Poezi pa fund

[gloreta]

Vallja e sorkadhes.

Ngrihuni merrjani valles
ne fusha e lugina,
vallen e sorkadhes
ne male dhe lendina.

Hajde merrja valles
une do te ndjek pas,
tunde dhe shamine
me buzen ne gaz

Oh sa bukur eshte
kur te gjithe kercejne,
shamine kur e tundin
gezimin kur e ndiejne.

Gra tundeni shamine
burra merrjani kenges
vajza si trendeline,
jepini jete zemres

Grua qe kercen bukur
edhe kur tund shamine,
e hijshme porsi flutur
rrobat te rrine.

Te mos harrojme burrat
qe valles ia marrin,
se me fustanellat
sjellin dhe beharin

Valle, valle hidhni
plot gezim e hare,
kurre mos u lodhni,
kur kendoni me ne.

[tetovarja87]

pershendetje gloreta,
jam nje anetare e rre dhe me pelqyen poezit e juaja shum.
edhe un kam deshir qe te postoj poezi ne kete raste te ngelen ne kete adres qe edhe te tjeret te mund ti lexojn.
por meqense ju mereni me poezi do u kisha lutur qe te me ndihmone dhe te me tregoni se
si shkon kjo procedur.
u lutem...
me respekt: tetovarja 87

[gloreta]

Dimri

Sa here qe vjeshta gjethet e saj te verdha,
ne token e lagesht nga shiu i sapo rene i leshon,
pemet pa gjethet qe lulezonin mbeten si te shkreta
presin me zor pranveren qe sythet ua dhuron.

Kudo syte te shohin vec debore,
qe catite, malet,kodrat i ka mbushur plot e perplot
njerezit duket nuk e lene deboren ne dore,
as merziten as ankohen as qajne me lot.

Ne vendet e varfera debora sjell vec dhimbje
Se syri i tyre vec ngrice pa fund sheh
Se si do i kalojne ditet, e dimrit me dridhje,
te keputet shpirti, zemra te behet vre.

Njerezit qendrojne si race e duruar,
perballe dimrit nuk leshojne as pe,
se nje jete te tere plot vuajtje kane jetuar
lere sa dimra do te sjelle kjo jete.

[gloreta]

Skulptori


Me duart e tij te palodhura ai vazhdon
te gdhende skulpturen e pajete
qe aty lart mbi nje tavoline qendron
ta beje nje figure te dukshme , te vertete.

[gloreta]

Te kroi i Lasgushit


Shoh si ujerat nga nje mal i larte me zhurme gurgullojne,
ujera te paster, qe shkelqejne nen diellin, nga mali burojne

Te hapin etjen, se sapo mbaruam se ngreni dreke,
te burimi te shkojme me pagure te mbushim, jo gjetke

Dielli ndriconte, balli nga vapa na djersiste,
te kroi nxitonim, se mos dielli prapa na vriste.

Shplodhesh kur pi ujin qe gurgullon nga burimi,
si legjenda ku aty me nxitim vrapoi i lodhur trimi.

Mos harrojme dhe Lasgushin qe nje vjershe shkroi,
per vashezat, qe mbushnin uje per trimat aty te kroi.

Vazhezat si lule ai plot mall i pershkroi,
se kroi i vizituar nga rinia i atij etjen ia shtoi

Se vazhezat me lule nuk lodheshin uje duke mbushur,
as trimat qe vashezave u hidhnin shikime me kokat ulur.

Mblidheshin te kroi nuk guxonin ti ngrinin syte,
se vazhezat e bukura ishin te hijshme si selvite

Aq shume te shtoi etjen kroi me ujin qe grumbullonte nga malet
sa per tu freskuar aty prane hiqen me deshire sandalet.

Plaget i sheroka, syte ashtu sic tha Lasgushi,
etjen na shtonte, ia shtonte atij qe te burimi uje mbushi.

[gloreta]

Kujtimet e shkolles

Te vegjel ishim nuk e njihnim fare boten,
njihnim vec kopshtin, llastiqet dhe lodren.

Me qejf ne kopshtin shumengjyresh shkonim,
me lapsa vizatonim, kendonim, recitonim.

Capkene ishim askush nuk na zinte,
as edukatorja qe nje moment e qete nuk rrinte.

Castet ne kopesht i shijonim me nge,
shkolla priste, as e dinim cdo ndodhte me ne.

Shkolla kishte vite qe ne te gjitheve na priste,
per ne udhetimi tek ajo sapo do te niste.

Hyme mesuam gjera te reja interesante,
jo si ne kopesht ku edukatorja na qortonte.

Rriteshim e rriteshim filluam ta pelqenim shkollen,
aq shume saqe hapa te rendesishem hodhem.

Na pergatiti kjo shkolle, na mesoi, na arsimoi,
te ardhmen me kujdes te madh ajo na e afroi.

Shume shoke, shoqe ne bankat e klases njohem,
aq shume grindeshim, nga grindjet kurre nuk u lodhem.

Mbi te gjitha na dhuroi dhe nje rreth shoqerie,
kur u ndame mbeti rreth i paharruar miqesie.

[brunilda_it]

Pershendetje gloreta !
Pergezimet e mia per poezine "Kujtimet e shkolles" !
Kujtimet jane gjeja me e shtrenjte e cdo njeriu, por me te bukura ato behen kur pasqyrohen ne vargje, pasqyrim i cili tek pena jote ka nje rrjedhshmeri mendimi te
mbuluar me 1-figuracion te pasur !
Kjo eshte rruga __ Urime !

[gloreta]

Jeta

O jete e cmueshme, o jete e delire.
si flutur e bukur me ngjyra e lire.

Tek ti vlon kenga, tek ti lind gezimi,
ne caste te padurueshme mbreteron hidherimi.

Varferia te brengos, te rremben fuqine,
te ben te vuash, te mohon lumturine.

Sakrifica bejme, qe te mbajme frymen gjalle,
na u bene si fortesa oh, nuk i bejme dot balle.

Ka caste te gezueshme, ku ti qan me lot,
se pengesat qe te dalin nuk i kapercen dot.

Shpresa na jep krahe si shqiponja ne fluturim,
can ne te ardhmen, hap horizonte pa mbarim.

Jeta eshte dhurate e cmuar, dhurate e shenjte,
Qe Perendia na e dhuroi, dhe e tille do te jete.

[gloreta]

Pershendetje gloreta !
Pergezimet e mia per poezine "Kujtimet e shkolles" !
Kujtimet jane gjeja me e shtrenjte e cdo njeriu, por me te bukura ato behen kur pasqyrohen ne vargje, pasqyrim i cili tek pena jote ka nje rrjedhshmeri mendimi te
mbuluar me 1-figuracion te pasur !
Kjo eshte rruga __ Urime !

Faleminderit Brunilda.

[gloreta]

Vetmia

I ulur ne nje karrige
me syte e ngulur
te xhami i dritares
I keputur, i pergjumir.

Mendimet te vijne
si ushtri pa fund
vetmine ne zemer
nuk e largon kund

Caste te keqija
te vijne kur si pret
se vete shoqeria
nuk te pranoi ne jete.

Vullneti te braktisi
syte leshojne lot
se si valle jeta nisi
me enderra perplot.

Here pas here thua
pse nuk ia dal dot
dhe vetmia me mua
mbeti shoqeri gjer me sot.

Zemra nuk reagon,
kur dikush te buzeqesh
frika te tmerron
nuk e largon dot vete.

Rreth e qark sheh
shoqeri pa mbarim
vetmine e konsideron
brenge, shqetesim.