Komente mbi librin: "Cila eshte Vepra e Perendise"

[deshmuesi]

I dashur Livein. Mbase une nuk jam shprehur me qarte. Bibla na deshmon se Perendia eshte DASHURI. Ky eshte plotesisht Perendia ku besojne te krishtert. Tani vijme ne faktin qe shkruesi i librit thote ne lidhje me kete fakt. Ai thote: "Perendia e di mire per cfare lloj vuajtje ka nevoje njeriu....... ku ne gjithedijen e tij ai na sjell VUAJTEJN tone sepse sheh se kemi nevoje per te"
Perendia e di plotesisht VUJTJEN qe e pret te krishterin, ne permbushejn e BESIMIT ndaj Krishtit ,si dhe ne berjen e vullnetit te Tij. Pra deri ketu gjithshak eshte e qarte. Pyetja eshte: A eshte Perendia ai qe na jep VUAJTEN simbas nevojes? Ju thoni po, ndersa une them jo. Perendia na tregon se, kjo bote ne te cilen ne jetojme eshte vendi i vuajtjes dhe mjerimit. Kjo nuk eshte deshire e Perndise dhe eshte jashte vullnetit te tij. Po keshtu, Ai e di se qe te ndjeksh dhe te besh vullnetin e Perendise, do te kalosh ne nje sere vuajtjesh, sepse kjo eshte bota ne te cilen jetojme . Por pyejta eshte: Vuajtja vjen nga Perendia apo nga bota? Nese themi se, Perendia na jep vuajtjen simbas nevojes qe kemi, atehere ( gjithmone simbas librit) duhet te pranojme se Perendia eshte ai i cili na JEP vuajtjet. A eshte i vertet ky fakt? Une solla nje varg nga letra e Filip:1:29. ku apsotulli Pal na tregon dhe VERTETOn se Vuajtja nuk vjen prej Perendise, dhe nuk eshte Perendia ai qe na JEP Vuajtje. Mos ngatro DHENIEN me LEJIMIN. Eshte tjeter gje te thuash LEJON, dhe tjeter te thuash JEP. Edhe njehere po e sjell kete thenie te Palit tek Efesianet:
" Sepse juve ju eshte dhene HIR per HIR te Krishtit.."
Nese ndalemi ne kete pjese te pare te ketij vargu, Pali na deshmon se Perendia ne JEP HIR per HIR te Krishtit. Pra Hiri BURON nga Perendia dhe JEPET prej Perendise tek cdo i Krishtere i rilindur ne Krisht. Ne pjesen e dyte Pali thote: se kete HIR Perenia nuk naj ka dhen vetem per te BESUAR tek Krishti, por edhe per te VOJTUR per te. Pra Perendia na jep HIR i cili an con ne QENDRESE ndaj cdo lloj VUAJTJE, ndeshkimi, perndjekje e tjera. Pra vuajtja , perndjekja, lufta e tjera, vjne tek ne si te krishter, per shakak te BESES ne Krishti, dhe nuk vijne nga Perndia, por vijne nga bota..
Une do ta komentoja keshtu ate varg:
" Perndia na jep HIR, duke ditur qysh me pare masen e vuajtjes , te cilen do ta vuajme ( jo nga Perendia por nga bota) per shkak te emrit te Krishtit."
Nese mua me perndoqen, tha Jezusi, do tju perndjekin edhe ju. Kush e perndoqi? Bota. Nese une VUAJTA per ju, edhe ju do tju duhet te VUANI per emerin tim. Nga kush vojti Krishti? NGa bota.
Megjithate Livein, cdo kush eshte i lire te besoje ashtu sic ai deshrion. Une asnjehere nuk kam menduar dhe nuk e pranoj , se, Perndia eshte ai qe jep tek une VUAJTET. Ai lejon vuajtjet per faktin se: une kam perzgjedhur te besoj dhe te bej vullnetin e Tij. Dhe duhet te dish se vullneti i Perendise eshte KRYQEZUAR me vullnetin e botes. Prandaj dhe KRYQI ka dhimbje dhe VUAJTJE. VUAJTJA vjen nga bota, por QEDNRESA e te krishterit vjen nga Perendia nepermjet HIRIT te Tij.
Meqense une kam vendosur plotesisht ne zemren time, te bej VULLNETIN e Zotit, atehere Perendia nuk thyen deshiren dhe vullnetin tim te lire. Keshtu ai me dhimbje LEJON vujatjen ( por nuk e JEP Ai) sepse ajo nuk eshte pjese Tij, por eshte pjese e botes. Une te solla dhe deshmine qe Perendia i dha Ananise per Palin. Perendia i tha aitj se, Pali eshte "ENA " qe do te mbaje emrin e Perendise nder kombe, dhe une , thote Zoti, do ti TREGOJ atij se sa do ti duhet te VUAJE per emrin tim. Pra Perendia nuk i thote: une do ti jap VUJATE atij per emrin tim, por do ti TREGOJ VUAJTJET qe do te HEQE nga BOTA , per shkak te emrit Tim. Kryqi i Krishtit eshte pikerisht KRYQEZIMI i VULLNETIT te Perndise me ate te njeriut.
Gjithsesi jam i gezuar qe ne diskutojme per gjera te tilla, pasi kjo tregon pjekurine tone ne Krisht, dhe njekohesisht perkushtimin ndaj fjales dhe vullnetit te Zotit tone Jezus.
I dashur Livein, per ta kuptuar se me mire mardhenien e te krishterit me Perndine, referoju gjithmone mardhenies prind femije. Psh:Kur femija eshte ne nje situate te veshrtire te jetes, dhe si pasoje VUAN, prindi i jep atij gjithshka , ne menyre qe ti lehtesoje barren, dhe ta beje te gezuar . Kete gje ben dhe Ati qiellor me ne. Ai na jep Hirin e tij, (pasuria e te cilit eshte pamase), ne menyre qe ne te QENDROJME dhe te jemi te GEZUAR perballe cdo Vuajtje dhe perndjekje te botes, te cilen e heqim per shkak te emrit te Krishtit.
Te pershendes me dashuri ne Krisht, deshmuesi.

[marcus1]

I dashur Deshmues,

Le te mos bejme loje fjalesh. Duhet te kuptojme se nuk ka asnje ndryshim midis "lejon" dhe "jep", pasi nese Ai nuk deshiron qe ne te kalojme vuajtje, ai kurre nuk do na i lejonte. Pra shembulli yt me femijen dhe prindin nuk eshte dhe kaq i goditur. Nuk eshte i goditur pasi ne rastin tend, nuk eshte ne dore te prindit te ndaloje situaten e veshtire, pasi po te ishte ne dore te tij, eshte me e sigurte se do bente qe femija i tij te mos kaloje nga kjo situate. Me Perendine ndodh ndryshe.

Le te shohim pak se si ndodh me Perendine duke marre si shembull Jobin. Te kujtohet se si i erdhen veshtiresite Jobit? satani shkoi para Perendise dhe i kerkoi leje qe ta godiste Jobin, per t'i "vertetuar" Perendise se Jobi shkon mire me Perendine pikerisht se Ai ja kishte dhene cdo gje Jobit. Dhe Perendia i dha lejen satanit. Nese Perendia do thoshte jo, atehere satani nuk do mundte te bente asgje. Sic e shikon pra, nese do marrim thelbin, eshte Perendia qe ja dha keto vuajtje Jobit. Nese ty nuk te pelqen fjala "dha", atehere thuaj fjalen "lejo", por qe per mua eshte e njejta gje, pasi satani nuk kishte pushtet qe ta ngacmonte Jobin pa lejen e Perendise. Vetem nese satani do kishte kete pushtet, do mund te thonim se vuajtjet tona vijne nga satani, apo nga bota.

I dashur Deshmues, ne jemi te shenjte, pasi ne ne banon Shenjteria, pra Krishti. Krishti qe banon ne ne eshte nje gur i cmuar, ose Ar. POr fatkeqesisht, ky Ar (Krishti) eshte mbuluar nga mishi yne, pra eshte i mbuluar me papastertite e mishit. Ne jemi pra si ari i papaster i sapo nxjerre nga toka, i cili per t'u pastruar duhet te kaloje nga zjarri. Atehere dhe vetem atehere do jete nje material i vlefshem per t'u punuar dhe per t'u perdorur per zbukurim. E njejta gje ndodh edhe me neve, nese duam qe ky Ar, pra Krishti qe kemi brenda nesh te dale dhe te behet i dukshem, duhet patjeter te kalojme me pare nga zjarri dhe te pastrohemi nga papastertite e mishit. Vetem ne kete menyre ky Krisht do behet i dukshem para njerezve dhe do lavderohet keshtu emri i Perendise. Jo vetem kaq, por duke ditur se Perendia vepren e Tij e ben vetem me mjete hyjnore, do na beje nderin e madh te na perdore ne vepren e Tij vetem kur do kete mundesine te perdore Arin, pra Krishtin dhe vetem Ate, qe ndodhet brenda nesh. Ndryshe, ne do perziejme vepren e shenjte te Perendise me papastertite e mishit.

Ne duhet te kuptojme patjeter se vuajtjet dhe veshtiresite vijne nga Perendia dhe se ato jane nje shprehje e dashurise se Tij. Le te jap nje shembull shume te thjeshte. E zeme se X person shkruan ne forum dhe me akuzon mua me shpifje dhe genjeshtra nga me te ndryshmet duke me cenuar keshtu, reputacionin tim, dinjitetin tim si dhe duke qene ne rrezik te perbuzem nga njerez te ndryshem. Nese une mendoj se kjo e keqe me erdhi nga X person, atehere cfare do bej une si nje i krishter i mire? Le te shohim. Do ulem ne gjunje dhe do filloj duke ju lutur Zotit ne kete menyre: "O Perendi, X me ka lenduar shume me te padrejte, te lutem o Ate me cliro nga kjo e keqe, dhe tregoje se cila eshte e verteta se Ti e di o Ate qe une akuzohem pa te drejte. Kerkoj ta falesh X per gabimin qe ka bere, por te lutem dua qe te dale pa tjeter e verteta ne shesh, ne menyre qe te lavderohesh ti dhe ta kutpojne te tjeret se kush eshte ai." Pak a shume kjo lutje do te behet, por qe megjithese ne pamje te pare duket lutje e drejte, eshte nje lutje mishi, dhe si pasoje nuk do kaloje as tavanin e dhomes.

Pasi te kem mbaruar lutjen, do ulem para kompjuterit dhe do filloj t'i pergjigjem X-it. Do filloj t'i them se nuk ka te drejte, se ai po shpif, po genjen, etj, etj, dhe ne kete menyre do mundohem ta ul sa me shume para te tjereve, ne menyre qe te bej sa me shume pershtypje dhe te fitoj perseri reputacionin qe kisha me pare. Ai do me pergjigjet me te njejten monedhe dhe keshtu njera pergjigje do ndjeke tjetren dhe ajo qe do fitojme eshte qe te futemi ne armiqesi me njeri-tjetrin.

Po nese une e shoh se akuzat e X-it dhe dhimbjet qe ai me shkaktoi, nuk jane nga bota, por nga Perendia? Le te shohim para se te pergjigjem se cfare ndodh ne boten frymerore.

Ka shkuar me pare satani tek Perendia dhe i ka thene: "Biri yt te don ty dhe ta shpreh dashurine e tij cdo dite sepse cdo gje shkon mire me te ne jeten e tij, por nese Ti me lejon qe une te perdore X-in duke e akuzuar ate, do shohesh se sa shpejt do te blasfemoje ai Ty. Dhe Perendia i jep leje satanit qe te lejoje X-in por i thote se nuk do perdoresh asgje me shume se sa the me pare.

Le te kthehemi tani ne boten njerezore. X-i me akuzon, une ndjej nje dhimbje shume te madhe per arsyet qe permenda edhe me lart, dhe brenda meje kam nje deshire qe te reagoj me te njejtene monedhe. Por une e di, se nuk ishte X-i qe me solli kete te keqe, por vete Perendia, per te miren time, per te me treguar mishin tim dhe nevojen e madhe qe une te pastrohem nga ky mish. (egoizmi, krenaria etj)

Atehere une i lutem Zotit dhe e falenderoj per kete cast te veshtire qe Ai po lejon ne jeten time, i kerkoj Atij qe une te mos akuzoj vellain tim (nese eshte vella ne krisht), por ta dua ate njesoj sikur Perendia e do ate, dhe ta shoh ate me syte e Perendise dhe jo me syte e mi. Nese i pergjigjem X-it, nuk i pergjigjem duke e akuzuar, por lejoj cdo lloj poshterimi sikur vjen nga dora e Perendise, dhe ne kete menyre mesoj te deshtoj, mesoj te humbas reputacionin tim, te humbas krenarine time, te humbas dinjitetin tim, te cilat sado te vlefshme te duken ne syte e njerezve, nuk jane asgje tjeter vecse papastertira qe kane mbuluar Arin e vertete. Atehere dhe vetem atehere do shpertheje jashte jeta e Krishtit dhe do lavderohet emri i Tij.

Po e mbyll se e zgjata shume. Ka ardhur koha te praojne te keqijat ne jeten tone ashtu sic pranojme edhe te mirat, pasi vetem keshtu do ta ngrejme sa me lart emrin e Perendise.

[deshmuesi]

Vella Livein, kur te arrish te kuptosh se Perendi eshte VETEM DASHURI dhe MIRESI, do te pranosh kete qe une te them.
Shembullin midis femijes dhe prindit, e ka mare si analogji vete Krishti, per te na treguar DASHURINE qe Ati Perendi ka per bijte e tij. Nuk e di nese je prind por, ne zemer te prindit nuk ka deshire per ti dhene femijes se tij VUAJTJE. Kur flas per Prindin nuk kam parasysh AFTESITE qe ai ka per ti HEQUR femijes se tij vuajtjet, por kam parasysh deshiren e zemres se tij. Kupto konceptin.
Sa per jobin, nuk eshte aq thjeshte sa ti tregon. Njehere dikush me pyeti per jobin dhe me tha: Ti thua qe Perendia eshte dashuri, po keshtu dhe bibla deshmon se jobi ishte nje besimtar i mire dhe i drejte ne sy te Zotit, atehere, perse Perendia e goditi jobin, cili ishte mekati i tij?
Ne historine e Jobit nuk na tregohet konkretisht se ku ai kishte gabuar, por mesazhi qe fjala profetika na meson , eshte se, Perendia eshte dashuri, dhe ne dashuri nuk ka pjese vuajtja. Dashuria vuan, por nuk jep dhe nuk shkakton vuajte. Ja psh. tju bej nje pyetje direkte, si mendon ti: Cili ishte FAJi per te cilin Jobi mori goditjen prej Perendise ? a mund te ndeshkoje Perendia padrejtesisht? Me trego fajin e tij.
Uroj qe Krishtit te te bekoje me paqe dhe dashuri.
Ps. Do te kisha deshire qe ti te pyesje pastorin tend, dhe ti thoje: A jep Perendia vuajtje tek besimtari ? Po keshtu duhet te kutposh se, te JAPESH dhe te LEJOSH, nuk jane e njejta gje. Perendia jep vetem DASHRUIR dhe MIRESI per te gjithe krijesen e tij, sepse kjo eshte PJESA e Tij. Por ai LEJON ( dhe jashte deshires se tij) te ndodhin plot gjera te ndryshme ne jeten tone,( sepse vetem Ai eshte i Plotfuqishem) Por: nuk lejon humbjen tone, pasi ne besojme tek Krishti, dhe Ai eshte besnik ne ate qe ka premtuar.
Deshmuesi

[marcus1]

Ja psh. tju bej nje pyetje direkte, si mendon ti: Cili ishte FAJi per te cilin Jobi mori goditjen prej Perendise ? a mund te ndeshkoje Perendia padrejtesisht? Me trego fajin e tij.

I dashur Deshmues, kjo pyetje qe ti po me drejton mua eshte krejtesisht e gabuar. Po me kujton pikerisht 3 shoket e Jobit, te cilet mundoheshin patjeter te gjenin mekatin ne jeten e tij. Jobi nuk kishte mekat ne jeten e tij, ne te gjitha gjerat ai bente cdo gje qe i thoshte Perendia, dhe jeten e tij ja kishte dedikuar Perendise. Megjithate Jobi nuk e njihte Perendise ashtu sic duhej, njohja e tij ishte nuk ishte e thelle, por vetem pasi kaloi vuajtjete qe i lejoji Perendia, vetem atehere ai arriti ta njihte Perendine ne thellesi, vetem atehere arriti te te njohe MIRESINE DHE DASHURINE e Perendise. Vetem atehere arriti ta shohe Perendine. Ja se si pergjigjet Jobi:

5 Veshi im kishte dëgjuar të flitej për ty por tani syri im të sheh.

E shikon se sa e qarte behet mardhenja qe Jobi kishte me Perendine. Ai deri atehere kishte nje njohuri mendore per Perendine, nje njohuri te bazuar ne libra apo ne cfare te tjeret thonin per Te nga eksperienca e tyre, por tani Jobi kishte arritur ta perjetoje vete Perendine, dhe prandaj ai thote se tashme syri i tij e sheh, dhe ai nuk e ka fjalen per syrin e trupit, por per syrin frymor, i cili mund te shohe gjerat frymerore, ne kundershtim me syrin trupor qe sheh vetem gjera trupore.

Ketu pra shohim qarte se vetem nepermjet vuajtjeve, vetem nepermjet Kryqit, vetem nepermjet vdekjese se mishit do kemi mundesi te themi bashke me Jobin: "por tani syri im te sheh". Kjo eshte pra arsyeja qe Perendia na jep vuajtjet, dhe se nepermjet vuajtjeve dhe veshtiresive eshte ne doren tone nese do mundemi te shohim DASHURINE DHE MIRESINE e Perendise.

Ps. Do te kisha deshire qe ti te pyesje pastorin tend, dhe ti thoje: A jep Perendia vuajtje tek besimtari ?

E ndjej veten te privilegjuar qe ndodhem jashte keti sistemi fetar dhe qe nuk kam nevoje te pyes asnje pastor apo prift, qe nuk kam nevoje te udhehiqem nga njerez,(sado te mire qofshin ata) por nga vete Krishti.

[deshmuesi]

I dashur Livein, faleminderit per diskutimin tone. Zoti te Bekofte.
Deshmuesi

[marcus1]

Edhe une te falenderoj nga ana ime per komentimet e tua rreth ketij libri.

Le te vazhdojme me kapitullin 8.

[Matrix]

Duke marre shkas nga biseda midis Deshmuesit dhe LiveInTwoPlaces, po them dhe une dy fjale mbi Zotin Tim dhe Kryqin e Tij....

Te dielen ndodhesha ne katedralen e Korces, dhe aty degjova predikimin e episkopit te dioqezes se Korces, Joan Pelushit. Po mundohem te sjell disa vargje nga ky predikim. (me sa po mundohem t'i rikujtoj)

(Kjo e djele ishte nje dite perkushtuar Kryqit (E Diela e trete e kreshmeve para Pashkes))

" ...Sot po predikohet nje krishterim pa kryq, i cili nuk eshte nje krishterim i dhene prej Zotit tone Jezus Krisht....
......
Ajo c'ka eshte me e tmerrshme ne kryq, nuk eshte dhimbja, por pakuptueshmeria e kesaj dhimbjeje...

Nje nga menyrat e denimit ne kampet komuniste ruse ishte hapja e gropave ne mengjes dhe mbulimi i tyre me dhe ne darke. Kjo e bente te pakuptimte jeten e te burgosurve ne keto kampe...

........

Sot pas 2000 vjetesh, ne e shohim Kryqin te hijeshuar nga Lavdia e Ngjalljes, por kjo nuk ja zbeh kryqit hidherimin dhe vuajtjen....

Kryqi eshte mjeti i vetem i dhene prej Perendise per te marre shpetimin, ashtu si ilacet jane mjeti i vetem i dhene prej mjekut per sherimin e te semurit.

Nje nga aspektet e Kryqit eshte humbja e reputacionit. Por kjo s'duhet ta trembe te krishterin.
(ketu ai solli shembullin e nje shenjtori i cili paguante njerez per te shpifur kunder tij. Sa e cuditeshme... Sot njerezit bejne c'eshte e mundur per te bere figure te mire tek te tjeret, sidomos per t'u dukur te krishtere te mire, ndersa ai shenjtor paguante per te njollosur figuren e vet....)
.......
Perendia i jep kryqet e jashtme per te na cliruar nga kryqet e brendshme

....... etj..."


Po keshtu, keto kohe, isha duke lexuar nje liber te Gene Edwards: "Crucified by Christians". Aty pershkruhet shume bukur tragjedia e te qenit i kryqezuar prej te krishtereve (sado e cuditeshme te duket kjo).
Sot shume kristiane kryqezojne kristiane. Ky eshte fakt. Por ajo c'ka eshte me e cuditeshme eshte se Ati eshte ne fakt, Ai qe i kryqezon realisht keta te krishtere.

Po keshtu ne nje liber tjeter te Gene Edwards "Rrefim per tre mbreter", autori shprehej se "Perendia i lejon Saulet e jashtem, qe te shkaterroje Saulet e brendshem tek ne..."


Shumekush mund te pyese: Por Krishti atehere perse u kryqezua?

Autori pergjigjet tek "Crucified by Christians": "Kryqet tona jane te domosdoshme per ne, por ato marrin kuptimin vetem tek Kryqi i Krishtit. Ne fakt cdo kryqezim i yni, s'eshte vecse pjesemarrje ne Kryqin e Tij..."


Te dashur vellezer e motra, sot esht e dhimbshme te degjojme se kudo po predikohet nje krishterim pa kryq. Shume te krishtere sot i gezohen Kryqit te Krishtit, duke e konsideruar shpetimin thjesht si nje akt magjik flijimi, pa kuptuar ndonjehere se cdo te thote Kryq.

Te jesh Bir Perendie, eshte privilegj, por ne te njejten kohe, ti duhet te besosh se Ati yne, eshte nje Perendi qe i kryqezon bijte e Vet. Sado e frikeshme te duket kjo, eshte e vertete.
Ati ishte Ai qe i ofroi Jezusit Kupen e Vuajtjes, jo Bota, jo Djalli.
Ati ishte Ai qe e nxiti satanain te tundonte Jobin dhe qe e lejoi...
satani s'ishte vecse nje vegel ne duart e Tij!

Keshtu pra, Ati eshte Ai qe deshiron Kryqezimin tend, i dashur kristian.
Por jo sepse Ai deshiron te te shkaterroje ty, por sepse vetem keshtu Ai do te te cliroje ty, prej asaj qe ti mendon se je, prej vetvetes se rreme, prej kotesise.
Ati do qe ti te kryqezohesh i dashur kristian, ndoshta nga duart e familjareve te tu, ndoshta nga duart e bashkebesimtareve te tu, vellezerve e motrave te tua ose nga koleget e tu... ku ta dish...

Ai do beje kater gjera me ty:

1-) Do te te kryqezoje
2-) Do te te braktise ne kryq
3-) Do te lere te te kuptosh se vuajtja jote ne Kryq eshte fare e kote dhe e pakuptimte
4-) Do te beje qe miqte dhe te afermit e tu, te jene kryqezonjesit e tu. Dhe nuk do lejoje njeri qe te afrohet per te te zbritur nga Kryqi.


Por pastaj Ai do beje e dicka tjeter me ty.
Do te te Ringjalle.

Dhe kur te Ringjallesh, ti do ta kuptosh se sa i mire eshte Kryqi, dhe se aty ka vetem kenaqesi dhe aspak vuajtje....

[Matrix]

Pyetje:

1-) Kalimi nga vdekja ne jete eshte nje kalim qe zgjat gjate gjithe jetes tokesore, eshte nje moment i vetem ne kete jete (nqs po, kur eshte ky moment), jane disa momente gjate jetes tokesore, apo eshte momenti i vdekjes se trupit?

2-) Perse duhet qe Jeta Hyjnore (Krishti) te kaloje neper vdekje per t'u persosur?

Duke shpresuar se pergjigjet e ketyre pyetjeve do ndihmojne vellezerit dhe motrat e krishtera, te pershendes....

[marcus1]

Postuar më parë nga Matrix
Pyetje:

1-) Kalimi nga vdekja ne jete eshte nje kalim qe zgjat gjate gjithe jetes tokesore, eshte nje moment i vetem ne kete jete (nqs po, kur eshte ky moment), jane disa momente gjate jetes tokesore, apo eshte momenti i vdekjes se trupit?

2-) Perse duhet qe Jeta Hyjnore (Krishti) te kaloje neper vdekje per t'u persosur?

Duke shpresuar se pergjigjet e ketyre pyetjeve do ndihmojne vellezerit dhe motrat e krishtera, te pershendes....

I dashur vella i shenjte Matrix,

Do mundohem une t'i pergjigjem pyetjeve te tua, por para se ta bej kete gje, dua te theksoj se jam njeriu me i papershtatshem te flas per kryqin, as shume sa ndjehem pak keq kur filloj dhe flas per te. Arsyeja eshte se te drejten per te folur per Kryqin e kane vetem ata qe e kane perjetesuar ate plotesisht, vetem fjalet e tyre mund te kene jete, nje jete qe mund te percillet tek te tjeret. Keshtu pra dua te them fillimisht se nuk jam nga ata persona qe e kane perjetuar kryqin plotesisht, ndofta mund te kem prekur ndonje aspekt shume te vockel te tij, por jo qe ta kem perjetuar.

Megjithate ajo qe di dhe qe perjetoj tani eshte se sa here qe lexoj ndonje liber qe flet per kryqin, ose sa here qe degjoj te tjeret te flasin per kryqin e perjetuar, apo te njoh dike qe ka perjetuar kryqin, mua me rrenqethet i gjithe trupi. Pra dua te them se jam ne ate faze te pakten qe kam kuptuar (me mendje) se kryqi eshte gjithcka dhe duhet te jete gjithcka ne jeten e te krishterit. Jam pra ne ate faze, mendoj une, se Zoti po me pregatit qe ta kuptoj domosdoshmerine e kryqit, qe kur te vije me te vertete ne jeten time, une ta dashuroj kryqin, dhe te mos e shkelmoj ate dhe te mos i largohem.

Pra nje gje eshte e sigurte per mua, pa kryq, do ngelemi gjithmone foshnje. Pa kryq, fuqia e krishtit qe ndodhet brenda nesh nuk mund te dale dhe te shpertheje jashte nesh, jeta e Krishtit nuk mund te dale dhe te shpertheje jashte nesh. Jeta e Krishtit eshte e mbeshtjellur nga nje levozhge shume e trashe, dhe kjo levozhge duhet care, qe te dale kjo jete perjashta, por i vetmi mjet per te care kete levozhge eshte kryqi.

Le t'i kthehemi pra pyetjeve te tua. A eshte kryqi nje cast i vetem, apo eshte nje proces qe zgjat gjate gjithe jetes sone? Do thoja eshte nje pyetje shume e bukur, por e veshtire per t'u pergjigjur. Megjithate duke pare nga jeta e atyre qe e kane perjetuar kryqin, si nga bibla, ashtu edhe jashte saj, do thoja se vuajtjet ne pergjithesi vazhdojne gjate gjithe jetes se njeriut ketu ne toke. Por ajo qe mendoj une eshte se cdo gje nga mishi yne qe vdes nga mishi yne dhe kalon ne jete, behet nje here dhe pergjithmone. Mendoj se dicka qe ka vdekur nuk ngjallet me. Por kjo nuk do te thote se vuajtjet marrin fund. Besoj se jane shume gjera qe duhet te vdesin ne jeten tone, dhe keto nuk vdesin menjehere pasi ne nuk shume nga keto gjera nuk jemi gati t'i leshojme, apo nuk e kuptojme se duhet te vdesin. Kam pershtypjen se sa me shume mundohemi t'i mbajme per veten tone gjerat qe duhet te vdesin, aq me i rende dhe i veshtire do jete kryqi per neve.

Po mire, po Pali pse vuajti tere jeten e tij? Mos valle nuk e kishte perjetuar kryqin ai. Une mendoj se punetoret e kishes jane ata qe duhet te vuajne me shume. Nese Perendia don qe te na perdori te punojme per kishen, duhet ne menyre kategorike qe neve te vuajme me shume se besimtaret e tjere te thjeshte. Pasi cdo zbulese qe i jep Perendia punetoreve te tij, e shoqeron me kryq, me vuajtje, ndryshe do vij momenti qe do fillojme te krekosemi sikur keto gjera t'i kemi bere neve.

Gjithashtu do doja te thoja se nje punetor i kishes edhe pasi ta kete perjetuar kryqin plotesisht, nuk pushon se vuajturi, por kete radhe per hir te kishes. Me kujtohen fjalet e Palit qe thoshte se: Ne jemi te dobet qe te jeni ju te forte........etj.

Qe mos ta zgjas shume dua te permbledh se ne radhe te pare mendoj se ata qe Zoti don t'i perdori me shume per planet e Tij, i kalon ne vuajtje me te medhaja, nga ana tjeter do thoja se masa e vuajtjeve ne jeten tone varet nga deshira apo nga fakti se sa e kemi kuptuar ne domosdoshmerine e kryqit ne jeten tone.

Ne fillim Zoti fillon me gjera te vogla, nese ne i largohemi dhe mundohemi t'i shmangemi, eshte e verete qe nuk do te vuajme, por kemi humbur mundesine e perjetimit te kryqit. Nese ne i pranojme keto vuajtjet e vogla dhe marrim mesimin tone, atehere Zoti na jep nje doze me te madhe vuajtjesh dhe keshtu me radhe. Varet nga neve (pasi jemi plotesisht te lire) se sa do perparojme ne keto vuajtje.

Gjithmone pas vuajtesh te medhaja, Perendia lejon qe te vijne edhe momente te bukura ne jeten tone, por ai nuk i lejon keto momente per shume kohe, pasi mund te mesohemi keq me to, dhe te mos na pelqeje kur te na vine serish vuajtjet.(keto qe po shkruaj jane gjera qe i kam lexuar nga nje person qe ka perjetuar kryqin me shume se ndoshta kushdo ne shekujt e historise se kishes)

Persa i perket pyetjes se dyte, Matrix, mendoj se nuk ndodh nje gje e tille. Nuk eshte jeta hyjnore qe kalon neper vdekje per t'u persosur, por eshte mishi yne qe kalon ne vdekje.

[Matrix]

Faleminderit vella per pergjigjet e tua.

Une do shtoja dicka ketu, persa i perket Kryqit.

Nuk jemi ne ata qe e perjetojme Kryqin ne mishin tone, por eshte Krishti, Ai i Cili brenda nesh duron Kryqin serisht bashke me ne! Pa Ate ne nuk mundemi dot ta durojme Kryqin e Tij.

Pra pa Hirin e Tij (Jeten e Tij e Cila vjen tek ne), ne nuk do durojme dot asnje gozhde te ngulet ne mishin tone.

Sa i mrekullueshem eshte Zoti Yne! Ai eshte Ai qe na jep Kryqin dhe serisht Ai e duron ate brenda nesh per te na dhene neve Ngjalljen e Tij!


Per pyetjen e dyte, une po jap mendimin tim.

Krishti e duroi Kryqin per Ne. Por jo ne kuptimin legalist. Pra nuk duhet qe te vdiste Krishti qe Ati te shfrente zemerimin qe na takonte ne permbi Te, por Krishti e duroi Kryqin ne menyre qe duke vdekur dhe duke u ringjallur, dhe me pas duke hyre brenda nesh nepermjet Shpirtit te Shenjte, te na bente ne te afte te perjetonim Kryqin dhe Ringjalljen e Tij.

Ky eshte Misteri i Kryqit. Kryqi eshte i nevojshem per ne ndersa Krishti eshte Ai qe hyn tek ne dhe e perjeton kete Kryq qe ne te marrim Ngjalljen e Tij.


Kryqi i Krishtit eshte ftesa qe i behet botes per te ardhur tek Krishti. As filozofite, as oratorite nuk i sollen njerezit te Krishti, por nje Kryq i Frikshem dhe i Pakuptueshem e mbushi serisht Parajsen me Njerez.

Adami shijoi Pemen e Njohurise dhe u perzu nga Parajsa, Kusari shijoi Pemen e "Marrezise" dhe hyri i pari ne Parajse.