Sofra e përbashkët e krishterë

[arbereshi_niko]

A mundet nje pyetje sqaruese : simboli nen arbereshi-niko,eshte flamuri Shqiperise apo i ortodoksise? se e kam pare edhe tek kisha ortodokse greke, tek serbet edhe tek ruset?

Shiko se tema nuk eshte flamuri i Kishes Orthodhokse..., pasi ketu nuk eshte emisjoni "Nga kenga ne kenge"..., por mqs je kureshtar..., te keshilloj te mos verdallosesh teper neper Evrope, por dil nje xhiro ne Tirane, Durres o ku te duash, por ne Shqiperi..., pasi do te konstatosh qe kush eshte flamuri i ORTHODHOKSISE..., gjithmone nese do te interresonte, per me shume me kontakto personalisht..., por mos devijo temen, pasi ketu sa shoh ka nje fare "harmonie"..., gje e rralle midis nesh...!

[Luani33]

Shiko se tema nuk eshte flamuri i Kishes Orthodhokse..., pasi ketu nuk eshte emisjoni "Nga kenga ne kenge"..., por mqs je kureshtar..., te keshilloj te mos verdallosesh teper neper Evrope, por dil nje xhiro ne Tirane, Durres o ku te duash, por ne Shqiperi..., pasi do te konstatosh qe kush eshte flamuri i ORTHODHOKSISE..., gjithmone nese do te interresonte, per me shume me kontakto personalisht..., por mos devijo temen, pasi ketu sa shoh ka nje fare "harmonie"..., gje e rralle midis nesh...!

Nje pyetje bera...s'ka problem, nuk desheroj te prish "harmonine"!

[Dielli_ime]

Nga “Predikimet mbi Zanafillën” të Origjenit, meshtar
(Pred. 8, 6. 8. 9; PG 12, 206-209)

Kushtimi i Abrahamit
“Abrahami i mori drutë e flisë së shkrumbimit dhe ia ngarkoi Izakut, birit të vet, kurse ai mbante në dorë zjarrin dhe thikën; të dy po ecnin së bashku” (krh. Zan 22, 6). Izaku, i cili i mbart drutë për flijimin e vet, është figurë e Krishtit që e mbarti kryqin e vet, megjithëse mbartja e druve për therore i përket priftit. Kështu ai bëhet fli dhe prift. Por edhe shprehja “të dy po ecnin së bashku” e ka të njëjtën domethënie, meqë ndërsa Abrahami, i gatshëm për ta kryer flijimin, e mban zjarrin dhe thikën, Izaku nuk i vjen pas, por ecën krahas tij, që të jetë e qartë se ai e bashkëndan priftërinë me të.
E tash ç'po ndodh? “Izaku i tha Abrahamit, atit të vet: 'O atë!'". Ky zë i birit, në një çast të tillë, është zëri i tundimit. E pra, a ta merr mendja se ai djalosh, i nisur kah flijimi i vet, me zërin e tij nuk ia shkriu zemrën t'etit? E megjithëse Abrahami ishte aq i fortë në fenë e vet, prapëseprapë iu përgjigj me një zë që nuk e mban të fshehur dashurinë atërore: “Ç'ka do, biro?". Dhe ai tha: “Qe zjarri e drutë, por ku është qengji për flijimin?". Abrahami iu përgjigj: “Vetë Hyji do ta gjejë qengjin për flijim, o biri im” (krh. Zan 22, 6-8).
Kjo përgjigje aq e kujdesshme dhe e urtë e Abrahamit ma prek zemrën. Nuk di se çka ai parashikonte në mend të vet, pasi nuk flet për të tashmen por për të ardhmen: “Hyji do ta gjejë qengjin". Birit, i cili pyeste në kohë të tashme, ia dha përgjigjen në kohë të ardhshme, meqenëse vetë Zoti do ta jepte qengjin në personin e Krishtit.
“Abrahami e shtriu dorën dhe e mori thikën për ta flijuar djalin e vet. Kur qe, prej qiellit bërtiti engjëlli i Zotit: “Abraham, Abraham!”Ky iu përgjigj: “Urdhëro!” Engjëlli tha: “Mos e ço dorën tënde mbi fëmijën tënd dhe mos i bëj farë dëmi! Tash po e shoh se ia ke drojën Hyjit” (Zan 22, 10-12). T'i krahasojmë këto fjalë me atë çka flet apostulli në lidhje me Hyjin: “Ai as Birin e
vet nuk e kurseu, por e dorëzoi të flijohet për të gjithë ne” (Rom 8, 32). Kështu mund të shohësh se si Hyji matet me njerëz në bujarinë e tij të mrekullueshme.
Abrahami ia kushtoi Hyjit birin e vdekshëm, por që nuk do të vdiste në atë rast, ndërsa Hyji ia dorëzon vdekjes për të gjithë ne Birin e vet të pavdekshëm. “Atëherë Abrahami i çoi sytë lart dhe e pa një dash të ngatërruar për brirësh në një shkurre” (Zan 22, 13). Siç më duket se thashë më sipër, Izaku e parafiguronte Krishtin; por duket se edhe dashi është, në një farë mënyre, figurë e Krishtit. Është mirë që të mendojmë pak për mënyrën me të cilën të dy mund të kenë lidhje me Krishtin: Izaku, i cili nuk qe flijuar, dhe dashi, që qe kushtuar fli.
Krishti është Fjala e Hyjit, por “Fjala u bë njeri” (Gjn 1, 14). Krishti, pra, pësoi mundimin, por në trup; dhe e pësoi vdekjen, por në mish, për të cilin dashi qe shëmbëllesë, sikurse tha edhe Gjoni: “Ja, Qengji i Hyjit! Ky ia shlyen mëkatin botës!” (Gjn 1, 29). Por Fjala e mbajti papësueshmërinë e vet, e cila është veti e Shpirtit të Krishtit, për të cilin qe shëmbëllesë Izaku. Pra, ai është fli dhe prift sipas shpirtit, pasi ai që ia kushton flinë Atit sipas trupit, ai vetë kushtohet mbi lterin e kryqit.

[Luani33]

shume mesazh i bukur ,falemnderit moter,vertet te dritheron zemren.
pershendetje ne Krisht!

[Dielli_ime]

I dashur Luan,

Te gjitha keto lutje mund t'i gjesh ketu: http://www.radiomaria.al/lutjet.php . Jane lutjet e oreve qe luten nga kisha katolike ne ore te caktuara te dites, per nder e lavd te Hyjit. Aty gjendet edhe sherbesa e leximeve, e cila lutet ne Radio Mari per cdo dite, ne oren 3 pasdite, menjehere pas lutjes se Kurorezes se Meshires Hyjnore. Gjithmone leximi i dyte merret nga shkrimet e ndonje mesuesi apo shenjti te Kishes. Jane me te vertete thesare qe duhen zbuluar.

Ja edhe nje shkrim tjeter i po ketij muaji. Lexim te kendshem!


Nga traktati “Kundër herezive” i shën Ireneut, ipeshkëv
(Lib. III, 19, 1. 3-20, 1; SC 34, 332. 336-338)

Frytet e para të ringjalljes së Krishtit
Fjala e Hyjit u bë njeri dhe Biri i Hyjit u bë bir i njeriut me qëllim që njeriu, duke u bashkuar me Fjalën e duke e pranuar adoptimin, të bëhet bir i Hyjit.
Njëmend, në asnjë mënyrë tjetër s'kishim mundësi ta fitojmë pashkatërrueshmërinë dhe pavdekësinë, përveç me bashkimin tonë me pashkatërrueshmërinë dhe me pavdekësinë. E si mund të bashkoheshim me pashkatërrueshmërinë e me pavdekësinë në mos të bëheshin më parë pashkatërrueshmëria dhe pavdekësia ajo çka jemi ne, që çka ishte e shkatërrrueshme të përpihej prej pashkatërrueshmërisë, çka ishte e vdekshme prej pavdekësisë, e ne të mund ta fitonim adoptimin si bij?
Biri i Hyjit e Zoti ynë është Fjala e Atit dhe Biri i njeriut, meqë lindi si njeri prej Marisë, e cila i përkiste gjinisë njerëzore dhe ishte ajo vetë krijesë njerëzore. Prandaj, vetë Zoti na dha një shenjë në thellësitë e tokës dhe në lartësitë e qiellit, një shenjë që njeriu s'kishte kërkuar, pasi ai kurrë s'kishte pasur shpresë që një virgjër të mund të bëhej nënë, duke lindur një foshnjë e duke mbetur megjithatë virgjër. Kurrë s'do të mund të parafytyronte se ky fëmijë të ishte “Hyji me ne” (krh. Is 7, 10-17) dhe të zbriste në thellësitë e tokës në kërkim të deles së humbur, sepse ishte krijesë e tij. Askush s'do të mund të mendonte se, duke u ngritur në
qiell për t'ia dhuruar e për t'ia porositur Atit njeriun që u gjet, ai do të bëhej fryti i parë i ringjalljes së njeriut. E sikurse Kryet u ngjall prej të vdekurve, po ashtu do të ngjallet tërë trupi, d. m. th. çdo njeri që do të gjendet në jetë pasi ta ketë përmbushur kohën e dënimit që i takonte për shkak të padëgjesës së tij.
Trupi merr bashkim dhe njësi me anë të lidhjeve që e ushqejnë dhe e lëvizin sipas funksionit dhe vendosjes të çdo gjymtyre. Në shtëpinë e Hyjit janë shumë vende sepse shumë janë edhe gjymtyrët e trupit. Pra, Hyji qe bujar, i cili, pas rënies së njeriut, e paralajmëroi atë fitore që do të korrej në saje të Fjalës. Pasi pushteti ngadhënjente në dobësi, Fjala tregonte mirësinë dhe pushtetin e mrekullueshëm të Hyjit.

[sopra]

Pershendetje bashkombas,

Cfar ishte me fe Jezusi, katolik a ortodoks ?

[Shtegtari]

Pershendetje bashkombas,

Cfar ishte me fe Jezusi, katolik a ortodoks ?

Përshëndetje, sopra.

Jezusi për nga feja ishte hebre.

[r'posa]

Jezusi, qe eshte "zot", paska pasur fe ne te cilen paska besuar ?

Ai paska qen hebre ?!

"zoti" qenka hebre ?!

Kurse pasuesit e tij te krishter ?!

[sopra]

Përshëndetje, sopra.

Jezusi për nga feja ishte hebre.

Pershendetje Shtegtar, dhe falemnderit per pergjigje.

A jan te pajtimit edhe te tjeret me ket qe pohuat ?

[marcus1]

Pershendetje Shtegtar, dhe falemnderit per pergjigje.

A jan te pajtimit edhe te tjeret me ket qe pohuat ?

Sigurisht që po!