Poezi nga Diabolis

[Diabolis]

Më shumë se çdo gjë në tokëqiell

Të mrekullueshme lulet ditën
Por natën janë terr në terr;
Të shkëlqyeshëm yjet natën
Por ditën s'ke ku i gjen;
Në qarkun e ditës dhe natës shoh Hënën
Por ajo ndron ngjyrë e formë e rren.
Atëhere të them ty me plot gojën:
Të dua më shumë se çdo gjë në tokëqiell!
Se ti m'i lehton ditënetët,
Se ti m'i gazton netëditët,
Se mrekullinë tënde erëmirë s'ka terr që e merr,
Se shkëlqimin e syve të tua s'ka Diell që e terr,
Se më e plota në njëzetekatër orëshat e mia
Në ngjyrë e formë e zë e gjë është bukuria,
E jotja,
Për mua.

[Diabolis]

Do doja të shkruaja diçka të mirë
Në këtë orë, në këtë çast,
Por përreth është errësirë,
Dhe kam ngrënë bukë papjekur mirë në saç.

Kërceu furrtari përpjetë
Kur dëgjoi gruan që fliste me fqinjën
Për njerëz që u shtynë për bukë
E nga një qese miell morën në duar,
Se për nesër vetëm një furrë dru kishte
Për ato pak tepsi me byrek e lakror.
Gjumi i'u zhduk si nata që ra,
U ngrit si i shkalluar,
Me vrap shkoi te karocieri më lart,
Gazetën ja hoqi nga duart.
Në do të hash ngrihu or mik,
Në do jot shoqe mos pjekë kulaç,
S'kam zjarr për atë të uruar,
Në lënça dhe një pa bukë -tha-
M'u thafshin këto duar.
U ngrit ngadalë karrocieri plak
Mënjanë kapelën e arnuar,
Hajt - tha - të mprehim pelën
Tallash për të ngarkuar.
Trok i lehtë i pelës hidhet gëzuar,
Por burrat janë duke turfulluar,
... Hyaaa - por pela kokën ngjesh
Mbas hekurash në errësirë,
Krifë e saj seç u pataks,
Ç'i mbeti syri i ngrirë.
Roja derën hap me zor e thotë:
Kjo që po bëjmë është e ndaluar,
Por kam një nip që sot në shkollë
Pa ngrënë e kanë dërguar,
Mallkuar qofsh furrë e vdekjes, mallkuar.
Të nesërmen shkoi furrtari
Karrocën me tallash për të paguar,
E mbas dy ditësh...
Kronikë e zezë në një gazetë
Tre emra pleqsh i ka rreshtuar:
Një natë një karrocë mbushën plot,
... krim i organizuar.

Kjo ishte një natë e gjatë
Pa ujë, pa dritë, pa bukë,
Një natë me ajër të rralluar,
Që për çudi gjithçka qe mbrapsh,
Për sytë tanë të mjegulluar.

[Diabolis]

Në kapërcyell të viteve,
Njerzia sipas riteve,
Hapin shishe me shampanjë,
E nisin bëjnë hatanë.

Puuuffff, në tavan tapa.
"U hapa, gëzuar, u hapa,
Qiellin me dorë e kapa."
Dhe nis e bie mbrapa...

Por kënga nuk ka pushuar:
"Oh, jam shumë e gazuar,
Oh, jam shumë e gëzuar,
Oh, jam duke fluturuar."

E pret koshi i pezmatuar:
"Ç'ka këtu për t'u gëzuar,
Nuk e sheh moj e shkretuar,
Tok me gazin ke mbaruar."

[Diabolis]

I çoni në varr një trëndafil,
Si hiret e saj...
Të freskët, të kuq,
Ja çoni me vesën e mëngjesit
Me një gonxhe të paçelur
Dhe ikni, të qarët nuk ju bën mirë,
Ikni përpara se të bjerë nata.
... Nesër do të shkoj vetë
Që të pyes time bijë
Jo, trëndafilin ... gonxhën më mirë
Në e prekën duar djali
A mbeti vetë në errësirë.
Ikni, i shpini jetën e tharrë,
I shpini dashurinë e parë
Një trëndafil dhe një gonxhe.
...
Në agim gonxhja kishte çelur
Nga vaji i një bilbili të marrë.

[Diabolis]

Sikur sot t'a kaloje këtë prag
Unë do thesha: "Më e bukur nuk bëhet!"
Oh, zonja Shën Mari, e ka hak.
Dikur këtu më kanë pagëzuar,
Fshehtas nga vrulli i egër apash,
Në duar më mbante ndrikulla e uruar,
Kur isha i vogël, gati motak.
Sot shoh shpirtra të çelur si drita,
Ndaj unë do të thesha nën zë:
"Jezui u flijua për ne,
Po ti mos më bëj që të vuaj,
Mbaj fjalën që vetë e the,
Vërtet do të jesh mëkatare,
Po dhe kështu e tillë je."
Por vetëm isha në kishë,
Po e them ç'u luta për ty që t'a dish:
"O zot jepi ç'do, punë mos i prish,
Në u dashtë dhe mua më zhduk prej dashurisë."
Ti aty nuk kalove,
Mbase s'të pashë, ku t'a dish,
Por unë përsëri thashë:
"Më e bukur nuk bëhet!"
Nga Shëndëllia ku jam pagëzuar betohem:
Për Krisht.

[Diabolis]

Ti do të fluturosh e dashur
Unë nuk e di me se dhe kur,
Mbase si në ëndrra njerëzish,
Mbase me avionë kompanish.

Do të fluturosh e dashurar
Mbi qiellin botës së kaltruar,
Këtë mos e merr si marrëzi,
Se kjo e kalon çdo profeci.

Ti do të fluturosh e dashur
Ulur në ndonjë metalveshur
Ku stjuardesat thonë "dakort”
E përreth ndihet ndonjë akord.

Do të fluturosh e dashuruar
Prej nga u ngrite e çliruar,
Kujtimet fije merimage
Hapësira do t'i heqë koke.

Ti do të fluturosh e dashur,
O zemër fluturimthi shqitur.
Do të fluturosh e dashuruar
Larg këtij vargu të mallkuar.

[Diabolis]

Vallë ç'ndjen ajo kur i thonë:
Prostitutë.
Ç'ngjyrë i marrin sytë,
Sytë e saj të butë.
Zemra ç'i kërkon,
Kur punën mbaron.
Të ardhmen a e sheh,
Të tashmen kur rron.

Rini e tejflakur,
Ndër epshe hajdute,
Trupi ngjalë e gjallë
Tek kënaq harbutë,
Dora paret merr
Alkool, drogë...vrer.

[Diabolis]

A e shikoni këtë grua?
Dikur folën shumë keq për të,
Thanë se flirtonte me mua,
Se me burrin zihej përnatë.

Ata të dy shpejt u ndanë
Dhe sot rrojnë të vetmuar,
Ajo mbeti grua pa burrë,
Ai mbeti burrë pa grua.

U shpif ngjarja e poshtër dikur
As nuk lidhej fare me mua,
Ai është burrë me karakter,
Ajo e pastër si krua.

Dashuria u shqye më dysh,
Miqësia më tresh u coptua,
Ata u ndanë në mes tyre
Asnjëri nuk më flet mua.

Të tre ishim shokë në rini
Pleqëria tani po na rrëzon;
Ah, ah moj e poshtra pabesi
Njëlloj goja jonë të mallkon.

[shigjeta]

Tashme vleresimin tim per vargjet tuaja e kam dhene, po perseris vetveten...shume te bukura poezite...

[Diabolis]

Siç iku Dielli, pa dalë dita
U shfaq në qiell Afërdita;
Ndërkohë unë prita, prita, prita,
Sa këndoi qyqja, sa u mërzita.

Të prita atje ku s’mund të vije
Në atë humbtirë që ti se dije
Me mua pranë në natë të rrije
Të pëshpërisnim fjalë dashurie.