Poezi pa fund

[gloreta]

......
......
......

Shoh shume germa te shkruara, njera pas tjetres.
Shume prej tyre ke shkruar, ti o Agim..
Nuk ke cfare t'i besh, se bardhes leter..
Mbushet, plot e perplot nga ai permallim.

Beso mire e ka, qe shkroi ato vargje.
Eshte i zoti, poet qe s'ka te share.
Ka shkruar poezi, per guret neper pragje..
Here me te qeshur dhe here me te qare...

Por Sueden, Agim, ate lere mos m'a nga!!
Se eshte cupka, qe ka me shume nur..
Se kur do te dashurohet, ajo jeten perpara e ka.
Gezimin do e mbaje, s'do t'i shterroje kurre.

Poetet, vijne dhe vone, poetet ikin kur te duan.
Hedhin vargje, vargje, qe zemren thelle e prekin..
Pse larg atdheut, malli i shenjte ata i ruan..
Si perde te mendafshte, supeve ate e hedhin.....

[Xhenet.M.S.]

Nese nje dite ndodh, te behem poete,
do te thur vargje, qe si ari do te ndricojne,
Por tani, jam ende ne moshen e rinise
dua te lexoj ata qe me poezite lodrojne.

Puc xhane dhe naten.

[Agim Doçi]

Ikin dhe vijnë poetë e Kombit
Për ata që s'kthehen kurrë... kam mallë.
Unë për vehte anë e mbanë i rash Globit
Askund nuk gjeta, nga vehtia më të marrë...!

[gloreta]

Poezia nuk e bën te marrë njeriun...
Poezia atij i jep të ëmblën shpresë...
Dashuria nuk e shkrin, as vetë qiriun.
të fal flatrat, t'i ngjitesh asaj resë...

[lisa12]

Poezia nuk e bën te marrë njeriun...
Poezia atij i jep të ëmblën shpresë...
Dashuria nuk e shkrin, as vetë qiriun.
të fal flatrat, t'i ngjitesh asaj resë...

Glori si gjithmone i adhuroj dhe i lexoj me kenaqesi poezite e tua

[Linda5]

glori po e postoj dhe une nji poezi,ktu ke tema jote,besoj se nuk te ngel hatri

Nami u befte

Zemra

Zemer e mare peng, e lene pergjysem,
Zemer e harruar, me buzqeshje te zjarrte
U be nje jete, aty ku ne te dy u ngrysem
Me shkronjat prej perle te nje deti te arte

[Agim Doçi]

Eh, ç'na u bënë zemrat, si pulat e kotecit
Disa kakarisin, disa nukk rrahin fare....
Po të lexoni vargjet e Agim "Mistrecit".....!
poetit varfanjak, që ka një kanakare...!

Askush nuk mund t'a gjejë, ku fshihet "pula" ime
A gjëndet larg atdheut, a fshihet buzë një lumi.
Sa herë që më thotë "xhan" - unë nisi kengën time
Që ka refren të saj: "Më humbi netëve ...gjumi"!?

Dhe ja që ikin vitet, shumë shpejt si pa kuptuar
Një herë na mbyt trishtimi, pastaj çaste plot dritë
Një zemër rreh vërtetë, sa është e dashuruar.
"Kotecin" e permenda, kur vriten dashuritë....

[Besoja]

Djal' në mosh' vullkani
Je o Gim poeti
Dhe adoleshent
Ja...ky "nam" të mbeti

Me respekt

[Agim Doçi]

Beso! Muzë e gjallë poeti!
Më ke mik, e më ke xhan.
Mjer vatani...e mjer mileti
Po te isha unë Vullkan!

Se do digjej, Farë e keqe
Hiri do mbulonte Dhenë...
Na është bërë zemra teneqe (!)
Veç nga malli, njerzit s'flenë...

Pa më thuaj Beso miku,
A ka Prrenjasi, mineral?!
Dreq o punë, jeta na iku...
Askerkush nuk thotë: Më fal!

[Besoja]

Mineral ka plot e plot
Që të gjith' ta dinë
Por mundohem e s'gjej dot
Të shkretin njerinë

Se dikur dhe k'tu ka qënë
O ç'lezet që kishte
Një far' tjetër sot ka zënë
Nëpër moçalishte

Në pak njerëz që kan' mbetur
O Gimi je ti
Oh sa shum' të tjer' të tretur
Për ca pasuri

Ndaj dhe njerëz nuk gjej dot
Mos jam i paaftë?!
Dhe pse nuk besojn' në ZOT
Ai ZOT i faltë

Ja kështu gjërat mendoj
Mbase dhe gabim!
Dhe vazhdoj vazhdoj kërkoj
O miku Agim