A eshte feja Islame e perkryer?!

[Gjoni]

Shpesh here e kam lexuar dhe degjuar shprehjen qe Feja Islame eshte e perkryer, dhe shpesh here kjo thenie shkon e pa diskutuar. Prandaj vendosa qe ta hapja kete teme te re, dhe do desha te degjoja qofte prej muslimaneve apo te krishtereve dhe kujtdo tjeter, qe ne nje menyre te drejte dhe llogjike, jo dogmatike, te shprehi mendimet dhe bindjet e veta ne lidhje me kete ceshtje.

Flm dhe Gjithe te mirat

[deshmuesi]

Une do ti pergjigjem shkurt: Shiko Frutat dhe cmo frutin dhe shenjterin e e tij.

[StterollA]

flet krymbi per frutin

[Gjoni]

Nje gje do t'ju kerkoja, qe pergjigjjet e juaja te ishin ca me te gjata, pasi ka edhe njerez te tjere qe duan te mesojne me teper ne lidhje me kete ceshtje.

Flm dhe Gjithe te mirat.

[deshmuesi]

Frutat e mira kan dhe krimba te mire.

[korçar]

Nje fe e perkryer shikohet nga njerzit qe besojne ne te.
Dhe meqe njerez te perkryer sikur nuk ka me duket...

[huggos]

Kete pergjigje mund ta japin me se miri vetem muslymanet. Nese jeta e tyre, sjellja, idete, deshirat.. dhe planet e tyre kane ndryshuar per tu vene ne sherbim te All-llahut, atehre besoj se kjo fe... eshte e perkryer.

Ndryshimi i vetem eshte nese perpiqesh te ndryshosh dicka vete.. apo ky (ndryshim) te vjen nga lart si dhurate..

Gjithsesi frytet (pra jeta e secilit) tregon edhe perkryeshmerine e nje feje.

krejt miqesisht,
huggos

[islamway]

Përse Islami është feja e vetme e vërtetë

Falëmderimi i takon vetëm All-llahut, ndërsa përshëndetjet mbi robërit të cilët i ka zgjedhur.

Pasiqë zgjedhja e fesë është vepra më e madhe dhe më e rëndësishme që e bën njeriu, atij nuk i lejohet të zgjedhë fe tjetër, e as nuk i lejohet të pasojë në fe askend verbërisht?

Sepse te gjithe profetet thonë se vetëm feja e tyre është e vërteta dhe se çdo kush i cili pranon fe tjetër, është i humbur në këtë botë dhe botën tjetër dhe do ti nënshrohet urdhërit të Krijuesit të gjithësis.

Prandaj është obligim për të gjithë ata që posedojn llogjike te shendoshe mendojnë në thënjen e atyre që kanë predikuar këtë fe, sepse, nëse fjala e tyre është e vërtetë, ata që e kundërshtojnë do të ballafaqohen me atë, nga e cila i është tërhequr vërejtja.

All-llahu s.v.t duke i thirrur mohuesit dhe mendjemëdhenjët thotë:
"Thuaju: “Më tregoni mua se nëse ai (Kur’ani)është prej Allahut, e ju e mohuat?…"El Ahkaf 10"

Kuptimi i ajetit është: se si do të jetë çështja juaj? nuk ka dyshim se do të jeni në humbje dhe do ta shijoni dënimin.

Sa i takon argumenteve që flasin se Islami është feja e vetme e vërtetë dhe se çdo fe tjetër është e kotë, janë shumë, ndërsa ne do ti përmendim disa prej tyre:

1- Gjithësija dëshmon për njëshmërin e All-llahu, Madhërin dhe Fuqin e Tij

Gjithësija në të cilën jeton është gjithësi e krijuar, me gjithë gjërësin dhe precizitetin që ka, duke filluar nga thërmia më e vogël e që është atomi e deri te planetat e mëdha.

Çdo pjesë e kësaj gjithësie është e lidhur fortë me pjesët tjera të saj, ashtuqë çdo zbrazëtirë në gjithësi edhe sikur të ishte e vogël shkakton shkatërrim të madh në Krijesat, ngase toka në vendin dhe boshtin e saj hëna, dielli, yjet dhe planetat tjera të gjitha janë të lidhura me njëra tjetrën dhe funksionojnë me sistem të pashembullt dhe me caktim të përsosur, All-llahu s. v.t thotë:
"Dielli dhe hëna udhëtojnë sipas një përcaktimi të saktë"
(ERr-Rrahman 5)
Allahu s.v.t. thotë:
"Për ata është argument edhe nata ,prej së cilës largojmë ditën, kurse ata mbesin në terr. Edhe dielli udhëton për në kufirin e vet(në cakun përfundimtar). Ai është (udhëtim)përcaktim i Ngadhënjyesit, të Dijshmit. Edhe hënës i kemi caktuar fazat (pozicionet) derisa të kthehet në trajtën e harkut (rrem i hurmës së tharë). As dielli nuk mund ta arrijë hënën, e as nata para ditës, po secili noton në një galaksion". (Jasinë 37-40)

Gjithashtu përsoshmëria në krijimin dhe lëvizjet e këtyre planetave është prezent edhe te çdo element i vogël nga elementet e ekzistencës, ashtuqë njeriu, bimët gjallesat, kafshët dhe çdo njëra nga këto në veten e saj posedon këtë përsoshmëri, madje çdo gjymtyrë ose pjesë nga pjesët e krijuara është krijuar në formën më precize dhe më të përsosur.
Syri,veshi, dora, këmba çdo gjymtyrë e gjallesave është argument prej argumenteve të All-llahut që fletë për Zotërin e tij në krijim dhe diturinë e Tij të pafund, të njëjtën e dëshmojnë dushku nga bimët, lulet, frytet dhe gjithçka tjetër e që nuk munden të numërohen.
Këto argumente të krijesave janë prej dëshmive më të mëdha se Krijuesi i gjithësis është Një, nuk e ka shoqëruar askush nga krijesat e Tij dhe se Ai është Sundues i këtyre krijesave, vendin e Tij nuk e zë askush, e din çdo gjë dhe është i gjithmundshëm.

Këtë të vërtet mundë ta kuptoj çdo njeri i menqur dhe i urtë me anë të shikimit në veten e tij dhe në gjithësi.

Mandej kjo e vërtetë ka ardhur edhe nga gjuha e të Dërguarve [salallahu alejhim we selem], siç na urdhëron All-llahu në këtë të vërtetë në librin e Tij, Kur’anin, ku thotë:
"Zoti juaj që meriton adhurimin është një, Allahu, nu ka të adhuruar tjetër pos Atij që është mëshirëplotë, gjithnë mëshironë.është fakt se në krijimin e qiejve e të tokës, në ndërrimin e natës e të ditës, të anijes që lundron ne det që u sajll dobi njerëzve, në atë shi që e lëshon Allahu prej së larti e me te ngjall tokën pas vdekjes së saj dhe përhapë ne të nga çdo lloj gjallese, në qarkullimin e erërave dhe reve të nënshtruara mes qiellit e tokës,(në të gjitha këto),për një popull që ka mend ka argumente}.(El-Bekare 163-164)

Allahu s.v.t. thotë:
"Allahu i mban qiejt e tokën që të mos zhduken, e nëse ato zhduken, s’ka askush pos tij që mund t’i mbajë.Ai është që nuk ngutet, është që falë". (Fatir 41)

Allahu s.v.t. thotë:
"Ha,mimë. Zbritja e librit është prej Allahut, të gjithëfuqishmit, të urtit. Për besimtarët ekzistojnë argumente në qiej dhe në tokë. Pëe një popull që sinqerisht është i bindur ka argumente edhe në krijimin tuaj dhe në krijimin e shtazëve të përhapura. Edhe në ndërrimi e natës e të ditës, në atë furnizim që allahu e lëshon prej qielli dhe me te, pasi të ket vdekur e ngjall tokën; edhe në qarkullimin e erërave për një popull që logjikon ka argumente". (El-Xhathije 1-5)

Numri i argumenteve që flasin për njëshmërin e Krijuesit dhe se është i pa të meta, i vetëm që meriton adhurimin, i cili din çdo gjë dhe ka mundësi për çdo gjë, Mbrojtës i krijesave; është aq sa është numri i krijesave të All-llahut ngase çdo krijes është dëshmi në veten e saj, se All-llahu është, Ai i cili e ka krijuar dhe e ka përsosur krijimin e saj.

Të gjitha krijesat janë libër i hapur për ata që dinë të lexojnë,…mirëpo për fat të keq shumë pak prej njerëzve janë ata që lexojnë faqet e këtij libri, madje shumë prej tyre ecin sikur të ishin të verbër nuk shohin diellin e as hënën, nuk i shohin yjet, qiellin, tokën e as veten e tyre.

Allahu s.v.t. thotë:
"Sa e sa argumente ka në qiej e në tokë, të cilët i shohin, por ata nuk i vështrojnë fare". (Jusuf 105)

Thotë All-llahu s.v.t
"Edhe në vetën tuaj ka argumente, a nuk shihni?"


2- Është e pamundur që këto krijesa madhështore të jenë krijuar pa ndonjë qëllim

Nuk mundet njeriu i menqur të paramendoj se kjo gjithësi është krijuar pa kurrfar urtësie dhe qëllimi, dhe se është krijuar rastësisht dhe asgjë më tepër.

Sepse njeriu i menqur dhe i urtë, nuk vepron asgjë vetëm se në pëlqim me diturin dhe urtësin, ndërsa All-llahut i takon shembulli më i lartë andaj është e pamundur që Krijuesi i kësaj gjithësie, kurse Ai është Zoti i Gjidhëdishëm, më i Urti dhe i Gjithëfuqishëm që të krijon këtë gjithësi pa ndonjë qëllim dhe urtësi.

Përkundrazi, duhet të ekzistoj një qëllim i urtë i All-llahu s.v.t pas krijimit të kësaj gjithësie.

Pasiqë njerëzia nuk ka mundësi të dinë qëllimin e All-llahut në krijimin e tyre, të qiejve dhe të tokës, për këtë arsye All-llahu s.v.t ka zgjedhur nga njerëzit të Dërguar që ti lajmërojnë njerëzit për sekretin e Tij (Allahut), dhe t’i lajmërojnë ata për qëllimin dhe urtësin e ekzistimit të tyre në tokë.

Prandaj çdo Profet që e Dërgoj All-llahu s.v.t te populli i tij, e fillonte thirrjen e tij duke ua shpjeguar njerëzve këtë të vërtetë, dhe ajo është qëllimi i All-llahut në krijimin e tyre.

Thotë All-llahu s.v.t për Nuhin a.s, ndërsa ai ishte i Dërguari i parë në tokë:{Ne e patëm dërguar Nuhun te populli i vet, e ai tha:
”O populli im. Adhuronie Allahun, nuk keni Zot tjetër pos Tij. Unë kam frikë për dënimin tuaj në një ditë të madhe!” (El-A’rafë 59)

Thotë për Hudin: a.s
"Edhe te populli Ad-i (dërguam) vëllan e tyre Hudin, e ai tha:”O populli im adhuronie (një Zot) Allahun, ju nuk keni Zot pos Tij, a nuk po frikësoheni?!” (El-A’rafë 65)

Thotë për Salihun a.s
"Edhe te populli Themud u dërguam vëllain e tyre, Salihun, e ai u tha: “O populli im, besonie Allahun (një) nuk keni Zot tjetër pos Tij. Qe, ju erdhi argumenti nga Zoti juaj. Ja kjo devja është mrekulli për ju. Linie këtë të lirë të hajë në tokën e Allahut dhe kurrsesi mos e merrni me të keq, e t’ju kapë dënimi i dhembshëm”. (El-A’rafë 73)

Kjo ishte thënja e të gjithë profeteve që u dërguan te popujt e tyre , dhe këtij profetit të fundit, Muhamedit birit të Abdullahit [salallahu alejhi we selem] i është shpallur :
"Elif, Lamë, Ra, (ky është) libër, ajetet e të cilit janë radhitur (në mënyrë të përsosur, njëkohësisht) edhe shkoqitur nga i dijshmi i të gjitha çështjeve në hollësi.
Që të mos adhuroni tjetër përveç Allahut. Unë jam (dërguar) nga Ai qortues e përgëzues për ju. E të kërkoni falje Zotit tuaj dhe pendohuni (kthehuni) tek Ai, se Ai do të ju mundësojë përjetime të mira(në këtë jetë) deri në një afat (të caktuar) dhe çdo punëmiri i jep shpërblimin e merituar. Në qoftë se refuzojnë (të kërkojnë falje), unë pra kam frikë për ju, dënimin e ditës së madhe. Se kthimi i juaj është vetëm tek Allahu, e Ai ka fuqi për çdo send". (Hudë 1-4)

All-llahu s.v.t ka lajmëruar qëllimin e të gjithë profeteve, thotë All-llahu sv.t.:
"Ne tek çdo popull kemi dërguar profet që tu thotë: Adhuronie Allahun dhe largojuni adhurimit të Djallit (Tagutëve)} (En-Nahl 36)

All-llahu thotë:
"Ne nuk kemi dërguar ndonjë Pejgamber para teje (O Muhamed) vetëmse i kemi shpallur atij se nuk ka të adhuruar tjetër përveç Meje, andaj le të më adhurojnë} (El-Enbija 25)

Dhe thotë:"Nuk krijova xhinnët dhe njerëzit për tjetër pos që të më dhurojnë. Unë nuk kërkoj prej tyre ndonjë furnizim e as dëshiroj të më ushqejnë ata. Allahu është Furnizuesi i madh, Ai Fuqiforti. (Edh-Dharijatë 56)

Gjithashtu All-llahu s.v.t na lajmëron se të gjitha krijesat që i ka krijuar, i janë nënshtruar Allahut dhe e madhërjonë, pëveç jobesimtarët nga xhinët ose njerëzit.

All-llahu s.v.t thotë:
"A nuk e din për Allahu se Atij i nënshtrohet(i bën sexhde) kush është në qiej dhe kush është në tokë, edhe dielli, edhe hëna, edhe yjet, edhe kodrat, edhe bimët, edhe shtazët, e edhe shumë njerëz, po shumë janë që dënimi është meritë e tyre. Atë që poshtëron Allahu nuk ka kush që mund ta bëjë të ndershëm. Allahu punon atë që dëshiron}. El Haxhxh 18

All-llahu s.v.t thotë:
"Lartmadhëri të merituar i shprehim Atij shtatë qiejt e toka dhe çka ka në to, e nuk ka asnjë sendë që nuk e madhëron (nuk i bënë tesbihë), duke i shprehur falënderim Atij, por ju nuk e kuptoni atë madhërim të tyre (pse nuk është në gjuhën tuaj). Ai është i butë dhe fal shumë. El Israë 44

All-llahu s.v.t thotë:
"A nuk e di për Allahu se Atij i lutet kush është në qiej e tokë, madje edhe shpezët krahhapura. Të gjithë e dinë dhe janë të udhëzuar për lutje ndaj Tij dhe për madhërimin ndaj Tij. Allahu e di ç’punojnë ata. En Nurë 41

Nuk devijon nga ky ibadet , nënshtrim dhe udhëzim hyjnorë që i bëhet me dëshirë Allahut s.v.t, përveç mosbesimtari nga xhinët ose njerëzit por jo edhe krijesat tjera, apo botërat tjera në qiell ose në tokë.
Megjithkëtë të gjithë janë të dorëzuar para vullnetit dhe caktimit të All-llahu, i cili realizohet pa dëshirën e tyre.

All-llahu s.v.t thotë:
"A mos kërkojnë ata (ithtarët e librit) fe, pos fesë së shpallur nga Allahu? E Atij i është dorëzuar gjithë ç’ka në qiej e në tokë, me dashje e pa dashje dhe tek Ai kthehen}. Ali Imran 83



3---Çdo kush që dyshon në urtësin e Krijuesit është Mosbesimtar dhe kokëfortë

Mosbesimtarët nuk janë të një shkalle. Në shkallën më të ulët është ai që dyshon në ekzistencën e All-llahut, pasiqë dëshmit që flasin për ekzistencën e Tij (Allahut), janë në çdo thërrmi nga krijesat e Tij.

All-llahu thotë:
" A në Allahun keni dyshim, Krijuesin e qiejve dhe të tokës?}

Këto janë në shkallën më të ulët mendojnë se do të jetojnë vetëm në këtë botë, pastaj për njeriun nuk ka ringjallje e as llogari, pamvarësisht se çfarë veprojnë në këtë botë.
All-llahu s.v.t u premton këtyre dënim të ashpër në ditën e fundit.

All-llahu s.v.t thotë:
"A menduat se Ne u krijuam kot dhe se nuk do të ktheheni ju te Ne? I lartë është Allahu, Sunduesi i vërtetë, nuk ka zot tjetër pos Tij, Zot i arshit bujar}. El-Mu’minunë 115-116

All-llahu s.v.t thotë:
"Ne nuk e krijuam qiellin, tokën e çdo gjë çka ka mes tyre shkel e shko (pa qëllim të caktuar). Sikur të kishim dashur të zbavitemi dhe sikur të donim ta bënim atë, Ne do të zbaviteshim në kompetencën Tonë….} (El-Enbija 16).

All-llahu s.v.t thotë:"Ne nuk e krijuam qiellin e as tokën dhe çka ka në mes tyre, pa qëllim (shkel e shko), ai është mendimi i atyre që nuk besuan, pra dënimi me zjarr është mjerim për ata që nuk besuan. A mos do t’i barazojmë ata që besuan dhe bënë vepra të mira me ata që bënë shkatërime në tokë, apo do t’i konsiderojmë njësoj si të ruajturit prej të këqiave, si ata që janë mëkatarë?} (Sad 28)

Kuptimi i këtyre ajeteve është se All-llahu, është i Gjithëdishëm dhe i Urtë, andaj është e pamundur të ketë krijuar krijesat e Tij kotë, shkel e shko, pa kurrfarë qëllimi.
Përkundërazi i ka krijuar për një urtësi të madhe, e ai që dyshon në këtë urtësi madhështore, është mosbesimtar në All-llahun dhe ka akuzuar All-llahun me vepra të kota dhe të paqëllimta, qoftë i lartësuar All-llahu nga këto të meta.

Si të barazojë All-llahu s.v.t në mes atij që ka kryer urdhërat e Tij, ka adhuruar vetëm atë, duke mos i bërë shokë në adhurim, duke qenë prej besimtarëve që veprojnë vepra të mira dhe jobesimtarëve mëkatarë, të këqinjë, të cilët kanë kundërshtuar urdhërat e Tij, kanë përgënjeshtruar të Dërguarit dhe janë treguar kokëfortë dhe mendjemëdhenjë??!!

All-llahu s.v.t thotë:
A mos do t’i bëjmë kriminelët të barabart me muslimanët?Ç’është me ju si gjykoni ashtu?El Kalem 35

Ndërsa shkalla e dytë nga jobesimtarët, janë ata që besojnë në ekzistencën e All-llahut mirëpo dyshojnë në urtësin e Tij në krijim, ashtuqë nuk e kanë adhuruar All-llahun të vetëm duke mos i bërë shokë në adhurim siç ka urdhëruar.

Këta kanë marrë edhe adhurues tjerë pëveç All-llahut, si zotëra, këta janë ata të cilët kanë barazuar All-llahun, dhe cilësit e Tij, me krijesat e Tij, ose e kanë barazuar në obligime, andaj edhe këta janë jobesimtarë, politeist.

Allahu s.v.t thotë:
"…ata që mohuan, i barazojnë(idhujt)me Zotin e tyre(El-En’amë 1)


4- Argumentet që flasin se vetëm Islami është rrugë e Zotit

Argumentet e kaluara mundet i menquri të i njeh me mendjen dhe natyrën e tij, duke filluar nga ajo se është një krijesë e vogël në një gjithësi të gjërë dhe se kjo gjthësi është e përsosur në krijim.

Çdo pjesë e kësaj gjithësie është e lidhur fortë me pjesët tjera, ashtuqë patjetër kjo gjithësi duhet të ketë një Krijues i cili ështe i Gjithëdishëm, i Gjithëfuqishëm dhe i Urtë e që është e pamundur t’i ketë krijuar krijesat e Tij pa kurfar qëllimi.

Prandaj duhet të ketë shpërblim në fund të udhëtimit, të bëhet arbitrimi në mes të padrejtit dhe atij që i është bërë e padrejta, bëmirësi dhe keqbërësi, çdo njëri prej tyre të gjejnë shpërblimin që meritojnë.

Përndryshe, nëse nuk ka shpërblim, atëherë i padrejti, keqbërësi dhe shkatërruesi do të ishte i menquri i kësaj bote, ndërsa ai që ka frikë All-llahun ruan veten e tij nga mëkatet, do të ishte injoranti i kësaj bote.

Nëse nuk ka jetë pas vdekjes, e as gjykim në botën tjetër dhe nuk shpërblehet askush për veprat e tij, atëherë do të ishte prej mendjelehtësisë dhe injorancës që të ndalohemi nga kënaqësit, dëshirat e epshit dhe shfrytëzimit të mirësive, kënaqësive, stolive të kësaj bote, edhe sikur të çoj kjo në padrejtësi ndaj njerëzve dhe përhapje të shkatërimit.

Në bazë të kësaj, Ai i cili e ka krijuar këtë jetë, qiellin, tokën dhe njeriun e që ka bërë që çdo gjeneratë të zëvendësohet me një gjenerat tjetër, e ka krijuar kotë dhe me padrejtësi, qoftë i lartësuar All-llahu nga këto të meta.

All-llahu s.v.t thotë
"A mos do t’i barazojmë ata që besuan dhe bënë vepra të mira me ata që bënë shkatërime në tokë, apo do t’i konsiderojmë njësoj si të ruajturit prej të këqiave, si ata që janë mëkatarë? (Sad 28)

All-llahu s.v.t thotë:
"A mos do t’i bëjmë kriminelët të barabart me muslimanët?Ç’është me ju si gjykoni ashtu?El Kalem 35

Këto të vërteta janë të vërteta mendore, të natyrshme, njerëzit për këtë nuk kanë nevojë që tu vie shpallja, ngase janë njohuri të domosdoshme mendore, mirëpo pasiqë shikimet verbërohen, dhe natyra e njeriut devijon me mësime të gabuara.

All-llahu s.v.t ka dërguar profete që ti përkujtojnë njerëzit në këto çështje, siç thotë i Derguari [salallahu alejhi we selem] :
çdo fëmijë lindë në natyrën e tij islame, mirëpo prindërit e tij e bëjnë Hebrej, të krishterë ose mexhusij(zjarrëputist).

Këtu arrijmë te pyetja që vijon? Çfarë është argumenti se Krijuesi i kësaj gjithësie ka zgjedhur nga njerëzit të Dërguar, apo ç’farë është ajo që aludon, se ai i cili pretendon se është i Dërguari i All-llahut, është vërtetë i Dërguar nga Zoti dhe e thotë të vërtetën?

Përgjigjja është: bazuar në llogjikë, patjetër i duhet Krijuesit qe të njoftojë krijesat e Tij me qenjen e Tij të Madhërishme , t’i lajmërojë për se i ka krijuar? Dhe përse jetojmë? Sepse, sikur të mos i lajmëroj, krijesat do të mbesin të verbër dhe nuk do të njihnin veten e tyre, shkakun e krijimit të tyre, e as që do të njiheshin me cilësit e Krijuesit të tyre? Dhe ç’farë dëshiron nga ata pasiqë i ka krijuar?

Ngase kjo gjithësi është aq e gjërë saqë shikimi i tyre nuk mundë ta përfshijë, ndërsa anijet kosmike të tyre, nuk mundë të arrije në fundin e saj, gjithashtu atë që posedon nga përsoshmëria e krijimit dhe sekretet e saj, i bënë të pamundëshëm të njohin esencëne saj, duke pasur parasysh edhe jetën e tyre të shkurtër dhe mangësin e njohurive, edhe pse njohuria e tyre është mbledhur gjenerat pas gjenerate, nuk është zbuluar shumë në krahasim me atë që është në gjithësi.

Shembull është rryma të cilën e kanë zbuluar shumë vonë .
Madje deri sot nuk e dinë të vërtetën e thërrmive nga të cilat është krijuar kjo gjithësi, gjithashtu nuk i njohin të gjitha imtësit e krijimit në veten e tyre, dhe vazhdon që trupi i njeriut me gjendjet, detyrat dhe imtësit e tij të jetës i pazbuluar, sadoqë mjetet e njeriut dhe shkenca të jetë zhvilluar deri më sot.

Gjithashtu vazhdon që sekreti i jetës së njeriut dhe ai është shpirti i tij, mos të dijë njeriu për atë vetëmse pak.

Allahu thotë:
"Të pyesin ti për shpirtin; Thuaju: “shpirti është çështje që i përket vetëm Zotit tim, e juve ju është dhënë fort pak dije”.
El Israë 85.

Pastaj ka botëra të padukshme që ndikojnë në jetën e njeriut në mënyrë pozitive ose negative, ndërsa ai nuk mundë ti shohë, e as të ketë dituri të gjithëmundëshme për to.

Atëherë nëse njeriu nuk mundë të njohë të vërtetën e asaj që e ndien dhe e sheh, si do të dijë për atë që mungon, dhe nuk ka rrugë që të arrijë deri te ai?

Andaj All-llahu s.v.t ka marrë në përgjegjësin e Tij, që ta mësojë njeriun prej kur e ka krijuar Ademin a.s, përse e ka krijuar, misionin e tij, pastaj ta lajmërojë fillimin dhe mbarimin e tij, botërat që e rrethojnë, ç’farë të pranojë dhe ç’farë të mos pranojë. All-llahu thotë:
"dhe ia mësojë Ademit të gjitha emrat"
dhe Thotë:
"E Ne i thamë: “O Adem, ti dhe bashkëshortja juaj banoni në xhennet dhe hani lirisht nga frutat e tij kah të doni, po mos iu afroni asaj bime (peme) e të bëheni zullumqarë (të vetvetës suaj)}. (Bekare 35)

Kur Ademi a.s bëri mëkatin dhe hengri nga pema, All-llahu s.v.t e zbriti në tokë dhe e lajmëroi për misionin e tij.

All-llahu s.v.t thotë:
"Ai(Allahu) u tha: “Zbritni prej aty që të gjithë, do të jeni armiq të njëri-tjetrit. Nëse u vjen nga Unë udhëzim (libër e profet) kush i përmbahet udhëzimit Tim, ai nuk ka për të humbur(në dynja) e as nuk ka për të dështuar (në jetën tjetër)”. E kush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketë jetë të vështirë dhe në ditën e kijametit do ta ringjallim të verbër. Ai (që nuk besoi)do të thotë: “Zoti im, përse me ngrite të verbër, kur unë isha me sy?”Ai (Allahu) thotë: “Ashtu si i harrove ti argumentet tona që ti ofruam, ashtu je i harruar sot”. Po kështu Ne e shpërblejmë edhe atë që zhytet në mëkate dhe nuk i beson argumentet e Zotit te vet, po dënimi në botën tjetër është edhe më i ashpur dhe i përjetshëm}.
Ta ha 123-127


5- Shpalljet janë mënyra për t’i udhëzuar njerëzit dhe xhinët

All-llahu s.v.t deshi që mësimi i Tij njerëzve të jetë nëpërmjet të Dërguarve, të cilët i zgjodhi nga çdo popull dhe i bëri ndërmjetësues në mes Tij dhe atyre.

Sikur të dëshironte mënyrë tjetër do të kishte mundësi ngase atë askush nuk mundë ta pengojë, po të dëshironte do ta udhëzonte njeriun pa ndërmjetësimin e askujt. Allahu s.v.t. thotë:
"Sikur të dëshironim çdo kujt do t’ia jipnim udhëzimin.
(Es-Sexhde 13)

All-llahu s.v.t krijoi shtazët, kafshët, insektet dhe gjithë krijesat, dhe në ato krijoi instiktin.

Ai është i cili i dha çdo gjëje frymën e saj pastaj ia tregoi rrugën.Allahu s.v.t. thotë:
"Zoti yt i dha instinkt bletës: “Ndërto shtëpi nëpër kodra (male), nëpër drunjë (pemë) dhe nëpër kulmet që ata (njerëzit) i ndrtojnë}. (En-Nahl 68)
Ndërsa deshi All-llahu s.v.t për botën e njerëzve dhe të xhinëve të zgjedhë të Dërguar i cili i thërret ata dhe ua shpjegon atyre rrugën e Zotit s.v.t.
Andaj duhet të dimë se vetëm All-llahut i takon të zgjedhë dhe nuk i takon robërve të Tij, apo krijesave të Tij të dobëta t’i japin Allahut s.v.t. propozime dhe ide.
Allahu s.v.t. thotë:
"Zoti yt krijonë çka të dojë dhe zgjedh kë të dojë, atyre nuk u takon zgjedhja. I pastërt edhe i lartë është Allahu nga çka i përshkruajnë për shok". (Kasas 68)

6- Kokëfortët propozojnë të shohin All-llahun dhe engjejt

Zgjedhja e All-llahut s.v.t Profetet si mënyrë për ti lajmëruar, gjithnjë ka gjetur kundërshtim dhe mohim në mesin e mosbesimtarëve dhe kokëfortëve.

Thonin: përse nuk vie All-llahu s.v.t që ta shohim dhe të na urdhëroj në atë që dëshiron? Disa prej tyre thonin, përse All-llahu s.v.t nuk dërgon Engjejt në persona që t’i shohim dhe të na lajmërojnë për dëshirën e Zotit? Përse All-llahu zgjedhë dikë nga ne dhe e ngriti në atë shkallë të lartë ndërsa ne jemi njerëz sikur ai?

All-llahu thotë:
"E ata që nuk e shpresojnë takimin Tonë, thanë: “Përse të mos na dërgohen neve engjëj, ose përse të mos e shohim Zotin tonë?” El-Furkanë 21

Gjithashtu All-llahu s.v.t tregonë kokëfortësine e mosbesimtarëve, dhe si ata kanë kërkuar të shohin (takojnë) All-llahun, që të besojnë.

All-llahu s.v.t thotë:
"Ata thanë: “Nuk të besojmë ty deri që të na nxjerrsh prej tokës burime. Ose, (nuk të besojmë deri që) të keshë kopshte me hurma e me rrush, e të bësh të rrjedhin vazhdimisht lumenj në mesin e tyre. Ose, (nuk të besojmë derisa) të bjerë mbi ne qielli copa-copa, ashtu si po mendon ti (se do të na dënojë Zoti), apo të na sjellsh Allahun dhe engjëjt pranë nesh}. El Israë 90-92

Ndërsa thotë për popullin e Nuhut:
"E paria e atij populli që nuk besuan thanë: “Ky nuk është tjetër pos njeri sikurse edhe ju, po dëshiron të jetë më i lartë se ju. Po të dëshironte Allahu do të dërgonte engjëj; ne një gjë të tillë nuk e kemi dëgjuar as nga të parët tanë!”}.El-Mu’minunë 24, dhe thotë për jobesimtarët tjerë:{Edhe paria nga populli i tij, e cila nuk besoi dhe e mohoi jetën tjetër dhe të cilëve Ne u patëm mundësuar rehati e begati në jetën e kësaj bote, thanë: “Ky nuk është tjetër pos njeri sikurse edhe ju, ha ashtu si hani ju dhe pi ashtu si pini ju!” E nëse i përuleni një njeriu që është si ju, vërtet, atëherë do të jeni të humbur e të mashtruar}. El Mu’minunë 33-34

Përfundimi është se jobesimtarët në çdo popull janë kundërvyer me kundërshtime të këtij lloji vullnetit të Allahut në zgjedhjen e të dërguarve nga ata, për ti drejtuar njerëzit në rrugën e Zotit të madhërishëm, ndërsa zgjidhja është se njeriut nuk i takon t’i kundërviet zgjedhjes së Allahut, mirëpo mohimi, kufri dhe mosrespekti i ka nxitur në këtë gjë. Obligim i njeriut është që të kërkojë vetëm në argumentin e atij icili pretendon se është i dërguar nga Krijuesi i Gjidhësis, dhe se a është i drejtë në atë që e thotë apo është gënjeshtarë? Sepse është lehtë për çdonjërin që të të pretendoj se është i dërguar. Mirëpo sikur t’i besonin njerëzit dhe të pasonin çdo kë i cili pretendon se është pejgamber, do të përzihej çështja e të vërtetit dhe e gënjeshtarit, e as që do të kishim mundur të dallojmë të vërtetën nga gënjeshtra.

Kështu do të humbej rruga e Zotit dhe do të përzihej me rrugën e të keqes, e as që do të dallohej e vërteta e asaj që e dëshiron Zoti, nga ajo që e predikojnë gënjeshtarët, të cilët marrin gënjeshtrën rrugë për të arritur kënaqësit e epsheve të veta dhe t’i shfrytëzojnë njerëzit në atë që pretendojnë.

Prandaj ka qenë e drejtë e Allahu s.v.t të ndihmoj të dërguarin e vërtet me mrekulli mbi natyrore, e që do të jenë dëshmi në vërtetësinë e tij, se është i Dërguari i Zotit, ndërsa të përgënjeshtrojë dhe nënqmojë gënjeshtarin në këtët botë, pasiqë ia bën të qartë çdo kujt i cili posedon mend se është gënjeshtarë në atë që pretendon.

Sikur mos të bënte Allahu këtë, çështja e profeteve do të përzihej tek njerëzit, dhe nuk do të kishin mundësi të dallojnë në mes të vërtetit dhe gënjeshtarit, e që si përfundim do të humbej rruga e Zotit dhe njerëzit nuk do të njihnin rrugën me të cilën do të fitonin dashurin dhe kënaqësin e Tij, e as nuk do të dinin të ruhen nga hidhërimi dhe dënimi i Tij.

Për këtë shkak, nuk është dërguar ndonjë profet te njerëzit, e të mos ketë poseduar atë që e vërteton sinqeritetin dhe vërtetësin e asaj që predikon dhe të asgjësojë argumentet e kota të kundërshtarëve të tij,
Allahu s.v.t thotë:
"Ne nuk e krijuam qiellin, tokën e çdo gjë çka ka mes tyre shkel a shko (pa qëllim të caktuar). Sikur të kishim dashur të zbavitemi dhe sikur të donim ta bënim atë, Ne do të zbaviteshim në kompentencën Tonë, por Ne nuk bëmë atë. Përkundrazi, Ne të pavërtetën e godasim me të vërtetën dhe ajo(e verteta) e triumfon mbi të ndërsa ajo (gënjeshtra) zhduket. E juve (jobesimtarëve) utakon shkatërrimi, për atë që i përshkruani (Zotit, si fëmijë etj.). Vetëm e tij është çdo gjë që është në qiej dhe në tokë! E ata që janë pranë Tij (melaiket), nuk shprehin mendjemadhësi në adhurim ndaj Tij, e as nuk u bëhet (ibadeti) monoton} El-Enbija 16-19

Pastaj çdo profet të cilin e dërgoj Allahu s.v.t ishte dëshmitar i profetit i cili kishte qenë më parë dhe lajmëronte për profetin që do të vijë pasë atij, që të jetë zingjiri i të dërguarve i njohur te çdo besimtar dhe mos të ketë mundësi të inkuadrohet në këtë zingjirë asnjë gënjeshtarë.

Ashtu që prej profeteve të fundit të mëdhenjë ishin Musau, Isau(jesusi)dhe Muhamedi [salallahu alejhi ve selem] çdo njeri prej tyre ishte lajmërues për profetin që kishte qenë para tij dhe profetet që do të vijë pas tij.

Nuk ka pasur njeri në tokë prej kur Allahu e ka krijuar deri në ditën e sotme që njerëzit e kan dashur dhe e kanë pasuar në çdo çështje të jetës, në të imëta dhe të mëdha siç është Muhamedi i biri i Abdullahit [salallahu alejhi ve selem]

-Vula e pejgamberëve ishte Muhamedi [salallahu alejhi ve selem] nga familja Hashimite të fisit Kurejsh nga pasardhësit e Ismailit birit të Ibrahimit a.s, e sa i takon shkallës, predikimit të fesë, fuqisë së ndikimit te njerëzit, pasuesve dhe ndihmuesve të tij, nuk ka poseduar këtë ndonjë profet më herët.

Ka pasur argumente dhe mrekulli të cilat vërtetojnë profetllikun dhe mesazhin e tij, e që nuk janë gjetur te ndonjë tjetër, dhe nuk i mohon përveq atij i cili i është verbuar zemra, e që është mosbesimtar injorant ose xheloz, ziliqar.

-Nuk ka pasur në ndonjë popull prej popujve të kaluarë, të udhëzuar, muxhahida, dijetarë të veprës, të devotshëm, aq sa ka pasur pasuesit i Muhamedit [salallahu alejhi ve selem].

Nuk janë nzjerrur shpatat për të vërtetën siç janë nxjerrur në ummetin e tij, nuk është mbjellur besimi në ndonjë vend në botë siç është mbjellur në Medine e që ishte vendi në të cilin bëri hixhret Ai. Nuk është zbukuruar ndonjë qytet në histori me njerëz të devotshëm të cilët shkojnë në atë vend nga çdo anë e botës, e bëjnë Tavafin, kryejnë i’tikafin, falin namazë, e përmendin Allahun me zë të lartë, duke e madhëruar, falënderuar dhe lavdëruar, siç është Mekkeja në të cilin është lindur dhe ka filluar shpallja dhe predikimi i fesë.
Nuk është mësuar ndonjë libër përmendësh prej se është krijuar toka sikur është mësuar libri i cili i është dhënë Muhamedit [salallahu alejhi ve selem] nga Allahu s.v.t, ai është libër i cili bartet në gjoksat e atyre që i është dhënë dituria, e lexojnë gjatë natës dhe ditës.

Gjatë gjithë historisë, dikush e lexon këtë libër i cili ka gjashtëqindë faqe mbrenda një dite dhe këtë e bënë tërë jetën e tij, dikush prej tyre e lexon mbrenda tre netëve duke qëndruar natën në këmbë në adhurimin që ia përkushton Allahu s.v.t dhe këtë e bëjnë me qindra mijëra njerëz në çdo kohë, që numrin e tyre nuk e dinë askush përveç Allahu s.v.t.

Nuk ka njeri të cilët e kan dashur dhe e duan besimtarët siç është i Dërguari i Allahu [salallahu alejhi ve selem], nuk ka njeri që i përmendet emri siç përmendet emri i tij, e që luten për të dhe i dërgojnë përshëndetje atij. Nuk ka vend në tokë ku nuk thuhet dëshmoj se nuk ka të adhuruar tjetër përveç Allahut dhe dëshmoj që Muhamedi është i Dërguari i Tij.

Nuk ka pasur e as që ka njeri që pasohet nga njerëzit në gjitha çështjet e jetës, në ngrënje,pije, zgjedhje të ushqimit dhe rrobave atë që ka dashur Ai, të flejnë ashtu siç ka fjetur Ai, të bëjnë lutjet që i ka bërë Ai gjatë hypjes, ngrënjes, fjetjes, kur ka parë hënën e re, frutet e reja, kur ka hyrë dhe ka dalë nga nevojtorja dhe në përshëndetje atë që ka takuar, siç veprojnë besimtarët duke e marë si shembulltyrë Muhamedin [salallahu alejhi ve selem] në çdo çështje të jetës.

Siç e pasojnë edhe në mënyrën e lëvizjeve që i ka kryer gjatë namazit, agjërimit, haxhit dhe xhihadit bile në lëvizjet më të imëta në këto adhurime.
Andaj shkëlqimi i dritës së Islamit në tokë është, më i madh se shkëlqimi i diellit që shkëlqen botën, mirëpo të verbuarit këtë e mohojnë.


7- Besimi i emituesit të verbërt është i kotë

Pasiqë besimi nuk është i saktë vetëmse me argument, andaj ai i cili pason prindërit e tij në zemrat e të cilëve nuk është Islami fe e vërtet, dhe fetë tjera të kota, nuk është besimtarë, andaj desha të përmendi disa argumente të besimit që të jenë përforcim për ata që kan besuar, e tu forcohet besimi , ngase besimi forcohet dhe dobësohet.

Shtohet me shtimin e argumenteve dhe ripërtrihet me përsëritjen e argumenteve në zemër.

Thotë Allahu s.v.t:
"E kur zbret ndonjë kaptinë, ka prej tyre që thonë: “Cilit prej jush ia shtoi besimin?” Sa u përket atyre që besuan, atyre u shohet besimi dhe gëzohen për të. E sa u përket atyre që kanë sëmundje ne zemrat e tyre, ajo (zbritja e kaptinës) ndytësisë së tyre u shton ndytësi dhe ata vdesin si jobesimtarë} (Et-Tevbe 124-125).

Gjithashtu të jetë derë dhe rrugë që i drejton në besim ata të cilët nuk e kanë shijuar besimin.

Njohja e të Dërguarit është hyrje në besim

-Besimi në të Dërguarin [salallahu alejhi ve selem] është hyrje në gjithë besimin, ngase i Dërguari [salallahu alejhi ve selem]. është drejtues dhe lajmërues për te Allahu, dhe predikues i rrugës së tij.
-Të argumentuarit me logjikë të udhëzon deri te bindja në ekzistencën e Allahut, fuqin dhe mëshirën e Tij, dhe këtu ndalet, pas kësaj nuk ka mundësi logjiika të njohë atë që e dëshiron Allahu nga krijesat, të njohë urtësinë në krijimin e tyre dhe ç’farë do të ndodhë pas vdekjes? Siç nuk ka mundësi të njohë xhennetin, xhehenemin, Melekët, apo të kupton fillimin e krijesave dhe mbarimin e tyre, vetëmse me ndërmjetësimin e të Dërguarve a.s.
Andaj besimi në të Dërguarin është derë dhe hyrje në besim.




8- Argumentet se Muhamedi i biri Abdullahit është i Dërguar i Allahut[salallahu alejhi ve selem]


Mrekullia më e madhe që i është dhënë, është Kur’ani me të cilin i Dërguari i Allahut [salallahu alejhi ve selem] i është kundërvyer kokëfortëve dhe përgënjeshtruesve të Pejgamberi [salallahu alejhi ve selem] dhe do të mbetet mrekulli deri në ditën e kijametit.


Mrekullit mbi natyrore të panumërta të cilat i ndodhën profetit[salallahu alejhi ve selem].


Lajmërimi i tij për popujt e kaluar pasiqë nuk ka ditur të shkruaj e as të lexoj e as që ishte historian.


Lajmërimi i tij për ndodhit që do të ndodhin në të ardhmen dhe ndodhja e atyre ashtu siç ka lajmëruar
.

Biografia e personalitetit të Muhamedit [salallahu alejhi ve selem] e cila dëshmon se i Dërguari i Allahu [salallahu alejhi ve selem] ishte prej të drejtëve, i sinqertë dhe është e pamundur që ai të gënjejë apo të predikoj përveq të vërtetës.

Fuqia e fesë dhe legjislacionit me të cilën ka ardhur e ngritur mbi dituri dhe urtësi e cila jep të kuptojmë se është e pamundur të burojë nga një njeri që nuk dinë shkrim e lexim.

Cilësimi i plotë i Allahut të vërtet, Krijuesit të qiejve dhe të tokës, e që është e pamundur që njeriu ta cilëson përveq nëse i vie shpallja.

Lajmërimi i Muhamedit s.a.u.s për shumë të vërteta që ekzistojnë, në bimët, në gjëra të veqanta, në qiej, në tokë, në njerëz dhe shtazë, e që ishin të panjohura në kohën e shpalljes, e për të cilat nuk ka dituri njeriu, vetëm pasiqë është zhvilluar shkenca, janë zbuluar mjete precize dhe kanë kaluar me qindëra vite.

Dëshmia e atyre që kanë jetuar në kohën e tij, për sinqeritetin dhe besnikërin e Tij.

Dëshmitari i parë është Allahu që dëshmon se Muhamedi i biri i Abdullahut është i Dërguari i Tij[salallahu alejhi ve selem], dëshmija e Tij ishte me fjalët e Tij që i zbriti, dhe me veprat e mëdha që e ndihmojë, siç ishte ndihma e Tij në luftën e Bedrit, madje ndihmën e Tij ndaj pakicës së vogël të besimtarëve e bëri dalluese në mes të vërtetës dhe të kotës.
Thotë Allahu s.v.t:
"Ju (jehudi) patët një përvojë të madhe në ato dy grupet që u konfrontuat ndërmjet vete. Njëri grup luftonte në rrugën e Allahut, e tjetri ishte pabesimtar, dhe me shikimin e syve të tyre i shihnin se ishin dy herë më shumë se besimtarët. Po, Allahu me ndihmën e vet përforcon atë që do. Vërtet, në këtë është një përvojë e madhe për ata që kanë mendje të kthjelltë}. (Ali Imran 13)


Gjithashtu dëshmia e Engjejve për të cilën ka lajmëruar Allahu s.v.t, që e kanë ndihmuar në beteja, e që mosbesimtarët i kanë parë me sytë e tyre, pastaj dëshmia e dijetarëve dhe e njerëzve më të mirë në çdo gjenerat, të cilët i ngrejnë duart e tyre drejt qiellit në çdo kohë.
Poashtu dëshmia e dijetarëve Cifut dhe e të Krishterëve të cilëve u rrjedhnin lotët kur u njoftuan me jetën dhe sinqeritetin e tij, siç është edhe hyrja e tyre në Islam në çdo shekull dhe gjenerat, prej kur është dërguar Muhamedi [salallahu alejhi ve selem] deri në ditën e sotme.

Në këto fjalë të përgjithshme ka argumente të veçanta, nënshtrohet zemra kur të përmenden, syri loton, ndërsa gjuha dëshmon se nuk ka të adhuruar përveç Allahut dhe Muhamedi është robë dhe i Dërguari i Tij.

[iliria e para]

Pse nuk i shkurton pakez qe ti lexojme?
Mos me keqkupto por me mire te shkruash me shpesh e shkurte se keshtu , nuk besoj se i lexon kush kaq te gjata?

[Shpresmiri]

Fe të zbuluara (zbulimit/dëftimit) konsiderohet feja hebraike dhe ajo e krishterë. Mirëpo, feja Islame mendoj se nuk mund të konsiderohet si e tillë. Përse?
Në fenë hebraike dhe të krishterë Zoti përgatit njeriun, madje edhe një kohë të gjatë, kur i zbulohet Ky vetë apo i dëfton diçka - dhe kur e bën një gjë të tillë e bën në mënyrë serioze dhe të pakthyeshme. Dhe ky zbulim i Zotit është diçka që kurrë nuk është njohur më parë dhe as që njeriu do të kishte mundur ta njohë në të ardhmën (pa ndërhyrjen e Zotit).
Pra, një fe për të qenë shpëtuese duhet medoemos të jetë zbuluese/dëftuese ku Zoti ndërhyn dhe sjell diçka që e tejkalon mendjen dhe zemrën e njeriut. Të gjitha ato që Kurani (feja Islame) mësojnë mund të kapen apo të arrihen me intelekt/logjikë pa ndërhyrjen e Zotit. Pra, herë do kur do, njeriu do të arrinte deri te njohjet apo te këto "të fshehta" me angazhimin e trurit të tij.
Për mua një Zot që zbulon diçka që mendja e njeriut mundet vet më duket se i kundërshton vetvetes. Zoti ndihmon atje ku njeriu nuk mundet - dhe këtu shihet shpëtimi!
Si rrjedhim i kësaj feja Islame edhe nuk e njeh konceptin e shpëtimit siç e kanë fetë tjera (hebraizmi dhe krishtërimi): falja e mëkateve. Çdo njeri e ka përvojën e mëkatit: diçka që vet nuk mund ta heq. Risia në fenë e krishterë është se Zoti ndërhyri atje ku njeriu nuk mundi: falja e mëkatit. Njeriu ia kthej Zotit shpinën, por Zoti nuk e la në largim prej Tij, por ia zgjati vet dorën dhe e pajtoi nëpër Jezu Krishtin që e dha jetën për secilin që beson në Të.