Lamtumirë mos thuaj!

[Henri]

Miku im S,

Te shoh qe endesh akoma ne poezi e vras mendjen nese endesh akoma edhe ne rruget e Londres? E une qe pres te mblidhemi nje dite ne Seman, e t'i derdhim njeheresh te gjitha lotet, t'ua kthejme serish detit, pasi mjaft ua patem borxh mbi kurriz. Se sado te kalter e te thelle te jen syte tane, prape jane shume te brishte per t'i mbijetuar grryerjes se lotit. Ne fakt edhe grryerjes se lote-poezive te tua eshte vertet veshtire t'i besh balle.

Te pershendes fort,

[Loti i shpirtit]

Te pershendes Henri!
Me duket se erdhi dhe kjo dite!
Loti

[bajko]

përjetësi

një dorë plakë
rrëfen heshtjen
një xixë nga sytë
botën ndritë
një buzëqeshje
rrezet hijeshon

një fjalë
si orfiusi në stiks shkon
kthen kokën kohën shikon
gjërat pa emër
natën
jetën e mallkon

një serenatë si këmbanë vjen
çast i fundit a fillimit dora nuk e din
nuk din ajo se ç‘pret e vret
por e din për kë shkruan
shumë mirë e din

në gjunjë i lodhur para Çaronit qëndron
në prag të vdekjes
orfiusi përjetësinë këndon
është çast që të dashuruarit e dijnë
është fjala që ata e kuptojnë

[Loti i shpirtit]

Reja te vrafte
Nese s’me thirr;
deri sa krojet te ndalin shushurimen ,
deri sa te davaritet ky pluhur
qe diellin po ze
e gjelberimin po vret.
Dhe…
nese thirr ne emrin e nje te verberi
zogjt
do te bien nder shuplaka
se emri i tij-eshte dashuri…
Reja te vrafte
nese s’me thirr;
deri sa shkembinjte te plasin
si kripa ne zjarr
e deti ne dysh te cahet.
Nese thirr emrin e nje te arratisuri
pas kometave
gishtat
kaltersi te mbushen.

[macia_blu]

Po sak' reja me vrafte
qe s'te thirra
Numrat nuk mberrin gjatesine
e kthimit tend.
Kerkush nuk me thote
pse mungon pergjigja
(pergjigjet!)
Kam hyp maje mallit e po te leshoj
ze, e ne mos me ndigjofsh
e pergjigje mos marresha
rene kam me e mbush plot me mesazhe
Ne u kthefte pa fjalen tende
te dyve sak' na vrafte!!!

[Henri]

Mackë, kë të qaj më shumë, nëmjen tënde apo vajtimin e lotit! U vrafsh pra ti nga dashuria e po ashtu njëmijë copash u mbledhsh e ardhsh prapë këtu të plasësh! Nuk më le ti pa më kujtuar se këto ecejakjet e tua nëpër ndienja i dua e i pres me gjithë shpirt!

[Loti i shpirtit]

***

Mbreme?
Jo mbreme
po para njeqind vjetesh
te kisha aq prane zemres!
Pikellueshem
te percolla deri atje ku pishat thahen
e nxihen nga ndarjet.
Te gjitha rruget me vete i more
me cka paten!

[Elna Durrësi]

Si gjithnjë Lot, Ti shkruan me shpirt.
Urime.

Elna.

[kolombi]

C`ju ka tekur
kesaj vjeshte te marre
te kacavirret degeve kercunura
e te cukise
fjale te zverdhura?
Po kjo vogelushe e blerte
qe mbart det me grushta,
te mbush
liqenet e mia te shterrura;
po ti?!
Po ti qe deri dje
me ipje
e me merrje endrra:
-Ku je?
Ne cilen fjale te harruar
do me perplasesh,
te me vrasesh per se dyti,
ne cilin shteg?
................
...Kjo vjeshte e cmendur
krejt,
deget holluar i ka.
Une...?
Strukur nen levozhge;
-syth i fjetur.

Nuk gjeta dot fjalet e duhura te te pergezoja,dhe ndjej neveri me veten qe para ketyre vargjeve te mrekullueshme nuk heshta.

Urime dhe suksese,nese mblidheni ndonje dite me Henrin aty neper pishat e semanit me beni ze dhe mua,ka kohe qe,imbaj brenda lotet e shpirtit...........

[kandili]

Pak dit me para me ra ne dore libri yt i sapo botuar.Te them me pelqeu eshte pak.
Dua te te pergezoj dhe njekosisht te uroj suksese te metejshme ne rrugen e madhe te letersise!Edhe pse ste kam pare kurre me duket sikur rri me ty e bisedoj me ty sa here rilexoj librin.Sa shume kemi nevoje per fjalen e bukur e aq me shume ne Has ku na mungojne te tillet qe shkruajne kete fjale,e ku?-Ne Hasin e Bogdanit!
Pra,me urimet me te perzemerta kam shprese te kam ne dore botime te tjera nga ty!