Ajo, vetëm ajo!

[mondishall]

Mondi komplimentet e mia per shpirtin poetik,ne fakt une nuk i lexoj shume poezite e gjata,por kur pashe nje koment ne adrese tende,u ktheva dhe e lexova poezine ne kryerradhe.Vertete mbreslenese,te pergezoj dhe te uroj nje rruge te gjate ne kete fushe.
Me respekt,Era-R

Falenderimin tim per mesazhin tend dashamires, e shoqeroj me pershendetjen poetike...

Kërkoj tjetër shenjë femre

S'kërkoj ditë e netë të tëra
Të më bindësh se kush je
Virgjërinë që ta dha nëna
E di ti se kujt ja dhe.

Kërkoj tjetër shenjë femre
Të ma japësh vetëm mua
Shpirt të pastër virgjëreshe
Veç nga unë çvirgjëruar.

[mondishall]

RobSkllavja

Jam rob i ndjenjës
Skllavja ime, ajo
S'kërkoj më tepër
Më pak s'kërkoj.

Krijuar kështu
Në mijra vjet
Dhe rob i përjetshëm
Dhe i skllaves, mbret.

[Archicad]

Ju dergoj pergezimet e mia per poezite. Jane disa poezi qe me pelqejne, por tek disa marre disi nje pershtypje te hidhur te pavertesise. Sikur nje pesedhjetevjeçar me nostalgji per moshen e kaluar, i ka ngelur zemra ne nje kohe dhe orvatet te kendoje me ritmin dhe pasionin qe nuk e ka me. Ju mund te thoni se keto ndjenja jane te projektuara dhe eshte e vertete qe nuk jane reale. Por, sikur çdo poezi ti pershtatej moshes do te ishit ne sherbim me te madh ndaj reales.

[mondishall]

Ju dergoj pergezimet e mia per poezite. Jane disa poezi qe me pelqejne, por tek disa marre disi nje pershtypje te hidhur te pavertesise. Sikur nje pesedhjetevjeçar me nostalgji per moshen e kaluar, i ka ngelur zemra ne nje kohe dhe orvatet te kendoje me ritmin dhe pasionin qe nuk e ka me. Ju mund te thoni se keto ndjenja jane te projektuara dhe eshte e vertete qe nuk jane reale. Por, sikur çdo poezi ti pershtatej moshes do te ishit ne sherbim me te madh ndaj reales.

I dashur Archicad, te falenderoj per viziten e komentin e vecante. Buzeqesh tani vertet nga mosbesimi tend per vertetesine e asaj force magjike qe s'njeh moshe, dashurise. Por ke disi te drejte, sepse dhe une kur kam qene i ri, me dukeshin pesedhjetvjecaret te ikur kohe, aq sa thosha, ehuuu, sa kohe me duhet te behem sa ata. Por ja ku arrita, sa shpejt arrita ne kete moshe dhe po te them pa kurfare ndrojtje apo dyshimi, qe poezite lirike per dashurine te koheve te fundit, paskan nje muze me te fuqishme se e dikurshmja. Me sa duket edhe muza s;'qenka dakort kete rradhe me mosbesimin tend. Kjo qe te them duhet te te gezoje, perkundrejt llojit pesimist qe paske per dashurine.
Jane reale sa c'jam dhe une real qe i shkruaj, ndryshe s'do me leviste pena nga dora e dora nga ndjenjat e mendimet.. Ma the mua, mos ja thuaj prinderve, ma the mua, mos ta "degjojne" dhe penetaret e shqur te dashurise nder shekuj, disa prej te cileve u plaken, duke mbushur kupa e puthur cupa.
Te pershendes me nje te fresket te moshes, qe s'njeh moshe ne dashuri...

Besomë e dashur!

E dashur!
Ja ku zbrita
Nga aty ku kujtova se isha ngjitur.
Aty ku mëkatar i pa mëkatë isha.
Me imazhin e një femre strukur.

Duhej të ndodhte
Besomë që duhej!
Aty ku askush nuk ishte veç meje
Aty ku vete Zoti të vinte s’do ndruhej
Të shijonte sado pak imazhet e njerëzve.

Besomë e dashur!
Besomë tani!
Unë zbrita poshtë, Zoti iku lart
Të dy të bindur, se e vetmja dashuri
Për mua je ti dhe jo i çastit imazh.

[mondishall]

Sirenat e mia

Më ndihmo, e dashur, aty ku s'kam fuqi
Aty ku zë sirenash, po ma çmendin shpirtin
S'ka ç'më bën litari, që lidhi një Uliks
Sirenat e mia, veç nga ty mund t'ikin.

Më çliro, e dashur, nga joshja e tyre
S'jam i dobët unë, por të fuqishme ato
Çfarë?
Në sirenë mashkull dhe unë qenkam kthyer?
Veç për ty, e dashur, të të kem gjithmon'.

[mondishall]

Nga qielli ulur...

Unë derën kisha mbyllur
Dritaret, gjithashtu
I shtrirë, i përgjumur
I lodhur ca më shum'.

As desha tjetër gjë
E çfarë tjetër të desha
Kur gjëja është asgjë?
Ndaj me asgjënë rrash' fjeta.

Por, ç'ishte ajo dritë
Si një shkëndijë komete
Që dhomës u vërtit
Dhe mori formë femre?

Fërkova sytë më kot
Më kot cimbitha faqen
Më thote gjumi xheloz
"Me tjetër do kënaqesh!?"

Xheloz e kthehu prapa
Ky gjumë i jetës sime
Më ngjeshet sa vjen nata
Si homos(s) më përdridhet

E ku ta dijë ai
Magjinë e kësaj nate
Me shenjën si shkëndijë
Që ndezën një trup vajze?

...
Unë derën e mbaj mbyllur
Dritaret, gjithashtu
Veç një nga qielli ulur
I hap dhe shpirtit hyn.

[mondishall]

Dhe ndodhi

Dhe ndodhi
Duhej të ndodhte
Ashtu, papritur siç filloi.
Sa bukur
E frikshme
Bukuri e frikshme mbaroi.

Por, mbeti
S’kish si mos mbetej
Gjurmë e pabërë mëkati.
Veç gjeti
S’kish si mos gjendej
Dashuria e vërtetë që pati.

[mondishall]

S'bëj gjë pa Perëndinë

Nuk them se ish e shkruar
As e pashkruar s'ish
Në univers krijuar
Nga dorë e Perëndis'.

Nuk dija në do ndodhte
Nëse s'do ndodhte, s'dija
Mëkatin po firmoste
Një dorë nga Perëndia.

Nuk ka pse të rrëfehem
Kush tha që ndjej pendim?
Me perëndin' vesh merrem
S'bëj gjë pa Perëndin'.

[freiheit]

te bukura poezite, dhe i lezetshem stili i lehte kadarenian, i perdorur ne disa vargje.

[mondishall]

te bukura poezite, dhe i lezetshem stili i lehte kadarenian, i perdorur ne disa vargje.

Faleminderit per pelqimin, freiheit! Te pershendes...

Hera e fundit

-Ikë!- të thashë, edhe të mbaja
-Ika!- the dhe nuk lëvize
-Nuk është mirë- më doli fjala
-Por as keq- më mërmërite.

-Mos!- të thashë, edhe të lashë
-Mirë- më the dhe më trazove
-Ooh!- rënkove me të qarë
-Ooh!- dhe unë, -sa më tërbove!

-Hera e fundit, më dëgjon?
-Të dëgjoj, si herën e parë
-Cila 'herë' do na shpëtojë?
-Kur mos jem si sot e gjallë.