Poezi nga Diabolis

[Diabolis]

në orën gjashtë në park

kutërbojnë 5ticidet
9 7ores së 7anikëve të 3dhur
ndaj 3mërohen vër8 8t 5imiste
1sojnë 2zimin me 2shimin
dhe pyesin 8arët e 3mbur “pse 10?
këtë 4n s’ka 4ma ta mbulojë"
në kor përgjigjen 8arët:
"boll na bëtë numra, kishim nevojë!"

[tIrOncjA]

kete 4n s'ka 4ure ta duroje

c'eshte Esenini para teje? nje hic

[Diabolis]

Fillikat

Endem rrugëve të tua bota ime
Duke ndjekur një fjollë të bardhë drite
Që vjen mes stinësh,
Shkrij akujt e dimrit, shfryj gjethet e vjeshtës
Dhe hyj në hapësirën midis.
Jam vetëm unë aty,
Fillikat,
Dhe fjolla e bardhë që hijen më mat,
Shkërmoqur mbi gjethe të thara
Shformuar në ujra të akullta.
Zgjat dorën drejt burimit të dritës
Dhe në pëllëmbë kam vetminë time,
Që digjet pa zjarr,
Që ndrit pa flakë,
Që lëshon atë fjollë të paktë.
Zgjat buzët drejt pëllëmbës së hapur
Dhe fryj lehtas e gjatë,
Fuuuuuuu,
Tu preftë shpirti në paqë vetmia ime.

Në terr dhe në natë
Pa fjollën e dritës së bardhë për të ndjekur
Fitil që tymon i shkrumbosur,
Fillikat,
Ende,
Endem rrugëve të tua bota ime,
Fitil kandili të djegur,
Dhe nëpër tym flas:
Drita kap qiejt, bloza ngel pas.

[Diabolis]

Ndodhi me ty e mira kurvë nazike
Si me pishtarin e Lojrave Olipmike,
Dorë më dorë kalove moj mike
Shkëlqeve me ditë pastaj u fike.

Mbas flakës tënde kudo që të vejë
Nga pas vrapojmë me lejë pa lejë
Dhe nuk ka Komitet që të na rrëfejë
Se kjo që bëjmë nuk është Fair Play.

[DeuS]

E pse kaq pak mundesi une kam !?
nje vote forumi te dhuroj
Po a ka me turp , a ka me nam !?
kete Gjeni , kaq varfer ta vleresoj ..

D D , rralle perqendrohem pas poezive , por keto tuajat , me rrembyen te terin dhe , kur mbarova se lexuari ..... nje pasuri nje shpirt me ishte shtuar . Te lumte mendja e dora , or plak !

[tIrOncjA]

D D, e paske nisur mbare poetikisht Vitin e Ri, Gezohem! Po pse pa titull (mos valle eshte i monopolizuar)?

[Diabolis]

Më ka pëlqyer që më parë të shkruaj e pastaj të mendoj për një titull, jo ndonjë rregull strikt kur edhe në këtë faqe kisha titullin Fillikat në kokë e bëra vargjet. Harpën e pagëzoi Kulla, atë historinë erëkeqe pamundësia që gjashtën ta futja në vargje, e duke qënë se ky është një forum e jo një botim gjithçka është e hapur.
Faleminderit që shfletoni nëpër këto vargje, e gjeni ndonjë gjë me vlerë.

[Diabolis]

Kur kasapi me vare në kokë i ra një derri
Ky sytë thellë i nguli e unë pyesja “Ç’ka?
Po lutet për jetën këtë ditë me ngricë dhjetori
Apo shan që goditja e parë në vend nuk e la."

Kur lëkurën rripnim nga shihte deri pashë larg
Si kapuç gjumi mali Ivan, si xhufkë Hëna mbi kapë,
Përskuqur mali, praruar Hëna prej perëndimit lart
Derri shikonte mrekullinë, unë ndihja një kasap.

[Diabolis]

Vetëm të të mbaj në gji,
Mbi supin tënd kokën të var,
Si mjegulla me ledhati
Nën krahë kur qarkon një mal.

Vetëm të të qaj përmbi
Ndër flokët e derdhur të bulëzoj,
Si vesa nga një lule mali
Heshtur ujë rrjedh tek kroi.

Vetëm të të pëshpërit
Në rrëzë të veshit “të dashuroj!”
Por jehona më kthehet në shpirt,
“Ishte një lojë, ooj, oooj”.

Atëhere kokën var mbi gjoks
Kujtimin e flokëve vajtoj,
Era e harimit ma ngjesh me boks,
Kush ishe ti po e harroj.

[Diabolis]

Tufëzimin mbi leksionet

E ruaj si sytë e ballit se e kam kujtim,
Nga koha kur jeta mua m’u bë mësim
Një fletore të trashë me katrore a kuti
Ku shkruaja mbrapsh kur isha student i ri.

tufëzimin mbi leksionet mbaja të Duhet
planifikimin; bëja ti shkencor Revolucionit
drejta, të katërcipërisht - këto si plot E
rreshta. në mbrapsh kështu shkruaje i Kur