Ajo, vetëm ajo!

[mondishall]

Vazhdojmë ku e lamë?

E dashur, vazhdojmë ku e lamë?
Dhe pse kanë kaluar mijra vjet
Koha mbeti ngrirë si akullnajë
Trupi tënd i dukshëm si ajzberg.

Mijra vjet u bëra sy i diellit
Mijra vjet pangopshëm në shikim
Pa zbuluar pjesën e ajzbergut
Që posht' oqeanit fshehur rri.

[Agim Metbala]

Vazhdojmë ku e lamë?

E dashur, vazhdojmë ku e lamë?
Dhe pse kanë kaluar mijra vjet
Koha mbeti ngrirë si akullnajë
Trupi tënd i dukshëm si ajzberg.

Mijra vjet u bëra sy i diellit
Mijra vjet pangopshëm në shikim
Pa zbuluar pjesën e ajzbergut
Që posht' oqeanit fshehur rri.

Sigurisht që përcjelli me shumë kënaqësi secilën poezi që poston Edmondi, por ka kohë që nuk kam komentuar...
Poezia shumë e fuqishme me krahasime fenomenale...ama dy vargje përmbydhëse, u kapën si u kapën, janë të papërsëritshëm...(besa edhe qesha pak...)...
Frymëzime Edmond!

[ajzberg]

Vazhdojmë ku e lamë?

E dashur, vazhdojmë ku e lamë?
Dhe pse kanë kaluar mijra vjet
Koha mbeti ngrirë si akullnajë
Trupi tënd i dukshëm si ajzberg.

Mijra vjet u bëra sy i diellit
Mijra vjet pangopshëm në shikim
Pa zbuluar pjesën e ajzbergut
Që posht' oqeanit fshehur rri.

Bukur Mondi,asnjehere nuk ke per ta zbuluar........vetem ne u thafshin detet dhe oqeanet...........

[mondishall]

Me mire ajzberg keshtu, mistikja ne dashuri josh gjithmone, pafundesisht...

[mondishall]

Një çast

Një çast mendoj botën pa ty
Bota si unë mendon veten
Qielli pa ngjyrën e tij blu
Dielli pa të tijat rreze.

Nata pa syrin e Hënës
Dita pa syrin e diellit
Gjaku pa folenë e zemrës
Valët pa ujin e detit.

Pema me trungun pa rrënjë
Zogu pa krahë për fluturim
Tingujt pa notat në këngë
Viti pa stinët e tij.

Një çast...
Asnjë çast mos mendofsha këtë çast!

[mondishall]

Më tej s’ka rëndësi

Çudi, tani mes mjegullës të shikoj më qartë
Si përtej xhameve të syzeve optike
Paskam qenë vërtet i verbuar më parë
Kur afër të shihja e ti larg meje ikje.

Tani vërtet paska qiell mes mjegullës
Mes qiellit tani, qenke vërtet ti
Tani e di vërtet largësinë e gënjeshtërt
Që pak më parë nuk më dukej largësi.

Nuk njoh, jo nuk njoh, më shikimin e syve
Nuk besoj, jo s’besoj, në asnjë qartësi
Janë sytë mes mjegullës, apo mjegulla mes tyre
S’po vazhdoj më tej, më tej s’ka rëndësi.

[mondishall]

Do të pres

A mundesh përsëri që të jesh ti
A mundesh të mos jesh kjo që je
A mundet që të ndodhë përsëri
Ajo që na pëlqeu deri dje?

Po pres e do të pres edhe nesër
Kështu në çdo të sotme do të pres
Në pritje do të rroj me të djeshmen
Të ardhmen ta filloj’ më mirë që dje.

[mondishall]

Loti i burrit

Unë prapë s’po tregoj të vërtetën
S’di pse, por do jetë porosi e Zotit
Për ne mos dijë më shumë një femër
Dhimbjen që buron, pikën e lotit.

Dhe shpesh na quajnë të dobët
Na xhveshin nga pak burrëri
Posa nga sytë pikojnë lotët
Bile edhe qeshin me ironi.

Ne heshtim me dobësinë burrërore
Pa mundur të flasim me lot
Në çast na duket vetja fëminore
Betohemi që na rrodhi, ashtu kot.
.
Mos më kërkoni më tepër
Nuk dal mbi të Zotit porosi
Mjafton kaq të dijë çdo femër
S’ka më keq se dhimbja burrërisht.

[mondishall]

Magjia e qerpikëve

Mu në prag të perëndimit
I shkel syrin Dielli Hënës
Përtej uljes së qerpikut
Fsheh të fshehtat që sjell ëndrrës.

Nga ngacmimi Hëna ndizet
Në takimin e çdo nate
Pak nga pak fillon të xhvishet
Lakuriq e plotë shfaqet.

Përmbi Hënën në ekstazë
I paturpshëm Dielli bie
Qielli shtrat bëhet çdo natë
Perëndimit, der’ në Lindje

Sa çapkën që është ky Diell
Me magjinë e qerpikëve
Perëndimit një sy shkel
Tjetrin hapur mban në Lindje.

[mondishall]

Rehat më lerë!

Merrma zemrën
Lermi rrahjet
Lerma heshtjen
Merrmi llafet!

Sytë merrmi
Lermë shikimin
Endrrat lermi
Merrma zgjimin!

Lerma veten
Mua merrmë
Merrma jetën
Rehat më lerë!