Poezi nga Diabolis

[Diabolis]

Njëri Tëri dhe Dyti Zgjyti

Sa nis e flet Dyti Zgjyti,
Ja pret shpejt Njëri Tëri.

Unë jam dorargjëndi,
Po unë jam dorari,
Unë jam gjoksargjëndi,
Po unë jam gjoksari,
Unë jam ballargjëndi,
Po unë jam ballari,
Unë jam kokargjendi,
Po unë jam kokari,

I tëri o Njëri Tëri,
Ja kthen Dyti Zgjyti.

[Diabolis]

Spiuni

Mjeran, je si letër karboni
Ç’të thotë njëri tjetrit ja tregon,
Të duket se mirë vepron
Kur hundën fut edhe përgjon?

Boja ka kohë që të ka dalë
Duke nxirrë njerzit me fjalë.
Të duan sa plehrat në mëhallë
Se nëpër këmbë vjen vërdallë.

[Diabolis]

Ferri, purgatori, parajsa

Më tregon shpirti se kudo në ferr
Njerzit vuanin, ishte tmerr.
Por këdo që pyesje “si je?”
Përgjigjej “mirë, ka më keq se ne”.

Në purgator shkoi një ditë shkurti
Njerzit ishin rreth një “kryeurti”
Këtë radhë nuk po e dëgjonin,
Të pastronin shpirtin po e rrëzonin.

Eh, parajsa erdhi si maji,
Gjithë shpirtrat ishin të qetë,
Por trupin e kishin lënë në ferr
Të hante fjalë të bukura pa vlerë.

[Diabolis]

një Hyll

U fik një Hyll lart në qiell
Dhe mu mbush zemra me trishtim,
U fik një Hyll lart në qiell
Një Hyll që mbante emrin tim.

U fik një Hyll lart në qiell
Por gazi buzën ma liron
U fik një Hyll lart në qiell
Atje ku ndrin një konstelacion.

U fik një Hyll lart në qiell
Ja, po ju a tregoj me gisht
U fik një Hyll lart në qiell
Pa bujën e kometave me bisht.

U fik një Hyll lart në qiell
Por prapë është Hyll, ... i shuar
U fik një Hyll lart në qiell
Dritë, dritë duke dhuruar.

U fik një Hyll lart në qiell
Në universin pambarim
U fik një Hyll lart në qiell
Kur nata tretej në agim.

[Diabolis]

Vjega

Nën rrënjët e një shkurre vjegjësi
Poshtë andej nga vendi ku quhet Iliri,
Kur filluan të binin lulet e verdha
Punuan arkeologët deri nga vjeshta.

E gjetën atje me vjegëz vjeguar
Një vjegore me vjegë lakuar;
Në baltën e vjetër ishte pjekur
Vjehrra në vegjë e vjehrri duke vjelur.

E siç e do puna vizatuan dhe skica
E vrap frup fotografi me blica,
U vrenjtën arkeologët e u lodhën
Se vjega në çdo pozë fuste kokën.

Po lëna të vijojmë moj vjegë
Se fundja ç’bëre ti sot e tremijë vjet?
Vaj medet shkollës ku keni mësuar
Unë gjithë këto vjet kam vegjetuar.

[Diabolis]

Rregullat e mirësjelljes

Ja arriti kësaj dite njeriu
Flenë tok maçoku dhe miu,
Nisën flasin me edukatë,
Thonë mirserdhe, tungjattë.

Apshiu – tështiu miu një ditë
Shëndet – tha maçoku – alergjitë,
Shëndet plaç – ja kthen shpejt miu,
Grrr – bëri maçoku e pa nga njeriu.

[Diabolis]

Makroborgjezi i flet Dritëroit
(Dekalogu i fatkeqsive ...)

Rrimë në Shqipëri,
Bie erë tendera
Pa pare s’mbesim,
Na pihet drogë pimë,
Na rriten konkurentët
I presim.

[Diabolis]

Për ty

Të dua aq shumë
Sa nuk e teproj
Kur të them se për ty shkoj në Ferr,
Se në Purgator të ndjek pas.
O, jo, s’mundem në Parajsë,
Nuk ka të tillë,
S’ka gjasë.

[Diabolis]

Një kaukaziane duke puthur një afrikanoamerikan në Nju Jork

Ah nga të pashë moj lule dele
Ah nga të pashë moj bardhësi
Mikloje e puthje e nuk u vele
Ndaj më krekosesh ti buzëzi.

Ah që më mbeti goja thatë
Vetmuar sjellë nëpër zabele,
Ah që të kisha një çokollatë
Ta tresja blerimit të kësaj të djele.

[Diabolis]

Fshaçe

Ra bryma e parë
Erdhi vjeshta në arë
Nxitoni fshatarë
Barin e bëni mullarë.

Burri të shkulë panxharin
Gruaja të zgjedhë farën
Se shkoi dhe ky behar
Si vogëlushi me gomar.

Pleqtë verë të pijnë
Të rejat të fshijnë,
Të rinjtë të punojnë
Tokën të lërojnë.

Se fryn erë ndër plepa
Vajzat s’kanë më sklepa
Tani s’ka më djepa
Në fshat zbresin dhelpra.

Diku tutje një qen
Një koskë po bren,
Vend si ky nuk gjen
Këtu dhe ujrat flenë.