Ajo, vetëm ajo!

[mondishall]

Sytë?!

Si grimcë e universit
Që fsheh pafundësi
Sytë e njeriut fshehin
Ç'ka di e ç'ka nuk di.

Dhe kur dija më pak
Ma shtuan kërshërinë
Pa ditur mbeta prap'
I zhytur në enigmë.

Ooh, ç'mbetem i hutuar
Magjepsur, i zhgënjyer
Nga sytë e shikuar
Si qielli mbushur yjesh.

Aty është mistikja
Realja gjithashtu
Aty përcillet frika
Dhe prapë shuhet aty.

Aty përcillet zemra
Si yjet në pulsim
Jam jashtë e jetoj brenda
Urrejtjen-dashurin'.

Aty largohem-kthehem
Si Zot' i universit
Dhe plazmë mes plazmës mbetem
Krijimit të misterit.

Aty do ndal shikimin
Kur sytë e mi do mbyll
Do ma ndriçojn' udhëtimin
Dy sy shndruar në Yll.

[Mciri]

Përshëndetje, Mondi.
Të ndjek me vëmendje, pavarësisht se nuk shprehem shpesh. Uroj ta mbushësh me poezi cilësore ciklin që sapo ke filluar. Poezia më pëlqeu. Më dërgo adresën E-mail me mesazh personal.

[zogu dukagjinas]

Kurre mos thuaj kurre
se jeta eshte dinake
edhe nese shpeton
fjalen kurre nuk e harron !!

[riza2008]

I nderuari Mondi! Ju përgëzoj për prurjen e re poetike dhe ju uroj muzë të pa fund.Prezantimi më duket tepër dinjitoz.Poezia që ka çelur temën tënde të re mjaft e arrirë.Si gjithmonë jeni befasues pas një pauze të vogël dilni me kijimtari suprizë.Respekte i nderuar Mondi.....

[mondishall]

Ju falenderoj miqte e mi, qe ndaleni, lexoni e me dashamiresi shpreheni ne kete teme modeste.

[mondishall]

Ëndërr mëkatare

Hapi sytë porsi reja
Që le diellin të ndriçojë
Ler' mëritë, nisu, eja
Shpirti-shpirtin të shikojë!

Ishte ëndërr e një nate
Që shkoi kondra të vërtetës
Nuk e sheh, sa sytë hape
Ëndërra iku para vesës?

Se dhe vesa, moj e dashur
I la vend rrezes së diellit
Jo si ëndërra e llahtarur
Që u dogj zjarrit të ferrit.

Atij ferri të një ëndrre
Që ngacmon gjithnjë mëkatin
Ndaj të lutem, gjumit lere
Veç atij t'ja kesh inatin!

[pranvera bica]

Enderr mekatare! Shume bukur Mondi!Ju uroj per prurjet tuaja te reja...e...s'ka si te ndodhe ndryshe poetet jane te destinuar per poezi dhe t'na sjellin njeherazi ne lexuesve kenaqesi.Suksese Mondi na kini munguar per kafe.

[mondishall]

Te falenderoj dhe pershendes Pranvera me poezi...

Dhe pse larg

Unë ta ndjeva zënë
Më erdhi nga gërmat
Në shpirt më ka lënë
Ç'ka i lidh dy zemrat.

Unë t'i pashë sytë
M'u shfaqën nga fjalët
Për ne s'ka të dytë
Mbetemi të parët.

Ne bashkuam buzët
Në çdo gërmë e fjalë
Nuk na ndajn' dot rrugët
As Zotat s'na ndajnë!

[mondishall]

Heshtja...

Po hesht...
Në heshtja ime, je ti.
Po flet!?
Ooh, të lutem,
Mos e prish heshtjen.
Le të bëjë ajo me ne
Atë c'ka ne të dy
Jashtë saj nuk arritëm.

Mbase duhej heshtur
Kur fjalë, vetëm fjalë flisnim.
Mbase duhet folur
Kur heshtja vetë, të heshtë.

[mondishall]

Dhe pse larg

Unë ta ndjeva zënë
Më erdhi nga gërmat
Në shpirt më ka lënë
Ç'ka i lidh dy zemrat.

Unë t'i pashë sytë
M'u shfaqën nga fjalët
Për ne s'ka të dytë
Mbetemi të parët.

Ne bashkuam buzët
Në çdo gërmë e fjalë
Nuk na ndajn' dot rrugët
As Zotat s'na ndajnë!