Poezi pa fund

[gloreta]

Pershendetje Agim!

...

Harmonia e shpirtit...


Ku ndodhet strofkulla e errët, si vetë korbi,
që fshihet në gjurmët e lëna, derisa të agojë,
ku ngrihen shkallët e ndjenjave, ku hidhet hobi?!
ku flenë zërat, që jo kushdo, mundohet t'i kërkojë?

Sa lëndime, ngazëllime, dëshira, dilnin prej teje,
si soneta të këputura, të notave, të pentagramit,
nuk njihnin paqe, turreshin pas luftë, ..beteje,
orët, sekondat, i rezistonin pa druajte,.. oqeanit!!

Si pishtarë, flakërues, ..shuheshin atë natë,
shkëlqimin e ruanin, çlironin me zor përjetimet,
litarët e gdhendur, të shumtë, ... e të gjatë,
lidhnin shtrëngueshëm urën, këpusnin zhgënjimet!!.

[symphony]

Pershendetje Agim!

...

Harmonia e shpirtit...


Ku ndodhet strofkulla e errët, si vetë korbi,
që fshihet në gjurmët e lëna, derisa të agojë,
ku ngrihen shkallët e ndjenjave, ku hidhet hobi?!
ku flenë zërat, që jo kushdo, mundohet t'i kërkojë?

Sa lëndime, ngazëllime, dëshira, dilnin prej teje,
si soneta të këputura, të notave, të pentagramit,
nuk njihnin paqe, turreshin pas luftë, ..beteje,
orët, sekondat, i rezistonin pa druajte,.. oqeanit!!

Si pishtarë, flakërues, ..shuheshin atë natë,
shkëlqimin e ruanin, çlironin me zor përjetimet,
litarët e gdhendur, të shumtë, ... e të gjatë,
lidhnin shtrëngueshëm urën, këpusnin zhgënjimet!!.

Vargje mbresëlënëse glori. Të uroj frymëzim të pashtershëm.
(dhe mos mungo shumë, të gjitha mungesat i ke të paarsyeshme )

[Agim Doçi]

Pershendetje Agim!

...

Harmonia e shpirtit...


Ku ndodhet strofkulla e errët, si vetë korbi,
që fshihet në gjurmët e lëna, derisa të agojë,
ku ngrihen shkallët e ndjenjave, ku hidhet hobi?!
ku flenë zërat, që jo kushdo, mundohet t'i kërkojë?

Sa lëndime, ngazëllime, dëshira, dilnin prej teje,
si soneta të këputura, të notave, të pentagramit,
nuk njihnin paqe, turreshin pas luftë, ..beteje,
orët, sekondat, i rezistonin pa druajte,.. oqeanit!!

Si pishtarë, flakërues, ..shuheshin atë natë,
shkëlqimin e ruanin, çlironin me zor përjetimet,
litarët e gdhendur, të shumtë, ... e të gjatë,
lidhnin shtrëngueshëm urën, këpusnin zhgënjimet!!.

Kurr mos dyshoni tek zemra e malluar!
Edhe po te kaloni miljona net pa gjume.
Trazuar eshte shpirti im i dashuruar
Uroj gjith dashamiret, te dashurojne si une...

Urimi im me dilka nga malli
Ndaj edhe loti me pikon ne mjeker...
Po te kisha moshen e nje djali
Gloreten nuse do merrja patjeter!!!

Po ndoshta nuk i dihet, se Zoti eshte i Madh
Takohem me Gloreten....diku ne Parajse.
Atje dhe mendimi, te behet puthje e zjarrte
Atje do jem djal, dhe Gloreta vajze.

Do mblidhen ndoshta Perendite e Olimpit
Do vijne edhe engjejt si dasmore...
Sa te vogla me duken Piramidat e Egjiptit
Ku fshihen diamantet, florinjt e perandore.

Me duken te vogla, te varfera e te pakta
Nuk kane aq pasuri, sa te gjithe Planetet
Do te doja te kisha puthje te zambakta...
Te mbuloja me petale vargjet e Gloretes

[gloreta]

Agim!

...

Muza ...


Reflektohet përmes perdeve, një trajtë portreti,
me muzikën e pianos, mijëra nota ...lëshon,
në ajër poeti thërret muzën, prej së vërteti,
të liruar, të shfaqur, të veshur, gjithë jehonë!!.

Seç u ndeshën papritur, fytyrat e shumta,
seç ndiqen nga pas, nga freskia mëngjesore,
me natyrë dritash, vezullimesh, të humbura,
çelin, fuqizohen, nën ecjet e hijeve malore!!

Me kaltërsi, fisnike, poeti muzën e skalit,
me gërmat, delikate, të arnuar me astarë,
sytë blu, shoqëruar nga qerpikët, ai i nxit,
nis e thur vargje, në fletë, madje, vargun e parë.....

[pranvera bica]

Glori!S'te uroj gje tjeter vecse...Poezi pa fund! Puc Teta!

[gloreta]

Flm e dashur Pranvera dhe une te uroj lumturi ne familjen tende, kudo qe te jesh! )
...


Një moment...


Një moment, vjen koha, të dalim me vetveten.
Një moment, hedhim shikimet, pa ditur diku..
Një moment, presim akujt e trashë, të treten..
Një moment, hapen flatrat e zemrës, po ashtu.

Një moment, pranojmë, pasqyrimin e liqenit.
Një moment, vargmalet tunden, mbi kraharor..
Një moment, numërojmë yjet, në kupë të qiellit ..
Një moment, ndizet zjarri, i pamposhtur shekullor!

Një moment, kujtojme, kur folëm, për herë të parë!
Një moment, dëshirat lundronin, në pafundësi..
Një moment, ndjekim te ardhmen, krejt si të marrë..
Një moment, shpirti vjen e dehet, me kaltërsi...

[Agim Doçi]

Flm e dashur Pranvera dhe une te uroj lumturi ne familjen tende, kudo qe te jesh! )
...


Një moment...


Një moment, vjen koha, të dalim me vetveten.
Një moment, hedhim shikimet, pa ditur diku..
Një moment, presim akujt e trashë, të treten..
Një moment, hapen flatrat e zemrës, po ashtu.

Një moment, pranojmë, pasqyrimin e liqenit.
Një moment, vargmalet tunden, mbi kraharor..
Një moment, numërojmë yjet, në kupë të qiellit ..
Një moment, ndizet zjarri, i pamposhtur shekullor!

Një moment, kujtojme, kur folëm, për herë të parë!
Një moment, dëshirat lundronin, në pafundësi..
Një moment, ndjekim te ardhmen, krejt si të marrë..
Një moment, shpirti vjen e dehet, me kaltërsi...

Ndoshta eshte momenti, qe i jep kuptim jetes.
Ndoshta eshte momenti, qe gjith jeten te tundon.
Ja pse perjetsisht une çmendem pas gloretës!
Thjeshte, se vargu i saj, perjetsisht te frymezon.

Merrja kohes TI, gjithshka qe te ofron.
Merrja rrezet diellit, dhe henes melankonine...
Merrja edhe rrarhjet zemres qe te dashuron.
Merrja dashurise gjithe mallin dhe magjine.

Merrja mos ja kthe, nuk ka rendesi çmimi!
Pas vargut tend te embel, qendron gjithmone Agimi

[Xhenet.M.S.]

Gloreta,Z.Agim ju deshiroj frymezim te vazhdueshem dhe kenaqesi per lexuesit ashtu sikur ndjej edhe une.
Qofshi te bekuar.....Respekt.....

[Agim Doçi]

U lodhen zemrat nga rrahjet aritmike...
U lodhen edhe buzët nga pritja e gjatë.
U lodhen edhe Muzat nga ethet poetike
Unë shlodhem në det - malli...dhe digjem pak nga pak'...

[gloreta]

Xheni, flm:-)! Agim !!

...

Mall...



Kam mall, që nuk venitet, thuajse të pashuar,
më ndjek nga pas, të më arrijë me mundime!.
I zvarritur, i brishtë, i shpërndarë, i duruar..
përhapet në atë brendësi, të terë qenies sime...

Atë mall, ku rrebeshet e shiut, m'a kanë shtuar,
e njomën, e tretën, e mbytën, me psherëtime..
Mallin veç ëndrrat e braktisura, m'a kanë thelluar.
Më kanë nxitur t'i jepem e tëra, pa hidhërime!.

Malli të mbetet larg për vendin, ku e ke lënë!..
I gjallë, i ëmbël, i pashlyer, për njerëzit e ikur,
T'a çliron frymën, e pajetë, ku përpëlitjet ia kanë zënë!..
Memoriet do t'a ndezin, më kurrë s'kanë për t'a fikur.....