Xhafer Ibrahim Deva (1904-1978)

[texas]

Xhafer Deva krenaria Shqiptaris

[texas]

Baba i Xhafer Deves Ka lindur ne Nish sjon prej Gjakove.

Bravo Shoki,jan Muhaxher...

[fegi]

Paj muhagjeret ikan msu vendasit j.se paten mu asimilu krejt,vllazerim bashkim.

[Preng Sherri]

Xhafer Deva krenaria Shqiptaris

http://www.ushmm.org/photos/46/46716.jpg

[dp17ego]

Gjatë vitit 1943-1944, Xhafer Deva ishte Ministër i Punëve të Brendëshme në Tiranë, në “Kohën e Gjermanisë”, kurse shqiptarët e Kosovë ende thonë:”Në kohën e Shqipnisë”...


Ky ka qene kolaboracionist dhe si i tille nuk ka se si te mos jete tradhetar. Ne fakt propaganda fashisto-naziste ka qene shume e fikase ne Kosove.

Kjo beri qe Kosova te rreshtohet ne anen e gabuar gjate luftes se Dyte boterore, me pasja katastrofike per te mbas thyerjes se koalicionit fashist.

Sikur kosova te ishte rreshtuar ne anen e angloamerokano-ruseve e ardhmja e saj do te ishte krejt ndryshe. Shqiptaret e Kosoves do te flisnin si fitimtare dhe e ardhmja e tyre do te ishte e perkrahur nga forcat fituese. Kjo ndoshta do te conte ne formimin e shtetit te vertete shqiptar.

Ore po edhe Musolini ka kerkuar bashkimin e Kosoves me Shqiperine, pse nuk hapni edhe per te nje teme glorifikuese?

[Marinari]

Per Xhafer Devistet:

Po mirë, për t’i bërë gjërat më të kuptueshme, le të provojmë për një çast ta shkruajmë historinë “nga ana tjetër”. Që t’iu bëjmë qejfin legalistëve sot, le të themi, për shembull, se Ahmet Zogu nuk tradhëtoi dhe nuk e braktisi popullin e vet më 6 prill 1939, por iku për të krijuar një qeveri shqiptare në mërgim dhe, prej andej, të drejtonte luftën e rezistencën antifashiste. Që të mos na zemërohen sot Balli Kombëtar dhe Dosti e Butka, të themi se Ali Këlcyra, Mustafa Merlika e Shefqet Vërlaci, rastësisht, krej rastësisht erdhën në Shqipëri tok me pushtuesit italianë, se ata nuk ishin hiç dakord me pushtimin, po s’kishin ç’i bënin Duçes dhe po punonin t’ia shkonin ujët nën rrogoz. Se qeveritë kuislinge që drejtuan këta zotërinj nuk bashkëpunuan për asnjë çast me fashizmin, po qanë natë e ditë hallet e popullit. Se lëvizjen kundër fashistëve italianë në fshatra e qytete nuk e ndezi Partia Komuniste Shqiptare, po Balli Kombëtar. Se udhëheqësi i luftës çlirimtare dhe i rezistencës antifashiste nuk ishte Enver Hoxha, po Mitat Frashëri. Madje, ky i fundit, ishte aq i madh e aq i zgjuar, sa t’iu jepte ujë në bisht të lugës edhe vetë italianëve e gjermanëve. Ai e drejtonte lëvizjen që nga Tirana, ditën pinte kafe e konjak dhe bëlbëzonte gjithë përzemërsi në tërë ato gjuhë të huaja me hierarkët më të lartë të fashizmit, për t’iu hedhur hi syve atyre, ndërsa natën lodhej e telendisej i gjori, se bënte planet e mëdha të luftës dhe jepte urdhëra që luftëtarët e pamposhtur balliste të hidheshin nga një betejë fitimtare, në tjetrën. Të themi se, në Pezë, nuk luftoi Myslim Peza, po Abaz Kupi, se batalioni ballist i Safet Butkës nuk dogji asnjë shtëpi, nuk grabiti asgjë në popull dhe nuk vrau asnjë partizan, po përkundrazi, ishin partizanët që iu ranë më qafë ballistëve të gjorë, aq sa Safeti u mërzit shumë nga kjo dhe nuk e deshi fare veten e i dha fund jetës në atë vendin që është turp të thuhet. Se Gjirokastrën nuk e çliruan partizanët, po martiri i madh Hysni Lepenica. Se në krye të demonstratave nuk ishin komunistët, se spiunët e fashizmit nuk i vrau Kajo Karafili, apo Myslim Keta po vetë Qazim Mulleti, me Xhafer Devën e Hysni Demën, se rezistencën antifashiste në Korçë nuk e drejtonte as më shumë e as më pak, po vetë Filip Toma babai shumë atdhetar i Pjeter Arbnorit qe ishte kryetar parlamenti, siç thonë, se këtij Filip Tomës ia donin punët e vështira te luftës të bëhej oficer e spiun i fashizmit dhe se komunistët u zilepsën nga bëmat e trimëritë e tij dhe e hoqën qafe nga frika e rivalitetit, se djemtë dhe vajzat e popullit nuk i burgosën e i vranë prapa shpinë dhe nuk i dënuan me plumb e me litar italianët e gjermanët dhe bashkëpunëtorët e tyre të stërnjohur, po vetë Enver Hoxha, që pas luftës të kishte një arsye më tepër për t’i akuzuar këta bashkëpunëtorë nga halli si tradhëtarë. Të themi se luftën për çlirimin e Tiranës dhe betejat legjendare në Jug e në Veri nuk i bënë partizanët, se Shkodrën nuk e çliruan këta më 29 Nëntor 1944, por e liruan gjermanët, ballistët e legalistët më 28 Nëntor 1944, se ishin këta të fundit që e ndoqën këmba - këmbës gjermanin gjer thellë në Jugosllavi...Ose të themi, në fund të fundit, se Mitat Frashërii dhe Hasan Dosti nuk bashkëpunuan hiç me zbulimet e huaja për të dërguar banda diversantësh në Shqipëri, se këta diversantët që iu digjej shpirti për mëmëdheun e skallavëruar nga komunizmi nuk erdhën këtu nga toka, deti e ajëri të armatosur deri në dhëmbë, por me tufa lulesh nëpër duar dhe se është bërë gabim, shumë gabim, që nuk janë pritur gjithashtu me tufa lulesh...

Kështu ua do oreksi disa forcave politike, kështu le ta shkruajnë ato sot historinë. S’ka gjë se fitimtarë ishin të tjerët, ani pse për këtë histori të lavdishme janë derdhur aq lumenj gjaku e djerse. Le ta shkruajnë dhe t’i pijnë lëngun! Po mirë, a e ha kush këtë çorbë të prishur, a e beson ndonjë njeri me dy pare mend në kokë këtë farsë politike, që duan të na i shesin si histori të kulluar? A i beson më njeri ata renegatë pseudohistorianë e pseudoatdhetarë të dalë nga radhët tona, që ndryshe shkruanin dje dhe ndryshe flasin e betohen sot, sepse dikush i detyron ta thonë mësimin përmendësh?!... Duhet të jesh i marrë gjer në fund, ose armik i betuar i popullit tënd deri në marrëzi, sa të besosh se mund t’ia ndërrosh faqen historisë me një të rënë të kalemit!

[Marinari]

http://2.bp.blogspot.com/_P6GPEHXo6UY/SrpNh-YqjTI/AAAAAAAABU4/J5Q7fUPPA3s/s1600-h/Kuislinget.jpg








Per Xhafer Devistet: Historia shkruhet me fakte!


Po mirë, për t’i bërë gjërat më të kuptueshme, le të provojmë për një çast ta shkruajmë historinë “nga ana tjetër”. Që t’iu bëjmë qejfin legalistëve sot, le të themi, për shembull, se Ahmet Zogu nuk tradhëtoi dhe nuk e braktisi popullin e vet më 6 prill 1939, por iku për të krijuar një qeveri shqiptare në mërgim dhe, prej andej, të drejtonte luftën e rezistencën antifashiste. Që të mos na zemërohen sot Balli Kombëtar dhe Dosti e Butka, të themi se Ali Këlcyra, Mustafa Merlika e Shefqet Vërlaci, rastësisht, krej rastësisht erdhën në Shqipëri tok me pushtuesit italianë, se ata nuk ishin hiç dakord me pushtimin, po s’kishin ç’i bënin Duçes dhe po punonin t’ia shkonin ujët nën rrogoz. Se qeveritë kuislinge që drejtuan këta zotërinj nuk bashkëpunuan për asnjë çast me fashizmin, po qanë natë e ditë hallet e popullit. Se lëvizjen kundër fashistëve italianë në fshatra e qytete nuk e ndezi Partia Komuniste Shqiptare, po Balli Kombëtar. Se udhëheqësi i luftës çlirimtare dhe i rezistencës antifashiste nuk ishte Enver Hoxha, po Mitat Frashëri. Madje, ky i fundit, ishte aq i madh e aq i zgjuar, sa t’iu jepte ujë në bisht të lugës edhe vetë italianëve e gjermanëve. Ai e drejtonte lëvizjen që nga Tirana, ditën pinte kafe e konjak dhe bëlbëzonte gjithë përzemërsi në tërë ato gjuhë të huaja me hierarkët më të lartë të fashizmit, për t’iu hedhur hi syve atyre, ndërsa natën lodhej e telendisej i gjori, se bënte planet e mëdha të luftës dhe jepte urdhëra që luftëtarët e pamposhtur balliste të hidheshin nga një betejë fitimtare, në tjetrën. Të themi se, në Pezë, nuk luftoi Myslim Peza, po Abaz Kupi, se batalioni ballist i Safet Butkës nuk dogji asnjë shtëpi, nuk grabiti asgjë në popull dhe nuk vrau asnjë partizan, po përkundrazi, ishin partizanët që iu ranë më qafë ballistëve të gjorë, aq sa Safeti u mërzit shumë nga kjo dhe nuk e deshi fare veten e i dha fund jetës në atë vendin që është turp të thuhet. Se Gjirokastrën nuk e çliruan partizanët, po martiri i madh Hysni Lepenica. Se në krye të demonstratave nuk ishin komunistët, se spiunët e fashizmit nuk i vrau Kajo Karafili, apo Myslim Keta po vetë Qazim Mulleti, me Xhafer Devën e Hysni Demën, se rezistencën antifashiste në Korçë nuk e drejtonte as më shumë e as më pak, po vetë Filip Toma babai shumë atdhetar i Pjeter Arbnorit qe ishte kryetar parlamenti, siç thonë, se këtij Filip Tomës ia donin punët e vështira te luftës të bëhej oficer e spiun i fashizmit dhe se komunistët u zilepsën nga bëmat e trimëritë e tij dhe e hoqën qafe nga frika e rivalitetit, se djemtë dhe vajzat e popullit nuk i burgosën e i vranë prapa shpinë dhe nuk i dënuan me plumb e me litar italianët e gjermanët dhe bashkëpunëtorët e tyre të stërnjohur, po vetë Enver Hoxha, që pas luftës të kishte një arsye më tepër për t’i akuzuar këta bashkëpunëtorë nga halli si tradhëtarë. Të themi se luftën për çlirimin e Tiranës dhe betejat legjendare në Jug e në Veri nuk i bënë partizanët, se Shkodrën nuk e çliruan këta më 29 Nëntor 1944, por e liruan gjermanët, ballistët e legalistët më 28 Nëntor 1944, se ishin këta të fundit që e ndoqën këmba - këmbës gjermanin gjer thellë në Jugosllavi...Ose të themi, në fund të fundit, se Mitat Frashërii dhe Hasan Dosti nuk bashkëpunuan hiç me zbulimet e huaja për të dërguar banda diversantësh në Shqipëri, se këta diversantët që iu digjej shpirti për mëmëdheun e skallavëruar nga komunizmi nuk erdhën këtu nga toka, deti e ajëri të armatosur deri në dhëmbë, por me tufa lulesh nëpër duar dhe se është bërë gabim, shumë gabim, që nuk janë pritur gjithashtu me tufa lulesh...

Kështu ua do oreksi disa forcave politike, kështu le ta shkruajnë ato sot historinë. S’ka gjë se fitimtarë ishin të tjerët, ani pse për këtë histori të lavdishme janë derdhur aq lumenj gjaku e djerse. Le ta shkruajnë dhe t’i pijnë lëngun! Po mirë, a e ha kush këtë çorbë të prishur, a e beson ndonjë njeri me dy pare mend në kokë këtë farsë politike, që duan të na i shesin si histori të kulluar? A i beson më njeri ata renegatë pseudohistorianë e pseudoatdhetarë të dalë nga radhët tona, që ndryshe shkruanin dje dhe ndryshe flasin e betohen sot, sepse dikush i detyron ta thonë mësimin përmendësh?!... Duhet të jesh i marrë gjer në fund, ose armik i betuar i popullit tënd deri në marrëzi, sa të besosh se mund t’ia ndërrosh faqen historisë me një të rënë të kalemit!

[Marinari]

Per Xhafer Devistet: keta jane "heronjet" e turpit! Hapeni nyjet me poshte


http://2.bp.blogspot.com/_P6GPEHXo6U...t+shqiptar.jpg





http://2.bp.blogspot.com/_P6GPEHXo6U...Kuislinget.jpg

[Daja-GONI]

Duhet nisur nga " formula " : Armiku i armikut tim , eshte miku im .

Dhe Xhafer Deva si i tille , eshte pa dyshim nje shqiptar dhe atdhetar i shquar . Biles nga me te shquarit . Gjithmone duhet pase rrethanat parasyshe . Sepse pa to do te gabohet cdonjeri .

Si do qe te jete , mendimin per te duhet ta japin historianet , kurse ne mund te diskutojme ,secili nga kendeveshtrimi i vet , pa pase nevoje ta ofendojme njeri tjetrin .

[fegi]

Gjithmon shqiptaret, Jon shku nga ajo,kan bashkpunu me nji armik tjeter,kunder armikut qka e rrethojn per rreth (sllavet).