Ajo, vetëm ajo!

[mondishall]

Ju falenderoj i dashur Agim, per kete urim qe buron nga shpirti i nje artisti me shpirt fisnik. Ju pershednes...

Foleza jonë

Ja lamë lashtësisë folezat tona
Relike të ekzistencës sonë të dikurshme
Me qumeshtin e gjirit ngjizur,
nga materia e shpirtrave prindërorë.
Për të krijuar të tjera foleza pasardhësish,
nga foleza jonë e përbashkët.
Nga dashuria ngjizur
e përbashkësisë ndjesore,
të trupave e shpirtrave tanë.
Perënditë çuditen nga arti i tyre i krijimit,
që ne ju dëshmojmë,
përmes krijimit tonë.
Me artin njerëzor të dashurisë,
të paarritshëm nga askush në univers...
Përveç nesh.

[mondishall]

Prag morali

Jo, nuk e kalova gabimisht atë prag
Atë prag të padukshëm morali mes nesh
Mbase pas kësaj, për ty quhem anormal
E pranoj këtë nofkë, sa herë pragun ta shkel.

Ndryshe do të skuqem sa herë para teje
Kur të kujtoj, se ç'ndodhi pas dere.

[mondishall]

Shami lotësh

Mos më lerë të merrem me retë
Me vrenjtësine e kohës mos më lerë
Ndryshe siç më do s'do më kesh
Do jem lot në shiun që do bjerë.

Do jetë vonë, oh, sa vonë
Fshirja e lotëve të mi
Shamia do mbetet në dorë
E lagur dhe në kohën pa shi.

[mondishall]

Për atë, për atë...

Një ëndërr, pa ëndërr
Një këngë, pa zë
Një mall, pa çmallje
Për atë, për atë...

Për atë mbetur gjallë
Pa të gjallën e tij
Për atë ikur pranë
Hyjnores dashuri.

[mondishall]

Ti vjen më vonë se stinët

Ti vjen më vonë se stinët
Më shpejt se stinët ikën
Të shkurtra m'i bën netët
Të gjata m'i bën ditët.

Në ditët aq të gjata
Ti mbart çdo stinë me vete
Për të më lënë prapa
Vitin pa stinë netëve.

[Kënga]

Ajo është një grua

Ajo sot u çmënd nga dashuria
Nga xhelozia akoma më shumë u çmënd
Dhe është një grua, një grua si të gjitha
Por ështe dhe vetvetja e vetvetes gjithnjë.

Ajo sot nuk fjeti, as zgjuar nuk ndenji
Midis reales dhe ireales ish
Përtej të dyjave shpirti i dhembi
Dhe në mes tyre, u ndje pa shpirt.

Ajo është një grua, më shumë se grua
Më pak se grua njëkohësisht është ajo
Mes dy qënësive, çmendurisht dashuruar
Çmendurisht xhelozuar, njëkohësisht jeton.

Mes dy qënësive, çmendurisht dashuruar
Çmendurisht xhelozuar, njëkohësisht jeton.

[mondishall]

Çlodhja ime

Ja dua të çlodhem, të mos shkruaj
Po ku më le rehat, Ti
Ti më je ngjitur e s'më ndahesh mua
Në çdo pjesë të trupit dhe në shpirt

Mjafton të hap sytë dhe Ti përballë
Jo vetëm përballë, por kudo përreth
Jo vetëm përreth, por në çdo gjë të gjallë
Jo vetëm të gjallë, po dhe në të pajetin send.

Mjafton të mbyll sytë, Ti në ëndërr del
Jo vetëm në ëndërr, por në çdo errësirë
Jo vetëm errësirës, por në çdo univers
Deri ne të largtin yll me pak dritë.

Si, po më le, të çlodhem, mos shkruaj?
Oh eja të lutem, nga çlodhja po vuaj!

[mondishall]

Vjedhja më e falshme

Dashuria më mësoi të vetmin ves
Atë ves që ka emrin e hajdutit
Të hajdutit që aq mjeshtërisht e vjedh
Përmes vesit më virtuten e virtutit.

Eshtë vjedhja më e falshme përmes syve
Ajo vjedhje që vazhdon mes ne të dyve.

[mondishall]

Kjo rreze diellore ç'më mbështillet rreth vetes
Si krahët, si këmbët, plot epsh të një femre
Oh sa më tërbojnë të tilla mëngjese
Ku diellit i zhytem në zjarr der' në djegie.

Ashtu i djegur, i shkrirë, si llavë
Humbas i tëri, tek femra pranë.

[mondishall]

Një puthje më pak

Ti hallin e xhepit ndjenjës mos ja shto
Një evro më pak, mos e barazo me një puthje
Një puthje më pak nuk është si një borxh
Që sot e merr dhe nesër mund ta shlyesh.

Një puthje më pak trondit bursën e shpirtit
S'ka bankë shpëtimi për një puthje më pak
Dashuria nuk ështe librezë e kursimit
Puthja nuk është bilanci i saj.