Sofra e përbashkët e krishterë

[Matrix]

AMEN, AMEN, AMEN

Në kete fryme, sjell nje shkrim nga Shen Joan Gojarti, nje ligjerim per diten e Pashkes, triumfin e Zotit tone:

Cilidô shpresëtar dhé hyjdashes lé te gezoje ketê panair te mire dhé te shkelqyér. Cilidô sherbetor mirenjohes lé te hyje i gezuar té gazi i te Zott. Ai qe u-mundua, dyké kréshmuar, lé te gezoje tani dénarin. Ai qe punoj qe préj ores se pare, lé te prése sot çpagimin é dréjte. Ai qe ardhi pas se trétes lé te krémteroje me gjithe zemer. Ai qe arriu pas se gjashttes lé te mos dyshoje aspak; se nuk peson asnje dêm. Ai qe vonoj gjér me te nênten, lé t'afrohét pa hézituar faré. Dhé ai qe arriu vétem me te njembedhiétten, lé te mos trembét nga vonimi. Se Zoti, dyké qêne i zemerdhempshur, prêt te funtmin sikunder dhé te parin, çloth atê te se njembedhiéttes, si atê qe punoj qe préj se pares. Dhé te funtmin é perdellén dhé te parin é sheron; dhé atí i jép dhé ketí i fal; dhé punet i prêt dhé mendimin é pelqén; dhé vépren é ndéron dhé qellimin é levdon. Hyni pra te gjithe té gazi i Zotit tone; dhé te pare dhé te dyte, gezoni rogen. Te pasur dhé te varfer, vallézoni me njêri-tjatrin; te shkathet dhé te ngathet, ndéroni diten; sa kréshmuat dhé sa nuk kréshmuat, defréni sot. Tryésa eshte plot, hani qe te gjithe. Viçi eshte i shume, asnje lé te mos dale i uritur. Te gjithe, gezojéni darken é béses; te gjithe, gezojéni pasurin' é miresise. Asnje lé te mos vajtoje per varferi; se u-çfaq mbréteria é perbashket. Asnje lé te mos qaje per fajé; se ndjésa lindi nga varri. Asnje lé te mos kéte frike nga vdékja; se na çliroj vdékja é Shpetimtarit. E shuajti, kur permbahéj préj tij. E plaçkoj Férrin ai qe zbriti ne Férr. E hidheroj, kur provoi mishin é tij; dhé ketê dyké pareshikuar Isaïa, thirri: Férri u-hidherua, tha, kur te hasi poshte. U-hidherua, se u-abolit. U-hidherua, se u-perqésh. U-hidherua, se vdiq. U-hidherua, se u-rrezua. U-hidherua, se u-burgos. Priti trup dhé gjéti Pérendi. Priti dhé, é hasi qiéll. Mori atê qe shikonté dhé ra ngaha nuke shikonté. Kû eshte gjêmbi yt, ô vdékjé? Ku eshte mburrja joté, ô Férr? U-ngjall Krishti dhé ti u-hodhé poshte. U-ngjall Krishti dhé rane démonet. U-ngjall Krishti dhé gezohén Engjejte. U-ngjall Krishti dhé jeta qytéterohét. U-ngjall Krishti dhé asnje i vdékur s'mbéti ne varr. Se Krishti, dyké u-ngjallur se vdékuresh, u-trégua kulloshtra é te fiéturvé. E atí eshte lavdia dhé potéra ne jeté te jétevé. Amen.

[Dielli_ime]

Nuk u quajt me kot Gojarti

[Matrix]

Po sjell dicka qe kam marre nga nje moter ne Krisht:

Perse Zoti e lejon Satanin te ekzistoje dhe t’i tundoje besimtaret?

Une gjithmone mendoj se sa i bukur duket nje diamant i ekspozuar ne nje cope te zeze.
Ai i tregon ne menyre mahnitese cilesite e veta, duke bere kontrast me kete cope.
Ashtu dhe Zoti, ne krijimin e Tij, i perdor kontrastet per te nxjerre ne dukje dicka.
Si do te mund ta vleresonim ne dashurine e Tij per ne nqs nuk do te shihnim dicka qe eshte diametralisht e kundert?

Vellezer dhe Motra, jemi pjese e Diamantit qe quhet Jezu Krisht

[Dielli_ime]

NGA TRAKTATI “MBI ATI YNË” I SHËN CIPRIANIT, IPESHKËV DHE MARTIR

Ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullnesa jote

“Ardhtë mbretëria jote”. Ne kërkojmë që të vijë tek ne mbretëria e Hyjit, ashtu sikurse kërkojmë që të shenjtërohet në ne emri i tij. Por, a thua mund të ketë ndonjë kohë në të cilën Hyji nuk mbretëron? Ose, kur mund të fillojë tek Zoti një gjë që gjithmonë ka qenë dhe kurrë nuk ka përfunduar? Nuk është kjo që ne kërkojmë, por që të vijë mbretëria jonë, ajo mbretëri që Hyji na e premtoi dhe që u fitua për ne me anë të gjakut dhe mundimit të Krishtit, në mënyrë që ne, të cilët më parë ishim skllevër të botës, të mund të mbretërojmë në të ardhmen nën zotërimin e Krishtit. Kështu premton ai vetë, duke thënë: “Ejani të bekuarit e Atit tim! Merrni në pronë Mbretërinë që u bë gati për ju që prej fillimit të botës!” (Mt 25, 34).

Në të vërtetë, o vëllezërit e mi fort të dashur, vetë Krishti mund të jetë mbretëria e Hyjit, ardhjen e së cilës ne e kërkojmë çdo ditë, dhe ardhjen e së cilës kemi dëshirë ta shohim sa më shpejt. Dhe vërtet, ai është ringjallja, sepse ne në të ringjallemi. Për këtë arsye ai mund të mbahet si mbretëri e Hyjit, meqë në të do të mbretërojmë. Me të drejtë pra, kërkojmë mbretërinë e Hyjit, domethënë mbretërinë qiellore, sepse ka edhe një mbretëri tokësore. Por, ai që tashmë i ka rënë mohit botës të së keqes, qëndron më lart se nderimet dhe mbretëria e saj.

Duke vazhduar në lutje themi: “U bëftë vullnesa e jote si në qiell ashtu në tokë”, jo aq me qëllim që Hyji të bëjë atë çka dëshiron, por që ne të bëjmë atë çka dëshiron Hyji. E kush është i zot ta pengojë Hyjin të bëjë atë që dëshiron? Ndërsa, jemi ne që nuk bëjmë çka dëshiron Hyji, sepse kundër nesh ngritet djalli për të na penguar kështu që ne të mos mund ta drejtojmë zemrën tonë dhe veprat tona sipas vullnetit hyjnor. Për këtë arsye ne lutemi dhe kërkojmë që të bëhet në ne vullneti i Hyjit. E që të bëhet kjo gjë në ne, kemi nevojë për vullnetin e Hyjit, do të thotë kemi nevojë për fuqinë dhe për mbrojtjen e tij, sepse askush nuk është i fortë në saje të fuqisë së vet, por bëhet i fortë në saje të mirëdashjes dhe të mëshirës së Hyjit. Në fund të fundit edhe Zoti, duke treguar se edhe në të ishte e pranishme dobësia që i përket njeriut, tha: “Ati im, nëse është e mundur, largoje prej meje këtë kelk mundimesh!” (Mt 26, 39). Dhe për t’u dhuruar një shembull nxënësve të tij që ata të mos bënin vullnetin e tyre, por atë të Hyjit, shtoi: “Megjithatë, le të bëhet, jo si dua unë, por si do ti.”.

Vullneti i Hyjit pra, është ai që Krishti bëri dhe mësoi. Është përvujtëri në bisedim, qëndrueshmëri në fe, maturi në fjalë, në veprime drejtësi, në vepra mëshirë, në sjellje seriozitet. Vullneti i Hyjit është të mos bëjmë padrejtësi dhe të durojmë padrejtësinë që na bëhet, të ruajmë paqen me vëllezër, të duam Hyjin me gjithë zemër, ta duam si Atë, ta druajmë si Hyj, të mos vëmë asgjë përpara Krishtit, sepse as ai vetë nuk deshi diçka tjetër më shumë se ne. Vullneti i Hyjit është që ne të qëndrojmë të bashkuar me pandashmëri në dashurinë e tij, të rrimë pranë kryqit të tij me guxim dhe forcë, t’i japim dëshmi me vendosmëri kur është në diskutim emri i tij dhe nderi i tij, të tregojmë sigurinë e çështjes së mirë, kur të luftojmë për të, të pranojmë me shpirt të gatshëm vdekjen kur ajo të na vijë për të na çuar tek shpërblimi.

Kjo do të thotë të duam të jemi bashkëtrashëgimtarë të Krishtit, kjo do të thotë të kryejmë urdhrin e Hyjit, kjo do të thotë të bëjmë vullnetin e Atit.

[Dielli_ime]

Motra e vellezer ne Krishtin,

Do te kisha dashur qe secili prej nesh te ndalet e ta meditoje cdo lexim qe shtrohet ne kete sofer, e me pas ta bashkendaje me te gjithe ketu meditimin e vet. Kjo do ta pasuronte edhe me shume boten tone shpirterore ne kerkim dhe jetim te se Vertetes.

Krishti na forcofte besimin ne ore te veshtire!

Paqe!

[Matrix]

Jam dakord me Diellin. Kjo do e pasuronte me teper kete teme. Te gjithe kemi nevoje te ndajme me njeri-tjetrin ato gjera qe na bejne pershtypje ne shkrimet qe ndahen ketu! Eshte dhe nje inkurajim per ata qe sjellin shkrime, sepse eshte nje konfirmim qe keto shkrime lexohen nga vellezerit dhe motrat tona.

Jeta e krishtere eshte Marr-Dhenie, pra merr nga Hyji dashuri dhe i kthen serisht Hyjit dashurine qe Ai ta ka fal. Pastaj kjo shkembehet me vellezer dhe motra duke dhene dhe marre ate dashuri, zbulese apo inkurajim qe Hyji na ka dhene per te ndare!

[VOLSIV]

>>>Me behet qefi qe jemi bashkuar dhe kemi dicka te perbashket. Me sa shoh kemi nevoje te flasim me njeri tjetrin.
>Ju kujtohet? "Drita nuk eshte bere per tu mbuluar dhe per tu lene ne nje vend te fshehte por eshte bere per tu vene nje vend te dukshem dhe te ndricoje". Jane fjalet e Krishtit.
>Sillni ndonje thenje te ndonje Shenjtori qe ju ka lene mbresa dhe si e kuptoni.
Une po filloj me nje te thjeshte.
"Duaj dhe be c'te duash", Shen Agostini i Ipones.
(Italisht "Ama e fai cio' che vuoi") Kuptimi eshte i thjeshte besoj. Ai qe ka dashurine ne shpirt nuk mund te bej keq keshtu qe pak rendesi ka ca ben se vec mire mund te beje.

[Shtegtari]

Dielli_ime, Matrix dhe VOLSIV AMIN dhe falemnderit për të gjitha ato që keni ndarë me ne këtu.

Ajo që dua të them si inkurajim për të gjithë është se Ai që na bashkon është jashtëzakonisht më i madh se çdo gjë që mund të na ndajë, prandaj le të kthehemi tek Zoti ynë Jezus Krishti.

[marcus1]

Përshëndetje edhe nga ana ime. Është gjë e mirë kur të krishterët e Dogmave të ndryshme arrinë të dallojnë Krishtin tek njëri-tjetri, në vënd të ndarjeve që ata kanë. Më poshtë po sjell një shkrim të vogël që postova edhe tek forumi Protestant ne temën me titullin "I falem nderës Zotit". Po e sjell këtu se ka lidhje shumë me temën.

Unë, lavdinë që më ke dhënë Mua, ua kam dhënë atyre, që të jenë një, siç jemi ne një(Gjoni 17:22).

Si mund të arrimë në unitet të plotë? Ne thjesht nuk mundemi. Por është Zoti që e zbulon Birin e Tij në ne si Kreun e Kishës. Nëse shohim Kreun, nëse njohim Bariun e Mirë, do të njohim Trupin dhe Kopenë. Nuk mund të themi se duam Perëndinë nëse nuk duam vëllezërit dhe motrat. Nuk mund të mbajmë bashkësi me Kokën nëse jemi të ndarë nga Trupi. Kur ndjekim një Bari si një Kope atëhere do të jemi në një vijë. Nëse jemi një me Kokën, ne jemi një me Trupin, akoma edhe sikur të mos mblidhemi së bashku. Por, nëse nuk jemi një me Kokën, nuk jemi një as me Trupin, akoma edhe sikur të mblidhemi së bashku në maskën e unitetit.

[albani1]

Lum kushdo qe ka frike nga Zoti dhe qe ecen ne rruget e Tij.
Atehere ti do te hash me mundin e duarve te tua, do te jesh i lumtur dhe do te gezosh begatine.
Gruaja jote do te jete si nje hardhi prodhimtare ne intimitetin e shtepise sate, bijte e tu si drure ulliri rreth tryezes sate
Ja keshtu do te bekohet njeriu qe ka frike nga Zoti. Zoti te bekofte nga Sioni dhe ti pafsh begatine e Jeruzalemit tere ditet e jetes sate.
Po pafsh bijt e bijve te tu , paqja qofte mbi Izraelin.