Ajo, vetëm ajo!

[mondishall]

Te falenderoj Kenga per vleresimin dashamires. Pershendetjen e vazhdoj me vargje...


S’ka ç’më duhet

S’ka ç’më duhet nata me Hënë
Me yje nata s’më duhet gjithashtu
Nëse dashuria si kometë e rënë
Vjen e zhduket dhe më le pa ty.

S’ka ç’më duhet dita me diell
Qielli i kaltër s’më duhet gjithashtu
Nëse dashuria kthehet në re
Dhe reja në shi që më lag e bën qull.

S’ka ç’më duhet ëndrra magjike
Zgjimi magjik s’më duhet gjithashtu
Nëse dashurinë si relike antike
Vetëm e shikoj e s’e prek dot në trup.

[mondishall]

Do lindemi përsëri

Në vitin 2957, do lindem përsëri
Me ca mend më shumë, patjetër
Por i njëjtë me të shkuarën bukuri
Dhe po Ai në trup, i para një mijë vjetëve.

Uau, e njëjta gjë dhe me Ty, e dashur!
Veç njohja jonë, diku tjetër do të ndodhë
Aty ku as ëndrrat më të bukura s’kanë vajtur
Sepse akoma s’ishte krijuar, planeti tonë.

Në vitin 3957, përsëri do të lindem
Përsëri, e dashur, do lindesh edhe Ti
Më pas si Ai i mëparshmi, me Ty do të njihem
Veç Ty do të të dua, më shumë se Ai.

Në vitin 4957, 5957, ...
.........e miliona në vazhdim...
Do të lindem veç për Ty
.........dhe veç për Mua, Ti.

* * *
p.s.viti i lindjes sime, 1957

Selanik, korrik 2011

[Foleja_]

Do lindemi përsëri

Në vitin 2957, do lindem përsëri
Me ca mend më shumë, patjetër
Por i njëjtë me të shkuarën bukuri
Dhe po Ai në trup, i para një mijë vjetëve.

Uau, e njëjta gjë dhe me Ty, e dashur!
Veç njohja jonë, diku tjetër do të ndodhë
Aty ku as ëndrrat më të bukura s’kanë vajtur
Sepse akoma s’ishte krijuar, planeti tonë.

Në vitin 3957, përsëri do të lindem
Përsëri, e dashur, do lindesh edhe Ti
Më pas si Ai i mëparshmi, me Ty do të njihem
Veç Ty do të të dua, më shumë se Ai.

Në vitin 4957, 5957, ...
.........e miliona në vazhdim...
Do të lindem veç për Ty
.........dhe veç për Mua, Ti.

* * *
p.s.viti i lindjes sime, 1957

Selanik, korrik 2011

Njera nder poezite me te bukura qe kam lexuar ! Rilindje ,rinjohje por cdo here e njejta dashuri Te lumte penda sot e ne mijevjeqaret e rilindjes tende .

[mondishall]

Foleja, duke te falenderuar per fjalet kaq dashamirese e vleresuese, te pershendes...

Nuk pres

Nuk pres të bëhem breg pas miliona vjetësh
Që vala e një deti të vijë e të më puthë
Miliona vjet më parë ne njeri-tjetrin gjetëm
Ndaj vala u bë Ti dhe bregu i saj Unë.

Nuk pres të bëhem pemë pas miliona vjetësh
Që degëve të mija një zog të ngrejë folenë
Miliona vjet më parë ne njeri-tjetrin gjetëm
Ndaj Ti u bëre zog dhe Unë u bëra pemë.

Nuk pres planet të bëhem pas miliarda vjetësh
Që dielli të më ndritë e ngrohë përjetësisht
Miliarda vjet më parë ne njeri-tjetrin gjetëm
Ndaj Unë planet u bëra e diell u bëre Ti.

[hajla]

Rehat më lerë!

Merrma zemrën
Lermi rrahjet
Lerma heshtjen
Merrmi llafet!

Sytë merrmi
Lermë shikimin
Endrrat lermi
Merrma zgjimin!

Lerma veten
Mua merrmë
Merrma jetën
Rehat më lerë!

Jo nuk me duhet zgjimi,as jeta s'me duhet pa te,(qe kur ka ikur)dhe me la vet.!

Kurse Ty Mondi te pergezoi per poezit me ni frymzim tejet brilante..vertet me kan len pa fjale.Te gjitha te mira...(dhe une veqova kete),ne njefare menyre,duke iu bashkangjitur rrefimit per vete.

Pershendes sinqerisht

-Hajla.

[Poeti]

Mondishall, nuk arrij dot te vecoj ndonjeren nga poezite e tua, sepse i vleresoj te gjithat si shume domethenese, shume kuptimplote dhe shume shume te vecanta. Pergezimet e mia dhe deshirat per suksese te metutjeshme.

[mondishall]

Hajla dhe Poeti, me beni me shume borxhli si krijues me vleresimet kaq dashamirese. Ju falenderoj dhe pershendes...

PasFjala

U skuqëm përballë njeri-tjetrit
Ne të paturpshmit ndër fjalë
Nuk di çfar' lloj shije na mbeti
Veç di që s'ish' shija e parë.

U drodhëm nga prekja e dorës
Ne të drithëruarit nga fjala
Nuk di çfarë kënaqësie morrëm
Veç di që nuk ish' si e para.

U ndezëm nga trupat shtrënguar
Ne që na ndizte çdo fjalë
Nuk di cila flakë s'u shua
Veç di që nuk ishte më flakë.

[hajla]

Hajla dhe Poeti, me beni me shume borxhli si krijues me vleresimet kaq dashamirese. Ju falenderoj dhe pershendes...

PasFjala

U skuqëm përballë njeri-tjetrit
Ne të paturpshmit ndër fjalë
Nuk di çfar' lloj shije na mbeti
Veç di që s'ish' shija e parë.

U drodhëm nga prekja e dorës
Ne të drithëruarit nga fjala
Nuk di çfarë kënaqësie morrëm
Veç di që nuk ish' si e para.

U ndezëm nga trupat shtrënguar
Ne që na ndizte çdo fjalë
Nuk di cila flakë s'u shua
Veç di që nuk ishte më flakë.

Me mahniti poezia
Dhe nuk mund ika e heshtur,pa len asni fjale..prandaj hapat ngadalsova per mos lenduar vargun e par labirinth te penes!
"Sa qe veshtire t'ia gjej domethenjen?..dhe me pahir preka dy rreshtat e parafundit,dhe te fundit.
per t'then ca mbi te.
..
Nuk di cila flake s'u shua
Veç di qe nuk ishte me flake.

shtoi,
E as qe do ket,sa do te mundohem
Se bes me nuk ka o vlla,
E besnik behu vet.
(dhe mos lejo ta vjedhin fjalen)e argjent.

I till Mondi
Suksese ne shtegtim te Jetes.

me respekt
Hajla rugovase

[Agim Metbala]

Foleja, duke te falenderuar per fjalet kaq dashamirese e vleresuese, te pershendes...

Nuk pres

Nuk pres të bëhem breg pas miliona vjetësh
Që vala e një deti të vijë e të më puthë
Miliona vjet më parë ne njeri-tjetrin gjetëm
Ndaj vala u bë Ti dhe bregu i saj Unë.

Nuk pres të bëhem pemë pas miliona vjetësh
Që degëve të mija një zog të ngrejë folenë
Miliona vjet më parë ne njeri-tjetrin gjetëm
Ndaj Ti u bëre zog dhe Unë u bëra pemë.

Nuk pres planet të bëhem pas miliarda vjetësh
Që dielli të më ndritë e ngrohë përjetësisht
Miliarda vjet më parë ne njeri-tjetrin gjetëm
Ndaj Unë planet u bëra e diell u bëre Ti.

Bukur, bukur Mondi, s'ka si thuhet më bukur, kjo është bukuria e së bukurës... dhe s'ka si mos e dashurojnë të gjithë...
Suksese miku im i nderuar...

[mondishall]

Eshtë pak t’i jap gjithçka

E dëgjon ti dhimbjen time!?
Thyhet udhës nëpër male
Copë e copë bëhet thërrime
Kthehet prapa më e madhe.

Për ta zbutur e shëruar
Vetëm një që pranë më rri
Që më rri në koka zgjuar
Si të jetë një Perëndi.

E dëgjon ti hallin tim!?
Shtohet udhës nëpër ajër
E thith vetëm shpirti im
Dhe një shpirt që më rri afër.

Për ta ndarë bashkë me mua
Për ta bërë më të lehtë
Eshtë shpirti i bekuar
Perëndia është vetë.

E dëgjon ti ndjenjën time?
Ah sa mirë që e dëgjon!
Eshtë pa halle, është pa dhimbje
Veç një shpirti ja dhuroj.

Për të shlyer sadopak
Atë borxh që dot s’e shlyej
Eshtë pak t’i jap gjithçka
Perëndisë më të vyer.

Selanik, 4 shtator 2011