A besojne besimtaret "zotin" apo i frikesohen?

[buja_20]

Pershendetje.

Si mendoni mbi kete pyetje? Ne pergjegjen e saj mund te i referoheni vetes, njerezve qe i njihni apo edhe pervojave me fetaret ketu ne forum.

Cfare eshte besim, e cfare frike ndaj Zotit? Si do te perkufizonit keto terme ndaj njeri tjetrit?

Arsyen pse pyes, prapavine, e tregoj ne vijim te temes..



*

nuk munddem ta kuptoj se si ju lejohen fëmijëve sikur ky chino të hapin tema të tilla .
me të vërtet temë tepër qesharake.. ncnncnc

cfar esht besim e cfar esht frikë nbdaj zotit. oooo krokodill. a nuk ke kuptuar cesa je duke jetuar , a nuk ke kuptuar deri tash se cfar esht besim???

frikë:

o krokodill a nuk ke kutpuar deri tash cesa je duke jetuar se cfar esht frikë ndaj zotit??

ti si dukesh ke nje deshrie te madhe qe te dukesh sikur ke dijeni o djalosh. por aspak nuk ja qellon askund or chino.. mbylle me mire kete teme e mos kritiko frikën ndaj zotit ...mos te te ndegjoj edhenjeherë te thuash se nuk nevojitet friga ndaj zoti dhe mbylle temën ok?? nejse ti smundesh ta mbyllish temen por lutju atyre qe munden ta mbyllin se esht e tepruar se cfar komentojne vellezrit tu ne kete teme dhe si kritikojne frigen ndaj zotit ashtu edhe sikur ti... lexoni pak me shume infromoheni mesoni pastaj hapni tema sepse kjo eshte temë për fëmijë. sepse jeni duke kritikuar muslimanet sepse ata i frigohen zotit, jo krejt, a vet libri qe ju lexoni ju obligon ta keni frige zotin.

pra mos komentoni palidhje bollni ma me pallvra oo shqiptaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar..

[chino]

nuk munddem ta kuptoj se si ju lejohen fëmijëve sikur ky chino të hapin tema të tilla .
me të vërtet temë tepër qesharake.. ncnncnc

cfar esht besim e cfar esht frikë nbdaj zotit. oooo krokodill. a nuk ke kuptuar cesa je duke jetuar , a nuk ke kuptuar deri tash se cfar esht besim???

frikë:

o krokodill a nuk ke kutpuar deri tash cesa je duke jetuar se cfar esht frikë ndaj zotit??

ti si dukesh ke nje deshrie te madhe qe te dukesh sikur ke dijeni o djalosh. por aspak nuk ja qellon askund or chino.. mbylle me mire kete teme e mos kritiko frikën ndaj zotit ...mos te te ndegjoj edhenjeherë te thuash se nuk nevojitet friga ndaj zoti dhe mbylle temën ok?? nejse ti smundesh ta mbyllish temen por lutju atyre qe munden ta mbyllin se esht e tepruar se cfar komentojne vellezrit tu ne kete teme dhe si kritikojne frigen ndaj zotit ashtu edhe sikur ti... lexoni pak me shume infromoheni mesoni pastaj hapni tema sepse kjo eshte temë për fëmijë. sepse jeni duke kritikuar muslimanet sepse ata i frigohen zotit, jo krejt, a vet libri qe ju lexoni ju obligon ta keni frige zotin.

pra mos komentoni palidhje bollni ma me pallvra oo shqiptaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar..

O javash pis türk milet, mos kukat kaq shpejt se do te kete pyetje edhe me "harame" se kjo. Fol pash tezen e Allahut ku e bazon lidhjen tende me religjionin ti: ne frike apo ne besim? Apo mos te ka ndaluar arabi edhe kete gje t emendosh ne te?


*

[Colomba]

Te jetosh me "frike "Perendie per mendimin tim eshte nje nga principet me te shendosha te njeriut.
Nuk eshte frik nga denimi i tij ,por frik per te mos lenduar dike qe na do me gjith papersosmerine tone.
Kemi frik sepse jemi koshient qe po bejme dicka qe nuk duhet bere.
Eshte njelloj si nje femije kur gabon ka frik nga reagimi i prinderve pikerisht se i do dhe e di qe dhe ata e duan dhe nuk u vjen mire nga nje veprim i tille.

[chino]

Te jetosh me "frike "Perendie per mendimin tim eshte nje nga principet me te shendosha te njeriut.
Nuk eshte frik nga denimi i tij ,por frik per te mos lenduar dike qe na do me gjith papersosmerine tone.
Kemi frik sepse jemi koshient qe po bejme dicka qe nuk duhet bere.
Eshte njelloj si nje femije kur gabon ka frik nga reagimi i prinderve pikerisht se i do dhe e di qe dhe ata e duan dhe nuk u vjen mire nga nje veprim i tille.

Nuk e di, por sikur te isha une Zot, nuk do isha kercenuar, por vetem do kisha thene kush me do mua, le te beje keshtu dhe keshtu. Pse "Zoterat" e te gjitha religjioneve qe i kemi (kinse) thone se nese nuk beni keshtu, do t'ju perveloj, dergoj ne Ferr e tjera kercenime te tilla?

Shembulli yt me femijet tregon thelbin e temes: A veprojme sic na thote Zoti per shkak se thelle ne veten tone e cmojme kete veprim, apo thjesht per shkak se nuk e duam denimin cnjerezor te Zotit me vone po nuk vepruam keshtu. Femiu sipas deshires se tij, sipas natyres se tij do kishte vepruar ndryshe nga si e keshillojne apo urdherojne prinderit. Por ai per te shmangur denimin apo mosdashurine e prinderve, vepron ashtu si i thuhet. Ik nga vetja. Ne momentin kur ai degjon prinderit, eshte bosh pernga emocionet dhe vlerat e brendshme, vegel.

A nuk ka dallim kjo?


*

[Colomba]

Po liria e veprimit nuk eshte e pakufizuar ,nuk mund te pretendosh te besh c'te duash.Shoqeria,familja lidhja me zotin ka rregulla te cilat duhen respektuar per mbare ecurine e gjerave ,sepse ne rast se c'do kush do te bente c'te donte do kishte kaos.Sic e pershkruni ju perkujdesja prinderore del si "tutele".Nje prind sado te jete tolerant nuk mund ta lejoje femijen te veproje sipas natyres se tij,sepse duke qene femije nuk eshte i afte te kuptoje c'eshte e mire per te.Prindi dhe pse mund te duket i keq apo diktator ne syte e femijes dhe i vjen keq per kete,i duhet ti ver limit per te shmangur pasojat.E njejta gje ndodh dhe me keshillat e perendise.Ne duke qene krijesa inferiore ne krahasim me te shume gjera mund te na duken te pa drejta ,por ai si prind i mire vepron gjithmone per te miren tone.Dhe qe ne te mos na ndodhe asgje e keqe nga veprimet tona sakrifikon te humbase dhe dashurine tone.

[gerrard73]

Nocioni : Besim dhe Frikë, nuk jan sinonime te njera-tjetres, mirpo mund te nderlidhen njera me tjetren dhe te funksionojn me qellim qe te krijohet nje raport Besimtar dhe Zot.


Kjo thenje ka pasur efekt dhe destinim fes se atehershme ku Kisha udheheqte me shtetin dhe shoqerin dhe jo me dic tjeter.

Mirpo marksi Lop ka qen qe me disa thenje te tij, lirisht turra e druve qmim nobel per ta .

Per mendimin tim thenia e Marksit vlen me shume per islamin si ideologji. Eshte islami qe qeveris ne te gjitha vendet islamike. Eshte islami qe sugjerohet te qeverise vendin nga vete Kurani, ne te gjitha ato shoqeri ku praktikohet. Dhe eshte islami qe kurre me shume se sot eshte kthyer ne nje "opium" per njerzit qe e praktikojne ate. Nuk ekziston nje droge me e madhe sot se sa islami. Nje droge qe binde kamikazet se, nese veteflijohen duke vrare kaq ushtare amerikan, shkojne ne parajse ku i presin 10 apo 12 vajza te virgjera. Kjo eshte droga qe u shperlan trurin njerzeve ne vendet islamike. Thenia e Marksit, eshte nje thenie e jashtezakonshme, ku eshte vertetuar ne te gjitha epokat.

[Albo]

Besimi fillesat e tij i ka nga padituria e cila nxit prirjen për t'u nënshtruar, ndaj një a disa entiteteve të mbinatyrshme, domosdoshmërisht të krijuar në imagjinatën e njeriut, për të mbushur boshllëkun e krijuar nga logjikimi e racionaliteti duke shfrytëzuar dijen e kohës.

Konstantja e vetme ne historine e njerezimit ka qene besimi ne Zot dhe kjo nuk deshmon nje "padituri" por deshmon qe besimi ne Zot per njeriun nuk eshte nje mesim i fituar nga familja apo nga jeta, eshte nje nevoje e lindur natyrale: ashtu si njeriu nuk jeton dot pa buke e pa uje, ashtu nuk jeton dot pa ushqyer shpirtin e tij. Kete uri shpirterore e ndejejne te gjithe njerezit njesoj pa perjashtim, dallimi i madh midis njerezve eshte se disa zgjedhin ta shuajne kete uri shpirterore duke kerkuar burimin e ujit e bukes shpirterore, dhe disa te tjere i mbushin mendjen vetes se nuk jane shpirterisht te uritur apo se "nuk kane shpirt", apo "se Zoti nuk ekziston".

Padituria e frika e bën njeriun të shpresojë e të besojë verbërisht, në ato që premtohen nga ky entitet e shpresohen nga besimtari.
Përkufizimi i filozofit K.Marks mbi besimin është më i godituri.

Filozofet kane shume fjale qe ne shumicen e rasteve jane llomotitje per gjera qe as nuk i njohin as nuk i besojne. Por gjerat ne fakt jane shume te thjeshta, shume te prekshme, dhe shume te sprovuara nga historia: te gjithe ata filozofe qe kane sulmuar Zotin, nuk e kane bere kete "per t'i cliruar njerezit nga opiumi i masave" por per t'i pushtuar ata me frymen e qoftelargut, frymen e krenarise, qe u fryn ne vesh njerezve ashtu si gjarpri i fryu ne vesh Eves e Adamit: "Po kafshuat nga molla e Pemes se Diturise, do te beheni vete Zot..." qe me fjale te tjera do te thote, nuk do te keni me nevoje per Perendine e Gjalle e te Veretete; qe me fjale te tjera do te thote, djalli e arrin qellimin e misionit te tij, largimin e njeriut nga Perendia; qe me fjale te tjera do te thote, qe Marksi ia arriti qellimit te tij: e beri ideologjine komuniste te papranueshme per nje shoqeri me moral te krishtere te pranueshem: te vrasesh e presesh per hir te idealit te krijimit te nje parajse te genjeshtert e te paqene.

A e di se sa njerez kane humbur jeten nga flagma e komunizmit ne 80 vjetet e ekzistences se vete? Dhe nuk ka me injorance me te thelle se kur degjon nga goja e nje shqiptari qe e perjetoi ne kurrizin e vete "eksperimentin e njeriut te ri komunist" per 50 vjet qe te mbroje te njejtat bindje.

Nese nuk e di, edhe pas plot 4 dekadash ateizmi mes shqiptareve, 80% e shqiptareve ende besojne ne Zot.

Tash shtrohet pyetja se si mund te e duam nje zot i cili u cakton para lindjes parajsen(kenaqesi e perhershme)dhe xhehnemin(vuajtje e perhershme,mundime te tmerrshme),nga kjo vijme ne perfundim se krijuesi merre rolin e sprovuesit,dicka qe nuk eshte e drejte apo jo?

Balta i kerkon llogari Krijuesit qe i dha jete. Nese nuk e di, Perendia e krijoi njeriun nga balta "...sipas shembelltyres dhe ngjashmerise se Perendise" dhe balta mori jete dhe u be njeri vetem kur Perendia "i dha jete nga Fryma e Vete". Qe duhet te beje te kuptosh qe po te mos kish Perendi, nuk do te kish as njeri. Po te mos kish Krijues nuk do te kish as krijese. E po te mos kish Perendi nuk do te kishim jete une e ti, do te ishim pluhur e balte.

A do te ishte me mire qe nese ka krijuar njerezit te i krijonte ne ate menyre qe te mos ishin te prirur drejte gjerave te keqija dhe te i lehtesonin edhe atij rolin e gjykatesit?Apo mendoni se eshte me mire te i torturoje per dicka qe eshte edhe vete pjese e ketije produkti te deshtuar atehere?

Secili prej nesh, cdo njeri ne kete bote pa perjashtim, ka brenda qenies se tij dicka kozmike, hyjnore e te shenjte: ka Shpirtin Jetedhenes se Perendise. Sa vlen shpirti i secilit prej nesh nuk vlen e gjithe bota. Gjyshi im thosh me shaka per te vdekurit kur e pyesja kur isha femije se pse vdiq filani: "vdiq se harroi te merrte fryme". Ne fakt, ajo qe ai donte te thosh ishte se shpirti jetedhenes i dhuruar nga Perendia ne lindje qe jetonte ne ate trup u largua prej tij. Trupi i kthehet baltes prej edhe nga u krijua, shpirti i kthehet po atij qe na e dha ate shpirt, Perendise.

Jeta e njeriut eshte dhurate e Perendise. Eshte nje dhurate me te cilen njeriu mund te arrije ate qe nuk e arrin dot as edhe nje engjell ne qiell: te quhet bir i Perendise.

Duke qene nje krijese dashurie, Perendia i dha njeriut vullnet te lire. Dashuria as nuk blihet, as nuk fitohet me force e me dhune. Nese njeriu do ta detyronte njeriun me force qe te ishte i bindur ne perjetesi, atehere nuk do te kishim te benim me nje krijese te lire dashurie, por me nje skllaveri. Dhe Perendia i dha vullnet te lire njeriut, i vetedijshem qe krijesa e vete mund t'ia kthente dashurine me dashuri, ose mund ta refuzonte totalisht dashurine e Tij. Ajo qe Perendia fiton prej nesh eshte lumturia e jashtezakonshme qe ndjen nje prind kur shikon se si femija me vetedije dhe liri te plote zbaton mesimet e prindit, i cili cdo mesim e cdo sakrifice qe ben, e ben pikerisht per te miren e lumturine e femijes se vetes.

Te njejten gje bejne edhe baballaret e nenat sot: ua deshmojne dashurine e tyre femijeve me punen e sakrificat qe bejne per ta, te vetedijshem se mund te vije nje dite qe ata femijet e bere burra e gra mund t'i hedhin poshte si prinder. Por kur femijet rriten te mbare, degjojne prinderit dhe kujdesen per ta ne moshe te thyer, kjo u fal krahe shpirtit te prindit: jo se moren ndihmen e kujdesin e femijeve, por se mesuan qe femijet e tyre i duan po aq shume sa i duan ata.

Kjo nenvizon qe njeriu eshte krijese e dashurise, vete ekzistenca e tij eshte e lidhur me marrjen dhe dhenien e dashurise. Perendia eshte burimi i kesaj dashurie qe mbush zemrat e gjithe njerezve te kesaj bote.

Nese Zoti ka fuqi ekzekutuese ai duhet te ndaloje te keqen,dhe te krijoje harmoni ne bote,apo eshte i pafuqishem per te bere kete apo nese mundet dhe i pelqen ideja te sprovoje njerezimin atehere ky qenka dashakeq dhe i lige(me falni ju qe fyheni)qe te shtyn te kalosh shume gjera te tmerrshme ne jete.

Perse ne bote ka luftra? Qe ata njerez e popuj qe jetojne ne paqe te kuptojne se sa te bekuar jane qe kane Perkujdesjen e Perendise mbi kryet e tyre.
Perse ne bote ka vuajtje e varferi? Qe edhe ai qe Perendia i ka dhene shume te falenderoje Perendine dhe te deshmoje qe eshte i denje per te qene bir i Perendise duke e ndihmuar edhe ate te vobektin.
Perse Perendia e lejon fatkeqesine qe te bier mbi ne? Perendia na braktis jo me deshire, por vetem atehere kur ne e braktisim ate, me sjelljen tone.

Perendia nuk ka se cfare provon pasi eshte i pavdekshem, i kudondodhur dhe i plotfuqishem. Jemi ne njerezit qe duhet te sprovojme se jemi e denje per tu quajtur bij te Perendise. Jemi ne ata qe duhet te deshmojme me veprat tona se e duam Perendine ne jetet tona. Parajsa nuk eshte gje tjeter vecse nje jete me Perendine. Ferri nuk eshte gje tjeter vecse nje jete larg Perendise.

Perse nese eshte i persosur nuk mund te beje gje te ndal te keqen?

Perendia krijoi gjithe boten qe te sheh syrri per njeriun. Njeriu ka kontroll mbi gjithe boten, bile ka edhe fuqine te zgjedhi mbi te miren dhe te keqen. Misioni i shpetimit te botes nuk bie mbi Perendine qe jeton ne qiej, por mbi krijesen e vete qe duhet te triumfoje mbi te keqen. Jeta e ameshuar nuk eshte i vetmi shperblim i Perendise per njeriun e shenjteruar. Vendi qe njeriu do te zere ne Mbreterine e Qiellit do te jete vendi qe dikur mbanin engjej e pabindur qe rane nga qielli ne toke dhe vertiten rreth saj si demone. Misioni i tyre eshte te ndali njeriun nga ngjitja ne qiell dhe zenien e vendit te tyre ne Mbreterine e Qiellit. Demonet jane xheloze per dhuratat dhe nderin qe Perendia i ka rezervuar njeriut si ne toke edhe ne qiell dhe bejne te pamundur per ta vjedhur njeriun nga ajo e shenjta: shpirti i tyre.

"A i vlen njeriut gjithe bota sikur ta beje per vete, po ka humbur shpirtin e tij?!"

[Albo]

A e besoj une Zotin apo i frikesohem?

Besimi im ne Zot nuk ka asnje lidhje me friken. Besimi im ne Zot lind nga nevoja e qenies sime per te njohur sa te mund, sa ma lejon natyra ime njerezore, Krijuesin tim dhe gjithe Krijeses. Kjo nevoje eshte si puna e urise dhe etjes, qe na ndjekin gjate gjithe jetes. Ta paren e shuajme duke ngrene buke, te dyten e shuajme duke pire uje. Kete te treten, urine shpirterore, e shuajme vetem perjetuar dhuratat e mistershme te Perendise. Keto dhurata qe Perendia i pergatit ne menyren e vete te mistershme, kur shijohen nga shpirti yne, na transformojne shpirtin, shqisat, te menduarit, te sjellurit. Ky transformim eshte gradual dhe eshte menyra se si Perendia na shenjteron, na ben te shohim gjera qe nuk i shihnim me pare, te mendojme shume me ndryshe nga cmendonim me pare, ta shohim boten e njerezit rreth nesh jo me me syrin e nje skeptiku te perjetshem, por me syrin e stervitur qe di te dalloje te miren nga e keqja, te bukuren nga e shemtuara, jeten nga vdekja.

Besimi ne Zot nuk eshte as nje ideologji, as nje botekuptim, as nje hipoteze e as nje teoreme. Eshte nevoja e njeriut per te perjetuar qenien e mistershme te Perendise si nje permbushje te vetvetes. Njeriu nuk eshte njeri pa njohur Krijuesin e Tij ashtu si shpirti i atij femijes se rritur jetim asnjehere nuk do te gjeje paqe pa njohur historine e dy prinderve te tij.

Frika ime e madhe ndaj Perendise nuk eshte nje parakusht por nje derivat i besimit tim: pasi perjeton prekjen sadopak te jetes tende nga Perendia, frika me e madhe eshte nje jete pa Perendine; dhe kjo nuk duhet kuptuar se Perendia zgjedh te na braktisi, absolutisht jo, por se mekatet dhe dobesite tona na largojne nga Perendia.

Albo

[chino]

Albo,

ndoshta e japa pershtypjen e gabueshme ne kete teme. Ndoshta i bera njerezit te kuptojne se jam i interesuar te sulmoj besimtaret, t'ju kunderargumentoj patjeter mendimet e dhena ne lidhje me pyetjen e temes. Por ky nuk eshte qellimi. Qellimi eshte thjesht te flasim ne menyre te sinqerte, te flasim me njeri-tjetrin sic flasim me vetveten.

Prandaj nuk kemi nevoje te japim pohime abstrakte e kamofluese te cilat nuk e bartin njera tjetren per te murosur ne kete menyre vijimin e bisedes. Flitni ashtu sic flitni me Zotin, duke e ditur se ai ju njeh mendimet e juaja, e di se a keni frike nga ai apo jo. Paramendoni se Zoti do t'ju pyeste:
Ke besuar ne mua, apo ke patur frike nga une?
Pse te paren? / Pse te dyten?

Si do t'i pergjigjeshit?

Nuk e di sa mund t'i thoni Zotit "Jam i sigurt se kam besuar ne Ty, por jo frikesuar ndaj Teje, sepse kam ndjere nevoje per ty." A perjashton te ndjerit e nje nevoje per besim ndaj Zotit friken ndaj Zotit? Mendoj se jo. Dhe kete mendim mund ta mbeshtes ne Bibel apo Kuran. Ne te dyjat Zori kercenon me Ferrin. Me denime te lloj-llojshme. Keshtu qe edhe vet Zoti niset nga ideja e frikes ndaj tij. Apo jo?


*

[Gordon Freeman]

Ne te dyjat Zori kercenon me Ferrin. Me denime te lloj-llojshme. Keshtu qe edhe vet Zoti niset nga ideja e frikes ndaj tij. Apo jo?

Kisha dasht me tu pergjigj në kët pikë nëse bën?

Nuk eshte Zoti i cili te kercenon me ferrin por jan verpat e njeriut ato qe e bëjnë njeriun të shkoj drejt ferrit sic jan : mosbesimi,vjedhja,vrasja...etj etj at`her nese nje neri i kryen kto verpa jepi ti ndonje arsyje Zotit që ai të dergoj njeriun në parajse ? sepse gjithcka ndodh me arsyje nuk eshte ferri apo parasja rastësi...