Poezi nga Diabolis

[Diabolis]

Në ëndrra ndërtonte kështjella Pordhiçi,
Por zgjohej rrethuar nga mure qerpiçi.
Pa u dorëzuar rindërtonte nga hiçi
Dhe zgjohej ore, por flinte prapë dobiçi.

[Diabolis]

Kërpudha bardhoshe me zemrën të kuqe gjak
Mbas shiut në pyll dalin pak nga pak.
Një nga një në tokë mbi çdo kalbësirë
Dalin si martirë gati për tu grirë.

Nënat duke qarë bëhen si të marra
Bijtë pa i parë i kallin në varr.
Në varre mermeri të ftohtë të bardhë
Që si beljankat nga gjaku burojnë.

Kërpudhat i kërkojmë kur dalim në shi
Varret na kërkojnë kur ne mbajmë zi.

[Diabolis]

Nga rruga e madhe marrim kthesë
Kush më shpejt kush me përetesë
Në shtëpi të jemi më aq pa pesë.
Lajmet i kemi në vend të dabëlljucësë.

[Diabolis]

Nuk mi la ti prishja
Muret e avllisë së vjetër,
Të lutem, - më tha -
Më dhimbsen trëndafilat e egër.
Dhe ashtu harlisur lulëzuan nga mot trëndafilat,
Avllia rrënohej,
Mua më shtoheshin thinjat,
Ndërsa ajo këndonte në natë me bilbilat,
Deri kur iku me la,
Iku çau ferrat,
Nuk i pëlqeja më shumë se të tjerët.

Që nga ajo ditë kam nisur të ngre mure,
Të lartë sa,
Të fortë sa;
Mure pa dyer,
Mure me gishtat e mia të hekurta kryqëzuar mbërthyer,
Mure pa dritare,
Mure në zemër,
Mure në të cilat s'hyn kurrë më një femër.
Mure, mure, mure, mure,
Ah sa të desha moj kërcure.

[Diabolis]

Fjalë profeti
Flas me radhë:
Drin i Bardhë,
Drin i Zi,
Ndrin i bardhë,
Ndrin i zi,
Ndrin i zbardhur
Ndrini i Zbardhë,
Që nga jugu në veri,
Që nga maja gjer tek deti,
Që nga sot në përjetësi
Gjithë ç'lag ti është Shqipëri.

[Diabolis]

Ç'ndien kur je pranë meje?
Si gjë a gjëzë të them gjeje.
Gjegjmu vashë si di vetë,
Në thënç të dua ke të drejtë.

Ah or çun me kashë e lashë,
Në të dua s'jam më vashë,
Ani pse tash po gaboj
Po të them të dashuroj.

[MI CORAZON]

Sevdalli i madh zotrote !
E bukur, DD.

[Diabolis]

Ke të drejtë kur pyet:
"Po ti ku e di?"
Moj e vogla Kristinë,
Por ja që kështu ndodh në botë
Të mëdhenjtë shumë gjëra dinë.
P.sh. që asnjë gënjeshtër nuk është çikërimë,
Që ty malli do të marrë
Kur larg ta kesh shtëpinë,
Që një zemre copash çarë
Fjala jote e qashtër
E kotë të ngjallë të zezën viktimë.
Do ta shohësh më vonë moj e mira Kristinë
Se plot gjëra meren me mend
(Ndër to do veçoja dashurinë)
Mjafton diçka të jetë në botë
Moj mosbesuesja Kristinë
E që nga ty e gjithë të tjerët
Veç në mos duan nuk e dinë.

[Diabolis]

Në shtëpitë tona
Ka hyrë aq shumë politikë,
Në dhomat tona
Ku vetëm muret janë demokratike
Ka plasur e ashpra polemikë.
Një zë këtej zjen,
Një vlon matanë
Çasti i shumëpritur po vjen
Europë do ta bëjmë vatanë.
(Por,) gjithçka e ngatëruar
Në rrathë magjikë,
Tokë e palëruar
S'mbillet me kubikë.
Ne jemi në rreshta simetrikë
Si presh të rralluar
Një i mirë një i lig
Ku gjysma gjysmën ka armik.

[Diabolis]

midis

lindjes së një fëmije
dhe varrimit të një heroi

nëna na jep gjinë
ne i japim lavdinë

babait ç'i kemi marrë
ja kthejmë në varr