Ajo, vetëm ajo!

[mondishall]

Të jesh dashuruar, nuk mjafton një chat.

Nuk është dashuri një puthje e postuar
Një xhveshje e postuar, nuk është dashuri
Dashuri nuk është, orgazmë e mbaruar
Kur unë s'të njoh ty e mua s'më njeh ti.

Nuk është dashuria një ndjenjë mendjelehtë
Lëshuar nëpër ajër, fjalësh mjeshtërisht
Kur njeri-tjetrin kurrë, nuk kemi parë në jetë
Veç nëpër copra fotosh, postuar me një klik.

Nuk quhet dashuri një metaforë fjale
Hedhur ndër mesazhe, bisedash në chat
Nëse dashuri ka vërtet ndër vargje
Bëji ato tëndet, me princin në shtrat.

Ai tjetërprinci shfaqur nëpër ajër
Lehtë e ka të bëjë dashnorin e zjarrtë
Duke lënë mënjanë vashën që ka afër
Dukë të bërë ty, princeshën e artë.

Mos është dashuri veç një lojë seksi?
Një veshje e xhveshje me korespodencë?
Pa provoni pak, jetën prej vërteti
Jetën e përditshme, që jetoni vetë.

Ai princdashnori mund të të zhgënjejë
Që ditën e parë, jetës në shtëpi
Natës kur ta duash, kurrizin ta kthejë
Sepse me një tjetër, po shkon mendërisht.

Rozë telefonash, internetesh rozë
Nga një skaj i globit, për në tjetrin skaj
Ca plakushë të mbetur, pa dhëmbët në gojë
Përtypin viagrën, që t'ju ngrihet pak.

Le pastaj të tjerë, Don Zhuanë së prapthi
Që nuk dinë të çmojnë femrën që kan' pranë
Masturbojnë të çmendur, para një ekrani
Dhe kujtojnë se bëhen, vërtet' Don Zhuanë.

Pa dilni në rrugë dhe më bëni trimin
Trimen nëpër rrugë, provoni një çast
Nuk mjafton një klik, të fitosh besimin
Të jesh dashuruar, nuk mjafton një chat.

[mondishall]

Ç'pate moj mike!?

Me të dikurshmen mike të paputhur, u putha
Ashtu siç e kisha puthur dikur imagjinatës
Zotit të më falë për mëkatin ju luta
Kur më tej vazhdova mëkatin e rradhës.

As unë, as ajo, nuk ishim normalë
Faj ka çmenduria e një kohe pa kohë
U çudita vërtet me virgjërinë e saj
Me virgjërinë time u çudit dhe ajo.

Një çast jetova adoleshencën e vetes
Virgjërinë e vetes, jetova një çast
Ç'pate moj mike, që pas shekujsh më erdhe!?
Ç'pata dhe unë, që në ëndërr të pash'!?

[mondishall]

Egon më provo

Jam tëndi i tëri, ashtu siç më do
Qoftë dhe me maninë e femrës egoiste
Dashurinë e di, egon më provo
Çfarë force buron në çastet intime.

Oh, nuk e prisja, vërtet nuk e prisja
Veten e ndjej më të lumturin skllav
Tek ty e dashur qenkan të gjitha
Të gjitha femrat, që ju ngjet e të ngjajn'.

[mondishall]

Ç'të them më shumë mike

Diku në mes të udhës t'u ngatërua dashuria, mike
S'është faji im, thua ti, i tij faji është
E ç'rëndësi ka shkaku i një pasoje vërtet tragjike
Pas vitesh lumturie, në mes të udhës lënë?

Nodhi, ja që ndodhi, në udhën e pashkelur
Mbase një tjetër prag ju ndau rastësisht
Një portë dikur e hapur, për ju mbyllur ka ngelur
Një portë dikur e mbyllur, u hap njëkohësisht.

Dhe ndërsa njëri doli, një tjetër aty hyri
Dhe ndërsa tjetra hyri, një tjetër prej tij doli
Ç'të them më shumë mike, i tillë qënka syri
Apo i tillë ësht' shpirti, që tjetrit fluturoi.

[mondishall]

Surprizë dashurie

Ti je surpriza e përditshmërisë sonë
Më lerë pak kohë dhe për surprizën time
Nuk di ç'të them, as të them s'më le kohë
Ndaj vetëm surprizoj me vargje poezie.

Si, nga këto vargje ti bëhesh më surprizë?
Ooh, e dashur, sa e mrekullon dashurinë!

[mondishall]

Më çmend kur ...

Më shfaq madamën e moshës
Më pas vajzërinë më shfaq
I pari çast është më joshës
I dyti më joshës më pas.

Nuk di nga ta nis më parë
Më tej nga ta vazhdoj nuk di
Më çmend kur më shfaqesh madamë
Dhe vajzë më le në çmendi.

[mondishall]

Ca pika shiu ranë mbi qelq (Kadare)

Le të rrijë Kadareja
Nëpër qelq me pika shiu
Vajza pret kështu e mjera
Mallin vargu dot se fshiu.

Ku ta gjenin këtë kohë
Nëpër shi e nën ombrellë
Vargjet mallin veç e shtojnë
Vargjet puthjen nuk e ndjejnë.

Pra, më fal o Kadare
Këtë rradhë s'po rri ndër vargje
Shiu ndryshe po më ndjell
Jo në qelq, por krahë vajze.

[mondishall]

Sot lemë vetëm të të puth
Mos kërko më tepër në u ndezsh
Prit sa të arrij në atë fund
N'atë fund ku s'do duash për më tej.

Më tej buzë më buzë plot lëng
Nga nektari i mbledhur kopshtit tënd.

[mondishall]

Kësaj nate...

Harrohemi harresës së mëndjes
Kujtesës së ndjenjës të hymë
Të paktave çaste të mbrëmjes
Ku jemi vetë Ti dhe Unë.

Ah, se harrova, me ne
Eshtë dhe Hëna xheloze
Dhe pse na ndihmojnë ca re
Ajo na sheh dhe ngacmohet.

Si thua, e dashur, ta ftojmë
Të vetmen mike të heshtur?
Kështu dhe treshen provojmë
Kësaj nate ku ndjenjat janë çmendur.

[mondishall]

Zoti i murgeshës

Mos e gjykoni murgeshën e gjorë
Se mbeti "pak" me barë një ditë!
Ai ju shfaq në ëndërr si një Zot
Ajo ndjeu brenda saj Marinë.

Lereni të mbijë fara e hedhur
Gjak nga gjaku i Krishtit është ajo
Mos kërkoni me kë Zot ka fjetur
Gjithsesi ka fjetur me një Zot.