I Falem Nderes Zotit!

[marcus1]

"Ti je i denjë, o Zot, të marrësh lavdinë, nderimin dhe fuqinë, sepse ti i krijove të gjitha gjërat, dhe nëpërmjet vullnetit tënd ekzistojnë dhe u krijuan." (Zbulesa 4:10)

Të gjitha gjërat u krijuan nga Ai dhe të gjitha gjërat u krijuan për Të. Për Të! Përse kjo tokë, hëna, yjet, glaksitë? Përse kafshët, zogjtë, peshqit, insektet? Përse burra dhe gra, ëngjëj, kerubime dhe serafimë? Për Të! Të gjitha për Të!

Mendimi i parë i Perëndisë ka qenë që Krishti të mbushte çdo gjë të krijuar me Jetën e Tij, Dashurinë e Tij, Lavdinë e Tij. Një projekt nënkupton një Projektues, një plan nënkupton një Planifikues dhe një krijesë nënkupton një Krijues. Ne nuk sillemi sa këndej andej pa qëllim dhe ne nuk vimë në ekzistencë rastësisht. Ne u krijuam prej Tij dhe u krijuam për Të. U krijuam për të dasshuruar Atë dhe të dashurohemi prej Tij.

[marcus1]

"Atëherë ata njerëz erdhën duke bërë zhurmë dhe e gjetën Danielin që po i lutej dhe i përlutej Perëndisë të tij." (Daniel 6:11).

Diçka duhet të jetë që të në drejtojë ne në lutje. Ndonjë dëshirë e fortë, ndonjë shtytje e brendshme, dëshira për të kërkuar Perëndinë, ta kërkojmë Atë herët, ta kërkojmë atë shpesh. Nëse kjo nuk është përvoja jonë e përditshme, atëhere diçka nuk po shkon në rregull.

Mbase kemi arritur aty ku të ndjehemi të vetëkënaqur, të rehatshëm, ose mbase edhe të ftohtë. Cila do që të jetë arsyeja, kura është vizioni. Nëse me të vërtetë kemi parë Qëllimin e Perëndisë, thjesht ne nuk mund të vazhdojmë si më parë. Ky vizion do të na konsumojë. Një person me një vizion të vogël do bëjë lutje të vogla. Danieli ishte një burrë me vizion të madh, prandaj edhe ai lutej shumë.

[marcus1]

"Perëndia u kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve. Nënshtrojuni, pra, Perëndisë, kundërshtoni djallin dhe ai do të largohet nga ju!" (Jakobi 4:6,7).

Shumë herë përpiqemi të rezistojmë, por nuk ja dalim mbanë. Pse? Thjesht sepse ne tentojmë të rezistojmë djallin para se t'ia kemi nënshtruar veten më parë Perëndisë. Ka një rrallë të caktuar që duhet ndjekur në mënyrë që të mos dështosh.

Së pari, duhet të kuptojmë principin e Perëndisë që i kundërvihet mendjemëdhenjve dhe u jep hir të përulurve. Ky është themeli në gjithçka që bëjmë.

Së dyti, fjala "pra" do të thotë se ata që mësojnë këtë princip do veprojnë sipas atij principi. Nëse ata kuptojnë të vërtetën që sapo u tha, ata do i nënshtrohen "pra" Perëndisë.

Së treti, si rezultat i këtij nënshtrimi ndaj Perëndisë, ata do shohin se djalli do largohet sa herë që ata do i kundërvihen.

Sa bukur është të shohësh djallin të largohet prej teje gjithë frikë, në vënd që të ndodhë e kundërta. Kjo duhet të jetë përvoja normale e të gjithë të krishterëve. Kjo është jeta normale e krishterë, një jetë që fiton gjithmonë.

[marcus1]

"...sepse nuk ka perëndi tjetër që mund të të shpëtojë në këtë" (Danieli 3:29).

Zoti na zbulon veten kur ndodhemi ne gjëndjen me të vështirë, kur zjarri ka arritur nxehtësinë më të madhe. Kur ne kemi arritur aty ku nuk mban më, atëhere Zoti ndërhyn. Ai është i përkushtuar ndaj nesh në zjarr, sepse ne jemi të përkushtuar ndaj Tij jashtë zjarrit. Ndërsa ne qëndrojmë për Vullnetin e Tij dhe Mbretërinë e Tij në një gjëndje të një kompromisi universal, errësire dhe mashtrimi, kështu Ai do të qëndrojë me ne në një gjëndje tundimi, testimi dhe sprove.

Cili është qëllimi? Që përparësia që ne kemi shpallur të mund të demonstrohet. Ai do të ngrihet në momente të tilla dhe do të na tregojë se mbetet besnik.

[marcus1]

" Zoti është bariu im, asgjë nuk do të më mungojë.!" (Psalmet 23:1).

Davidi pa përtej asaj dite dhe deklaroi, "Zoti është Bariu im." Ne mund ta themi pak ndryshe por kuptimi është i njëjti: "Zoti është Pastori im." Si dëgjohet kjo në veshët e tu? Sa do donit që të kishtit Jezusin si pastor? Psalmi 23 flet per Kishën dhe Jezusi është Pastori yt. Sigurisht që flet edhe per marrëdhënjen tënde individuale me Krishtin, por mos harro se Ai ka më shumë se një dele. Nuk jeni thjesht ti dhe Jezusi vetëm duke shëtitur, dorë më dorë. Ai ka në mendje një kope të tërë. Këtu flet për çfarë do të thotë të jesh nën kujdesin e Bariut si një nga shumë delet. Davidi po përshkruan Një Kope me një Bari. Sa e lavdishme dhe e bukur ishte kjo që pa Davidi.

[marcus1]

"Sepse ligji i Frymës i jetës në Jezu Krishtin më çliroi nga ligji i mëkatit dhe i vdekjes" (Romans 8:2).

Le të shpjegohem se si Ligji i Frymës së Jetës në Krishtin Jezus ka të bëjë me veprën dhe shërbesën tonë në Zotin. Mund të përmblidhet e gjitha në këtë: Perëndia nuk do të të drejtojë aty ku hiri i Tij nuk mund të të mbajë. Kjo do të thotë se kur ne marrim përsipër një vepër që Zoti na e ka caktuar do shohim se Jeta e Zotit është e pranishme për të na dhënë fuqinë frymore për ta përfunduar atë.

Nuk po them se gjithçka do shkojë vaj dhe se ti nuk do kesh kurrë ndonjë dyshim apo frikë. Larg nga kjo gjë. Por dëgjo çfarë thotë Pali: "Ne jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por nuk jemi të ngushtuar deri në fund; jemi ndërdyshas por jo të dëshpëruar; jemi të përndjekur por jo të braktisur; të rrëzuar, por jo të shkatëruar." (2Korintasit 4:8,9). Cili është sekreti? "punoj duke u përpjekur me fuqinë e tij, e cila vepron tek unë me pushtet". (Kolosianët 1:29) Jo unë, por Krishti. Ky është sekreti për jetën e Krishterë dhe ky është çelësi për çdo vepër frymore të frutshme.

[marcus1]

"Dhe unë, kur të jem ngritur lart nga toka, do t`i tërheq të gjithë tek unë" (John 12:32).

Jezusi tha se kur të ngrihet Ai do t'i tërheqë të gjithë tek Vetja e Tij. Ndërsa ne, krijojmë një religjion dhe tërhqeim të gjithë njerëzit në këtë institucion.

Çfarë po bëjmë ne, po sugjerojmë që të krishterët të mos kenë kurrë bashkësi me të tjerët? Sigurisht që jo. Por ne pyesim, bashkësia mund të ndodhë vetëm në kontekstin e një takimi kishe? Sapo ne kuptojmë se bashkësia duhet të bazohet në mardhënien me Jezusin, jo me "kishën", do zbulojmë se ka më shumë mundësi për bashkësi JASHTË ndërtesës së kishës lokale se sa BRENDA.

[marcus1]

"[Nebukadnetsar] foli përsëri: 'Ja, unë po shoh katër burra të palidhur, që ecin në mes të zjarrit, pa pësuar asnjë dëm; dhe pamja e të katërtit i përngjan asaj të një biri të Perëndisë' " (Daniel 3:25).

Fitimtarët janë ata mbi trupat e të cilëve zjarri nuk ka asnjë fuqi. (Danieli 3:27). Vendosi ata në një furrnaltë dhe ata nuk do digjen, por vetëm do rafinohen, do pastrohen. Zjarri vetëm sa i bën ata më të ngjashëm me Njeriun e Katërt, Birin e Perëndisë, Zotin Krisht.

Zjarri nuk ka asnjë fuqi ndaj tyre sepse zjarri nuk ka asnjë fuqi ndaj Tij dhe Ai ndodhet aty, në mesin e tyre. Ata nuk kërkojnë zjarrin e furrnaltës, por as nuk largohen prej tij kur vjen. Ata nuk kërkojnë për tundime dhe prova, por as nuk i kanë frikë. Ata nuk kërkojnë për të keqin pas çdo guri, por kur e gjejnë atë, ata demonstrojnë përparësinë e Krishtit mbi gjithçka dhe i nënshtrohen Atij. Kjo është Dëshmia e Jezusit dhe shërbesa e Fitimtarëve.

[marcus1]

"Sepse, kudo që dy a tre janë bashkuar në emrin tim, unë jam në mes të tyre" (Mateu 18:20).

Jezusi nuk tha se kur duhet që dy apo tre të mblidhen së bashku. Ai nuk përcaktoi një ndërtesë kishe apo një takim shtëpie. Dhe ai nuk tha sa herë në javë duhet që të mblidhen ata, apo nëse takimi duhet të jetë i organizuar apo jo i organizuar, i hapur apo i mbyllur, brënda apo jashtë.

Duke vendosur Prezencën e Tij në mesin e një grupi kaq të vogël, Jezusi mohon magjepsjen tonë me numrat e mëdhenj. Gjithkush mund të mbledhe një turmë nëse u thotë atë që ata duan të dëgjojnë. Një grup i madh nuk e ka më shumë prezencën e Jezusit se sa një grup i vogël. Nuk ka të bëjë fare me numrat. Ose është ose nuk është Jezusi në mesin e tyre. Nëse Jezusi nuk është në mesin tonë, atëhere një grup i madh nuk mund të kompensojë mungesën e Tij.

Unë do preferoja të qëndroja në një dhomë pritje me tre veta dhe të kemi Jezusin në mesin tonë se sa të rrija në një shërbesë me tre mijë veta ku Jezusi nuk ndodhet gjëkundi. Sigurisht që Jezusi ndonjëherë mund të gjendete edhe në grupet e mëdhaja, por, si thotë edhe gruaja ime, Ai ka tendencën të humbë në turma.

[marcus1]

"Pastaj si hëngrën mëngjesin, Jezusi i tha Simon Pjetrit: 'O Simon i Gjonit, a më do më shumë se këta?' " (John 21:15).

Kur dishepulli më i thjeshtë është lodhur nga "thjeshtë" qëndrimi me Jezusin dhe fillon të kërkojë diçka më të madhe, më të mirë, më të fuqishme, diçka tjetër përveç asaj që ka në Jezusin, atëhere ai po thotë se Jezusi nuk mjafton. Nëse Jezusi do ishte gjithçka ju keni, ao ishte i mjaftueshëm për ju? Apo të duhe të kesh të gjitha "zbukurimet" e Krishtërimit, të gjitha këmbanat dhe xhingërimat që kanë?

Mos u mashtroni: Nuk ka jetë në gjërat që janë RRETH Jezusit. Ka jetë vetëm në vetë Jezusin. A mund të flas sinqerisht? Nëse ti je i pakënaqur dhe i zhgënjyer me jetën tënde të krishterë sot, është vetëm për një gjë: Jezusi nuk të mjafton ty. Ndoshta ti je fokusuar në gjërat RRETH Jezusit dhe jo në vetë Jezusin.

Ka vetëm një zgjidhje. Ti nuk ke nevojë për më shumë nga Zoti, sepse Ai të ka dhënë tashme Veten e Tij tërësisht. Ti thjeshtë ke nevojë për më pak nga çdo gjë tjetër.