Ajo, vetëm ajo!

[mondishall]

Tradhëtia ime

Unë di të tradhëtoj
Me të njëjtën femër
Imazhesh krijoj
Brenda saj një tjetër.

E ndjek si i marrë
Si i çmendur e ndjek
Dashurinë e parë
Në të dytë e kthej.

Me të parën arrij
Në zënkë e divorc
Me të dytën në kish'
Ve të njëjtën kuror'.

[mondishall]

‎30 Tetor 1965


30 Tetor, Njëmijë e nëntëqind e gjashtëdhjet'e pesë
Një lindje u shtua në gjendjen civile
Për çiftin u shtua çupka e tretë
Për mua e ardhmja, kaçurelja syjeshile.

Atë ditë u bëra 8 vjeçari dhëndër
Dita e dasmës sime, ishte ajo ditë
Ti Mirushja ime, pe të parën ëndërr
Princin tënd sykaltër, natës të të vijë.


Dhe qysh atë ditë, ditë të bekuar
Unë të pata pranë, pranë ti më pate
Ishte firma e Zotit, që na kish' bashkuar
Posi në përralla, Princ e Shtojzavalle.

Dhe Njëqind 30 Tetorë të tjerë të lumtur, uron shpirti im, për ty Mirela ime.

[mondishall]

Adoleshencës sime


Më dridhje, moj, më dridhje
Pak ngjitur kur më rrije
Nuk di se ç'magji ishte
Adoleshencës sime!


Nuk di, vërtet nuk di
Ç'më ndodhte ato çaste
Sot qesh e bëj çudi
Si humbëm ato raste.


Të paktën pak më tepër
Të merrnim vesh të fshehtën
Të dy naivë mbetëm
Bashkë me adoleshencën.

[mondishall]

Të gjithe e mbajmë mend puthjen e parë...
* * *

E si mund ta harroj
Atë, të parën puthje?
Shkretëtir' kisha në goj'
Oazin prek mes buzëve.

[Kënga]

Tradhëtia ime

Unë di të tradhëtoj
Me të njëjtën femër
Imazhesh krijoj
Brenda saj një tjetër.

E ndjek si i marrë
Si i çmendur e ndjek
Dashurinë e parë
Në të dytë e kthej.

Me të parën arrij
Në zënkë e divorc
Me të dytën në kish'
Ve të njëjtën kuror'.

E bukur shume

[mondishall]

E bukur shume

Kenga, te falenderoj e pershendes...


Ky çast i tmerrshëm imagjinate

Një çast ta mendoj veten pa ty
Jeta në çast e ndalon vetveten
Nuk ndjej ekzistencën e mbetur tek un'
Veç di që pa ty do tretem.

Ashtu si qiriri në flakën mjerane
Që ndrit së fundi errësirën e vet
Më shuan ky çast i tmerrshëm imagjinate
Vdekjen e lus të më vdes.

[mondishall]

Frymëmarrje femre

Mbushma mushkërinë me frymëmarrje femre
Brenda të të ndjej, kur pranë nuk të kam
Do vrapoj dyfish, udhëve të kësaj jete
Frymën që ma dhe, bashk’ me ty ta ndaj.

[mondishall]

Po bie Hëna

Po bie Hëna
Ngadalë po bie
Humbëtirës së natës
Natës së humbëtirës.
Duart e mia
Padukshëm shtrihen
Dhe unë pas tyre
Humbas errësirës.

Po bie Hëna
Megjithatë nuk bie
Ka kohë që e pres
Me duart e shtrira.
Po ikën mbrëmja
Me të sajën hije
Dhe unë që më kot
Hënën e prita...

[mondishall]

Nuk je Penelopa…

U largova prej teje, për të t’patur më pranë
Vetëm ty për të t’patur, të largova prej meje
Mes botës absurde, m’u pështiros çdo fjalë
Mes absurdit të botës me ulërima sirene.

Tani jam i qetë në Itakën që gjeta
Jo atë Itakë të Odiseut dinak
Nuk je Penelopa që endën legjenda
Je vetë legjenda, që të prek dhe s’të kap.

[Era-R]

Mondi komplimentet e mia per shpirtin poetik,ne fakt une nuk i lexoj shume poezite e gjata,por kur pashe nje koment ne adrese tende,u ktheva dhe e lexova poezine ne kryerradhe.Vertete mbreslenese,te pergezoj dhe te uroj nje rruge te gjate ne kete fushe.
Me respekt,Era-R

[mondishall]

Mondi komplimentet e mia per shpirtin poetik,ne fakt une nuk i lexoj shume poezite e gjata,por kur pashe nje koment ne adrese tende,u ktheva dhe e lexova poezine ne kryerradhe.Vertete mbreslenese,te pergezoj dhe te uroj nje rruge te gjate ne kete fushe.
Me respekt,Era-R

Falenderimin tim per mesazhin tend dashamires, e shoqeroj me pershendetjen poetike...

Kërkoj tjetër shenjë femre

S'kërkoj ditë e netë të tëra
Të më bindësh se kush je
Virgjërinë që ta dha nëna
E di ti se kujt ja dhe.

Kërkoj tjetër shenjë femre
Të ma japësh vetëm mua
Shpirt të pastër virgjëreshe
Veç nga unë çvirgjëruar.

[mondishall]

RobSkllavja

Jam rob i ndjenjës
Skllavja ime, ajo
S'kërkoj më tepër
Më pak s'kërkoj.

Krijuar kështu
Në mijra vjet
Dhe rob i përjetshëm
Dhe i skllaves, mbret.

[Archicad]

Ju dergoj pergezimet e mia per poezite. Jane disa poezi qe me pelqejne, por tek disa marre disi nje pershtypje te hidhur te pavertesise. Sikur nje pesedhjetevjeçar me nostalgji per moshen e kaluar, i ka ngelur zemra ne nje kohe dhe orvatet te kendoje me ritmin dhe pasionin qe nuk e ka me. Ju mund te thoni se keto ndjenja jane te projektuara dhe eshte e vertete qe nuk jane reale. Por, sikur çdo poezi ti pershtatej moshes do te ishit ne sherbim me te madh ndaj reales.

[mondishall]

Ju dergoj pergezimet e mia per poezite. Jane disa poezi qe me pelqejne, por tek disa marre disi nje pershtypje te hidhur te pavertesise. Sikur nje pesedhjetevjeçar me nostalgji per moshen e kaluar, i ka ngelur zemra ne nje kohe dhe orvatet te kendoje me ritmin dhe pasionin qe nuk e ka me. Ju mund te thoni se keto ndjenja jane te projektuara dhe eshte e vertete qe nuk jane reale. Por, sikur çdo poezi ti pershtatej moshes do te ishit ne sherbim me te madh ndaj reales.

I dashur Archicad, te falenderoj per viziten e komentin e vecante. Buzeqesh tani vertet nga mosbesimi tend per vertetesine e asaj force magjike qe s'njeh moshe, dashurise. Por ke disi te drejte, sepse dhe une kur kam qene i ri, me dukeshin pesedhjetvjecaret te ikur kohe, aq sa thosha, ehuuu, sa kohe me duhet te behem sa ata. Por ja ku arrita, sa shpejt arrita ne kete moshe dhe po te them pa kurfare ndrojtje apo dyshimi, qe poezite lirike per dashurine te koheve te fundit, paskan nje muze me te fuqishme se e dikurshmja. Me sa duket edhe muza s;'qenka dakort kete rradhe me mosbesimin tend. Kjo qe te them duhet te te gezoje, perkundrejt llojit pesimist qe paske per dashurine.
Jane reale sa c'jam dhe une real qe i shkruaj, ndryshe s'do me leviste pena nga dora e dora nga ndjenjat e mendimet.. Ma the mua, mos ja thuaj prinderve, ma the mua, mos ta "degjojne" dhe penetaret e shqur te dashurise nder shekuj, disa prej te cileve u plaken, duke mbushur kupa e puthur cupa.
Te pershendes me nje te fresket te moshes, qe s'njeh moshe ne dashuri...

Besomë e dashur!

E dashur!
Ja ku zbrita
Nga aty ku kujtova se isha ngjitur.
Aty ku mëkatar i pa mëkatë isha.
Me imazhin e një femre strukur.

Duhej të ndodhte
Besomë që duhej!
Aty ku askush nuk ishte veç meje
Aty ku vete Zoti të vinte s’do ndruhej
Të shijonte sado pak imazhet e njerëzve.

Besomë e dashur!
Besomë tani!
Unë zbrita poshtë, Zoti iku lart
Të dy të bindur, se e vetmja dashuri
Për mua je ti dhe jo i çastit imazh.

[mondishall]

Sirenat e mia

Më ndihmo, e dashur, aty ku s'kam fuqi
Aty ku zë sirenash, po ma çmendin shpirtin
S'ka ç'më bën litari, që lidhi një Uliks
Sirenat e mia, veç nga ty mund t'ikin.

Më çliro, e dashur, nga joshja e tyre
S'jam i dobët unë, por të fuqishme ato
Çfarë?
Në sirenë mashkull dhe unë qenkam kthyer?
Veç për ty, e dashur, të të kem gjithmon'.

[mondishall]

Nga qielli ulur...

Unë derën kisha mbyllur
Dritaret, gjithashtu
I shtrirë, i përgjumur
I lodhur ca më shum'.

As desha tjetër gjë
E çfarë tjetër të desha
Kur gjëja është asgjë?
Ndaj me asgjënë rrash' fjeta.

Por, ç'ishte ajo dritë
Si një shkëndijë komete
Që dhomës u vërtit
Dhe mori formë femre?

Fërkova sytë më kot
Më kot cimbitha faqen
Më thote gjumi xheloz
"Me tjetër do kënaqesh!?"

Xheloz e kthehu prapa
Ky gjumë i jetës sime
Më ngjeshet sa vjen nata
Si homos(s) më përdridhet

E ku ta dijë ai
Magjinë e kësaj nate
Me shenjën si shkëndijë
Që ndezën një trup vajze?

...
Unë derën e mbaj mbyllur
Dritaret, gjithashtu
Veç një nga qielli ulur
I hap dhe shpirtit hyn.

[mondishall]

Dhe ndodhi

Dhe ndodhi
Duhej të ndodhte
Ashtu, papritur siç filloi.
Sa bukur
E frikshme
Bukuri e frikshme mbaroi.

Por, mbeti
S’kish si mos mbetej
Gjurmë e pabërë mëkati.
Veç gjeti
S’kish si mos gjendej
Dashuria e vërtetë që pati.

[mondishall]

S'bëj gjë pa Perëndinë

Nuk them se ish e shkruar
As e pashkruar s'ish
Në univers krijuar
Nga dorë e Perëndis'.

Nuk dija në do ndodhte
Nëse s'do ndodhte, s'dija
Mëkatin po firmoste
Një dorë nga Perëndia.

Nuk ka pse të rrëfehem
Kush tha që ndjej pendim?
Me perëndin' vesh merrem
S'bëj gjë pa Perëndin'.

[freiheit]

te bukura poezite, dhe i lezetshem stili i lehte kadarenian, i perdorur ne disa vargje.

[mondishall]

te bukura poezite, dhe i lezetshem stili i lehte kadarenian, i perdorur ne disa vargje.

Faleminderit per pelqimin, freiheit! Te pershendes...

Hera e fundit

-Ikë!- të thashë, edhe të mbaja
-Ika!- the dhe nuk lëvize
-Nuk është mirë- më doli fjala
-Por as keq- më mërmërite.

-Mos!- të thashë, edhe të lashë
-Mirë- më the dhe më trazove
-Ooh!- rënkove me të qarë
-Ooh!- dhe unë, -sa më tërbove!

-Hera e fundit, më dëgjon?
-Të dëgjoj, si herën e parë
-Cila 'herë' do na shpëtojë?
-Kur mos jem si sot e gjallë.