene (perkatesie religjioze) krishtere. Porse arritje e nje shkalle te caktuar ne evolucion qe quhet Parimi a Vetedija Krisht (Christ Principle or Consciousness). Kjo shkalle nuk arrihet me lutje, qarje, vajtime, brohoritje… porse me pune. Me pune e vepra pozitive per te miren e gjithmbarshme.

Kurse faza e fundit, e demonstruar me shembullin e kryqezimit te Jezuit, eshte faza/shkalla kur misioni (a shkolla) e njeriut ne bote (ne kete planet, ne Toke) perfundon. Kryqezimi apo Flijimi i Madh apo Kurbani eshte casti kur njeriu s'ka më nevoje per trup fizik, keshtuqe trupi fizik flijohet per dicka me te larte… per DRITE. Apo shnderrimi i materies ne fryme.


*

[klajdi wolf]

Nga aspekti historik nuk është e vërtetë se Jezusi ka ardhur për të vdekur vullnetarisht për mëkatet e njerëzve. “Sikurse është shkruar për të, Biri i njeriut pa tjetër shkon; por mjerë ai njeri me anë të të cilit Biri i njeriut tradhtohet! Për të do të ishte më mirë të mos kishte lindur kurrë''.(Mateu: 26/24).

Jezusi nuk ishte i lumtur që po kryqëzohej dhe ndihej i trishtuar. Madje, sipas Mateut, ai u ankua se Zoti hoqi dorë prej tij dhe se nuk e ndihmoi:
“Eli, Eli, lama sabaktani?'' . Domethënë: ''Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?” (Mateu: 27/46).

Sikur kryqëzimi të ishte për hir të Zotit si akt flijimi, a do ti ankohej ai Zotit?

[Le dévoué]

E pse nje musliman duhet besuar se Jezusi qenka flijuar ?