I Falem Nderes Zotit!

[marcus1]

"Por ai, (Stefani) mbushur me Frymë të Shenjtë, i nguli sytë nga qielli, pa lavdinë e Perëndisë dhe Jezusin që rrinte në këmbë në të djathtën e Perëndisë dhe tha: "Ja, unë po shoh qiejt e hapur dhe Birin e njeriut që rri në këmbë në të djathtën e Perëndisë"." (Veprat 7:55,56).

Ata që fitojnë janë ata që e shohin Jezusin në një mënyrë të freskët, ata që mbajnë vizionin qiellor përballë tyre në çdo kohë. Mënyra më e sigurtë për të humbur është të heqësh sytë nga Një Gjë dhe t'i hedhësh ato në "shumë gjëra". fryma e Antikrishtit nuk të kërkon që t'i ulesh në gjunjë djallit, ajo frymë shpreson të të largojë shikimin nga vizioni i Krishtit. Problemi me kishën sot është se ne na mundon ky vizion i Krishtit. Kemi humbur Krishtin nga sytë dhe në vëndin e Tij kemi vënë programe, shërbime kishtare, parashikime dhe interpretime për të ardhmen, plus një milion e një gjëra të tjera që nuk janë veç një zero pa Krishtin. Akoma më keq, ne kujtojmë se këto gjëra JANË Ai.

[marcus1]

"Dhe vuri çdo gjë nën këmbët e tij, edhe ia dha për krye përmbi çdo gjë kishës" (Efesianët 1:22).

Kur ne të SHOHIM një Krisht që rritet vazhdimisht, I Cili është i destinuar të përmbushë gjithçka, atëhere ne do çlirohemi nga vogëlsirat dhe mëndja e ngushtë. Ne nuk mund të fitojmë mbi diçka duke fokusuar gjithë kujdesin tonë dhe duke i drejtuar tërë energjitë tona kundër kësa DIÇKAJE. "Gjërat" do na marrin tërë kohën duke u marrë me to nga mëngjesi deri në darkë. Na çliroftë Perëndia nga "gjërat" dhe na shfaqtë Birin e Tij! Duhet të mësojmë të mbajnë fokusin e zemrave tona mbi Jezu Krishtin, i Cili duhet të rritet. Atëhere nuk ka më vënd për "gjëra" më. Ato thjesht gëlltiten në Fitoren.

[marcus1]

Jotja, o Zot, është madhështia, fuqia, lavdia, shkëlqimi, madhëria, sepse gjithshka që është në qiell dhe mbi tokë është jotja. E jotja o Zot është mbretëria, dhe ti ngrihesh sovran mbi gjithshka.(1 i Kronikave 29:11).

Shumë njerëz më shkruajnë dhe më pyesin si të merren me këtë apo atë gjë, si të fitojnë këtu apo atje. Më lejo të them se nuk ka rëndësi se cila është nevoja jote apo problemi yt, Përgjigja është e njëjta. Fitorja është një Person, jo një përvojë. Nëse të duhet të dështosh njëqind, një mijë apo një milion herë që të marrësh këtë mësim, atëhere ja vlen të dështosh.

Kur të vijë ajo kohë që të kesh marrë këtë mësim, do do shohësh, ashtu siç e kam parë edhe unë se Fitorja, Hiri, Fuqia, Paqja, Dashuria, Drita dhe Jeta nuk janë "gjëra", ato janë Krisht dhe duke pasur këtë Person, ti ke gjithçka ky Person është.

[marcus1]

"Ji besnik deri në vdekje dhe unë do të të jap kurorën e jetës... kush fiton nuk do të preket nga vdekja e dytë". (Zbulesa 2:10, 11)

Kurora e Jetës u jepet atyre që humbin jetën e tyre në mënyrë që të fitojnë Jetën e Tij çdo ditë. Ata që fitojnë nuk mund të lëndohen nga vdekja sepse ata kanë vdekur tashmë - jo një herë, por mijëra herë: duke e ngritur Kryqin çdo ditë, duke mohuar veten, dhe duke ndjekur Zotin. Kështu, thirrja jonë më e lartë nuk është të japim jetën tonë si një martir, por të japim jetën e mishit tonë si një dishepull. Ne mund të japim jetën tonë në një moment, por të ngresh Kryqin çdo ditë është testi i vërtetë dhe është shumë më e vështirë. Ajo kërkon që të jemi "besnikë deri në vdekje". Ky është sekreti i atyre që fitojnë.

[marcus1]

"Kujt fiton do t`i jap të hajë nga mana që është fshehur; dhe do t`i jap një gur të bardhë, dhe mbi gur është shkruar një emër i ri, të cilin s`e njeh askush, përveç atij që e merr" (Zbulesa 2:17)."

Mana është e fshehur dhe emri është sekret. Zoti po bën një vepër, por kjo vepër është, e fshehur dhe sekrete. Nëse vazhdimisht kërkojmë për diçka në vënde të dukshme, atëhere do humbasim veprën e Perëndisë që ndodhet e fshehur poshtë sipërfaqes.

[marcus1]

"[Jezusi] u tha: ``Kur të luteni, thoni: "Ati ynë që je në qiej, u shenjtëroftë emri yt, ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullneti yt si në qiell edhe në tokë.(Luka 11:2).

Ky është një akt revolucionar. Është një lutje për themelimin e Mbretërisë dhe Vullnetit në të cilën Krishti ka përparësinë si Gjithçka në Gjithçka. Në këtë Mbretëri nuk ka vend për qeveri, zotërues apo mbret tokësor. Në këtë Vullnet nuk ka vend për axhendë njerëzore. Ne e njohim Jezusin si Zot, megjithatë nuk i shohim të gjitha gjërat të nënshtruara Atij. (Hebrenjtë 2:8)

Atëhere çfarë duhet të bëjmë ndërkohë? Fituesit nuk presin thjesht në pasivitet që Jezusi të kthehet. Ata luten që Mbretëria e Tij të themelohet dhe Vullneti i Tij të zbatohet. Në këtë mënyrë ata ushtrojn fuqi ndaj kombeve duke pregaditur rrugën e Zotit. Si? Duke i bërë fushat male dhe duke i bërë malet fusha, duke i bërë gjërat e shtrembëra të drejta dhe gjërat e ashpra të lëmuara. (Luka 3:5,6). Kështu kjo lutje është shkatërruese në sensin natyral, por ndërtuese në sensin frymor, sepse ndërsa kombet zvogëlohen, Krishti shtohet. (Gjoni 3:30)

[marcus1]

"Dhe kujt fiton dhe i ruan deri në fund veprat e mia, do t`i jap pushtet mbi kombet; dhe ai do t`i qeverisë ata me një shufër hekuri dhe ata do të thyhen si enë argjile, sikurse mora edhe unë pushtet prej Atit tim; dhe unë do t`i jap atij yllin e mëngjesit.(Zbulesa 2:26-28).

Ashtu sic Jeremia u vendos mbi kombet dhe mbretërive, kësht ne kem marrë këtë autoritet. Ne nuk shërbejmë në kapacitete qeveritare, por në kapacitete frymore, duke u lutur për Mbretërinë dhe Vullnetin e Perëndisë që të vijë. Një lutje e tillë ka shumë peshë dhe është universale. Ajo shkon përtej gjërave tokësore dhe ajo ka fuqinë të lëvizë tokën.

Në vënd të autoritetit mbi kombet, ne na jepet "ylli i mëngjesit". Krishti është Ylli i Mëngjesit, Njeriu Qiellor, I Cili qëndron më lart se kombet dhe mbretërisë e kësaj bote. Ylli i Mëngjesit u jep Fituesëve autoritetin qiellor i cili është përtej influencës e mbretërisë tokësore në të cilin ata duhet të jetojnë.

[marcus1]

"Sepse ligji i Frymës i jetës në Jezu Krishtin më çliroi nga ligji i mëkatit dhe i vdekjes." (Romakët 8:2).

A bëhet peshku peshk duke notuar poshtë ujit, apo ai noton poshtë ujit sepse është peshk? Ai i thotë peshku vetes, "Unë jam një peshk, atëhere, unë duhet të mësoj të veproj si një peshk. Me duhet te kujtoj të lëviz trupin tim para mbprapa në mënyrë që të notoj." Absolutisht jo. Po zogu? A bëhet zogu zot, sapo ai mëson të fluturojë në qiell? Apo fluturon sepse ai është zog? Zogu është zog, prandaj edhe ai fluturon. Ai nuk ka nevojë të bëjë mësime për të fluturuar, por sapo shtyhet nga foleja, fillon në mënyrë instiktive të luajë krahët. Është në natyrën e tij të veprojë kështu. Kështu pra, të bësh gjëra nuk përcakton atë që ti je, por ato gjëra i bën sepse je ai që je.

Tani, Ligji i Jetës në Krisht nuk përpiqet të na bëjë diçka që ne nuk jemi. Është vetë prania e Jetës në ne që demonstron se Krishti banon në ne tashmë. Nuk po mundohemi të jemi si Krishti, dhe nuk po përpiqemi të jetojmë si një i krishter. Meqenëse ne JEMI në Të, ne ECIM në Të. Veprat tona vinë nga ajo që ne jemi, jo nga ajo që përpiqemi të bëjmë. Ne nuk e marrim Jetën e Tij kështu që të përpiqemi fort të jetojmë si Jezusi. Kjo është si puna e peshkut që duhet t'i kujtojë vetes se meqenëse është peshk, ai duhet të notojë. Apo, li zogu që duhet t'i thotë vetes vazhdimisht se duhet të të kujtojë të fluturojë. Megjithatë të krishterët i thonë vazhdimisht vetes së tyre, "Tani që jam i krishter, duhet të kujtoj të lexoj Biblën, të lutem dhe të jetoj një jetë të shenjtë. Nuk duhet të harroj të dua fqinjin tim dhe të buzëqesh çfarëdo që të ndodhë." A mund ta shihni problemin këtu? Me këtë mentaliteet nuk mund të bashkëpunojmë me Jetën, sepse kështu do vareshim nga jeta jonë në vënd që të vareshim nga Jeta e Tij.

[marcus1]

"Kështu Danielin e nxorën nga gropa dhe nuk u gjet mbi të asnjë lëndim sepse kishte pasur besim te Perëndia i tij." (Danieli 6:23).

Danieli mbizotërii mbi Tokën sepse ai ishte nga Qielli. Danieli mbizotëri mbi Errësirën sepse ai ishte nga Drita. Danieli mbizotëroi mbi Vdekjen sepse ai kishte Jetë. Danieli u nxorr nga gropa me luanë dhe jetoji për të vazhduar shërbesën e tij të lutjes. Pas një përvoje kaq të hidhur ne mund të presim që ai të largohet dhe të tërhiqet, që jetojë një jetë të qetë, të relaksohet paksa. Me atë që bëri, atij i takon një periudhë pushimesh. Por jo shumë pas kësaj e shohim atë duke luftuar në frymë për 21 ditë ndërsa priste një përgjigje tjetër nga Qielli. A mund të kemi ndonjë dyshim për rezultatin?

Danieli nuk pushoi. Kjo është se si dikush fiton. Ti nuk rrëshqet kurrë. Ti nuk heq dorë kurrë nga fokusimi yt, ti nuk mund t'i lësh gjërat të rrëshqasin për një ditë apo dy. Të fitosh nuk është një çështje që ndodh një herë në sa kohë, por është një gjë që ndodh tërë kohën. Kuptoje mirë brenda vetes këtë gjë një herë e përgjithmonë.

[marcus1]

"Jo unë, por Krishti" (Galatasit 2:20).

Me më pak nga vetja ime, do ketë më shumë nga Ai në jetën time, kështu përse do i rezistoja kësaj? Duhet të ketë më pak nga vetja ime sot se sa kisihte dje dhe duhet të ketë më shumë nga Ai tani se sa ishte më parë. Nëse i nënshtrohem Atij sot, atëhere nesër do kem pak më shumë nga Ai dhe pak më pak nga vetja ime. Lavdi Perëndisë! Rritja frymore nuk është vajosje më e fortë, fuqi më e madhe, apo njohuri më e madhe. Rritja frymore është "Ai duhet të rritet, por unë duhet të zvogëlohem" (Gjoni 3:30)