Ago Agaj e Xhafer Deva i shpėtuand familjet hebreje tė Mitrovicė
Fazli HAJRIZI
Nė 15 – vjetorin e vdekjes sė atdhetarit tė devotshėm Ago Agaj (4)
Gjatė periudhės sė Luftės sė Dytė Botėrore Mitrovica me rrethe pėrjetoi njė liri qė nuk e kishte pasur asnjėherė gjatė historisė. Kjo liri, siē thotė Agaj, e ndezi popullin aq shumė, sa edhe gratė morėn pjesė nė kremtimin e 28 Nėntorit 1941. Ishte hera e parė qė ato merrnin pjesė nė njė mbledhje. Pėr herė tė parė, pas 500 vjetėve, ato dolėn sheshit tė veshura me kostume kombėtare e tė zbukuruara me flori e gurė tė ēmueshėm e me qendisje artistike, aq sa tė huajt mbetėn tė habitur. Mirėpo, pas kėsaj feste, siē tregon Agaj, ndodhi njė ngatėrresė e papritur me gjermanėt. Komanda kishte marrė vendim tė burgoste gjithė hebrenjtė dhe jevgjit. Nė Mitrovicė nuk kishte shumė familje hebreje, por kishte rreth katėr mijė jevgj qė i quanin gabelė. Ata flisnin shqip dhe mbanin anėn e shqiptarėve. Ago Agaj u shpjegoi gjermanėve se jevgjit ishin me origjinė egjiptiane, kurse ciganėt ishin me prejardhje nga India dhe ishin nomadė qė nuk ngulen nė asnjė vend. Ky shpjegim nuk mjaftoi dhe lypseshin fakte tė tjera. Me anėn e Vehbi Frashėrit u gjet libri i prof.E. Novack-ut, i cili ishte marrė me studimin e kėtyre popujve. Kėshtu, jevgjit shpėtuan dhe ata, nė shenjė falėnderimi, dhanė njė koncert, siē dinė vetėm ata. Edhe hebrenjve, nė saje tė angazhimit tė Ago Agajt e Xhafer Devės, ua shpėtuan jetėn. I vendosėn nė njė ndėrtesė tė mirė. Pas largimit tė Ago Agajt, Xhafer Deva gjeti mėnyrėn pėr t’i ēuar kėto familje nė Shqipėri, ku gjetėn strehim dhe mikpritje. Ago Agaj qėndroi njė kohė tė shkurtėr nė krye tė prefekturės, sepse Gjermania ndėrhyri tek italianėt, ngase “kjo liri e kjo administratė u muar si shembull edhe pėr Shqipėrinė dhe rinia kėrkonte edhe atje tė njėjtin administrim”. Kėshtu, Ago Agaj ishte bėrė shumė popullor nė mes kosovarėve me tė cilėt ai bashkėpunoi aq mirė.
Emėrimi i Ago Agajt ministėr i Bujqėsissė nė qeverinė e Rexhep Mitrovicės
I dashuruar pas Kosovės, ai do tė mbiquhej edhe “kosovari nga Vlora”. Nė vitin 1943, u zgjodh deputet i Asamblesė Kushtetuese. Po atė vit u emėrua ministėr i Ekonomisė. Mė 5 nėntor 1943, Kėshilli i Naltė emėroi Rexhep Mitrovicėn kryeministėr. Ai formoi kabinetin e tij qė kishte nė pėrbėrje mjaft personalitete me edukatė shkollore tė lartė, qė nuk ishin vegla tė fuqisė sė huaj, nė kėtė formacion: Rrok Kolaj - ministėr i Drejtėsisė, Xhafer Deva - ministėr i Punėve tė Brendshme, Ago Agaj - ministėr i Bujqėsisė, Sokrat Dodbiba - ministėr i Financave, Musa Gjylbegu - ministėr i Punėve Botore, Kolė Tromara - ministėr i Kulturės Popullore e Propagandės, Eqrem Ēabej - ministėr i Arsimit, Mehmet Konica - ministėr i Punėve tė Jashtme, Qazim Bllaca - ministėr i Ekonomisė Kombėtare, Ernest Ēoba - nėnsekretar i shtetit.
Nė qershor tė vitit 1944, Ago Agaj mori pjesė nė mbledhjen e Dytė tė Lidhjes sė Prizrenit. Kongresi i Dytė u mbajt mė 15 janar 1944. Delegatė tė mbledhjes sė Dytė tė Lidhjes sė Dytė tė Prizrenit, pos Ago Agajt, ishin edhe: Kol Margjini, Bedri Pejani, Musa Shehu, Tahir Zajmi, Esat Berisha, Sylejman Aliu, Ahmet Lusha, Kemajl Karahoda, Lukė Simon Mjeda, Nuredin Halili, Bejtulla Devaja, , Nexhip Basha, Bajram Gashi, Shemsi ferri, Vehbi Hamzaga, Adem Kurtaga, Musa Boletini, Ekrem Jegeni, Mentor Ēoku, Adem Sabriu, Remzi Ragipi, Haxhi Xheladini, Sylejman Akshiu, Hasan Agė Zvezdiu, Zenun Gashi, Lutfi Spahiu etj. U zgjodh edhe Komiteti Qendror i Lidhjes sė Dytė tė Prizrenit nė kėtė pėrbėrje: Bedri Pejani, kryetar (i dėnuar prej gjyqit partizan, vdiq mė 1946), Musa Shehzade, nėnkryetar (i pushkatuar), Nexhip Basha, anėtar, Sylejman Akshia, anėtar, Esat Berisha, anėtar (i pushkatuar), Mahmut Shefik Basha, anėtar, Rexhė Meta, anėtar, Ekrem Jegeni, anėtar, Dr. Agolli, anėtar, Asllan Boletini, anėtar, dhe Isa Ēavolli, anėtar.
Formimi i Lidhjes Shqiptare tė Prizrenit (1878) dhe mė vonė Shpallja e Pavarėsisė sė Shqipėrisė (28 Nėntor 1912), nė radhė tė parė ishtin vepra tė kombit shqiptar dhe e anėtarėve, si: Abdyl Frashėrit, Ymer Prizrenit, Sulejman Vokshit; Ismail Qemalit, Shahin Kolonjės, Bajram Currit, Idriz Seferit, Dedė Gjo Lulit, Isa Boletinit, Faik Konicės, Hasan Prishtinės, Dervish Himės, Prenk Doēit, Petro Nini Luarasit, Mithat Frashėrit, Luigj Gurakuqit, Ēerēiz Topullit, Nikollė Ivanajt, Sotir Pecit, Kadri Prishtinės, Fehim Zavalanit, Gjergj Qiriazit, Murat Toptanit, At Gjergj Fishtės, Ibrahim Temos, Seit Najdenit e shumė tė tjerėve, ndėrsa formimi i Shqipėrisė nė kufijtė etnikė ishte vepėr e nacionalistėve, si: Mithat Frashėrit, Ago Agajt, Rexhep Mitrovicės, Xhafer Devės, Bedri Pejanit, Mehdi Frashėrit, Rexhep Krasniqit, Vasil Andonit, Ymer Berishės, Ernest Koliqit, Ahmet Gashit dhe shumė e shumė tė tjerėve.
Njeriu i pajisur me kulturė perėndimore
Nė fund tė vitit 1944, pas vendosjes sė regjimit komunist dhe diktaturės sė kuqe, Ago Agaj u detyrua tė ikė nga Shqipėria pėr tė cilėn punoi dhe sakrifikoi shumė. Emigroi nė Itali, Austri dhe pastaj nė Egjipt, ku qėndroi deri nė vitin 1965, kur u vendos pėrfundimisht nė ShBA, pranė vėllait tė tij nė teqenė e Baba Rexhepit. Kudo qė jetoi, ai e mbajti nė zemėr Shqipėrinė. Ka qenė anėtar i Bllokut Kombėtar Indipendent. Njeri i cili shquhej pėr thjeshtėsinė dhe modestinė e tij proverbiale, i pajisur me njė kulturė tė gjerė perėndimore, ai ka ditur tė bashkėpunojė me atdhetarė tė tjerė atje, tė pėrcjellė me vėmendje ēdo ngjarje nė vendin e tij, duke vepruar nė forma tė ndryshme pėr ta ndihmuar atė. Ka botuar nė tė gjitha organet tė shtypit tė diasporės studime historike, gjurmime nė fushėn e folklorit, monografi etj. Lidhur me miqėsinė me gjermanėt nė periudhėn pas Luftės sė Dytė Botėrore, “vlonjati i Kosovės” i deklaron Cuf Hoxhės kėshtu: “Gjermania ka ndryshuar. Ajo ėshtė amerikanizuar shumė. Gjermanėt janė bėrė mė shumė biznesmenė. Nuk janė mė ata gjermanėt e vjetėr. Njė gjeneral egjiptian qė ishte shkolluar nė Gjermani, kur isha nė Egjipt, mė pati thėnė se aleatėt u munduan ta shkatėrronin kėtė shtet, mirėpo ai sot ėshtė ekonomikisht shumė i fuqishėm. Megjithatė, nė njė aspekt tjetėr, aleatėt patėn sukses. Ndryshuan karakterin gjerman. Pas luftės janė bėrė ndryshime tė mėdha nė Evropė. Por nė Shqipėri ka ndodhur e kundėrta, ėshtė bėrė hataja me shkatėrrimin e moralit e tė karakterit shqiptar. Enver Hoxha qe njė sadist qė kėnaqej me vuajtjet e kundėrshtarėve. Kur emisarėt e tij kėrkuan nga unė qė tė isha ndėrlidhės ndėrmjet komunistėve shqiptarė dhe atyre jugosllavė, meqenėse kisha shėrbyer nė Mitrovicė dhe i njihja mirė serbėt, unė u thashė se do ta bėja kėtė punė me njė kusht qė Kosova tė mbetej pjesė e Shqipėrisė. Dhe, ata nuk u dukėn mė”./Vijon
Krijoni Kontakt