Nata e Kadrit

[~Geri~]

Nata e Kadrit

Behu pjese e grupit

http://www.facebook.com/video/video....d=124521596502

All-llahu thotë (përkthim i kuptimit):

1. Ha, Mimë. [Këto shkronja janë prej mrekullive të Kur’anit dhe askush tjetër pos All-llahut (të Vetmit) nuk e din kuptimin e tyre.]

2. Pasha librin sqarues (të së drejtës nga e kota)!

3. Ne e zbritëm ate në një natë të bekuar (në natën e Kadrit). Ne dëshiruam t’u tërheqim vërejtjen,e njerëzit të jenë të gatshëm.

4. Në atë (natë) zgjidhet çdo çshtje në mënyrë të prerë.

5. Urdhër i përcaktuar nga Vetë Ne. S’ka dyshim se Ne dërguam të dërguar.

6. (E zbritëm) Nga Mëshira e Zotit tënd; Ai është dëgjuesi, i dijshmi. [al-Duhan 44:1-6]

All-llahu dërgoi Kur’anin në këtë natë të cilën Zoti e ka përshkruar si të bekuar. Transmetohet prej një grupi të Selefit – duke përfshirë Ibn ‘Abbaas, Kutaadah, Sa’iid ibn Xhubejr, ‘Ikrimah, Muxhahid dhe tjerë – se nata në të cilën është shpallur Kur’ani ka qenë Lejlet ul-Kadr.

Shprehja Në atë (natë) zgjidhet çdo çshtje në mënyrë të prerë don të thotë, në atë natë fati i të gjitha krijesave vendoset për vitin e ardhshëm. Në atë natë shkruhet se kush do të jetojë, kush do të vdes, kush do të shpëtohet, kush do të mallkohet, kush do të paracaktohet për në Xhennet, e kush do të paracaktohet për në Xhehenem, kujt do ti dhurohet nderi, kush do të turpërohet, ku do të paraqitet thatësia dhe uria, dhe çdo gjë tjetër të cilën e dëshiron All-llahu atë vit.

Ajo që nënkuptohet me idenë se fati i të gjitha krijesave shkruhet në Lejlet ul-Kadr është – e All-llahu e din më së miri – se në Lejlet ul-Kadr ato barten prej el-Lauh ul-Mafhuuz. Ibn ‘Abbaas tha: “Mund të shifni një njeri i cili furnizon shtëpinë e tij ose e punon token e tij, dhe ai është prej atyre të cilët do të vdesin,” dmth., është urdhëruar në Lejlet ul-Kadr se ai është njëri prej tyre të cilët do të vdesin (në vitin e ardhëshëm). Dhe poashtu është thënë se në këtë natë, fati i njerëzve ju tregohet melaikeve.

Kuptimi i “Kadr” është nderim ose respektim, dmth. ajo është natë e cila nderohet për shkak të karakteristikave të saja të veçanta, dhe pasi që personi i cili rrin i zgjuar gjatë kësaj nate bëhet njeri i nderit. Dhe është thënë se Kadr don të thotë shtrëngim, në kuptimin se dituria kur është saktë kjo natë, është e fshehur. El-Haliil ibn Ahmed ka thënë: është quajtur Lejlet ul-Kadr pasi që bota shtrëngohet nga numri i madh i melaikeve në këtë natë, dhe Kadr don të thotë shtrëngim. All-llahu thotë (përkthim i kuptimit):

“Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron) [fe kadara ‘alejhi rizkahu]…” [el-Fexhr 89:16], dmth., duke shtrënguar ose zvogëluar furnizimin e tij.

Dhe është thënë se Kadr don të thotë Kadar, dmth., se në këtë natë vendosen urdhërat për vitin e ardhshëm, siç thotë All-llahu (përkthim i kuptimit):

“Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë.” [ed-Duhaan 44:4]

dhe pasi që urdhërat e All-llahut vendosen dhe shkruhen në këtë natë.

Ashtu që All-llahu e ka quajtur Lejlet ul-Kadr, për shkak të vlerës së madhe të saj dhe statusit të lartë me All-llahun, dhe pasi që aq shumë mëkate falen dhe aq shumë të meta fshehen gjatë kësaj nate. Pasi që ajo është nata e faljeve, siç është përcjellur në el-Sahiihejn nga Ebu Hurejre (All-llahu qoftë i kënaqur me të) se i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka thënë: “Kush e falë natën e Kadrit me besim dhe shpresim i falën mëkatet që i ka bërë më parë” (el-Buhaari, 1910; Muslim, 760).

All-llahu i ka dhënë kësaj nate karakteristika speciale të cilat e bëjnë ate unike:

ثshtë nata në të cilën është shpallur Kur’ani, siç përmendëm më lartë. Ibn ‘Abbaas dhe të tjerët kanë thënë: “All-llahu dërgoi Kur’anin në një kohë prej el-Leuh el-Mahfuuz në Bejt el-‘Izzah në qiellin e parë, dhe mandej ju shpall të Dërguarit të All-llahut (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) në periudha sipas ngjarjeve gjatë njëzet e tre vjetëve.” (Tefsiir Ibn Kathiir, 4/529)

All-llahu e ka përshkruar atë duke qenë më e mire sesa një mijë muaj, siç ka thënë Ai (përkthim i kuptimit): “Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj!” [el-Kadr 97:3].

All-llahu e ka përshkruar si të bekuar, siç ka thënë Ai (përkthim i kuptimit): “Ne e zbritëm ate (këtë Kur’an) në një natë të bekuar (në natën e begatshme të Kadrit)” [el-Duhaan 44:3].

Në këtë natë, melaiket dhe Shpirti [er-Ruuh] zbresin, “dmth., shumë melaike lëshohen poshtë në këtë natë pasi që është shumë e bekuar, dhe melaiked zbresin poshtë kur bekimi dhe mëshira e All-llahut vijnë poshtë, posikur atëherë kur recitohet Kur’ani, dhe ato i rrethojnë qarqet e dhikrit (tubimet ku përkujtohet All-llahu), dhe ato me respect ndaj atij, i rrahin krahët e tyre për atë i cili sinqerisht kërkon dituri.” (Shif Tefsiir Ibn Kathiir, 4/531). Shpirti [er-Ruuh] është Xhibrili (alejhi selam), i cili veçanërisht përmendet në këtë mënyrë si shenjë respekti ndaj tij.

Kjo natë përshkruhet si paqë, dmth., është e sigurtë, pasi që Shejtani nuk mund të bën asnjë të keqe ose të shkakton dëm në këtë natë, siç ka thënë Muxhaahid. (Shif Tefsiir Ibn Kathiir, 4/531). Në këtë natë, shumë njerëz shpëtohen prej dënimit për shkak të veprave të tyre për të adhuruar All-llahun, Qoftë i lartësuar.

“Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë.” [ed-Duhaan 44:4 – përkthim i kuptimit], dmth., punët e atij viti dërgohen prej el-Leuh ul-Mahfuuz melaikeve të cilat shënojnë urdhërat; e atyre të cilët do të jetojnë, dhe atyre të cilët do të vdesin, çfarë furnizimi do t’ju jepet, çka do të ndodhë deri në fund të vitit, çdo çështje e paracaktimeve urdhërohet, dhe ajo nuk mund të ndryshohet apo të ndërrohet. (Shif Tafsiir Ibn Kathiir, 4/137, 138). E tëra kjo i është e njohur All-llahut para se ajo të shenohet poshtë, por Ai ja bën të njohur melaikeve se çka do të ndodhë, dhe i urdhëron të kryejnë atë për të cilën janë besuar. (Sherh Sahiih Muslim li’l-Neueui, 8/57).

All-llahu i falë gabimet e mëparme të atij i cili qëndron i zgjuar dhe falet gjatë natës me besim dhe shpresë për ta përfituar shpërblimin nga Ai. Transmetohet në hadithin e Ebu Hurejres (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij) se i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka thënë: “Cilido që agjëron muajin e Ramazanit nga besimi dhe shpresa për të fituar shpërblim, të gjitha mëkatet e tija të mëparme do të falen, dhe cilido që rrin i zgjuar gjatë Lejlet ul-Kadr nga besimi dhe shpersa për të fituar shpërblim, të gjitha mëkatet e tija të mëparme do të falen.” (Buhaari, Muslim). Shprehja “nga besimi dhe shpresa për të fituar shpërblim” don të thotë, besimi në premtimin e All-llahut për këtë vepër, dhe kërkimi i shpërblimit, pa asçfarë synimi ose qëllimi tjetër, siç është kryerja e saj me qëllim që të tjerët të shofin, etj.” (Fet’h el-Beeri, 4/251).

All-llahu ka shpallur një sure që ka të bën me këtë natë e cila do të përsëritet deri në Ditën e Ringjalljes, në të cilën Ai përmend nderin dhe vlerën e madhe të kësaj nate. Kjo është sureja në të cilën Ai thotë (përkthim i kuptimit në gjuhën shqipe):



إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ(1)وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ(2)لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ(3)تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ(4)سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ(5)


“Ne e zbritëm atë (Kur'anin) në natën e Kadrit. E ç'të bëri ty të dijsh se ç'është nata e Kadrit? Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj! Me lejen e Zotit të tyre në (atë natë) të zbresin engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) për secilën çështje. Ajo (që përcakton Zoti) është paqe deri në agim të mëngjesit”. (El-Kadër: 1-5).

I dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) e kërkonte këtë natë, me shpresë se do të përfiton të mira prej kësaj nate, dhe ai është shembull për këtë Ummet.

ثshtë mustehabb që të kërkohet ajo gjatë Ramazanit, e sidomos gjatë dhjetë netëve të fundit të muajit.

Lejlet ul-Kadr është në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit, siç është përmendur në hadithin e Ebu Sa’iid të përmendur më lartë, dhe siç është përmendur në hadithin e ‘Aa’ishes, dhe në hadithin e Ibn ‘Umar i cili ka thënë se i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka thënë: “Kërkoni natën e Kadrit në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit”.

ثshtë më e mundëshme të jetë njëra prej netëve me numër tek, për shkak të hadithit të ‘Aa’ishes e cila ka thënë se i Dërguari i All-llahut (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka thënë: “Kërkoni natën e Kadrit në ditët tek nga dhjetë ditët e fundit të Ramazanit.” (el-Buhaari, 4/259)

Duhet sidomos ta kërkojmë në netët me numër tek, dmth., me njëzet e një, njëzet e tre, njëzet e pesë, njëzet e shtatë dhe njëzet e nëntë. Transmetohet në el-Sahiihejn se i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka thënë: “Kërkoni natën e Kadrit në ditët tek nga dhjetë ditët e fundit të Ramazanit.” (rrëfyer nga el-Buhaari, 1912, shif poashtu, 1913. Poashtu e rrëfyer nga Muslimi, 1167, shif poashtu 1165).

Në Sahiih ul-Buhaari rrëfehet se ‘Ubaadah ibn es-Saamit ka thënë: se i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) doli të na tregon se kur është Lejlet ul-Kadr, dhe dy prej muslimanëve grindeshin. Ai tha: “Dola të ju tregoj se kur është Lejlet ul-Kadr, ndërsa filani me filanin grindeshin, prandaj ajo [dituria se kur është Lejlet ul-Kadr] u morr prej mua. Ndoshta kjo është më mirë për ju. Pra kërkojeni me të nëntin dhe të shtatin dhe të pestin” (el-Buhaari, 1919), dmth., në netët me numër tek.

Ky hadith tregon se sa keq që është të grindet dhe të përleshet, e sidomos me çështje të cilat kanë të bëjnë me fenë, dhe se kjo është shkak për largimin dhe fsherjen e të mires.

Lejlet ul-Ladr është më e mundëshme të jetë në shtatë ditët e fundit. Ibn ‘Umar (All-llahu qoftë i kënaqur prej tij) tregon se një njeri prej shoqëruesve të Dërguarit (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka pare Lejlet ul-Kadrin në ëndërr, dhe se ajo ka qenë njëra prej shtatë netëve të fundit. I Dërguari i All-llahut (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) tha: “Si duket ëndërrat e tua janë dakorduar se është njëra prej shtatë netëve të fundit, ashtu që kush dëshiron ta kërkon, le ta kërkon në shtatë netët e fundit.” (rrëfyer nga el-Buhaari, 1911; Muslim, 1165).

Më e mundëshmeja është që të jetë në natën e njëzet e shtatë. ثshtë transmetuar në një hadith të rrëfyer nga Ahmed prej Ibn ‘Umar, dhe një hadith të rrëfyer nga Ebu Davuud prej Mu’aauija, se i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka thënë: “Lejlet ul-Kadr është nata e njëzet e shtatë.” (Musned Ahmed dhe Sunen Ebu Davuud, 1386).

Këndvështrimi se është nata e njëzet e shtatë është mendimi i shumicës së Sahabeve dhe shumicës së dijetarëve, dhe Ubejj ibn Ka’b (All-llahu qoftë i kënaqur me të) e kërkonte, duke mos thënë “inshaAll-llah”, se është nata e njëzet e shtatë. Zurr ibn Hubejsh tha: Unë thash: اka të bën ta thuash këtë, O Ebu’l-Mundhir? Ai tha: sipas shenjave me anë të cilave i Dërguari i All-llahut (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) na tregoi: se dielli lind në atë mëngjes pa rreze të dukshme. (Rrëfyer nga Muslim,2/268).

Fakti se zakonisht ajo është nata e njëzet e shtatë – e All-llahu e din më së miri – nuk don të thotë se ky është gjithmonë rasti. Mund të jetë nata e njëzet e një, siç është përmendur në hadithin e Ebu Se’iid, ose mund të jetë e njëzet e treta, siç është përmendur në rrëfimin e ‘Abd-Allaah ibn Unejs (All-llahu qoftë i kënaqur me të). Sipas një hadithi të rrëfyer nga Ibn ‘Abbaas (All-llahu qoftë i kënaqur me te), i Dërguari (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem) ka thënë: “Kërkojeni në dhjetë ditët e fundit të Ramazanit, atëherë kur kanë mbetur nëntë ditë, dhe kur kanë mbetur shtatë ditë, dhe kur kanë mbetur pesë ditë.” (Rrëfyer nga el-Buhaari, 4/260).

All-llahu ka fshehur këtë natë ashtu që robërit e tij do të përpiqen ta kërkojnë, dhe do të përpiqen në adhurimin e tyre, ashtu sikur ka fshehur edhe orën e xhum’asë, e ashtu me rradhë. Ashtu pra besimtari duhet të përpiqet me këmbëngulësi gjatë ditëve dhe netëve të këtyre dhjetë ditëve, duke kërkuar Lejlet ul-Kadr-in dhe duke përcjellur shembullin e të Dërguarit tone (sal-lall-llahu alejhi ue sel-lem), dhe ai duhet të përpiqet të bën du’a dhe të kërkon afrimin ndaj All-llahut.

Transmetohet se ‘Aa’isheja ka thënë: “Unë thash, ‘O i Dërguar i All-llahut, çka mendon nëse e dëshmoj-përjetoj Lejlet ul-Kadr, çka duhet të them?’ Ai tha:



اللَّهُمَّ إِنَّكَ عُفُوٌّ كَرِيمٌ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي



“All-llahumme inneke Afuw-wun Keriimun tuhibbul afwe fe’fuanni”

‘“All-llahu im, Ti je Falës, Bujar dhe e do faljen, ndaj më fal mua”.’” (Imaam et-Tirmidhi (3515) isnedi i tij është sahiih).

E treta: vlerë më e madhe i përvishet I’tikaaf-it në këtë natë në dallim prej të gjitha netëve gjatë vitit.

Nuk është thelbësore për atë i cili e “zenë” Lejlet ul-Kadr të din se e ka “zënë”. Qëllimi është të përpiqet shumë dhe të jetë i sinqertë në adhurimin e tij, pa marrë parasysh se a e din ai se a e ka “zënë”. ثshtë e mundur që disa prej tyre të cilët nuk e dinë këtë mund të jenë më mirë me All-llahun dhe në pozitë më të lartësuar sesa ata të cilët dinin se cila është kjo natë, pasi që të parët u përpoqën shumë. Ne lusim All-llahun të pranojë agjërimin tone dhe namazin tone gjatë natës, dhe të na ndihmon të përkujtojmë Atë dhe të falënderojmë Atë dhe të adhurojmë Atë ashtu siç duhet. All-llahu e bekoftë të Dërguarin tone Muhammedin.

marrur nga: http://www.islam-qa.com/topics/lastt...ten_days.shtml

perktheu dhe redaktoi: Albislam


http://www.facebook.com/video/video....d=124521596502

http://www.facebook.com/video/video....d=124521596502

http://www.facebook.com/video/video....d=124521596502

[~Geri~]

Nata e Kadrit



Vlera e saj

Nata e Kadrit është nata më me vlerë e vitit. Allahu i Madhëruar thotë në Kuran:

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ(وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ)لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

“Ne e zbritëm atë (Kuranin) natën e Kadrit. E kush të njoftoi ty se ç’është nata e Kadrit? Nata e Kadrit është më e vlefshme se një mijë muaj”.

Çdo vepër në këtë natë (leximi i Kuranit, përkujtimi i Allahut etj.) është më e vlefshme se kryerja e të njëjtës punë për një mijë muaj, në të cilët nuk është nata e Kadrit.

Është e pëlqyeshme të kërkuarit e kësaj nate

Pëlqehet që të kërkohet kjo natë gjatë dhjetë netëve të fundit të Ramazanit, pasi Profeti (a.s.) përpiqej shumë për këtë gjatë kësaj kohe. Më sipër kemi përmendur se Profeti (a.s.) qëndronte zgjuar gjatë dhjetë netëve të fundit të Ramazanit, zgjonte gratë e tij dhe më pas qëndronte mënjanë duke bërë adhurim dhe duke u larguar nga marrëdhëniet bashkëshortore gjatë kësaj periudhe.

Cila natë është ajo?

Dijetarët kanë mendime të ndryshme se cila është nata e Kadrit. Disa thonë se ajo është në natën e 21të, disa thonë se është në natën e 23të, të tjerë thonë se është nata e 25të e disa të tjerë thonë se ajo është në natën e 29të. Disa thonë se ajo ndryshon nga viti në vit, por gjithmonë është në dhjetëditëshin e fundit të Ramazanit. Megjithatë, shumica e dijetarëve thonë se nata e Kadrit është nata e 27të.

Ahmedi përcjell nga Ibën Umeri me një zinxhir të vërtetë transmetimi se Profeti (a.s.) ka thënë: “Kush dëshiron ta kërkojë atë natë, le ta bëjë në natën e 27të".[1]

Ubej ibën Keab ka thënë: “Pasha Allahun që nuk ka zot tjetër përveç Tij, është gjatë Ramazanit”. Ai u betua për këtë dhe tha se e dinte cila natë ishte. Ai tha se ishte nata, gjatë së cilës Profeti i kishte urdhëruar të faleshin, nata e 27të. Shenja e saj është dielli që lind në mëngjes, i bardhë dhe pa rreze.[2] Transmeton Muslimi, Ebu Daudi, Ahmedi dhe Tirmidhiu. Ky i fundit e cilëson hadithin të vërtetë.

Falja e namazit dhe lutjet në natën e Kadrit

Buhariu dhe Muslimi përcjellin nga Ebu Hurejra se Profeti (a.s.) ka thënë: “Kushdo që falet në natën e Kadrit me besim dhe shpresë për shpërblim, do t’i falen të gjitha gjynahet e tij të mëparshme”.[3]

Përsa i përket lutjes në natën e Kadrit, Aishja (r.a.) ka thënë se e ka pyetur të Dërguarin e Allahut: “O i Dërguari i Allahut! Nëse unë e di se cila është nata e Kadrit, çfarë duhet të them gjatë saj? Profeti (a.s.) ka thënë: “Thuaj: O Allah! Ti je Falës dhe e do faljen. Më fal mua!” [4] Transmeton Ahmedi, Ibën Maxhe dhe Tirmdhiu, i cili e kosideron këtë hadith të vërtetë.

ITIKAFI

Kuptimi i tij

Itikaf do të thotë të jepesh shumë pas diçkaje, e mirë qoftë ajo apo e keqe dhe të largohesh nga çdo gjë tjetër. Allahu i Madhëruar thotë:

مَا هَذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ

“...Ç’janë këto statuja që po adhuroni?” (El-Enbija, 52), që do të thotë se çfarë janë ato gjëra që ju po jepeni kaq shumë pas tyre. Në kontekstin tonë kjo fjalë merr kuptimin e mbylljes në xhami, duke qëndruar në të e duke bërë adhurime me qëllim afrimin tek Zoti.

Ligjshmëria e itikafit

Të gjithë dijetarët bien dakord për ligjshmërinë e itikafit. Profeti (a.s.) bënte itikaf në dhjetëditëshin e fundit të Ramazanit. Në vitin që vdiq e bëri këtë gjë për njëzet ditë.[5] Transmeton Buhariu, Ebu Daudi dhe Ibën Maxhe.

Shokët dhe gratë e Profetit (a.s.) bënin itikaf me të dhe vazhduan ta bëjnë këtë dhe pas vdekjes së tij. Megjithëse ky është një veprim që kryhet për t’u afruar me Allahun, nuk ka hadithe të sakta që të tregojnë për vlerën e tij.

Ebu Daudi tregon se e ka pyetur Ahmedin në ishte në dijeni të ndonjë gjëje rreth vlerave të itikafit. Ai i ishte përgjigjur: “Jo, përveç disa transmetimeve të dobëta”.

Llojet e itikafit

Itikafi është dy llojesh: sunet dhe i detyrueshëm. Itikafi sunet është ai që muslimani e kryen për t’u afruar me Allahun duke ndjekur shembullin e Profetit (a.s.) që e bënte këtë, vëçanërisht gjatë dhjetë ditëve të fundit të Ramazanit. Itikafi i detyrueshëm është ai, të cilin personi ia obligon vetes. Kjo mund të ndodhë si pasojë e një premtimi. Për shembull, nëse dikush thotë: “Për Zotin unë do të bëj itikaf...” ose si pasojë e një premtimi me kusht: “Nëse Allahu do të më shërojë, unë do të bëj itikaf…”

Në librin “Es-Sahih” të Buhariut tregohet se Profeti (a.s.) ka thënë. “Kush bën një premtim për t’iu nënshtruar Allahut, duhet ta mbajë atë”.[6] Umeri i ka thënë atij: “O i Dërguari i Allahut! Unë u betova që do të bëj itikaf një natë në xhaminë e Mekës. Profeti (a.s.) i tha: “Çoje në vend premtimin tënd!”.[7]

Kohëzgjatja e itikafit

Itikafi i detyrueshëm duhet të zgjasë aq sa e cakton premtimi. Nëse dikush betohet se do të bëjë itikaf për një ditë ose më tepër, ai duhet të veprojë sipas kësaj.

Itikafi i pëlqyeshëm ose sunet nuk ka një kohëzgjatje të caktuar. Ai mund të kryhet duke ndenjur në xhami me qëllim për të bërë itikaf për një kohë të gjatë ose të shkurtër. Nëse dikush largohet nga xhamia dhe kthehet përsëri, ai duhet ta përsërisë nijetin (qëllimin).

Ja’la ibën Umeje tregon se ka qenë i mbyllur për disa kohë në xhami për itikaf. Atau i ka thënë: “Ai është itikafi, për aq kohë sa ti qëndrove mbyllur atje. Nëse qëndron në xhami duke shpresuar për mirësi, është itikaf e në të kundërt nuk është i tillë”.

Ai që kryen itikaf jo të detyrueshëm, mund ta ndërpresë atë në çdo kohë, madje edhe përpara kohës që ai kishte menduar në fillim. Aishja tregon se Profeti (a.s.), kur kishte për qëllim të bënte itikaf, falte namazin e sabahut dhe pastaj fillonte. Një herë ai donte të bënte itikaf gjatë dhjetë ditëve të fundit të Ramazanit dhe urdhëroi që të ngrihej tenda e tij.[8] Aishja tregon: “Kur e pashë këtë, urdhërova që të ngrihej dhe tenda ime dhe kështu bënë dhe gratë e tjera. Kur Profeti fali namazin e sabahut dhe pa të gjitha tendat, pyeti: “Çfarë është kjo që bëni, a doni mirësinë e Allahut?”[9] Pastaj Profeti (a.s.) urdhëroi që të hiqej tenda e tij dhe e grave të tij dhe e shtyu itikafin për në dhjetë ditët e para të muajit Sheval.[10]

Fakti që Profeti (a.s.) urdhëroi mbylljen e tendave të grave të tij dhe u kërkoi atyre ta ndërpritnin itikafin pasi ato e kishin vendosur ta bënin atë, tregon se ato e ndërprenë itikafin pasi e kishin filluar atë. Gjithashtu, hadithi tregon se burri mund ta ndalojë gruan e tij të kryejë itikafin, nëse ajo nuk ka marrë lejen e tij për këtë. Kështu mendojnë shumica e juristëve muslimanë. Ekzistojnë mendime të ndryshme për rastin kur burri e pengon gruan të kryejë itikaf pas dhënies së lejes për këtë.

Shafiu, Ahmedi dhe Daudi janë të mendimit se kjo është e lejueshme për burrin dhe se gruaja duhet ta ndërpresë itikafin vullnetar në një rast të tillë.

Kushtet që duhen plotësuar për të kryer itikaf

Ai që bën itikafin duhet të jetë një musliman në moshën madhore, të mos jetë xhunub (i papastër), të jetë i shëndoshë mendërisht ose një femër që nuk është në kohën e periodave apo gjakderdhjes së lehonisë. Itikafi nuk pranohet, nëse kryhet nga njerëz jobesimtarë, nga fëmijë, nga njerëz jo të shëndoshë mendërisht, nga persona të papastër dhe nga gra me menstruacione apo gjakderdhje të lehonisë.

Parimet e itikafit

Itikaf quhet procesi kur personi qëndron në xhami me qëllimin për t’u afruar me Allahun. Nëse personi nuk qëndron në xhami apo nuk ka qëllimin e arritjes së kënaqësisë së Allahut, atëherë nuk quhet itikaf. Fakti se nijeti është i detyrueshëm vërtetohet nga fjalët e Allahut: “Ata nuk janë të urdhëruar për gjë tjetër, përveçse të adhurojnë Allahun dhe ta ruajnë të pastër fenë e Tij”. Profeti (a.s.) ka thënë: “Çdo vepër është sipas qëllimit dhe çdokujt i takon ajo që ka pasur për qëllim”. [Buhari dhe Muslimi]

Nuk ka dyshim se itikafi bëhet vetëm në xhami, siç thotë Allahu: “Dhe mos i prekni (gratë) kur jeni vendosur për itikaf në xhami”. Ky ajet tregon se, nëse do të ishte e lejueshme që itikafi të kryhej diku tjetër, Allahu nuk do ta ndalonte shkuarjen tek gruaja gjatë itikafit. Përgjigjja është se, përderisa një veprim i tillë e prish itikafin, është e qartë se itikafi duhet të kryhet në xhami.

Mendimi i juristëve për xhaminë në të cilën duhet të kryhet itikafi

Ka mendime të ndryshme ndërmjet juristëve për xhamitë e pranueshme për kryerjen e itikafit. Sipas Ebu Hanifes, Ahmedit, Is’hakut dhe Ebu Theurit, itikafi është i vlefshën në çdo xhami që falen pesë kohët e namazit dhe Xhumaja. Kjo bazohet në hadithin e Profetit (a.s.) që thotë: “Çdo xhami që ka një myezin dhe një imam është e pranueshme si vend për itikaf”.[11] Transmeton Darakutni, por hadithi është mursel dhe i dobët dhe për këtë nuk mund të pranohet si argument.

Maliku, Shafiu dhe Daudi thonë se itikafi është i pranueshëm në çdo xhami dhe nuk ka asnjë fakt që të kufizojë xhami të veçanta.

Shafitë mendojnë se është më mirë ta kryesh itikafin në xhaminë më të madhe, pasi Profeti (a.s.) vepronte kështu dhe numri i atyre që falen në këto xhami është më i madh. Nëse koha e itikafit përfshin faljen e ditës së premte, atëherë personi duhet të falet në xhaminë me xhemat, në mënyrë që të mos e humbasë këtë falje me shumë xhemat, prandaj nuk është mirë që të bëjë itikaf në xhamitë e tjera.

Personi që bën itikaf mund të thërrasë ezanin, nëse vendi që bëhet kjo gjë është në kopështin e brendshëm të xhamisë apo në derën e saj. Gjithashtu, ai mund të hipë në çatinë apo tarracën e xhamisë, pasi e gjithë ajo konsiderohet pjesë e xhamisë. Nëse vendi nga thirret ezani është jashtë xhamisë dhe personi që bën itikaf shkon atje qëllimisht, itikafi i tij prishet.

Sipas hanefive, shafive dhe një transmetimi të Ahmedit, oborri i jashtëm konsiderohet pjesë e xhamisë. Sipas Malikut nuk është pjesë e xhamisë dhe personi që kryen itikaf nuk duhet të shkojë atje.

Shumica e dijetarëve janë të mendimit se gruaja nuk mund ta kryejë itikafin në vendin e posaçëm ku ajo falet në shtëpinë e saj, pasi ai nuk hyn në kategorinë e xhamive dhe mund të shitet. Në këtë pikë nuk ka kundërshtime. Gratë e Profetit (a.s.) e kryenin itikafin në xhaminë e tij.


Nata e Kadrit



Allahu i Madhëruar thotë:

1. Ha, Mimë.

2. Pasha librin sqarues (të së drejtës nga e kota)!

3. Ne e zbritëm atë në një natë të bekuar (në Natën e Kadrit). Ne dëshiruam t’u tërheqim vërejtjen e njerëzit të jenë të gatshëm.

4. Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë.

5. Urdhër i përcaktuar nga Vetë Ne. S’ka dyshim se Ne dërguam të dërguar.

6. (E zbritëm) Nga Mëshira e Zotit tënd; Ai është Dëgjuesi, i Dijshmi.

(Duhan,1-6)

Allahu i Madhëruar dërgoi Kuranin në këtë natë të cilën Zoti e ka përshkruar si të bekuar. Shprehja “Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë” do të thotë se në atë natë fati i të gjitha krijesave vendoset për vitin e ardhshëm.

Në atë natë shkruhet se kush do të jetojë, kush do të vdes, kush do të shpëtohet, kush do të mallkohet, kush do të paracaktohet për në xhenet, e kush do të paracaktohet për në xhehenem, kujt do t’i dhurohet nderi, kush do të turpërohet, ku do të paraqitet thatësia dhe uria, si dhe çdo gjë tjetër të cilën e dëshiron Allahu i Madhëruar atë vit.

Ajo që nënkuptohet me idenë se fati i të gjitha krijesave shkruhet në Natën e Kadrit është (Allahu e di më së miri) se në Natën e Kadrit ato barten prej Leuhi Mafhudhit.

Kuptimi i fjalës “kadr” është nderim ose respektim, d.m.th. ajo është natë e cila nderohet për shkak të karakteristikave të saj të veçanta, dhe pasi që personi i cili rri zgjuar gjatë kësaj nate bëhet njeri i nderit.

Eshtë thënë se “kadr” do të thotë shtrëngim, në kuptimin që dija se kur është saktësisht kjo natë, është e fshehur.

Gjithashtu është thënë se “kadr” do të thotë kader, d.m.th., se në këtë natë vendosen urdhërat për vitin e ardhshëm.

Profeti (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: “Kush e falë natën e Kadrit me besim dhe shpresë, i falen mëkatet që ka bërë më parë.” Buhariu

Allahu i Madhëruar i ka dhënë kësaj nate karakteristika të veçanta të cilat e bëjnë atë unike:

Allahu e ka përshkruar atë duke qenë më e mirë sesa një mijë muaj: “Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj!” (Kadr, 3)

Allahu i Madhëruar e ka përshkruar si të bekuar: “Ne e zbritëm atë (këtë Kuran) në një natë të bekuar (në natën e begatshme të Kadrit)” (Duhan, 3)

Në këtë natë, engjëjt dhe shpirti (Er ruh) zbresin, “d.m.th., shumë melaike lëshohen poshtë në këtë natë, pasi që është shumë e begatë.

Kjo natë përshkruhet si paqe, d.m.th., është e sigurtë, pasi që shejtani nuk mund të bëjë asnjë të keqe ose të shkaktojë dëm në këtë natë.

Allahu i fal gabimet e mëparme të atij i cili qëndron i zgjuar dhe falet gjatë natës me besim dhe shpresë për ta përfituar shpërblimin nga Ai.

Transmetohet në hadithin e Ebu Hurejres (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) se i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: “Cilido që agjëron muajin e Ramazanit nga besimi dhe shpresa për të fituar shpërblim, të gjitha mëkatet e tij të mëparme do të falen, dhe cilido që rri i zgjuar gjatë Natës së Kadrit nga besimi dhe shpersa për të fituar shpërblim, të gjitha mëkatet e tij të mëparme do të falen.” Buhariu dhe Muslimi.

Allahu i Madhëruar ka shpallur një sure që ka të bëjë me këtë natë e cila do të përsëritet deri në Ditën e Ringjalljes, në të cilën Ai përmend nderin dhe vlerën e madhe të kësaj nate. “Ne e zbritëm atë (Kur'anin) në natën e Kadrit. E ç'të bëri ty të dish se ç'është nata e Kadrit? Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj! Me lejen e Zotit të tyre në (atë natë) zbresin engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) për secilën çështje. Ajo (që përcakton Zoti) është paqe deri në agim të mëngjesit”. (Kadër, 1-5).

I Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) e kërkonte këtë natë, me shpresë se do të përfitonte të mira prej kësaj nate dhe ai është shembull për këtë umet. Eshtë mustehab që të kërkohet ajo natë gjatë Ramazanit, e sidomos gjatë dhjetë netëve të fundit të muajit. Nata e Kadrit është në dhjetë netët e fundit të Ramazanit, siç është përmendur në hadithin e Ebu Said të përmendur më lartë, si dhe në hadithin e Aishes se i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: “Kërkojeni natën e Kadrit në dhjetë netët e fundit të Ramazanit.” Eshtë më e mundëshme të jetë njëra prej netëve me numër tek, duke u bazuar në hadithin e Aishes, e cila ka thënë se i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: “Kërkojeni natën e Kadrit në netët tek të dhjetë ditëve të fundit të Ramazanit.” Buhariu.

Më e mundëshmja është që të jetë në natën e njëzet e shtatë. Eshtë transmetuar në një hadith të treguar nga Imam Ahmedi prej Ibn Umerit, dhe një hadith të rrëfyer nga Ebu Daudi prej Muauijes, se i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: “Nata e Kadrit është nata e njëzet e shtatë.” Musned i Ahmedit dhe Sunen Ebu Daud.

Këndvështrimi se është nata e njëzet e shtatë është mendimi i shumicës së sahabëve dhe shumicës së dijetarëve.

Fakti se zakonisht ajo është nata e njëzet e shtatë (e Allahu e di më së miri) nuk do të thotë se ky është gjithmonë rasti. Mund të jetë nata e njëzet e një, siç është përmendur në hadithin e Ebu Seidit ose mund të jetë e njëzet e tre, siç është përmendur në tregimin e Abdullah ibn Unejs (Allahu qoftë i kënaqur me të!). Sipas një hadithi të rrëfyer nga Ibn Abas (Allahu qoftë i kënaqur me të!) i Dërguari (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: “Kërkojeni në dhjetë netët e fundit të Ramazanit, atëherë kur kanë mbetur nëntë ditë, dhe kur kanë mbetur shtatë ditë, dhe kur kanë mbetur pesë ditë.” Buhariu.

Allahu e ka fshehur këtë natë që robërit e tij të përpiqen e ta kërkojnë e të përpiqen në adhurimin e tyre, ashtu sikur ka fshehur edhe orën e xhumasë në të cilën pranohet duaja. Pra, thelbësore është që besimtari duhet të përpiqet të bëjë sa më shumë adhurim me këmbëngulje gjatë netëve të këtyre dhjetë ditëve.

Transmetohet se Aishja ka thënë: “O i Dërguar i Allahut, nëse e përjetoj Natën e Kadrit, çfarë duaje të them?’ Ai tha: “Thuaj “Allahume ineke Afu-un Kerimun tuhibul afue fe afuani” Tirmidhiu.

“Zoti im! Ti je Falës, Bujar, e do faljen, ndaj më fal mua!”

Nuk është thelbësore për atë që e “gjen” Natën e Kadrit të dije se e ka “gjetur” apo jo; qëllimi është të përpiqet shumë dhe të jetë i sinqertë në adhurimin e tij.

Lusim Allahun e Madhëruar të na e pranojë agjërimin tonë dhe namazin tonë gjatë natëve të këtij muaji, dhe të na ndihmoje ta përkujtojmë, ta falënderojmë dhe ta adhurojmë Atë ashtu siç duhet edhe në muajt e tjerë!



Përgatiti: Erion Sula
www.klubikulturor.com

[~Geri~]

FSHEHTËSIA E NATËS SE KADRIT



Zgjedhja e Natës se Kadrit është nder për te gjitha krijesat, sepse ajo është nate, ne te cilën shpërndahet e mira (hajri) për te devotshmit. Ajo nuk është përcaktuar te jete vetëm ne një nate te caktuar, por, ajo lëviz ne te gjitha netët e vitit, ne te gjitha stinët e vitit, duke kaluar se bashku me Ramazanin prej një stine ne tjetrën.

Nata e Kadrit doli ne skene ne momentet e shpalljes, sepse Kur'ani, nga Levhi Mahfudhi, filloi te zbresë ne këtë nate, qe njerëzimi te marre përkatësi te fesë se pastër. Ajeti

Ne e zbritëm atë (Kur'anin) në Natën e Kadrit…( Kadr 1), d.t.th. filloi zbritja e Kur'anit nga Levhi Mahfudhi, i cili ishte ne boten e fshehte (Alemul Gajbin) dhe se zbritja e Kur'anit është një e mire, e cila as me mund e as me dituri te askujt nuk mund te arrihet. Kur'ani rrëfen për ngjarje para se te jete krijuar toka dhe vazhdon me ngjarje gjer ne kataklizmë (e përtej saj).

Zbritja e shpirtit fisnik, Xhibrilit, është poashtu prej çështjeve te fshehta (gajb), ne te cilat ne besojmë ashtu siç na ka urdhëruar Allahu.

Nata e Kadrit është me e mire se 1000 muaj. Është përcaktuar ne 1000 ngase arabet ne kohen e Muhammedit nuk llogaritnin diç ne me shume se 1000, sepse ata nuk i njihnin atëbotë milionat dhe bilionët, dhe se vlera e Natës se Kadrit, përveç tjerash, është se ne te ka zbritur Kur'ani, i cili ia mësoi njeriut qëllimin e ekzistimit te tij, udhëzoi ne parimet për përmirësimin e gjendjes se tij (ne shoqëri) si dhe mbajtjen për programin e jetesës, se përcaktuar nga i FAMSHMI ALLAH.

Kur njeriu e kalon Natën e Kadrit i përkushtuar me ibadet për Allahun,subhanehu ve teala, ai do te arrije kthejlltesine e paqes shpirtërore.


Përse Nata e Kadrit është më e mire se 1000 muaj?

Transmetohet se Ditën e Gjykimit do te vie një çifut, i cili ka adhuruar Allahun,subhanehu ve teala, 400 vite dhe një njeri nga ummeti i Muhammedit,Alejhi selam, i cili ka adhuruar Allahun,subhanehu ve teala, 40 vite, duke qene me sevape me shume sesa ai, i cili pat adhuruar Allahun,subhanehu ve teala, 400 vite. çifuti pyet se perse ky ka sevap me shume? Do t'i thuhet: Ju me adhuronit sepse frikësoheshit nga dënimi, ndërsa ummeti i Muhammedit,Alejhi selam ishin te sigurte nga dënimi([1]) e me adhuronin dhe mu për këtë, ibadeti i tyre ka me shume sevap.


Përse Allahu e la sekret këtë natë?

1- E la sekret këtë nate ashtu siç i la edhe shume gjera tjera. P.sh: E fshehi kohen e vdekjes, qe te frikësohet mëkatari, e fshehi emrin e Tij me te madh qe ta adhurojmë dhe lusim me te gjithë emrat, e fshehi përgjigjën e duasë qe njeriu çdoherë te bej dua, e fshehi kenaqesine e Tij ndaj ibadetit te robit qe vazhdimisht ai te vazhdoje ne ibadet, e fshehu pranimin e tevbes-pendimit, qe te vazhdoje njeriu çdoherë me tevbe, e fshehu hidhërimin e Tij ndaj mëkateve ( e jo vetëm ndaj ndonjë mëkati te caktuar), qe njerëzit te kenë kujdes ndaj te gjitha mëkateve, pokështu Allahu e fshehu këtë nate qe ta respektojmë dhe t'i bëjmë ibadet ne te gjitha netët e Ramazanit (e sidomos ne dhjete ditët e fundit te këtij muaji. S.I)

2- Allahu,subhanehu ve teala, sikur ka dashur te na thotë: Po tu behej e qarte njerëzve saktësia e rënies se kësaj nate, duke e ditur pasionin tuaj për mëkate, sepse ndoshta epshi juaj do t'ju ftonte qe ne këtë nate t'i lini mëkatet, me dije se mëkati me dije është me i rende sesa ai pa dije, dhe mu për këtë shkak e kam fshehur këtë nate. Allahu sikur ka dashur te thotë se nëse me bën ibadet gjate kësaj nate do te kesh shpërblim sa 1000 muaj ndërsa nëse me bën mëkate do ta kesh ndëshkimin sa te 1000 muajve.

3- Ndoshta Allahu,subhanehu ve teala, e ka lënë te fshehte qe njeriu te beje përpjekje për ta gjetur atë dhe kështu te shpërblehet për mund.

4- Nëse robi nuk e din saktësinë e rënies se kësaj nate, ai përpiqet qe te beje ibadet ne te gjitha netët e Ramazanit, dhe meqë zemra nuk i flenë ne asnjë nate ai vazhdon me atë vrull te madh te ibadetit tere netëve te Ramazanit. Allahu,subhanehu ve teala, mburret para melaikeve duke u thënë" A nuk thoshit ju se po krijoj shkatërrues e kriminel?! Ja, shikoni angazhimin e tij për këtë nate!


Kush e ka pare Natën e Kadrit

Ka thënë Ibni Rexhebi: Allahu,subhanehu ve teala, nuk ia ka zbuluar askujt këtë nate, as prej te pareve e as prej te fundit, as pejgambereve e as profetëve, as ditën e as natën, ne te cilën bie kjo natë, me përjashtim te Pejgamberit tone, Muhammedit, Alejhi selam. Muhammedi, Alejhi selam e pa ne ëndërr dhe iu be e qarte se ne cilën nate është. U zgjua nga gjumi([2]) ai e dinte se kur është. Deshi qe t'i lajmëronte sahabet për këtë, por, dy njerëz u grinden para Muhammedit dhe kështuqe harroi andaj urdhëroi qe ta kërkojnë ne dhjete netët e fundit. Ne disa hadithe, pamja e saj ne ëndërr, tregohet e ka ndodhe edhe tek disa njerëz te tjerë.

Ne sahihun e Muslimit, transmetohet nga Ibni Omeri, i cili thotë se disa burra nga shokët e Muhammedit kishin pare ne ëndërr Natën e Kadrit, dhe atë ne te 27-tën nate. Muhammedi me atë rast kishte thënë:
Shoh se ëndrra juaj është përputhur ne 7-in e fundit (natën e 27-te) andaj kush e kërkon atë le ta kërkojë ne 7-in e fundit".

Imam Neveviu ne koment te sahihut te Muslimit ka thënë: Dije se Nata e Kadrit ekziston dhe se ajo shihet (ne ëndërr) nga ai, për te cilin Allahu nshfaq dëshirë çdo vit ne Ramazan. Këtë e dëshmon edhe një numër i haditheve dhe rasteve te pa numëruara te atyre qe e kane pare.


Disa veçori dhe dobi te kesaj nate


Thotë Allahu,subhanehu ve teala,"
Me lejen e Zotit të tyre në (atë natë) të zbresin engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) për secilën çështje. (Kadr 4), d.t.th: si rezultat i bereqetit te kësaj nate, shtohet edhe numri i zbritjes se melaikeve ne toke. Melaiket zbresin sebashku me bereqet e mëshirë sikurse zbresin gjate kohës se këndimit te Kur'anit ose ne ndejat e diturisë, mbi kërkuesit (studentet) e diturisë i zgjerojnë-vendosin krahët e tyre, si nder dhe mëshirë për ta.


Ajo (që përcakton Zoti) është paqe…".(Kadr 5): Ka thënë Muxhahidi: Ajo është e pastër, shejtani ne te nuk mund te bej ndonjë te lige ose te keqe, ndërsa Sha'biu thotë: Bien selam mbi ata qe qëndrojnë ne xhamia (duke u falur) deri ne mëngjes. Transmetohet nga Ebu Hurejre merfuan:
Vërtet melaiket ne këtë nate janë me shume se numri i rërës".

Ndërsa ne koment te

Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë (Duhan 4),

Katadeja dhe te tjerët kane thënë: Ne këtë nate përcaktohen çështjet; caktohen exhelet (vdekjet-lindjet) dhe rizku".


Ibni Kethiri transmeton nga Ka'bi, i cili ka thënë: Sidretul Muntehaja është ne kufi-skaj te qiellit te shtate, ne afërsi te Xhennetit, ajo është kufiri i ajrit te dunjas dhe Ahiretit. Pjesa e larte e saj është ne Xhennet ndërsa trupi dhe degët janë nen Kursi. Ne te ka melaike, numrin e te cilave nuk e di kush pos Allahut, ne te cilat (dege) e adhurojnë Allahun. Ne çdo vend ka melaike ndërsa vendi i Xhibrilit është ne mes. Allahu e thërret Xhibrilin qe me te gjitha melaiket, qe banojnë ne këtë peme, te zbrese ne çdo Nate te Kadrit, duke i dhënë çdo melaikeje mëshirë për besimtaret. Zbresin me Xhibrilin gjate perëndimit te diellit dhe nuk ka moment gjate Natës se Kadrit e te mos këtë ndonjë melek ose ne sexhde ose ne Kijam (qëndrimi ne këmbë gjate namazit) duke u lutur për besimtarët dhe besimtaret. Hyjnë ne çdo vend përveç ne kisha, sinagoga, ne shtëpitë ne te cilat ka puta, ne vendet e ndyta, ne kafenetë e alkoolit, etj. Këto melaike gjate tere natës luten për besimtaret ndërsa Xhibrili nuk lëshon mysliman pa i fol doreperdore. Shenjat e kësaj përshëndetje janë: Rrëqethja e lëkurës, butësia e zemrës, lotimi i syve, etj. Këto pra ishin disa nga shenjat e përshëndetjes se Xhibrilit".

Pastaj thotë Ka'bi se ai, i cili thotë tri here La Ilahe Il-la Allah gjate kësaj nate, Allahu,subhanehu ve teala, me njërën prej tyre e fal, me tjetrën e shpëton nga zjarri ndërsa me te treten e fut ne Xhennet. I thamë Ka'b El Ahbarit: O Ebu Is'hak! Vetëm te sinqertit (janë ata qe e bëjnë këtë). Tha: Pse, a thotë kush pos te sinqertëve Natën e Kadrit La Ilahe Il-la Allah? Pasha Atë, ne dorën e te Cilit është shpirti im, për mynafikun (hipokritin) dhe kafirin (pabesimtarin) kjo nate është me e rende sesa te bartin mbi supe një kodër. I pari i cili ngritët ne qiell është Xhibrili, i cili ngritët derisa te arrije ne pjesën me te larte te diellit, ku i shtrin krahët e tij, respektivisht dy krahë te tij te verdhe, te cilët nuk i shtrin përveçse ne këtë çast dhe keshtuqe diellit nuk i duken rrezet, pastaj i thërret melaiket dhe ngritën. Bashkohet drita e melaikeve dhe drita e krahëve te Xhibrilit, pastaj ngritën ne mes te qiellit te dynjas dhe tokës, duke kërkuar falje, duke bere dua për besimtaret dhe besimtaret dhe për atë, qe ka agjëruar me vetllogaritje dhe sinqeritet.

Me pastaj hyjnë ne qiellin e dynjasë dhe ulen ne grupe. Tubohen melaiket e qiellit te dunjase dhe i pyesin për çdonjëri dhe grua. U tregojnë derisa thonë se çfarë beri filani, pastaj çfarë beri filani, si e gjetet filanin këtë vit? Sa i përket filanit, vitin e kaluar ishte namazli i mire ndërsa ne këtë vit ka qene bidatxhi (risimtar)- iu përgjigjën. Ndërsa sa i përket filanit- vazhdojnë melaiket-, vitin e kaluar ishte i larguar nga ibadeti kurse këtë vit ishte prej te devotshmeve keshtuqe edhe istigfari (kërkimi falje për te) i takon këtij. Filanin e filanen i gjetëm duke e përkujtuar Allahun, filanin e gjetëm ne ruku, filanin ne sexhde ndërsa filanin duke lexuar Kur'an. Kështu vazhdojnë duke treguar gjate tere ditës e natës derisa te arrijnë ne qiellin e dyte, ku kalojnë një dite e nate, sikurse qe kalojnë edhe ne te grithe qiejt tjerë. Kështu vazhdojnë derisa te arrijnë ne Sidretul Munteha, e cila iu drejtohet: O banoret e mi! Me tregoni për njerëzit, emërtomëni ata mua, sepse unë ndaj jush kam te drejte dhe se unë i dua ata qe i donë Zoti. Ka'b El Ahbari rrëfen se ata ia numërojnë asaj burrat dhe gratë me emrat e tyre dhe te baballarëve te tyre. Pastaj kthehet Xhenneti kah Sidretul Munteha e i thotë: Me trego çfarë te treguan banoret tu? Sidretul Muntehaja i tregon. Thotë Xhenneti: Allahu e mëshiroftë filanin e filanin! O Allah! Mi sjell sa me pare mua...Xhibrili arrin ne pozitën e tij me pare se te tjerët dhe e lajmëron Allahun se filanin e kishte gjetur ne sexhde, për te cilin edhe kërkon falje Xhibrili. Kur ta dëgjojnë bartësit e Arshit këtë nga Xhibrili, thonë: Allahu e mëshiroftë filanin e filanen! Thotë Xhibrili: O Zot! Këtë person vitin e kaluar e kam gjetur duke vepruar sipas traditës se Pejgamberit (sunnetit) ndërsa këtë vit e gjeta duke bere risi (bidate) dhe i larguar nga ajo qo Ti ke urdheruar. Thote Allahu: O Xhibrli! Nese pendohet dhe me kerkon falje pak çaste para se te vdes do t'ia fal. Xhibrili thotë: Ty te takon falënderimi o Zoti im! Ti je me i mëshirshmi Mëshirues!, Ti je me i mëshirshëm për krijesat Tua sesa ata për vetvete, dhe çka ka ne qiej thonë: Falënderimi te takon Ty o Mëshirues! Falënderimi te takon Ty o Mëshirues! Shejtani gjate kësaj nate nuk mund te del deri ne mëngjes dhe s'ka mundësi qe askujt t'i shkaktoje asgjë te keqe. Asnjë sihirbaz nuk mund te bej magji.

Sha'biu ka thënë: Nata e saj (për nga vlera) është si dita e saj (Natës se Kadrit) dhe anasjelltas (d.t.th: dita e saj është sikurse nata e saj)".

Ferrau ka thënë: Allahu, Natën e Kadrit, nuk përcakton veçse lumturi dhe begati, ndërsa ne netët tjera përcakton fatkeqësi dhe dënime".


Nata e Kadrit dhe Nata e Xhumasë


Ka thënë Allahu,subhanehu ve teala

Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj!".( Kadr 3) Alusiu, dijetari i madh ne shkencën e tefsirit, ka thënë ne koment te këtij ajeti: Forma e jashtme e tij, favorizon me shume Natën a Kadrit, por çështja vazhdon te mbetet diskutabile tek dijetaret.

Shumica e imamëve janë te mendimit se nata e Kadrit është me e vlefshme duke u bazuar ne këtë ajet, sepse Allahu,subhanehu ve teala, filloi zbritjen e Kur'anit ne këtë nate…dhe se Allahu, subhanehu ve teala, ka urdhëruar ta kërkojmë. Allahu,subhanehu ve teala, këtë nate e beri si nate te caktimit te rizkut dhe exheleve (lindjeve e vdekjeve), siç thotë
Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë "(Duhan 4)...

Transmetohet se Ka'bi ka thënë: Allahu ka veçuar orët dhe nga to zgjodhi orët e namazeve, veçoi ditët e prej tyre zgjodhi ditën e premte, veçoi muajt e prej tyre zgjodhi muajin e ramazanit, veçoi netët e prej tyre zgjodhi natën e Kadrit. Ajo është nata me e vlefshme ne muajin me te vlefshëm. Muhammedi nxiste qe te punojmë (falemi e te bëjmë ibadet ne çdo forme) duke thënë"

Kush bën vepra (namaz apo çkado tjetër e mire qofte) Natën e Kadrit, me besim dhe vetllogari([3]), do t'i falen mëkatet e mëparshme". Ne një transmetim tjetër qëndron" edhe te mëvonshmet". Muhammedi,Alejhi selam e ndaloi qe nata e xhumasë te veçohet me ndonjë pune (ibadet) apo diç tjetër siç e ndaloi qe dita e saj te veçohet me agjërim.

Dijetaret e medh'hebit Hanbelijj mendojnë se nata e xhumasë është me e vlefshme dhe atë duke u bazuar ne hadithin, te cilin e transmeton Ibn Abbasi" Allahu, natën e xhumasë, ua fal (mëkatet) te gjithë ithtarëve te Islamit". Gjithashtu Ibni Mes'udi transmeton se Muhammedi ka thënë" Nuk ka nate te xhumasë e te mos shikoje Allahu ne krijesat e Tij tri here, (respektivisht) ne ata, qe nuk i kane përshkruar shok ne asgjë".



Kur është Nata e Kadrit?


Sa i përket përcaktimit te saj ne një nate te caktuar se ajo është ne këtë apo atë nate, atë nuk e di kush pos Allahut,subhanehu ve teala. Muhammedi, Alejhi selam ka thënë:

Kërkojeni ne dhjete ditët e fundit te Ramazanit".

Dijetaret kane polemizuar edhe rreth kohendodhjes se saj, nëse mund ta quajmë kështu, rrespektivisht, kane polemizuar se ne cilin muaj dhe nate është ajo. Një shumice e madhe mendojnë se ajo patjetër duhet te jete nate me plotkuptimin e fjalës, por epiqendra e polemikes sillej rreth veçorive te kësaj nate:

1- Nata e Kadrit është ne tere vitin. Ky mendim është i përcjellur nga Ebu Hanife, i cili si argument ka fjalën e Ibni Mes'udit, i cili kishte thënë:

Kush përpiqet ne ibadete gjate tere vitit, do ta gjeje atë". Por ne Sahihun e Muslimit transmetohet nga Zerr Bin Xhejshi, i cili thotë: E pyeta Ubejj Bin Ka'bin e i thash: Vëllai yt, Ibni Mes'udi, po thotë se ai qe përpiqet-angazhohet gjate tere vitit e arrin atë (Natën e Kadrit). Ka'bi iu pergjigj: Ka patur për qellim qe njerëzit te mos bëhen përtacë sepse ai e din se ajo është ne Ramazan, se është ne dhjete ditshin e fundit dhe se (me konkretisht) është ne te 27-ten nate. Argument tjetër merret edhe hadithi i Ebi Akrebit, i transmetuar ne Musnedin e Imam Ahmedit, i cili thotë: Njëherë shkova herët tek Ibni Mes'udi gjate Ramazanit dhe e gjate te ulur mbi shtëpi. E dëgjuam duke thënë: Te vërtetën e ka thënë Allahu ndërsa i dërguari i Tij e ka kumtuar! I thamë: Te dëgjuam duke thënë: Te vërtetën e ka thënë Allahu ndërsa i dërguari i Tij e ka kumtuar! Tha: Pejgamberi ka thënë: Ne natën e 7-it te fundit (27-it)([4]), lind dielli ne agimin e se nesërmes se saj, i pastër pa rreze". E shikova këtë dhe e gjeta ashtu siç ka thënë Muhammedi".

Është pyetur Ibni Tejmije për Natën e Kadrit, ne kohen kur ka qene i burgosur ne Kalanë e Xhebelit, ne v.606 h., e ka thënë: Falënderimi i takon Allahut,Subhanehu ve teala! Nata e Kadrit është ne dhjete ditët e fundit te Ramazanit, siç është vërtetuar prej vet Muhammedit, i cili ka thënë:

Ajo është ne dhjetëshin e fundit te Ramazanit". Me konkretisht është ne netët tek. Por netët tek mund te llogariten nga ajo qe ka kaluar, keshtuqe Nata e Kadrit kërkohet ne natën e 21-te, 23-te, 25-te, 27-te, 29-te, por, mund te llogariten edhe ne baze te asaj qe ka mbetur, siç thotë Muhammedi:

Ne te 9-ën nate te mbetur (29-ten nate), ne te 7-tën nate te mbetur (27-ten nate)([5]), ne te 5-tën nate te mbetur (25-ten nate), ne te 3-tën nate te mbetur(23-nate)". Bazuar ne këtë, nëse muaji i ka 30 dite, Nata e Kadrit bie ne netët çift dhe kështu 22-i është e 9-ta e mbetur, 24-i është 7-i i mbetur. Kështu e ka komentuar këtë Ebu Seid El Hudriu ne hadithin sahih([6]), i cili është siç vijon: Transmetohet nga Ebu Seid el Huderiu të ketë thënë: "Është pyetur i Dërguari i Allahut se në cilën natë bie Nata e Kadrit, e ai është përgjigjur: "Kërkojeni atë në dhjetënatëshin e fundit të Ramazanit, kërkojeni atë në netët tek, në natën e njëzetenjëtë, ose të njëzetetretë, ose të njëzetepestë, ose të njëzeteshtatë, ose të njëzetenëntë".

Ebu Hurejre, transmeton e thotë: Përkujtuam Natën e Kadrit ndërsa Pejgamberi Alejhi selam tha: Sa kane kaluar prej muajit? Thamë: 22 kane kaluar e 8 kane mbetur. Tha: kane kaluar 22 e kane mbetur 7, andaj kërkojeni sonte, sepse muaji i ka 29 dite". Nëse muaji i ka 29 dite, data e asaj qe ka mbetur dhe asaj qe ka kaluar është e njëjtë([7]).

Nëse çështja është kështu, atëherë duhet kërkuar natën e kadrit ne te gjitha ditët e dhjetëshit te fundit, siç ka thënë Pejgamberi: Kërkojeni atë ne dhjetëshin e fundit"...(Mexhmuul Fetava, 25, 286)

2- Ajo është ne tere muajin e Ramazanit. Ky është mendimi i Ibni Omerit dhe i një grupi prej sahateve. Ne sunenin e Ebu Davudit transmetohet se Ibni Omeri ka thënë: U pyet Muhammedi për Natën e Kadrit ndërsa unë dëgjoja. Tha: Ajo është ne tere Ramazanin".

3- Ajo është nata e pare e muajit Ramazan. Këtë mendim e ka thene Ebu Ruzejn El Ukajliu, sahabi i Pejgamberit,Alejhi selam.

4- Ajo është ne dhjete netët e mesme dhe te fundit. Këtë mendim e demanton hadithi, ne te cilin thuhet se kur Muhammedi kishte hyre ne I'tikaf ne dhjete ditët e mesme, i kishte ardhur Xhibrili dhe i kishte thënë: Vërtet, atë qe je duke e kërkuar e ke përpara (ne dhjete ditët vijuese)".

5- Ajo është vetëm ne dhjetëshin e fundit. Këtë e përkrah hadithi

Kërkojeni atë ne dhjetëshin e fundit".

6- Ajo është e veçuar ne netët tek te dhjetëshit te fundit. Këtë e ndihmon hadithi
Kërkojeni atë ne dhjetëshin e fundit ne (netët) tek".

7- Ajo është nata e 17-te. Ky mendim na është percjellur nga Zejd Bin Erkam dhe Ibni Mes'udi. Këtë mendim e kane përfaqësuar edhe Zejd Bin Thabiti dhe Hasen El Basriu.

8- Ajo është nata e 19. këtë mendim e përfaqëson Aliu dhe Ibni Mes'udi, Allahu qofte i kënaqur prej tyre.

9- Ajo kërkohet ne natën e 17-te, 21-te, 23-te. Ne sunenin e Ebu Davudit transmetohet nga Ibni Mes'udi se Muhammedi ka thënë: Kërkojeni atë ne natën e 17-te te Ramazanit, natën e 21-te dhe natën e 23-te, pastaj heshti".

10- Ajo është nata e 21-te. Për argument kane hadithin e Buhariut (4/236) dhe Muslimit (1167).

11- Ajo është nata e 23-te. Argument kane hadithitn e Muslimit 1168 & 1170.

12- Ajo është nata e 24-te. Ky mendim është i transmetuar nga Bilali, Ibni Abbasi, Hasen el Basriu dhe Katadeja. Imam Ahmedi ne musnedin e tij transmeton nga Bilali se Muhammedi ka thene: Nata e Kadrit është ne natën e 24-te".

13- Ne natën e 23-te ose 27-te. Këtë mendim e ka thënë Ibni Abbasi. Argument për këtë, Ibni Abbasi ka hadithin: Ajo është ne dhjetëshin (e fundit); ne 7-in e kaluar ose ne 7-in e mbetur". Ne musnedin e Bezzarit, me sened te mire nga Abdullah Ibne Mes'udi se Muhammedi,Alejhi selam është pyetur për natën e Kadrit dhe ka thënë: Me është treguar por me humbi (ne harrese), andaj kërkojeni ne 7-in (27-ten nate) ose 3-in (23-ten nate) e mbetur".

14- Ajo është nata e 27-te. Te këtij mendimi janë shumica e sahabeve. Ubejj Bin Ka'bi ishte pyetur se me çfarë e argumentonte këtë? Tha: Me shenjat, për te cilat na ka njoftuar Muhammedi,Alejhi selam "Dielli lind por s'ka rreze". Ne sunenin e Ebu Davudit nga Muaviu transmetohet se Muhammedi për Natën e Kadrit ka thënë: Nata e 27-te".

15- Ajo është nata e 29-te. Imam Ahmedi, me sened te mire, transmeton nga Ebu Hurejre se Muhammedi, për Natën e Kadrit, ka thënë: Ajo është nata e 27-te ose 29-te dhe (se) numri i melaikeve ne toke (gjate kësaj nate) do te jete me shume sesa numri i yjeve".

16- Nata e 22-te ose 23-te.

17- Nata e 21, 23, 25, 27, ose nata e fundit.

18- Nata e 27 ose nata e 29.

19- Ajo është ne netët tek te dhjetëshit te fundit.


Meqë pame mendime te ndryshme, ta bazuara ne versione te ndryshme te haditheve, themi ashtu siç kane thënë nje grup dijetaresh se Nata e Kadrit lëviz, keshtuqe një vit bie ne një nate e vitin tjetër ne natën tjetër. Te këtij mendimi janë Maliku, Sufjan Eth Thevriu, Imam Ahmedi, Is'hak Bin Rahivejhi, Ebu Thevriu, etj. Këtij karvani dijetaresh i është bashkuar edhe Imam Neveviu, duke bashkuar hadithet e transmetuara me këtë tematike.

Vëlla dije se Nata e Kadrit ekziston dhe se Allahu,subhanehu ve teala, ia tregon atë kujt te doje prej bijve te Ademit. Neveviu ka thënë: Allahu ua fshehu këtë nate robërve te Tij qe te mos flasin për vlerën e kësaj nate e t'i pakësojnë veprat, por ka dashur qe ata te përpiqen dhe angazhohen me trupat e tyre sepse për këtë edhe janë krijuar, siç thotë Allahu,subhanehu ve teala,

Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë". (Dharijat 56) Një gjë te tille sikur e përkrah edhe hadithi i Taberaniut ne Mu'xhemul Kebir, me sened te mire se Abdullah Bin Unejsi e kishte pyetur Muhammedin, Alejhi selam: O i dërguari i Allahut! Me lajmëro se ne cilën nate kërkohet nata e Kadrit? Tha: Po te mos e kishin lënë njerëzit namazin (q)e te falen vetëm ne këtë nate, do të lajmëroja!".




Duaja ne këtë nate

Transmeton Aisheja, gruaja e Muhammedit,Alejhi selam, se ajo kishte pyetur Muhammedin,Alejhi selam çfarë te bënte nëse do ta gjente-qëllonte natën e Kadrit? Muhammedi, Alejhi selam i kishte thënë: Thuaj:

O Zoti im! Ti je Falës dhe e do faljen andaj te lutem me fal!

Transmetohet se Muhammedi,Alejhi selam thoshte:

Te kërkoj mbrojtje me kenaqesine Tënde ndaj hidhërimit Tënd dhe me faljen Tënde ndaj ndëshkimit Tënd".

Për te mos i cekur te gjitha duatë e cekura ne libër, ne sollëm një dua përmbledhëse, te thënë nga Shejhu Sha'ravi: O Zoti im! Te lus për çështje te mire, dua te mire, shpëtim te mire, vepër te mire, jete te mire, vdekje te mire, me përforco (ne fenë Tënde), ma rendo peshoren e veprave te mira te mia. Ma ngrit gradën, pranoma namazin dhe m'i fal mëkatet. Te lus për pozita te larta ne Xhennet…Amin! O Zot! Te lus te ma përmirësosh gjendjen time, te ma pastrosh zemrën time, te ma mbrosh moralin, te ma ndriçosh zemrën dhe te mi falesh mëkatet. O Zot! Me shpëto nga zjarri!".




(Përzgjedhje nga materiali i botuar ne Fetava El Kubra te Shejh Sha'ravit, vel: i dyte,f: 826- 851, Përshtati ne shqip: Sedat Gani Islami, 12.8.2002,e hënë. Prishtinë, Kosovë)

[~Geri~]

Si ta kërkojmë natën e Kadrit?

Kjo eshte ne Tirane se ky Youtubsi ia ka fut kot ne elbasan



Lejletul kadër (nata e kadrit) është nata më e bekuar. Një person i cili e humb atë me të vërtetë ka humbur një sasi të madhe të mire. Nëse një besimtar është shumë i zellshëm për t’ju bindur Allahut dhe për të shtuar veprat e mira në regjistrin e tij, ai duhet të përpiqet që të takohet me këtë natë dhe ta kalojë ate në adhurim dhe në bindje (ndaj Allahut). Nëse kjo do t’i pranohet atij të gjitha gjynahet e mëparshme do t’i falen.

Duke falur namaz nate (kijam ul lejl)

Është e rekomanduar për të bërë një namaz nate të gjatë gjatë netëve në të cilat mund të qëllojë Nata e Kadrit. Kjo tregohet në shumë hadithe, si mëposhtë:

Ebu Dher, radijallahu anhu, transmeton: “Ne agjëruam me të dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, në Ramazan. Ai nuk na udhëhoqi në falje aspak deri kur kur kishin mbetur shtatë netë të Ramazanit. Atëhere ai u ngrit me ne (për tu falur) derisa një e treta e natës kishte kaluar. Ai nuk u fal me ne në ditën e gjashtë. Në natën e pestë, ai u fal me ne derisa gjysma e natës kaloi. Kështu ne i thamë:”O i dërguar i Allahut!A po falesh me ne tërë natën?” Ai u përgjigj: “Kushdo që qëndron (në kijam) në Natën e Kadrit me Imamin derisa (imami) ta përfundojë faljen, është e regjistruar për të që ai është falur tërë natën...”[Transmetuar nga Ibën Ebi Shejbe, Ebu Davud, El-Tirmidhi (i cili e ka bërë autentik), en-Nesai, Ibën maxhe, et-Tahavi (në Sherh Ma’an il-Athar, Ibën Nasr, el-Ferjabi dhe el-Bejhaki. Zingjiri i tyre është i saktë]

Ebu Hurejre, radijallahu anhu, ka transmetuar që i dërguari i Allahut ka thënë: “Kushdo që qëndron (në kijam) në Natën e Kadrit (dhe nëse i bëhet e mundshme atij) nga besimi i tij dhe shpresa (për shpërblimin e Allahut) do t’i falen të gjitha gjynahet e mëparshme”.[El-Buhari dhe Muslimi, me shtesë “dhe nëse i bëhet e mundshme atij” është e regjistruar nga Ahmedi nga një transmetim i Ubade Bin es-samit, nënkupton që është e lejuar për të qënë midis adhuruesve të sinqertë gjatë kësaj nate të bekuar]

Bërja e duave

Është gjithashtu e rekomanduar të bëhen dua të gjata gjatë këtij muaji. Aisha, radijallahu anha, ka transmetuar që ajo e ka pyetur të dërguarin e Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem: ”O i dërguari i Allahut! Nëse unë ta di se cila është nata e Kadrit, cfarë duhet të them gjatë saj?”

“O Allah! Ti je falës dhe ti e do faljen. Kështu më fal”. [I transmetuar nga Ahmedi, Ibën Maxhe, dhe et-Tirmidhi]

Shmagja nga kënaqësitë e kësaj bote për hir të adhurimit

Është e rekomanduar për të shpenzuar më tepër kohë në adhurim gjatë netëve në të cilat Lejletul Kadër (nata e kadrit) është e mundshme të bjerë. Kjo thirrje për shamngjen e shumë dëshirave të kësaj bote bëhet në mënyrë që të sigurohet kohë dhe mendime vetëm për Allahun. Aisha, radijallahu anha, ka thënë: “Kur dhjetë ditët e fundit (të Ramazanit) fillonin, Pejgamberi, salallahu alejhi ve sel-lem, do ta shtrëgonte izarin e tij (ai qëndronte larg nga gratë e tij në mënyrë që të kishte më shumë kohë për adhurim), e kalonte tërë natën zgjuar (duke u falur) dhe zgjonte familjen e tij”.[El-Buhari dhe Muslimi]

Dhe ajo, radijallahu anha, gjithashtu ka thënë: “I dërguari i Allahut, salallahu alejhi ve sel-lem, e shtonte adhurimin më shumë në dhjetë ditën e fundit sesa në ditët e tjera”.[Muslimi]


Shejh Muhammed Nasiruddin Albani

Materiali është i përmbledhur nga: Muhammed Xhibali

Marrë nga: islaam.com

Përktheu: Ammar Ardit Kraja

[~Geri~]

Bereqetet e Natës së Kadrit


Ky muaj i bekuar i Ramazanit, përpos bekimit të netëve të veta, ka edhe një natë të veçantë e cila e ka bekimin e vet.

Natë të cilën duhet ta shfrytëzojmë, me qëllim që të gëzojmë të mirat dhe bekimet që i ngërthen në vete.

Ai që sillet me injorim ndaj kësaj nate, ai që e neglizhon këtë natë, pa dyshim se është një njeri shumë shkurtpamës dhe i pafat.

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

"Kush privohet nga të mirat e kësaj nate është i privuari". (sahih).

Andaj duhet përpjekur dhe vepruar, duhet nxituar dhe luftuar për ta shfrytëzuar në formën më të mirë këtë natë.

Nata e Kadrit është një natë përplot me të mira, një natë e ndershme, me vlerë të madhe dhe me llojlloj bereqete.

- Prej bereqeteve të kësaj nate është se është më e vlefshme se një mijë muaj.

(لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ) (القدر:3) .

"Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj!".

Domethënë më e mirë se tetëdhjet e tre vjet e katër muaj.

- Prej bereqeteve të kësaj nate është se në këtë natë ka zbritur Kur'ani:

(إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ) (الدخان:3) .

"Ne e zbritëm atë në një natë të bekuar (në natën e begatshme të kadrit). Ne dëshiruam t'u tërheqim vërejtjen, e njerëzit të jenë të gatshëm". (Ed-Duhan: 3).

- Prej bereqeteve të kësaj nate është se ai që e ngjall me adhurime me besim dhe shpresim të shpërblimeve, i falen mëkatet që i ka bërë më herët, siç transmetohet në dy sahihet nga Ebu Hurejre, radijall-llahu anhu.

Këto janë disa bereqete të kësaj nate, edhe pa dyshim se janë vetëm një pjesë shumë e vogël e gjërave me të cilat All-llahu e ka veçuar këtë ummet, i cili është ummet i bereqetshëm, Libri i këtij ummeti është i bereqetshëm dhe Pejgamberi i këtij ummeti është i bereqetshëm.

Bereqetet që ia ka sjellur All-llahu këtij ummeti për shkak të Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, janë të shumta.

All-llahu ka lëshuar bereqet në këtë ummet në mëngjesin e hershëm, i ka dhënë bereqet në punët e tyre, dijen e tyre, andaj e ka bërë ummetin më të mirë dhe më fisnik te All-llahu.

Shejhul-Islami Ibn Tejmiu, rahimehull-llah, thotë:

(فكل من استقرأ أحوال العالم وجد المسلمين أحدَّ وأسدَّ عقلاً، وأنهم ينالون في المدة اليسيرة من حقائق العلوم والأعمال أضعافَ ما يناله غيرهم في قرون وأجيال)

"Secili që analizon gjendjen e botës do të vërën se muslimanët janë më mendjeprehtët dhe më mendimdrejtët, ata për një kohë shumë të shkurtër fitojnë nga realiteti i dijes dhe veprave shumifish më shumë se sa që munden të tjerët të fitojnë gjatë shekujve dhe gjeneratave".

Kurse në një vend tjetër thotë:

(فهدى الله الناس ببركة نبوَّة محمد صلى الله عليه وسلم، وبما جاء به من البيِّنات والهدى هدايةً جلَّت عن وصف الواصفين، وفاقت معرفة العارفين، حتى حصل لأمته -المؤمنين عموماً، ولأهل العلم منهم خصوصاً- من العلم النافع، والعمل الصالح، والأخلاق العظيمة، والسنن المستقيمة ما لو جُمِعَتْ حكمةُ سائرِ الأمم علماً وعملاً، الخالصةُ من كلِّ شوبٍ إلى الحكمة التي بعث بها _ لتَفَاوَتا تَفَاوُتاً يمنع معرفةَ قَدْرِ النسبة بينهما؛ فلله الحمد كما يحب ربنا ويرضى، ودلائل هذا وشواهده ليس هذا موضعها) انتهى كلامه.

"All-llahu ka udhëzuar me bereqetin e pejgamberllëkut të Muhammedit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, me udhëzimet dhe sqarimet që ka sjellur, aq mirë, saqë nuk mund ta përshkruan askush, i ka tejkaluar njohjet e dijetarëve më të mëdhenjë, saqë ummeti i tij, besimtarët në përgjithësi, e dijetarët në veçanti, kanë arritur dije të dobishme dhe vepra të mira, moral të madh, sunete udhërrëfyese, saqë nëse mblidhen urtësit e tërë popujve, qoftë dije ose vepër, të pastruar nga çdo njollë dhe ta krahasojmë me urtësinë që ka sjellur Pejgamberi, alejhisselam, do të shohim dallimin shumë të madh, që pengon njohjen e përpjestimit mes tyre. All-llahun e falënderojmë siç dëshiron dhe është i kënaqur Zoti ynë. Këtu nuk është vendi për ti sjellur argumentet dhe dëshmitë për këtë".

Qëllimi është, agjërues të nderuar, që të tentojmë të përfitojmë nga këto erëra dhe të fitojmë nga këto bereqete, edhe ate me besim, vepra të mira, sinqeritet, pasim të sunnetit, shpresim të shpërblimit dhe ikja nga mëkatet.

Në vijim do të sjellim edhe një koment të shkurtër të sures El-Kader të marrë nga mr. Abdulatif Birxhavi, i cili u ka dhënë një vështrim komentues sureve të shkurtëra të Kur'anit, me qëllim të plotësimit të vështrimit tonë kësaj nate të bekuar.

Ska dyshim se ky vështrim ka edhe shumë aspekte tjera, të cilat duhet të sqarohen dhe shpjegohen, mirëpo kjo mund të bëhet në shkrime tjera.

Meditime Kuranore mbi

Suren El-Kadr

Kur të shumfishohet brenga dhe të shtohen detyrat dobësohet dhe zbehet feja te njerëzit, andaj prej bujarisë dhe mëshirës së All-llahut është që në Kur'an ka zbritur sure të shkurtëra dhe disa të tjera që janë të gjata, që tu përshtaten njerëzve me ambicje të ndryshme gjatë shekujve.

Ska dyshim se suret e shkurtëra janë stacion i rëndësishëm në jetën e shumicës së muslimanëve, sepse shumica e muslimanëve vetëm suret e shkurtëra i dinë dhe vetëm ato i lexojnë në namaz, andaj ka nevojë për meditimi rreth tyre, për të sqaruar qëllimet dhe dimenzionet e ndryshme që i bartin në vete, edhe ate për disa shkaqe:

1- Lidhshmëria e shumicës së muslimanëve me to.

2- Zbulimi i sekreteve të mëdha që gjinden në këto sure.

3- Ngritja për ta kuptuar tërë Kur'anin.

Në realitet shumë sure të Kur'anit në një formë ose tjetër i përmbajnë synimet e Kur'anit, pra përmbajnë tevhidin, edukimin, tregimet, sjelljen, etj.

Ne do të mundohemi që të hedhim pak dritë në disa meditime Kur'anore në suret e shkurtëra.

Prej tyre do të zgjedhim suren El-Kadr.

Sureja El-Kadr

" إنا أنزلناه في ليلة القدر(1)وما أدراك ما ليلة القدر(2)ليلة القدر خير من ألف شهر(3)تنزل الملائكة والروح فيها بإذن ربهم من كل أمر(4)سلام هي حتى مطلع الفجر(5) "

"97:1. Ne e zbritëm atë (Kur'anin) në Natën e Kadrit.

97:2. E ç'të bëri ty të dish se ç'është Nata e Kadrit?

97:3. Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj!

97:4. Me lejen e Zotit të tyre në (atë natë) të zbresin engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) për secilën çështje.

97:5. Ajo (që përcakton Zoti) është paqe deri në agim të mëngjesit". (Sureja El-Kadr).

Kjo sure është Mekase sipas mendimit më të saktë, kurse sipas renditjes së zbritjes, ajo është e njëzet e pesta.

Sipas Muaxhahidit kjo sure ka zbritur si shkak i një rasti që është përmendur para Pejgamberit, alejhisselam, për një izraelit i cili kishte luftuar një mijë vjet në rrugë të Zotit, e Pejgamberit, alejhisselam, iu dukë pak ymri i ummetit të vet, atëherë ka zbritur kjo sure.

Në realitet kjo sure përmban ne vete shumë ide të rëndësishme, disa prej tyre do ti sqarojmë:

Një: Domethënia e fjalës Kadr.

Fjala Kadr, e ka kuptimin e vendimit, kurse fjala takdir kuptimin e organizimit. Rrënja e fjalës rrotullohet rreth përcaktimit të gjërave, që e mban domethënien e natës së vendimit, rregullimit dhe gjykimit.

فيها يفرق كل أمر حكيم .." الدخان

"Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë". (Ed-Duhan: 4).

Abdullah ibn Abasi dhe Hasan ibn Aliu, radijall-llahu anhuma, kanë thënë:

"Natën e Kadrit All-llahu i përcakton të gjitha exhelet, rizkun, krijimin deri në vitin e ardhshëm".

Dy: Nata e Kadrit është më e vlefshme se një mijë muaj.

Nga ky ajet dalin disa përfitime:

1- Veçorimi i gjërave është në Dorë të All-llahut, Ai është që i ka dalluar pejgamberët mes tyre, që ka bërë dallimin e disa muajve, dallimin e disa vendeve, madje edhe dallimin e disa ushqimeve.

" وفي الأرض قطع متجاورات وجنات من أعناب وزرع ونخيل صنوان وغير صنوان يسقى بماء واحد ونفضل بعضها على بعض في الأكل إن في ذلك لآيات لقوم يعقلون(4)" الرعد

"E në tokë, copa sipërfaqesh, të ngjitura njëra me tjetrën, kopshte të hardhisë, të mbjella (të llojllojshme) dhe hurma (bimë këto) që janë të degëzuara në shumë trupa dhe jo të degëzuara (nga një filiz) e të gjitha ujiten nga një ujë, dhe Ne shijen në ngrënie të frutave të tyre e kemi dalluar njërën prej tjetrës. Edhe kjo dëshmon me argumente për njerëzit e mençur". (Er-Ra'd: 4).

2- Nata e Kadrit në realitet është mundësi për ta zgjatur ymrin, sepse një mijë muaj vlejnë më shumë se sa tetëdhjet e tre vite, kurse ai që e arrinë këtë natë dhjetë herë, sikur të kishte jetuar tetëqind e tredhjet vjet, e nëse e arrinë këtë natë njeriu njëzet herë, i zihet sikur të kishte jetuar 1660 vjet. Pa dyshim se kjo është një dhunti shumë e madhe.

3- Nuk duhet shikuar ymrin e gjatë sa duhet shikuar veprat e mira. Andaj shtimi i ymrit nuk do të kishte peshë nëse këto vite nuk shfrytëzohen për shtimin e veprave të mira, sepse mund që një çast i vetëm të jetë më i mirë se tërë jeta e njeriut.

Ska dyshim se Nata e Kadrit vlen sa tetëdhjet e tre vite, mirëpo një çast i sahabeve që kanë qëndruar me Pejgamberin, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, vlen edhe ma shumë. Sepse ata i ka përshkruar Kur'ani duke thënë:

" والسابقون الأولون من المهاجرين والأنصار والذين اتبعوهم بإحسان رضي الله عنهم ورضوا عنه وأعد لهم جنات تجري تحتها الأنهار خالدين فيها أبدا ذلك الفوز العظيم(100) التوبة

"All-llahu është i kënaqur me të hershmit e parë prej muhaxhirëve (migruesve) dhe prej ensarëve (vendasve-ndihmëtarë) dhe prej atyre që i pasuan ata me punë të mira, e edhe ata janë të kënaqur ndaj Tij. Atyre u ka përgatitur xhennete, në të cilët rrjedhin lumenj, ku do të jenë përjetë të pasosur. E ky është fitim i madh". (Et-Teube: 100).

Kjo është ajo që na shtyn të tentojmë për të hyrë në erërat e mëshirës së All-llahut dhe të shfrytëzojmë këto mundësi të arta.

Tre: "Ajo (që përcakton Zoti) është paqe deri në agim të mëngjesit".

Në hadithe është treguar se All-llahu është paqë dhe se prej emrave te All-llahut është edhe emri Paqë.

Nata e Kadrit është natë e paqës, sepse është nata e parë në të cilën ka zbritur Kur'ani. Pra, All-llahu botës ia dëshiron paqën dhe sigurinë, ia dëshiron shoqërisë shpëtimin nga rezilat, pastrimin e zemrës dhe shpirtit nga urrejtjet, pastrimin e raporteve nga devijimi, e llojlloj paqeje në shoqëri, madje edhe në botë.

Duhet potencuar se paqa nuk mund të realizohet në mungesë të islamit.

Katër: Nata e Kadrit është lindja e Islamit, andaj edhe duhet të jetë pikënisja e muslimanit, e jo vetëm një pikë kalimtare, por duhet të jetë pikë e ndryshimit në jetën e tij, e jo vetëm përkujtim me rituale të caktuara.

Pesë: Shumë njerëz hadithin që flet për namazin në Natën e Kadrit, e kuptojnë në kuptimin tekstual, kurse si pjesë e këtij kuptimi është edhe zbatimi i porosive dhe kërkesave të kësaj nate, pasi të përfundon kjo natë.

Përgaditi: Bekir Halimi

[Daja-GONI]

Ne postimin e pare . A e pate fjalen per : elif , lam , mime apo per ndonje sure tjeter ?

[~Geri~]

Eshte surja Duhan.Nata e Kadrit permendet tek surja Duhan dhe tek Surja Kader.

[~Geri~]

Tribuna Islame Nata e Kadrit


http://www.audionur.com/islam/module...atch&id=55&d=6

[mesia4ever]

Nata e Kadrit (apo nata e Katragjexhave qe e kemi thirre ne ne Kosove) eshte nje nate shume e rendesishme per myslimanet.

Kam nje pyetje: Shume myslimane besojne se Kurani eshte zbritur ne nje periudhe 23 vjecare, ndersa Kurani ne kete ajet thote se ai eshte zbritur ne nje nate te vetme, pra ne naten e Kadrit, a ka ndonje mospajtim apo kontradikte ketu, apo flitet per perfundimin e Kuranit. Cili eshte interpretimi i ketij ajeti sipas Haditheve, a pajtohen te gjithe dijetaret islamike, apo ka dallime ndermjet tyre.

“Ne e zbritëm atë (Kuranin) natën e Kadrit. E kush të njoftoi ty se ç’është nata e Kadrit? Nata e Kadrit është më e vlefshme se një mijë muaj”.

[~Geri~]

Nata e kadrit eshte nata madheshtore, naten ne te ilen u zbrit Kurani prej Leuhi Mahfudh (librit te shkrimit te gjthe historise universale) ne qiellin e dynjase.Me pas edhe qielli pesoi ndryshim.Atij ju vendosen roje qe xhindet mos degjonin me prej engjejve per ndodhite e tokes.

. Dhe vërtet, ne kemi hulumtuar ta arrijnë qiellin, po atë e gjetëm përplot roje të forta dhe me shkëndija (zjarri që djeg),
9. Dhe ne më parë hulumtonim në vendëvështrim për të dëgjuar, e kush përpiqet të dëgjojë tash, ai has në pusinë e shkëndijës së zjarrtë.
10. Ne nuk e dimë se me këtë (përgaditje të qiellit) është për qëllim ndonjë e keqe për ata që janë në tokë, apo Zoti i tyre dëshiron që ata t'i udhëzojë.




Resuli s.a.u.s. ka përshkruar se si xhinët marrin informacion për të ardhmen. Ai ka treguar se xhinët ishin të aftë të udhëtonin në drejtim të kufinjve më të ulët të qiellit dhe dëgjonin ca informacione për të ardhmen që melekët i trasmetonin midis tyre. Pastaj ktheheshin në tokë dhe ushqenin me informacione njerëzit me të cilët kishin lidhje.[93] Kjo ndodhte shpesh para profecisë së Muhammedit s.a.u.s. dhe fallxhorët në atë kohë ishin shumë të saktë në informacionin e tyre. Kështu që ata ishin të aftë të fitonin pozitë në oborret mbretërore dhe gëzonin shumë popullaritet, bile edhe adhuroheshin në disa vende. Pasi resuli s.a.u.s.filloi misionin e tij situata ndryshoi. Allahu i urdhëroi melekët që të ruanin me shumë kujdes kufinjtë më të ulët të qiellit dhe shumica e xhinëve u gjuajtën me meteorë dhe yje goditës. Allahu e ka përshkruar këtë fenomen në Kur’an:



] و أنا لمسنا السماء فوجد ناها ملئت حرسا شديدا و شهبا [ ] وأنا كنا نقعد منها مقاعد للسمع فمن يستمع الأن يجد له شهابا رصدا [



“Dhe vërtetë ne (xhinët) kemi hulumtuar të arrijmë qiellin po atë e gjetëm përplot roje të forta dhe me shkëndija (zjarri që djeg). Dhe më parë hulumtonim në vend vështrimin për të dëgjuar, e kush përpiqet të dëgjojë tash, ai has në pusinë e shkëndijës së zjarrtë.” (72:8-9)



] و حفظناها من كل شيطان رجيم [ ] إلا من استرق السمع فأتبعه شهاب مبين [



“Dhe atë (qiellin) e kemi ruajtur prej çdo djalli të mallkuar. Përveç atij që vjedh (përgjon) ç’ka dëgjohet, po edhe atë e ndjek ylli i zjarrtë (e djeg).” (15:17-18)



Ibn Abasi ka thënë: “Kur resuli s.a.u.s. dhe një grup prej shokëve të tij u nis për në tregun Ukaadh, shejtanët u bllokuan nga dëgjimi i informacionit në qiell. Meteorët u lëshuan mbi ta, kështu ata u kthyen te populli i tyre. Populli i tyre i pyeti çfarë kishte ndodhur dhe ata ia treguan. Disa sugjeruan se diçka do kishte ndodhur kështu që ata u shpërndanë nëpër tokë për të gjetur shkakun. Disa prej tyre ndeshën resulin s.a.u.s. dhe shokët e tij kur ata ishin në namaz dhe dëgjuan Kur’anin. Ata thanë me veten e tyre se ky duhet të ishte shkaku që i bllokoi ata nga dëgjimi. Pastaj ata u kthyen te populli i tyre dhe i thanë: “… Ne kemi dëgjuar një Kur’an që mahnit që udhëzon në të vërtetën, prandaj ne i besuam atij dhe Zotit tonë, kurrësesi nuk do t’ia shoqërojmë më askënd.”(72:1-2)[94] Kështu që xhinët nuk mund të mbledhin më informacion për të ardhmen aq kollaj sa ç’e merrnin para misionit të resulit s.a.u.s. Për shkak të kësaj ata tani e përziejnë informacionin me shumë gënjeshtra. Resuli s.a.u.s. ka thënë: “Ata (xhinët) do t’a kalonin informacionin poshtë derisa ai arrin buzët e magjistarit ose fallxhorit. Shumë herë një meteor i arrin ata përpara se ata t’a kalojnë atë. N.q.s. ata e kalojnë atë para se të goditen, ata do t’i shtonin atij 100 gënjeshtra.” [95] Aishja trasmeton se kur ajo e pyeti resulin s.a.u.s. për fallxhorët ai u përgjigj se ata nuk ishin asgjë. Ajo pastaj përmendi se fallxhorët ndonjëherë u thoshin gjëra që ishin të vërteta. Resuli s.a.u.s. tha: “Kjo është një pjesë e të vërtetës të cilën xhini e vjedh dhe e llomotit në veshin e shokut të tij, por ai e përzien atë me 100 gënjeshtra”[96] Njëherë ndërsa Umar Ibn Hatabi ishte ulur, një burrë i pashëm[97] kaloi pranë tij. Umari tha: “N.q.s. nuk jam gabim, ky person është akoma duke ndjekur fenë e tij të kohërave para Islamit ose ndoshta ai ishte njëri prej fallxhorëve të tyre.” Ai urdhëroi që njeriu (burri) të sillej tek ai dhe e pyeti për çfarë ai dyshonte. Burri iu përgjigj: “Unë s’kam parë kurrë një ditë si kjo ku muslimani ballafaqohet me akuza të tilla.” Umari tha: “Ti duhet të më informosh.” Pastaj njeriu tha: “Unë isha falltori i tyre në kohën e injorancës.” Me të dëgjuar këtë Umari pyeti: “Më trego për gjërat e çuditshme që xhini yt femër të thoshte ty.” Atëherë burri tha: “Një ditë kur isha në treg ajo erdhi te unë shumë e mërzitur dhe tha: “A nuk i ke parë ti xhinët e dëshpëruar pas turpërimit të tyre? Dhe shkuarjen e tyre pas deveve femra dhe pronarëve të tyre.””[98] Umari thirri: “Është e vërtetë.” [99] Xhinët janë në gjendje të informojnë njerëzit me të cilët lidhen, për të ardhmen relative. P.sh. kur dikush shkon te një fallxhor, xhini i fallxhorit merr të dhëna nga xhini i personit (sqaruam më parë se çdo person ka një xhin) për planet që ky njeri ka bërë para se të shkojë atje. Kështu që fallxhori është i aftë t’i thotë personit se ai do këtë ose atë, apo shko këtu ose atje. Me anën e kësaj metodë fallxhori i vërtetë është në gjendje të mësojë për të kaluarën e të huajit në detaje të hollësishme. Ai është në gjendje t’i tregojë një personi krejtësisht të huaj për të, emrat e prindërve të tij (të personit), ku ka lindur ai, çfarë ka bërë në fëmijëri (ky person) etj. Aftësia për të përshkruar shumë saktë (sikur është e gjallë) të kaluarën është një prej shenjave të fallxhorit të vërtetë që ka kontakt me xhin. Kjo për shkak se xhinët janë në gjendje të përshkojnë distanca të mëdha menjëherë, të mbledhin sasi gjigande informacioni rreth gjërave të fshehta, sendeve të humbura dhe ngjarjeve të pa vëzhguara. Provë për këtë aftësi është historia e përmendur në Kur’an për profetin Sulejman dhe Belkizën (mbretëresha e Shebës). “Njëri prej xhinëve të vrazhdë (Ifrit) tha: “Unë do t’a sjell atë ty, para se të ngrihesh nga vendi yt, unë për të kam fuqi dhe jam i sigurt!”” (27:39)

referenca

[92] Ibn Tejmia Ese mbi xhinët.(Në këtë rast xhinët luajn me njerzit duke u krijuar përshtypjen atyre se ata janë në sherbim të tyre në fakt ndodh e kundërta.shen red.)
7
[93] Mbledhur nga Buhari dhe Muslimi (S.Muslimi eng-trans v.4 f.1210 n.5538).
[94] Mbledhur nga Buhari (S.Buhari v.6 f.415-6 n.443), Muslimi (S.Muslim v.1 f.243-4 n.908), Tirmidhiu dhe Ahmedi.
[95] Mbledhur nga Buhari (S.Buhari v.8 f.150 n.232) dhe Tirmidhiu.
[96] Mbledhur nga Buhari (S.Buhari v.7 f.439 n.657), Muslimi (S.Muslim eng-trans v.4 f.1209 n.5535).



Komentimi i kaptinës “El-Kadr”

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْر. وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ. تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ. سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ.

1. Ne e zbritëm atë (Kur’anin) në natën e Kadrit.

2. Vallë, kush mund të të tregojë ty se ç’është nata e Kadrit?

3. Nata e Kadrit është më e vlefshme se një mijë muaj!

4. Me urdhrin e Zotit të tyre në të (në atë natë) zbresin melaiket dhe Shpirti (Xhibrili) për secilën çështje.

5. Ajo (natë) është paqe deri në agim të mëngjesit”

(El-Kadr, 1-5)



Kaptina “El-Kadr” është kaptinë mekase, e zbritur pas sures “Abese” dhe ka gjithsej 5 ajete. Në radhitjen e Mus’hafit mban numrin 97.

Transmeton Ibn Merdevije nga Ibn Abasi, nga Ibn Zubejri dhe nga Aishja, se kaptina “El-Kadr” ka zbritur në Mekë.[1]



Emërtimi i kësaj kaptine.

Kjo kaptinë është emërtuar “El-Kadr”, sepse Allahu i Madhërishëm qysh në ajetin e parë të kësaj sureje ka dhënë shenjë të qartë se këtë Kur’an e ka zbritur në natën e Kadrit.

“Lejletul Kadër” do të thotë “natë madhështore, e bekuar, e vlefshme dhe e nderuar”. Kjo natë është quajtur kështu sepse Allahu xh.sh. në të, njerëzimit ia kumtoi mesazhin e Tij të fundit nëpërmjet të Dërguarit të Tij më të madh e më të dashur-Muhammedit a.s..



Shkaku i zbritjes së kësaj kaptine
Është transmetuar nga Muxhahidi të ketë thënë: Na është përcjellë nga Ibn Abbasi se i Dërguari i Allahut e ka përmendur një njeri nga beni-Israilët që kishte luftuar në rrugën e Allahut pandërprerë për 1000 muaj (83 vjet e ca muaj). Muslimanët ishin çuditur-habitur nga tërë kjo dhe për këtë arsye i Dërguari i Allahut i qe drejtuar Allahut xh.sh. me lutje: “O Zot! Ymetit tim i caktove jetën më të shkurtër prej ymeteve, dhe mundësia e punëve të mira prej tyre është më e vogla…”, prandaj Allahu xh.sh. zbriti kaptinën “El-Kadr”, që do të thotë se këtij ymeti ia dha natën e Kadrit, e cila është më e vlefshme se 1000 muaj lufte të atij luftëtari.[2]


Lidhmëria e kësaj kaptine me atë paraprake “El-Alek”
Lidhmëria e ngushtë e kësaj kaptine me atë paraprake “El-Alek”, është evidente mu për faktin se në suren paraprake Allahu xh.sh. urdhëron të Dërguarin e Tij, Muhammedin a.s., që të lexojë e të mësojë Kur’an në emër të Zotit- Krijuesit të Gjithëpushtetshëm, i Cili i mësoi njeriut atë që nuk e diti, dhe e mësoi të përdorte edhe lapsin, kurse në fillim të sures -“El-Kadr”, tregon për momentin e zbritjes së Kur’anit-fjalës së Allahut, nga Levhi Mahfudhi në qiellin e kësaj dynjaje dhe prej aty deri tek Muhammedi a.s. nëpërmjet Shpirtit besnik të të gjitha shpalljeve-Xhibrilit a.s. në natën e Kadrit, në këtë natë të vlefshme e të nderuar.[3]



Koment:

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْر
1. Ne e zbritëm atë (Kur’anin) në natën e Kadrit.

Deshi Allahu i Plotfuqishëm që Vullneti i Tij të përfshinte tërë këtë ekzistencë, dhe ligjet e Tij të mbretëronin kudo. Ai e mbushi këtë gjithësi me mëshirë dhe dashuri. Nga krijesat që krijoi, Ai dalloi disa prej tyre, qofshin ato krijesa njerëzore, melaike, kohë apo vende. Fjala vjen, nga njerëzit dalloi disa prej tyre, duke i zgjedhur për të dashur dhe të dërguar, të cilët do ta bartnin mesazhin e Tij nëpër kohë e shekuj. Gjithashtu edhe prej të dërguarve dalloi disa prej tyre, duke i quajtur “Ulul Azmi”, e prej Ulul Azmit dalloi më të madhin e njerëzisë-Muhammedin a,s.:

“Këta (për të cilët të rrëfyem) janë të dërguarit, disa prej tyre i dalluam nga të tjerët…” (El-Bekare, 253) dhe:

“Ne kemi dalluar disa pejgamberë nga të tjerët…” (El-Isra’ë, 55)

Pastaj, nga gjinia njerëzore dalloi disa popuj nga disa të tjerë, kështu Ai e dalloi ymetin e Muhammedit a.s. nga ymetet e tjera.

“Ju jeni populli më i dobishëm, i ardhur për të mirën e njerëzve, të urdhëroni për të mirë, të ndaloni nga veprat e këqija dhe të besoni Allahun…” (Ali Imran, 110)

Disa vende si Mekën, Medinën dhe Kudsin, në të cilat vende zbriti shpalljen hyjnore për të dërguarit e Tij i dalloi prej vendeve të tjera, sepse në këto qytete të bekuara edhe gjenden faltoret më të mëdha islame: Qabeja - në Mekën fisnike, Xhamia e Pejgamberit a.s. - në Medinën e ndritshme dhe Mesxhidi Aksaja - në Kudsin e ndershëm. Allahu xh.sh. thotë: “(Drita e Allahut) Është në shtëpitë (xhamitë) që Allahu urdhëroi të ngrihen, e në to të përmendet emri i Tij, t’i bëhet lutje Atij mëngjes e mbrëmje” (En-Nur, 36).

Prej muajve, dalloi muajin e Ramazanit, në të cilin e zbriti Kur’anin dhe të cilin e bëri muaj të agjërimit e të ibadetit: “Muaji i Ramazanit (është muaj) në të cilin filloi të zbriste (të shpallej) Kur’ani, udhërrëfyes për njerëzit dhe sqarues i rrugës së drejtë dhe dallues (i së vërtetës nga gënjeshtra)…” (El-Bekare, 185);

Kurse prej netve të vitit, dalloi dhe bekoi natën e Kadrit: “Ne e zbritëm atë (Kur’anin) në një natë të bekuar (në natën e Kadrit)”. (Ed-Duhan, 3), dhe : “Ne e zbritëm atë (Kur’anin) në natën e Kadrit” (El-Kadr, 1), natë në të cilën Xhibrili solli nga Allahu xh.sh. shpalljen e fundit në tokë, duke i drejtuar Muhammedit a.s. dhe mbarë njerëzimit fjalët hyjnore: “Ikre’ë”, madhështia dhe jehona e të cilave do ta mbushnin ekzistencën me besimin e drejtë, të cilin deri atëherë shumë popuj e ymete e kishin devijuar.

Fillimi i kësaj kaptine konsiston në faktin se Allahu xh.sh. na bën me dije se Ai e ka zbritur këtë Kur’an në natën e Kadrit. Nuk është përmendur këtu Kur’ani me emër, por është cekur vetëm përemri “atë”, dhe kjo jep të kuptosh se fjala është për madhërim të Kur’anit, meqenëse zbritja e tij i atribuohet vetëm Allahut xh.sh.

Dijetarët kanë dhënë disa mendime rreth momentit të zbritjes së Kur’anit në këtë natë, e në lidhje me këtë, mendimi më i saktë është ai që e transmetojnë Hakimi dhe Bejhekiu nga Ibn Abbasi, i cili ka thënë: “Në këtë natë , të Kadrit, Kur’ani famëlartë ka zbritur komplet prej Levhi Mahfudhit në qiellin e kësaj bote, dhe pastaj prej aty, i është shpallur Muhammedit a.s. në mënyrë graduale për 23 vjet rresht”[4]. Këtë na e vërteton edhe ky ajet kuranor: “Dhe (ta shpallëm) Kur’anin që Ne e ndamë pjesë-pjesë për t’ua lexuar njerëzve dalëngadalë, dhe ashtu e shpallëm atë një pas një” (El-Isra’ë, 106). etj.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ

2. Vallë, kush mund të të tregojë ty se ç’është nata e Kadrit?

3. Nata e Kadrit është më e vlefshme se një mijë muaj!

Muhammedit a.s. i drejtohet kjo pyetje nga i Larmadhërishmi, në mos, vallë, dinte ai diçka për vlerën e vërtetë të kësaj nate të zgjedhur, sepse për vlerën e mirëfilltë të saj nuk di askush pos Atij që zgjodhi këtë natë që të jetë natë e zbritjes së Kur’anit. Dhe, për të mos e lënë të Dërguarin e vet në dilemë, pason menjëherë përgjegja hyjnore se kjo natë është më e vlefshme se 1000 muaj.

S’ka dyshim që madhështia e kësaj nate nuk mund të tregohet me fjalë. Ne dimë në bazë të ajeteve të përmendura dhe të haditheve të Resulullahut s.a.v.s. që kjo natë është një natë e bekuar, në të cilën zbret mëshira e Allahu në Tokë, zbresin melaiket, dhe se në këtë natë përcaktohen të gjitha çështjet e vitit të ardhshëm, siç janë rrësku, jetët, vdekjet etj. Kjo assesi nuk vjen në kundërshtim me faktin se Allahu nuk i ka përcaktuar këto gjëra para se të krijonte tokën e qiellin dhe krijesat, por në këtë natë, prej Levhi Mahfudhit, melaiket marrin të dhënat për të gjitha çështjet që duhet të materializohen (realizohen) brenda një viti: “Në atë (natë) zgjidhet çdo çështje në mënyrë të prerë.”, (Ed-Duhan, 4).

Në lidhje me këtë natë, që është në muajin më të dashur, Ramazanin, kemi shumë hadithe të Muhammedit a.s., ndër të tjera kemi hadithin e transmetuar nga Ebu Hurejra, i cili ka thënë: “Kur vinte Ramazani, i Dërguari i Allahut na thoshte: “Ju erdhi muaji i Ramazanit, muaj i bekuar. Allahu xh.sh. jua ka bërë detyrim agjërimin e tij. Në këtë muaj hapen dyert e Xhennetit, mbyllen dyert e Xhehennemit, dhe prangohen djajtë. Në këtë muaj është një natë më e vlefshme se një mijë muaj; ai që privohet nga kjo natë, ai është privuar nga mirësi të shumta”.[5]

Pastaj: “Ai që e gjallëron (me namaz dhe ibadet) natën e Kadrit me besim dhe shpresë (në shpërblim nga Zoti), atij do t’i falen gabimet që ka bërë përpara”[6]

تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ

4. Me lejen e Zotit të tyre në të (në atë natë) zbresin melaiket dhe Shpirti (Xhibrili) për secilën çështje.

Se kjo natë është vërtet një natë e zgjedhur dhe e dalluar, na bën me dije edhe ky ajet kuranor, i cili tregon se në këtë natë, me urdhrin e Zotit, zbresin në tokë melaiket, e madje edhe vetë meleku më i madh-Xhibrili, në krye të tyre. Këto melaike zbresin në tokë me detyra të ndryshme: disa i vrojtojnë punët e besimtarëve dhe ibadetin e tyre në këtë natë, duke u lutur për ta, kurse ca të tjerë merren me zbatimin e detyrave të ngarkuara nga i Plotfuqishmi për realizimin e shumë gjërave që kanë të bëjnë me njerëzit. Kjo do të thotë se ata, me urdhrin e Zotit, i marrin shënimet e shkruara në “Levhi Mahfudh” për gjërat që duhet të realizohen (materializohen) gjatë një viti në sferën e rrëskut, ngjarjeve dhe afateve të lindjeve e të vdekjeve. Udhëheqës i tyre, me lejen e Allahut xh.sh. është vetë Xhibrili a.s., i cili në të njëjtën kohë përcjell edhe gjendjen e Ymetit të Muhammedit a.s. për të parë se në çfarë gjendjeje është amaneti që ky, me urdhrin e Allahut xh.sh., ia kishte transmetuar dhe lënë Muhammedit a.s.- Kur’anin dhe Islamin, e ky i fundit ia kishte përcjellë ymetit të vet.

سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ

5. Ajo (natë) është paqe deri në agim të mëngjesit”

Mirësitë e kësaj nate janë shumë të mëdha, dhe ato zgjasin prej perëndimit të diellit deri në agimin e mëngjesit të natës së Kadrit. Në këtë natë, posaçërisht djajtë pengohen në çdo mënyrë që të mos shtrijnë dëmin e tyre ndër besimtarët, të cilët ndodhen në ibadet ndaj Allahut xh.sh. Vetë vlera e kësaj nate, bën që djajtë të mos mund të bëjnë dëmin e tyre, sepse kjo natë është natë e mëshirës dhe e mirësisë së madhe. Dhe ajo që Allahu e përcakton në këtë natë, është e tëra mirësi pas mirësie, si shenjë nderimi për zbritjen e fjalës së parë kuranore: “Ikre’ë-Lexo!”.



Në cilën natë është Nata e Kadrit?

Se kur bie kjo natë, nuk dihet me saktësi, mirëpo sipas fjalëve të Allahut xh.sh. i Cili thotë: “Muaji i Ramazanit (është muaj) në të cilin filloi të zbriste (të shpallej) Kur’ani…” (El-Bekare, 185); dijmë se kjo natë është në njërën prej netve të muajit të madh të Ramazanit, ndërsa i Dërguari i Allahut na ka bërë me dije se kjo natë është në njërën prej netve tek të dhjetënatëshit të fundit të Ramazanit.

Transmetohet nga Ebu Seid el Huderiu të ketë thënë: “Është pyetur i Dërguari i Allahut se në cilën natë bie Nata e Kadrit, e ai është përgjigjur: “Kërkojeni atë në dhjetënatëshin e fundit të Ramazanit, kërkojeni atë në netët tek, në natën e njëzetenjëtë, ose të njëzetetretë, ose të njëzetepestë, ose të njëzeteshtatë, ose të njëzetenëntë”.

Megjithatë, numri më i madh i dijetarëve konsiderojnë se kjo natë është nata e njëzeteshtatë e Ramazanit, duke u bazuar në një hadith nga Zirr bin Hubejshi, të cilin e transmetojnë Muslimi dhe Tirmidhiu, i cili ka thënë: “I thashë Ubejj bin Ka’bit: Vëllai yt (në Islam), Abdullah ibn Mes’udi, po thotë: “Ai që falet gjatë tërë vitit, do ta qëllojë natën e Kadrit”, për se Ubejji kishte thënë: “Allahu e faltë Ebi Abdurrahmanin (d.m.th. Ibn Mes’udin). Ai e di se kjo natë është në dhjetënatëshin e fundit të Ramazanit dhe ajo është nata e njëzeteshtatë, por ai nuk ka dëshiruar që njerëzit të bëhen përtacë gjatë tërë vitit (e të mos falen)”. Atëherë, thotë Zirri, e pyeta: Në se bazohesh për këtë pohim tëndin kaq bindshëm, e Eba Mundhir (d.m.th. o Ubejj) ?, kurse Ubejji m’u përgjigj: “Bazohem në shenjën për të cilën na ka lajmëruar i Dërguari i Allahut, se në atë ditë dielli lind i bardhë dhe rrezet e tij nuk janë verbuese (të forta).”[7]

Në lidhje me shenjat e kësaj nate, është edhe ajo se dielli në mëngjesin e saj lind i bardhë, pa rreze të forta, transmeton edhe Ebu Davud Et-Tajalisi nga Ibn Abbasi e ky nga i Dërguari i Allahut të ketë thënë: “Është natë e kthjellët (e qetë) dhe e freskët, as e nxehtë e as e ftohtë, në mëngjesin e saj dielli lind i zbehtë në të kuqërremtë”

- Se kjo natë mund të jetë e njëzeteshtata, disa dijetarë bazohen në një transmetim nga Ibn Abbasi., i cili në një mendim të tij thotë se kjo sure (kaptinë) përbëhet prej 30 fjalëve, aq sa ka ditë edhe muaji i Ramazanit, kurse fjala e njëzeteshtatë e kësaj sureje është fjala “hije-ajo”, (aludohet në natën e Kadrit), andaj sipas kësaj do të thotë se kjo natë e Kadrit është në natën e njëzetë e shtatë të Ramazanit.”.[8]

- Transmetohet se Omeri r.a. një ditë i kishte tubuar ensarët e muhaxhirët dhe i kishte pyetur për natën e Kadrit, se kur bie ajo. Atëherë ai i qe drejtuar Ibn Abbasit që ta thoshte mendimin e vet, e Ibn Abbasi kishte thënë: “Numrat më të dashur tek Allahu janë numrat tek, e prej numrave tek më i dashuri është numri shtatë.” Pastaj Ibn Abbasi kishte cekur shtatë qiej dhe shtatë toka, shtatë ditët e javës, shtatë katet-greminat e Xhehennemit, shtatë tavafet rreth Qabesë, shtatë… etj., dhe nga tërë kjo kishte argumentuar se në dhjetënatëshin e fundit të Ramazanit, Lejletul Kadri mund të jetë në natën e njëzeteshtatë.

- Po ashtu nga Ibn Abbasi transmetohet të ketë thënë se fjala “Lejletul Kadr”, e cila në këtë sure është përsëritur tri herë, përbëhet prej 9 shkronjash: (ل ي ل ة ا ل ق د ر) dhe, nëse këto shkronja shumëzohen me tri përsëritjet e kësaj fjale në këtë sure, atëherë del numri 27, me se aludohet se kjo natë mund të jetë e njëzeteshtata.[9]

Sidoqoftë, këto janë vetëm disa mendime të Ibn Abbasit dhe të disa dijetarëve, por momentin e vërtetë të kësaj nate, se kur në të vërtetë është ajo, e di më së miri vetëm Allahu xh.sh., i Cili atë e fshehu, për ndonjë urtësi sigurisht të madhe.



Urtësia e fshehjes së kësaj nate nëpër netët e Ramazanit

Dijetarët pa dallim janë të pajtimit se në fshehjen e kësaj nate nëpër netët e Ramazanit qëndron një urtësi e madhe, ashtu siç e la të fshehur Allahu xh.sh. momentin e vdekjes dhe momentin e kataklizmës-Kiametin[10]. E tërë kjo urtësi në fshehjen e kësaj nate nëpër netët e Ramazanit është bërë që besimtari të shtojë ibadetin e tij gjatë tërë kohës, duke kërkuar njëherësh edhe kënaqësinë e Allahut xh.sh. në adhurimin e Tij. Po të ishte kjo natë e caktuar dhe e ditur saktësisht, ndoshta njerëzit do të përpiqeshin të bënin ibadet vetëm në këtë natë, dhe pastaj në netët e tjera apo gjatë tërë vititi të mos kujdeseshin për namazin dhe adhurimin e tyre aq shumë, me se do të humbte baraspeshimi i arsyes në ibadete.



Porosia e kësaj sureje:

- Në këtë natë filloi shpallja, d.t.th. filloi t’i zbriste Kur’ani Muhammedit a.s., me se filloi etapa e fundit e revelatës hyjnore që në vazhdimësi Allahu xh.sh. i zbriti së pari Ademit a.s. e pastaj me radhë të gjithë të dërguarve të tjerë, përderisa nuk e përmbylli atë me vulën e profetisë- Muhammedin a.s.

- Nata e Kadrit është një natë e madhe dhe e vlefshme. Vlefshmëria e saj është përcaktuar nga vetë Allahu xh.sh., i Cili thotë se kjo natë është më e vlefshme se një mijë muaj. Vlerësimi i kësaj nate me një mijë muaj, nga komentatorët si Muxhahidi dhe Taberiu, është komentuar se është natë më e vlefshme se sa një mijë muaj në të cilët nuk ka një natë të tillë si kjo e Kadrit.

- Në këtë natë të mëshirës zbresin melaiket në numër të madh, po të panjohur për ne, e këtë natë e bën më madhështore edhe zbritja e melaikeve të mëdha me Xhibrilin a.s., në krye, të cilët përcjellin besimtarët në adhurimin e tyre deri në agimin e mëngjesit të kësaj nate.

- Kjo natë është paqe dhe shpëtim për të gjithë ata që pendohen dhe kthehen të përulur para Allahut xh.sh., duke e adhuruar Atë dhe duke i kryer detyrimet ndaj Tij. Ai që e gjallëron këtë natë me namaz dhe ibadet të sinqertë, atij do t’i falen të gjitha gabimet e vogla të bëra më përpara, me kusht që pendimi të jetë i sinqertë.

- Në këtë natë është mirë të falim sa më shumë namaz, të lexojmë Kur’an dhe të bëjmë dua, e njëra prej duave më të mëdha në këtë natë është ajo që ia pati mësuar i Dërguari i Allahut Ajshes r.a., kur ajo e pyeti se çfarë të lutej në këtë natë nëse e arrinte?, e ai i tha: “Thuaj: “Allahumme inneke afuvvun kerimun, tuhibbul afve fa’ëfu anni”- “O Allah, Ti je Falës fisnik, e do faljen prandaj më fal mua”[11]



--------------------------------------------------------------------------------

[1] Imam Shevkaniu, “Fet’hul Kadiir” vëll.V, fq. 472

[2] El Vahidi en-Nisaburi “Esbabu-n-Nuzul”, fq.258, Bejrut, pa vit botimi; Shih edhe: Muhammed Ali Sabuni “Safvetu-t-Tefasiir”, pjesa 20, fq. 584

[3] Vehbete ez-Zuhajli “Et-Tefsirul Munir”, fq. 330

[4] “Hutab el Xhumuati vel idejn” m fq. 348. Kajro, 1986.

[5] Transmetojnë Imam Ahmedi dhe Nesaiu

[6] Transmeton Buhariu dhe të tjerët

[7] Transmetojnë Muslimi dhe Tirmidhiu, Hadithi është i kategorisë “Hasen sahih”.

[8] El Kadi el Bejdavi, ““Envaru-t-tenzil ve esraru-t-te’vil”, vëll. IX ,fq. 306, Konstantinopojë-(Stamboll), 1303 hixhrij

[9] Imam Fahruddin er-Rraziu, “Et-Tefsirul Kebiir”, vëll. XXXII, fq. 30.

[10] Vehbete ez-Zuhajli “Et-Tefsirul Munir”, fq. 338



[11] Transmeton Tirmidhiu