Ukshin Hoti: Filozofia e ceshtjes shqiptare

[Llapi]

http://www.youtube.com/watch?v=kVNyC...layer_embedded

[Llapi]

[Nertili]

Ku është zhdukur vëllai i Doruntinës?! Ukshin Hoti - Njeriu legjendë i Kosovës

· Pyetjes së motrës Myrvete për gjalljen apo mortin e vëllait të dashur- Ukushin Hoti askush si kthen përgjigje! Ata që e dinë të vërtetën e fatit të tij - shteti serbë, serbët që e humbën pa nam e nishan, por dhe shqiptarët që ishin e janë në shërbim të tyre, ngrenë supet, thonë nuk dim gjë, madje paraqiten si të habitur dhe të paditur njëkohësisht!


Foto: Ku është Mr.Ukshin Hoti nga 16 maji 1999?!

http://pashtriku.beepworld.de/files/...ga_16.5.99.jpg
__________________


Shtëpia Botuese „Toena“ në Tiranë, ka botuar dy libra në formë ditari të autorit Sefer Pasha: „Idhulli i Mallkuar“ dhe „Doruntina kërkon Ukshin Hotin“. Me anë të këtyre dy vëllimeve në formë ditari, Sefer Pasha, përpiqet t‘i shkojë në rrënjë enigmës “UKSHIN HOTI”.


Para Presidencës së Republikës së Shqipërisë, një grua e shkuar, tepër e vrarë nga hallet e jetës, është ulur e heshtur nën terrin e zhgumit të saj të dhimbjes. Dhe është autori i këtyre dy vëllimeve të cituara më sipër, punonjës në Presidencë, i cili me intuitën e njeriut të mirë, i afrohet dhe e pyet:

- “Kush jeni dhe kë kërkoni?”. Dhe ja përgjigjja:

- “Jam Myrvete Hoti prej Krushës së Madhe në Kosovë, motra e Ukshin Hotit. Dua të takohem me Presidentin, interesohem për vëllain tim, Ukshinin, të zhdukur prej kohësh në burgjet serbe...” Një fillesë dramatike e ankthshme. E kush mund ta ndalojë këtë motër martiri të pashoq për të takuar të madhin e shtetit shqiptar në Tiranë? Pikërisht me këtë pasazh mbresëlënës fillon libri i parë i ditarit dramatik “Doruntina kërkon Ukshin Hotin”, i autorit Sefer Pasha.


Librat: Sefer Pasha - Idhulli i Mallkuar dhe Doruntina kërkon Ukshin Hotin
http://www.toena.com.al/toena/katalo...fer_Pasha.html

Me plotë të drejt mund të thuhet, se marrja me figurën poliedrike dhe jetën tragjike të kolosit Ukshin Hoti, është një përçapje e guximshme e Sefer Pashës, i cili, ndër lexuesit tanë, prej vitesh njihet si poet liriko-epik, në veri e në jug të Shqipërisë, madje dhe në Kosovë, në trevat e së cilës, autori në fjalë ka marrë pjesë aktive në luftën për çlirimin e Kosovës nga pushtuesit serbë.


Ukshin Hoti - Njeriu legjendë i Kosovës

Të përshkruash për jetën e Ukshin Hotit, këtij intelektuali me fat tepër tragjik, me një jetë të sakatosur nga shtypja serbe, por dhe nga bashkëkombësit e tij puthadoras të shumëngjyrshëm, jo vetëm që është një ndërmarrje e vështirë, por ndoshta dhe e paarritshme për një penë të zakonshme, pavarësisht nga pasioni dhe dëshira e mirë.

· Ukshin Hoti, njeriu legjendë i Kosovës,

tronditësi i madh i historisë së saj në fundshekullin që shkoi, me veprën e tij patriotike, filozofike, letrare e publicistike, njeriu që provoi disa lloj burgjesh të Serbisë për shkak të bindjeve të tij të paluajtshme për pavarësinë e Kosovës, është kthyer tashmë në një figurë biblike për lexuesin shqiptar kudo që është ai.

Por ajo që e bën edhe më legjendare figurën e këtij Prometheu lirie, këtij idealisti të pashembullt për trojet e të parëve, është pra zhdukja e tij krejt e mistershme gjatë bombardimeve të NATO’s në Serbi e në Kosovë.

· Si u bë e mundur përpirja e tij, sikur të kishim të bënim me një truk magjik?

· Mirë, u burgos, po pas lirimit nga burgu i Dubravës më 16 maj 1999, sa doli nga porta, ku e çuan vallë?

· Mos e vranë?

· Ku ka një dokument për vrasjen e tij?

· Po për të qënurit gjallë të tij kush mund të thotë diçka të sigurt?

Ky fill drithërues, ky kërkim ulëritës, gjëmëmadh, kjo rendje kushtrimtare në të gjitha sferat shtetërore e ato shoqërore, brenda e jashtë Kosovës, në Shqipëri e në Perëndim, kjo pyetje pa përgjigje:

· “Ku është Ukshin Hoti. Ku ka humbur Ukshin Hoti, na dërgo një kumt shprese?”,

të gjitha këto pra, përbëjnë tharmin e këtyre dy vëllimeve tronditëse, që si një pretencë e fuqishme akuzuese ndaj regjimit terrorist milosheviçian, qarkullon në duart e lexuesve tanë në Shqipëri e në Kosovë, ndërkaq që enigma për vendndodhjen e Ukshin Hotit, ( edhe në prag të këtij 10 vjetori ) sa vjen e bëhet më e ankthshme e drithëruese. Misteri i zhdukjes së tij (pa lënë gjurmë) duket se do të vazhdojë të tronditë zemrat e shqiptarëve pambarimisht.


Myrvete Hoti - Kasumi, kjo Doruntinë e ditëve tona…


Gjithë shqetësimi i autorit Sefer Pasha, tërë ndërtimi strukturor e letrar i dy librave të tij në vazhdën e fatit të Ukshin Hotit, vijnë te lexuesi përmes një personazhi tepër realist, por dhe tragjik njëkohësisht, Myrvete Hoti - Kasumi, motrës së Ukshin Hotit. E alarmuar gjer në indet më të holla të qenies njeri, Myrvete Hoti - Kasumi, kjo Doruntinë e ditëve tona (me shumë të drejtë autori e krahason atë me Doruntinën e romanit të Kadaresë), në kërkim të vëllait të zhdukur tragjikisht, ajo ka kohë, që ka filluar trokitjet kudo, në dyer shtëpish e shtetesh, në Kosovë e në Serbi, në Lindje e në Perëndim, madje edhe në dyert e armiqve të betuar të tij.

· Po përfundimi?

· Përfundimi i kësaj ecejakeje të pa fund?

· Asgjë! Sot për sot asgjë!

Rezultatet e këtij kërkimi pa fund janë dëshpëruese. Pyetjes së motrës Myrvete për gjalljen apo mortin e vëllait të dashur- Ukushin Hoti askush si kthen përgjigje! Ata që e dinë të vërtetën e fatit të tij - shteti serbë, serbët që e humbën pa nam e nishan, por dhe shqiptarët që ishin e janë në shërbim të tyre, ngrenë supet, thonë nuk dim gjë, madje paraqiten si të habitur dhe të paditur njëkohësisht!

Ky mister i pashoq në historiën e njerëzimit, përbën moton rrëqethëse të kësaj legjende të kohës sonë, qysh nga faqja e parë e deri tek ajo e fundit në të dy librat - ditarë “Idhulli i Mallkuar” dhe “Doruntina kërkon Ukshin Hotin” të autorit Sefer Pasha. Shkruar me një gjuhë të pasur artistikisht, me një stil të thjeshtë e të shkathët njëkohësisht, ngjarjet rrjedhin natyrshëm, të tërheqin me lakonizmin dhe ngjyrimet lokale të trevave, ku autori Pasha ka shkelur në kërkim të fatit të Ukshin Hotit. Sefer Pasha ka në proces dhe vëllimin e tretë të titulluar “Ukshin Hoti lajmëron nga burgu sekret”, e shpresohet që me botimin e tij të jetë zgjidhur dhe enigma Ukshin Hoti.

Komentin tuaj mund ta shkruani KËTU
http://pashtriku.beepworld.de/apps/g...userid=3465331
( Moderatori i pashtriku.org )

[Nertili]

Në përkujtim të kolosit të mendimit politik shqiptar Mr.Ukshin Hotit

KU ËSHTË UKSHIN HOTI?! A ËSHTË GJALLË APO I VDEKUR UKSHIN HOTI?!...

· Ukshin Hoti nuk i përket harresës. Ai është në vetë thelbin e kujtesës së kombit. Ukshin Hoti nuk mund të vdesë dhe në të vërtetë nuk ka për të vdekur kurrë. Qenia e tij intelektuale është e pashlyeshme dhe është prezent kudo. Kosova dhe kombi shqiptar kanë nevojë urgjente për mendimin e Ukshin Hotit... Ukshin Hoti sakrifikoi gjithçka dhe askush nuk ka të drejtë të jetë mosmirënjohës, të mos ketë respekt apo të mos përkulet me nderim përpara figurës së tij.”- ka thënë studiuesi i shquar Moikom Zeqo.

http://pashtriku.beepworld.de/files/...ni_arkivi_.jpg

Shkruan: Sheradin Berisha - 07. 04. 2009

_______________________


http://pashtriku.beepworld.de/files/...ga_16.5.99.jpg

Ku është Mr.Ukshin Hoti nga 16 maji 1999?!


Më 16 maj 2009 bëhen dhjetë vjet që nuk dihet asgjë për fatin e Mr. Ukshin Hotit, të këtij kolosi të madh të mendimit politikë shqiptar. Dhjetë vjet më parë (16 maj 1999), Mr. Ukshin Hoti, derisa ishte duke vuajtur denimin në Burgun e Dubravës, papritmas pranon vendimin “Reshenjen” në çirilicë, nr. 24/2241/05 që e kishte nënshkruar drejtori i burgut të Dubravës, Aleksandër Rakoçeviq. Në këtë vendim thuhet se “….i denuar Ukshin Hoti ….lëshohet me kusht…” nga burgu, pas mbajtjes së dënimit prej pesë vjetësh, që ia kishte shqiptuar gjykata serbe në Prizren në shtator të vitit 1994.

http://www.beepworld.de/memberdateie...it16.05.99.jpg

Shikoni: Vendimin për lirimin me “kusht” të Mr.Ukshin Hotit!

Pas përfundimit të luftës, shokët e burgut që ishin ndarë për herë të fundit me Mr. Ukshin Hotin, kanë thënë se ishte ditë e diele (një ditë e pazakonshme për lirim nga burgu) kur baca Ukë (kështu e thërrisnin ata) ndërmjet orës 10 - 11 të paradites, i shoqëruar nga tre punëtorë të sigurimit serb, është nxjerrë nga ambientet e brendshme të burgut të Dubravës. Dhe pas këtij momenti, sot e atë ditë, nuk dihet asgjë për vendndodhjen e këtij intelektuali, politologu e atdhetari të shquar.

· KU ËSHTË UKSHIN HOTI?! - kanë pyetur për dhjetë vjet rresht shqiptarët!

· A ËSHTË GJALLË APO I VDEKUR UKSHIN HOTI?! - është kjo një tjetër pyetje që e kanë bërë dhe vazhdojnë të bëjnë shqiptarët! Por, për fat të keq deri më sot nuk kemi përgjigje të sakt, ndonëse ka shumë përgjigje spekultative që përfliten koluareve nga gojkëqinjtë !


* * *

Dihet mirëfilli se gjatë luftës në Kosovë (1998 - 1999), forcat militare dhe paramilitare serbe kanë vrarë e masakruar në format më mizore, rreth 15 mijë shqiptarë, ku 90% prej tyre ishin civilë të pa armatosur. Në këtë periudhë kohore mësohet se janë rrëmbyer me dhunë mbi 3 mijë shqiptarë, ndërsa janë përdhunuar afër 20 mijë femra shqiptare. Për dhjetë vjet rresht, mijëra familje shqiptare kanë pritur dhe edhe mëtutje vazhdojnë të presin me shpres e ankth, një lajm të “mirë” për bijtë e tyre të zhdukur, nga forcat militare e paramilitare të varrmihësit Millosheviç. Dhe për fat të keq, shumica e të zhdukurve, pas luftës, janë gjetur nëpër varrezat masive në Batajnicë e në vende tjera të Serbisë, ndërkohë që akoma nuk dihet për fatin e rreth 2000 shqiptarëve të tjerë.

* * *

Në qershor të vitit 1999 intelektuali dhe studiuesi i njohur Moikom Zeqo, nëpërmjet një apeli për opinionin tonë publik si dhe atë ndërkombëtar “për kancelaritë diplomatike të botës”, kërkoi zbardhjen e fatit të Mr. Ukshin Hotit, që - siç shprehet Zeqo: “të mos e pësojë dhe të mos zhduket pa nam e nishan.”

Moikomi në këtë apel, ndër të tjera ka shkruar (citoi): “Politikisht shqiptarët e Kosovës merren shpesh në mënyrë të paprinciptë me njëri - tjetrin, grinden, shahen dhe përçahen, në një kohë që duhet vetëm të bashkohen. Këta politikanë shëtisin nëpër botë, japin intervista dhe i japin shumë rëndësi kultit të vetvetes dhe protagonizmit vetjak. Çuditërisht, këta politikanë nuk flasin, ose harrojnë të flasin, për Ukshin Hotin. Po Ukshin Hoti nuk i përket harresës. Ai është në vetë thelbin e kujtesës së kombit. Ukshin Hoti nuk mund të vdesë dhe në të vërtetë nuk ka për të vdekur kurrë. Qenia e tij intelektuale është e pashlyeshme dhe është prezent kudo. Kosova dhe kombi shqiptar kanë nevojë urgjente për mendimin e Ukshin Hotit... Ukshin Hoti sakrifikoi gjithçka dhe askush nuk ka të drejtë të jetë mosmirënjohës, të mos ketë respekt apo të mos përkulet me nderim përpara figurës së tij.” - thekson studiuesi Zeqo.

Që nga qershori 1999, kur Moikom Zeqo e bëri këtë apel, politikanët e Kosovës nuk kanë ndryshuar asgjë në mendësinë e tyre politike. Çuditërisht, edhe pas dhjetë vjetëve, kjo kast politikanësh skajshmërisht të papërgjegjshëm nuk folën (jo se harruan të flasin) për Ukshin Hotin. Kjo heshtje e këtij tarafi politik e institucional të Kosovës është më shumë se indiferentizëm, dhe z.Zeqo jo rastësisht në apelin e tij për Ukshin Hotin thekson, se: ”indiferenca është kriminale. Indiferenca nuk është gjë tjetër veçse pajtim me torturuesit dhe ndoshta me vrasësit e tij”. (!!!)


* * *

Pas përfundimit të luftës, familja e Mr. Ukshin Hotit, veçanërisht motra e tij Myrvetja ka trokitur në të gjitha dyert e institucioneve të Kosovës dhe të Shqipërisë, ku ka kërkuar zëshëm ndriçimin e fatit të tij. Dhe në çdo bisedë, lidershipi politik e shtetëror shqiptarë, motrës Myrvete i ka premtuar, se çështja e Ukshin Hotit do të ngritet në të gjitha takimet me faktorët relevant ndërkombëtar, për ta detyruar Serbinë të zbardhë fatin e Ukshinit. Mirëpo, siç ka rezultuar deri më tani lidershipi shqiptar s’ka bërë asgjë në këtë drejtim! Prandaj, duket se edhe në këtë dhjetë vjetorë, shqiptarët do të vazhdojnë të pyesin:

KU ËSHTË UKSHIN HOTI?! A ËSHTË GJALLË APO I VDEKUR UKSHIN HOTI?!...

I Huazuar te faqja PASHTRIKU.ORG

[Nertili]

Vlerësimi i figurës së Mr.Ukshin Hotit nga intelektualë
të shquar shqiptarë


UKSHIN HOTI ËSHTË SHNDËRRUAR TASHMË NË HISTORI

http://pashtriku.beepworld.de/files/...ga_16.5.99.jpg

· „Për Ukshin Hotin kompleksi i inferioritetit të kombit shqiptar është një fatalitet që duhet kapërcyer. Nuk mund të ketë histori të shqiptarëve të bërë nga të tjerët, po ka histori të shqiptarëve të njohur më në fund nga të tjerët. Nga kompleksi i inferioritetit kombi shqiptar ka pësuar disa herë disfata gjatë historisë dhe e ka viktimizuar vetveten. Nga kompleksi i inferioritetit humbet perspektiva dhe tabuizohet statukuoja. Nga kompleksi i inferioritetit nuk do të ketë asnjëherë kapërcim të Rubikonit në historinë tonë, që është një kapërcim nga ferri në purgatorin e një të ardhme më shpresëndjellëse.“- kështu thotë studiuesi i shquar Moikom Zeqo, në parathënien e librit "Filozofia politike e çështjes shqiptare" të Mr.Ukshin Hotit.


Përgatiti: Sheradin BERISHA


Moikom Zeqo

Studiuesi i shquar Moikom Zeqo, në parathënien e librit"Filozofia politike e çështjes shqiptare" të Ukshin Hotit shkruan si vijon: „Kam ndjerë një tronditje të madhe, të pazakontë, tërësisht njerëzore, kur më sollën dorëshkrimin e kompjuterizuar të librit "Filozofia politike e çështjes shqiptare" të Ukshin Hotit. Kam ndjerë krenari të vërtetë duke e lexuar këtë libër (…)

Libri i mençur dhe kurajoz i Ukshin Hotit është libri i një tribuni popullor dhe kombëtar. Ukshin Hoti, intelektual dhe politolog i klasit të parë, njeri i kompletuar fuqishëm për nga dijet, për më tepër një trim i pafrikshëm, ka shpalosur në këtë libër kryetemën vigane të çështjes shqiptare. Hoti nuk qëndis ornamente fjalësh. Nuk bën stolira të kota retorikash luksoze e krejt të padobishme. Për Hotin çështja shqiptare nuk është një mit i rrugës. Po as edhe një fantazi e kabinetit intelektual.

Duke e lexuar këtë libër m'u kujtuan fjalët e mrekullueshme të dijetarit të madh shqiptar Frang Bardhit, i cili qysh me 1636 shkruante: "Përkrahni lirinë e natyrshme të njerëzve dhe diturinë e tyre me liberalitetin më të madh. Sepse vetëm kështu, -shton ai, -do ta paraqesin para syve të tu të vërtetën lakuriqe dhe të panjollosur, sepse e vërteta nuk ka nevojë të lyhet dhe të stoliset me fjalë të bukura."

350 vjet pas Frang Bardhit, Ukshin Hoti ecën në të njëjtën hulli të filozofisë politike të historisë. Ukshin Hoti e konsideron politikën si një modus operandi të pashkëputur nga moraliteti historik dhe i perspektivës. Sipas Aristotelit, vërtetë njeriu është "kafshë politike" po në ato kushte dhe rrethana që e realizojnë historinë, jo si një zoologji instinktive, po si një politikë mbikafshore dhe tërësisht njerëzore, pra të kthimit të kafshës në njeri dhe jo të njeriut në kafshë, rrjedhimisht, të politikës në histori dhe jo të historisë në thjesht politikë(…)

Ukshin Hoti e di mirë thelbin e politikës, duke e refuzuar politikanizmin e stilit barok, dogmatik, apo të llojit folklorik e të vulgarizuar. Ukshin Hoti në analizat e tij të guximshme dhe aspak konformiste i shikon realitetet politike në optikën shqiptare, por edhe në atë globale-botërore. Për të bota evro-amerikane nuk duhet t'i kundërvihet çështjes shqiptare, pavarësisht nga pengu tragjik i së kaluarës, pavarësisht nga luhatjet dhe marrëzitë e sotme të politikave të liderëve të përkohshëm shqiptarë.

Ukshin Hoti e shtjellon tezën e një demokracie autentike, si tezën e një integrimi universal, ku nuk zhduket dhe nuk humbet identiteti i kombit shqiptar, po afirmohet në bazë të një të drejte ndërkombëtare të përbashkët për të gjitha subjektet etnike të botës, ashtu siç ka një barazi funksionale për elementet e gjuhës të garantuara përjetësisht nga një gramatikë e brendshme e padeformueshme. Demokracia autentike është një gramatikë e lirisë dhe e dinjitetit, e kulturës, por edhe e kulturave, e së veçantës, por edhe e së tërës. Në një Evropë, apo në një botë dialogjike, kombi shqiptar nuk ka pse të jetë shurdhmemec, një komb handikapat, ose një manekin i skenës (…)

Kombi shqiptar është i pjesëtuar padrejtësisht në struktura shtetërore të huaja dhe të ndryshme, duke qenë de facto një subjekt etnik i papjesëtueshëm dot. Ky komb po e përjeton në imagjinatë atë që kombet tjera e kanë realizuar prej kohësh. Po duke qenë një komb si të gjitha kombet tjera, shqiptarët nuk kanë pse të përjetojnë gjithçka vetëm në imagjinatë (…)

Prandaj ky libër me plot argumente është kundër kompleksit të inferioritetit. Prandaj ky libër është një pasqyrë morali për secilin nga ne, një monument sigurie dhe vetëdieje.

Ukshin Hotin kam pasur rastin ta njoh më 23 nëntor të vitit 1992 në Tetovë gjatë një tubimi mbarëkombëtar për çështjen shqiptare. Ai ishte me trupin plot plagë nga të rrahurat e policisë serbe. Po erdhi në tubim, sepse në të shihte një shprehje të ideve të tij politike dhe të jetës.

Sot Ukshin Hoti është i burgosur. Por që nga burgu, ai na i dërgon akoma më i plotfuqishëm dhe madhështor mesazhet e tij të urta dhe afatgjata. Ai është një intelektual i martirizuar dhe kjo ka një kuptim të vërtetë dhe të madh. Është vetë kombi shqiptar një komb i martirizuar…

Ukshin Hoti është shndërruar tashmë në histori.


Ukshin Hoti - simbol i martirizimit për lirinë e Kosovës

Akademik Rexhep Qosja

Akademik Rexhep Qosja në një intervistë të vitit 1998 për Mr.Ukshin Hotin deklaron: “Ukshin Hoti po bëhet ajo që ishte dhe është Adem Demaçi sot: simbol i martirizimit për lirinë e Kosovës, e kjo domethënë, simbol i qëndresës shqiptare. Kur është burgosur Ukshin Hoti, para disa vjetësh, gazetat tona e kanë botuar lajmin me disa ditë vonesë. Mbasi që është burgosur Ukshin Hoti, edhe pse kuadër universitar, Universiteti ynë nuk e ka ngritur zërin kundër mbajtjes së tij në burg. Sot kanë ndryshuar punët. Sot Ukshin Hoti përmendet shpesh në shtypin tonë. Në Rektoratin e Universitetit të Prishtinës është mbajtur promovimi i librit të tij. Për të shkruhet gjithnjë e më shpesh. Diçka ka ndryshuar në shtypin tonë dhe në Universitetin tonë. Diçka po ndryshon në jetën tonë, në politikën tonë. Kemi filluar të vijmë në vete dhe këtë e dëshmon edhe qëndrimi ndaj Ukshin Hotit.

Ne po jetojmë "të lirë" nën pushtimin e Serbisë e Ukshin Hoti po vuan burg! Ne po bëjmë "të lirë" politikë, nën pushtimin e Serbisë e Ukshin Hoti po vuan burg! Ne po stolisemi me stoli pushtetore -"president", "deputet', kryetar partie, e të tjera, nën pushtimin serb, e Ukshin Hoti po bën burg Serbie! Ne për lirinë e Kosovës po "luftojmë", duke marrë rroga, duke u vozitur me vetura luksoze, duke pritur e përcjellë mysafirë me dreka e darka zyrtare - si parardhësit tanë politikë komunistë, e Ukshin Hoti po dënohet me burgje, për shkak të përpjekjeve për lirinë e Kosovës! Me mbajtjen në burg të Ukshin Hotit dhe të te burgosurve të tjerë politikë, regjimi serb dëshiron ta arrijë sot, atë që synonte ta arrinte me mbajtjen në burg të Adem Demaçit dhe të të burgosurve tjerë politikë!

Mbajtja e Ukshin Hotit dhe e bashkëmendimtarëve të tjerë në burgjet e Serbisë e rëndon shumë ndërgjegjen e njeriut tonë politik sot, dhe i qet hije të rëndë politikës që bëjnë bashkimet tona politike. Deshëm s'deshëm ta pranojmë, Ukshin Hoti - ky sot është simbol i vetëdijes historike, i ndërgjegjes dhe i qëndresës së pamposhtur shqiptare. Nuk është e çuditshme pse ky është emri më i kuptimshëm, më domethënës, më frymëzues në jetën tonë politike sot. Dhe kjo tregon se populli ynë e çmon ashtu siç duhet njeriun e gatshëm për sakrifica. Dua të besoj se Ukshin Hoti do të dijë ta mbajë si duhet domethënien gjithëkombëtare që e rrezaton sot emri i tij.



Kur mungon tigri, majmuni bëhet mbret



Ismail Kadare

Shkrimtari ynë i madh Ismail Kadare në një intervistë të vitit 1996, thotë: ”Emrin e Ukshin Hotit e kam ndeshur aty-këtu në shtypin e Kosovës, por përherë në mënyrë të paqartë. Edhe kur merret në mbrojtje, edhe kur kërkohet lirimi i tij, kjo bëhet në mënyrë disi të ftohtë, si për një hije. Së paku në atë lloj shtypi që unë kam pasur rastin të lexoj.

Duke e ndjerë veten fajtor për një mosnjohje më të saktë të këtij personaliteti të rëndësishëm të popullit shqiptar, e vetmja gjë që për mua ka

qenë e qartë sapo kam lexuar fragmentet e para nga mendimet e tij, ka qenë përgatitja e lartë profesionale. Kam frikë se pikërisht ky nivel i lartë ka qenë edhe burimi i fatkeqësisë që e ka ndjekur hap pas hapi këtë martir. Ka qenë tragjedi e vjetër e popujve ballkanikë, veçanërisht e shqiptarëve, përpjekja për të mënjanuar nga udhëheqja e një lëvizjeje, e një populli apo shteti, njerëzit më të zotë. Kur mungon tigri, majmuni bëhet mbret, - thotë një proverb kinez. Kjo logjikë e mbrapshtë, logjika e triumfit të mediokritetit, i ka shkaktuar, e, me sa duket do t'i shkaktojë ende dëme të ndjeshme çështjes shqiptare.

Ukshin Hoti duhet të dalë sa më parë nga burgu. Është e papranueshme që një personalitet i një populli, pavarësisht se ç'partie i përket ose nuk i përket, të mbahet në zinxhirë. Është fyerje për krejt atë popull. Më fort se kurrë kombi shqiptar ka nevoj për njerëz të aftë e me nivel të lartë. Njerëzit e zotë janë princat e vërtetë të një kombi. Për fat të keq, princat goditen shpesh në mënyrë të vdekshme.



Hoti është një avokat i përkushtuar i demokracisë



Adem Demaçi

Në vitin 1998, me rastin e nominimit të Mr.Ukshin Hotit për çmimin “Saharov”, Adem Demaçi fitues i Çmimit Saharov për vitin 1991, i shkruan këtë letër deputetëve të parlamentit evropian:

“Të nderuar anëtarë të Parlamentit Evropian,

të dashura zonja dhe zotërinj,

Me rastin e nominimit të Mr. Ukshin Hotit për çmimin Saharov, jam i lirë t'ju drejtohem me mbështetjen time për nominimin e tij. Unë jam i bindur se jo vetëm që çmimi do të shkojë në duart e duhura, por duke i dhënë çmimin Saharov një të burgosuri politik që vazhdon të vuajë dënimin e tij, ju do të lartësoni kuptimin e vetë çmimit nga pozita e mirënjohjes së thjeshtë në angazhimin politik.

Një angazhim i tillë sot është më se i nevojshëm për ndërtimin e një tablloje të plotë për Evropën, për theksimin e kontrasteve të mëdha ekzistuese, për shpjegimin e tyre dhe për dhënien e një vizioni të qartë mbi atë se çfarë do të duhej të ishte Evropa.

Në anën tjetër, z. Hoti është një avokat i përkushtuar i demokracisë, i të drejtave të njeriut dhe i paqes. Ai shfrytëzon arsyen dhe njohjen e tij brilante për të shpjeguar kuptimin e vërtetë të paqes dhe zbulimin e rrënjëve të saj në drejtësi. Gjithë jetën e tij ai e ka vënë në shërbim të luftës për paqen për të cilën Kosova sot ka nevojë më shumë se kurrë. Çmimi Saharov e meriton Ukshin Hotin, dhe Ukshin Hoti e meriton atë. Me konsideratat e mia më të thella.



Ukshin Hoti është një hero i gjallë i kombit shqiptar



Bedri Dedja

Shkrimtari i shquar Bedri Dedja, në një intervistë dhënë gazetës “Zëri i Kosovës” në dhjetor 1997 për të madhin Ukshin Hoti thotë: “Për mua, Ukshin Hoti është një hero i gjallë i kombit shqiptar. Unë madje nuk habitem pse serbët mbajnë në burg Ukshin Hotin dhe jo ndonjë personalitet tjetër madhor të Kosovës. Vepra e tij «Filozofia politike e çështjes shqiptare» të kujton veprat e mëdha, si «Shqipëria ç'ka qenë, ç'është e ç'do të bëhet» e Sami Frashërit, «Çështja shqiptare» e Rexhep Qoses etj.

Vepra të tilla shekulli shqiptar prodhon pak. Unë jam shumë i brengosur që atë po e torturojnë shpirtërisht edhe si prind. Këto tortura kanë synim më të largët. Ato duan të errësojnë horizontin e tij kombëtar dhe politik. Por kam shumë besim se nuk do t'ia arrijnë. Ukshin Hoti do të dalë nga burgu si feniksi.



Ukshin Hoti është një nga politologët më të

shquar të popullit tonë



Dritëro Agolli

Shkrimtari e poeti ynë i madh Dritëro Agolli, në një intervistë në Radio Televizionin Shqiptar, në mars 1998, për politologun e shquar Ukshin Hoti, ka thënë: ”Unë vë re një gjë, që për daljen e Ukshin Hotit nga burgu nuk është bërë shumë në Shqipëri, as në Shqipërinë këtej Drinit, ku jemi ne, dhe as në Shqipërinë përtej Drinit, ku janë vëllezërit tanë. Ukshin Hoti është një nga politologët më të shquar të popullit tonë. Ai vetëm me këtë libër (Filozofia politike e çështjes shqiptare” - vërejtja ime Sh.B) e ka treguar që është një filozof i vërtetë në problemet e politikës, por jo të një politike vulgare. Ai e shikon politikën në prizmin e filozofisë, dhe nxjerr konkluzione në bazë të fakteve konkrete dhe të historisë së popullit tonë. Ai nuk i trajton problemet historike dhe kombëtare thjesht në mënyrë deskriptive. Duke lexuar librin e Ukshin Hotit ti ndjen një thellësi të madhe të mendimit të tij, por njëkohësisht ndjen edhe një krenari që ka njerëz të tillë të shquar vendi ynë në të gjitha fushat e jetës. Por këtu, në këtë fushë, dmth. të filozofisë politike, unë nuk kam lexuar ndonjë të dytë që të jetë më i zoti se Ukshin Hoti.

Problemin e çështjes kombëtare ai e vështron në prizmin filozofik, në prizmin historik dhe në prizmin politik. Nuk thotë vetëm se si është Shqipëria, si është kjo çështja jonë kombëtare, por edhe se si mund të zgjidhet. Dhe kjo është nga meritat më të mëdha, sepse në shumë shkrime për problemet tona kombëtare tregohet vetëm se si ka qenë, sa i vjetër është populli ynë, me kë ka patur të bëjë, me përplasjet me fqinjët, me Evropën etj., por nuk jepen koordinata të sakta se ç'mund të bëhet që populli ynë të bëhet një popull i bashkuar, një komb jo i ndarë, jo i prerë me shpatë siç është sot Shqipëria. Dhe këtu qëndron merita më e madhe e Ukshin Hotit, pra në faktin që jep perspektivën se si duhet bërë... me një fjalë, ky libër është një program, nuk është thjesht një libër për filozofinë politike, por është si një program për shqiptarët, se si duhet të bëhet Shqipëria një vend me të vërtetë i evropeizuar.

Ne flasim e themi se do të hyjmë në Evropë, do të evropeizojmë Shqipërinë, etj. Të gjitha këto janë fantazira, janë gjysmake. Shqipëria evropeizohet kur të jetë një, e plotë, dhe jo kështu dy copësh, se kështu nuk evropeizohet kurrë. Kë do të evropeizosh ti, tre milionë banorë do të evropeizosh? Po tre milionë të tjerë? Dmth. problemi është tepër i ngatërruar për sa i përket evropeizimit të Shqipërisë, civilizimit të saj etj. Civilizim do të thotë kur të jesh një. Po s'qe një nuk je i civilizuar plotësisht. Dhe Ukshini e trajton këtë problem.

Pastaj dhe një tjetër gjë: unë mendoj që njeriu mund të nxjerr konkluzione jo vetëm nga libri që kemi këtu përpara, po dhe nga gjithë aktiviteti i Ukshin Hotit, se ai nuk është vetëm një filozof, politikan i kabineteve, i zyrave e i arkivave, por ai është një njeri i aksionit, një njeri i luftës për një ideal të madh. Se ka lloj lloj filozofësh, politikanësh, historianësh, edhe ata kanë të drejtën e ekzistencës dhe nuk mund të them se nuk janë të shquar, por tek Ukshin Hoti bashkohen dituria, zgjuarsia filozofike me aksionin, me njeriun aktiv, me patriotin e vërtetë, jo thjesht një patriot librash, po një patriot i madh, që i vë supet Shqipërisë. Dhe fakti që gjëndet në burg, dhe ka kohë që vuan burgimin e nuk del dot nga burgu, tregon se sa patriot dhe se sa njeri i lavdishëm është ai. Po ne shqiptarët fatkeqësisht njerëzit e shquar i kemi pak mëri, nuk i kemi aq shumë në përkrahje, ndonjëherë duam dhe t'i spostojmë nga politika ose nga aktiviteti, siç është puna me Ukshin Hotin. Unë nuk munt të flas me kompetencë të madhe lidhur me mënjanimin e tij, por unë vë re një gjë, që për daljen e tij nga burgu nuk është bërë shumë në Shqipëri, as në Shqipërinë këtej Drinit, ku jemi ne, dhe as në Shqipërinë përtej Drinit, ku janë vëllezërit tanë.



Mr.Ukshin Hoti është njeri që ka «Unin» e vet me «U» të madhe!



Prof.Agim Vinca

Prof.Agim Vinca në një fjalim të mbajtur në një mbrëmje proteste për lirimin e Mr.Ukshin Hotit, në Prishtinë, më 24. 09. 1994, do të shprehet:” Me njeriun që na ka tubuar sonte këtu (sikurse edhe mbrëmë dhe në netët që do të vijnë), Mr. Ukshin Hotin, nuk kam pasur raporte të afërta miqësore, por kam pasur respekt - e kam çmuar gjithmonë - për qëndrimin e tij dinjitoz e konsekuent në jetë dhe në krijimtari. Them edhe në krijimtari, sepse Ukshini është publicist, eseist, politolog...

Është hera e tretë që Ukshin Hoti bie në burg (herën e parë pas vitit 1981), kurse «ndeshjet» e tij me policinë serbe kanë qenë edhe më të shpeshta. Përse? Për shkak se policia serbe dhe pushteti të cilit i shërben ajo e dinë fare mirë se cilët janë kundërshtarët e tyre të vërtetë në mesin e shqiptarëve. Miku dhe kolegu ynë, Ukshin Hoti, tash sa muaj ndodhet në burg. Së shpejti pritet gjykimi dhe ndoshta (me siguri) edhe denimi i tij dhe jemi mbledhur të protestojmë kundër këtij gjykimi absurd e të kërkojmë lirimin e tij.

Po prej kujt?

Prej gjyqit serb, që është instrument në duart e okupatorit. Kështu e kemi ne. Ndodh që të kujtohemi për njerëzit tanë kur ikin, kur bien në burg, kur largohen (jo rrallë as në raste të tilla!), ndërsa kur i kemi pranë i fyejmë, i rrethojmë me heshtje, i injorojmë, i nënçmojmë, i linçojmë... Edhe pse nuk kam pasur kontakte të shpeshta me të, Ukshini më është dukur viteve të fundit disi i vetmuar, i izoluar, i braktisur, i harruar dhe ngapak i frustruar.

Ukshin Hoti është nga ata njerëz që i stolisin karakteri, krenaria, kryelartësia. Ai është njeri që ka «Unin» e vet me «U» të madhe. E kjo nuk është pak. E vlen të jesh i tillë në jetë, edhe pse kushton shtrenjtë. Intelektual me koncepte të qarta e përkushtim të lartë ndaj kombit, shtetit, politikës, demokracisë, në shkrimet dhe paraqitjet e tij, veçmas në revistën «DeA», ai u angazhua me të drejtë, siç e thoshte edhe titulli i saj, për një demokraci autentike; për një demokraci në kushtet shqiptare, ashtu siç u angazhua edhe për një politikë unike e me strategji të qartë kombëtare. Për intelektualët dhe veprimtarët si Ukshini ekziston patria (dmth. Atdheu) pastaj partia; ekziston kombi pastaj demokracia. Sepse, demokracia pa kombin është si lulja në trupin e të vdekurit, ka thënë një poet.



Mr. Ukshin Hoti - intelektual që sugjeron guximin politik



Akademik Esat Stavileci

Akademik Esat Stavileci, në qershor të vitit 1998 në një dokumentar televizivë kushtuar Mr.Ukshin Hotit, deklaron: „Kemi të bëjmë me një emër të intelektualit që sugjeron guximin politik, një emër të një eseisti politik që sjell shprehjen kompetente profesionale, që nxit fuqinë e të menduarit, ndërsa kur flasim për veprën e tij, kemi të bëjmë me një vepër të një njohësi të mirë të sistemeve politike e të marrëdhënieve ndërkombëtare dhe për një vepër të historianit të çështjes shqiptare.

Me këtë rast do të thksoj angazhimin e Ukshin Hotit për t'i dalë zot kauzës kombëtare, me gjerësinë e shtruarjes së çështjes së Kosovës dhe të çështjes shqiptare në përgjithësi. Pastaj më duhet të theksoj argumentimin e tij të bollshëm e profesional me themelësi politike, pse Kosova është dhe duhet të jetë republikë. Theksoj mbrojtjen e tij brilante, në mënyrë të veçantë, që i bëri para gjyqit qënies së Kosovës republikë mbi parimin e së drejtës së vetëvendosjes. Theksoj premisat e filozofisë politike në veprën e tij, dhe më në fund theksoj mendimin e tij të mëvetësishëm, autentik, në rrahjen e çështjes kombëtare shqiptare që emrin dhe figurën e tij e bëjnë sui generis, dmth. të një lloji të veçantë. Prandaj është fjala për një emër dhe një vepër të cilën duhet ta përkujtojmë.

[Nertili]

KAPITULLI I DYTË

SHKAPËRDERDHJA E ENERGJISË KOMBËTARE

http://pashtriku.beepworld.de/files/...im_morina_.jpg
Autor: Afrim Morina

NA MUNGON SHUMË MENDJA E UKSHIN HOTIT

* * *

OPONENTËT E MINUAN ÇËSHTJEN HOTI

Populli shqiptarë duhet bashkuar

Zonja dhe zotërinj!
Jemi tubuar këtu për të protestuar publikisht kundër mbajtjes në burg të mr. Ukshin Hotit, profesor universitar dhe kryetar i Partisë së Unitetit Kombëtar Shqiptarë dhe të gjithë të burgosurve tjerë politik shqiptar, që dergjen nëpër kazamatet serbo-maqedonase.
Lëvizja studentore e vitit 1981 për Republikën e Kosovës nxori në skenën politike profesorin e tyre të guximshëm mr. Ukshin Hotin, që kishte emër në shkencat e´marrëdhënieve ndërkombëtare- ekonomike, por tash emri i tij filloi të zë vend meritor edhe te masat e gjëra popullore. Me 19 nëntor të po atij viti jo vetëm se do të dilte në mbrojtje të tyre, por shkencërisht e shpjegon domosdoshmërinë e ndërrimit të statusit politik të Kosovës prej atij të Krahinës në atë të Republikës. Citojmë “... Duke kërkuar suprimimin e dibiozitetit të pozitës së Kosovës brenda Federatës Jugosllave, në të vërtetë e kërkonin suprimimin e pengesave për lirimin e hovit kreativ të forcave prodhuese.” Ky shpjegim shkencor i shërbeu si argument regjimit të atëhershëm për ta arrestuar dhe dënuar me 9 vjet burg z. Hoti.



Në kazamatet e ish Federatës Jugosllave përcillej qëndrimi dhe puna e tij, prandaj pas daljes nga burgu atë do ta izolojnë në vendlindjen e tij - Krushë të Madhe dhe me kërcënime e shantazhe mundohen ta detyrojnë të heq dorë nga përcaktimet e tija politiko- shkencore. Të gjitha këto nuk patën efekt, përkundrazi e bënë edhe më këmbëngulës për t’u vu në ballë të forcave për jetësimin e Republikës së Kosovës.
Kur në Slloveni filluan të duken shenjat e demokracisë, ai do të punojë me përkushtim në revistat “Alternativa“ dhe “Republika“. Më vonë nxjerrë gazetën “Demokracia Autentike“ (DEA), ku si ideator i saj do t`u qaset shumë temave që trajtonin çështjen kombëtare. Çdo shkrim i tij ishte i kërkuar nga intelektualët dhe masa. Posa të krijohen kushtet do të kthehet si profesor në Universitetin e Prishtinës, ku para studentëve do të plasojë mendimet e veta shkencore. Në një ligjëratë studentëve iu drejtohet me këto fjalë “Nuk ekziston asnjë arsye me peshë që të mos fitohet kjo luftë. Ndoshta do të humbet ndonjë betejë, por lufta doemos do të fitohet, sepse kurrënjëherë nuk do të pajtohemi me rënien e jetës.“
Angazhimi i tij gjithnjë e më i madh në jetën politike nxiti shqetësime tek disa oponent të tij, të cilët mundohen ta riizolojnë. Me gjithë këtë mendimi i tij shkencor do të plasohet në tribuna e simpoziume. Pas një analize të thukët që i bënë ndarjes së kombit shqiptarë në një simpozium, ndër të tjerash thotë “... Për shkak të pozitës gjeopolitike- në dyert e Otrantit, ishin ndodhur midis synimeve strategjike të të dy grupacioneve të popujve... Mirëpo, me ndryshimin e rrethanave politike sot”, mendon Hoti “Perspektiva e bashkimit të shqiptarëve në një shtet shqiptar rrjedh pikërisht nga nevoja e zhvillimit, nga nevoja e rritjes së brendshme dhe nga theksimi i dobisë së përgjithshme prej saj.“
Të gjitha lëvizjet dhe mendimet e tij i përcillte UDB-ja. Priste çdo moment të volitshëm, që këtë intelektual kryengritës ta bënte të heshtë. Do ta dënojë me 60 ditë burg dhe do ta rrah në mënyrë shtazarake në Gllogoc. Edhe ashtu i rrahur do të merr pjesë në takimet e Tetovës. Nuk do të ndalet për asnjë moment, për të plasuar mendimet e veta. Pasi mendimet e tij ishin të përafërta me programin e UNIKOMB-it, vjen në këtë parti dhe i jepet besimi për ta udhëhequr deri në Kuvendin e Dytë, ku edhe do të paraqiste projektdeklaratën politike. Këtë e nuhati menjëherë okupatori dhe u shpejtua ta burgoste po atë ditë.
Megjithatë edhe nga pozita e të akuzuarit shndërrohet në tribunë të çlirimit të shqiptarëve dhe të domosdoshmërisë historike të bashkimit kombëtar të tyre. Citat nga fjala mbrojtëse e tij “Populli shqiptar duhet bashkuar, këtë e dinë të gjithë dhe askush nuk e konteston. Ai duhet të bashkohet për shkak se është i njësuar në planin shpirtëror: e ka një gjuhë, një kulturë dhe një histori.“
Nga të gjitha këto që u thanë më lartë, konkludojmë se ai mbahet në burg për shkak se te ai shohin potencialin e madh politiko- shkencor, të cilin regjimi serb e çmon shumë të rrezikshëm për interesat serbe në Kosovë, sepse aktivizimi i një potenciali të tillë në skenën politike të Kosovës, gjithsesi do të ndikonte në rrjedhat politike të Kosovës e më gjerë. Dhe për shkak se përveç potencialit shkencor që ka, me veprimtarinë e tij ka dëshmuar guximin e pashoq prej intelektuali.
Zonja dhe zotërinj!
Mr. Ukshin Hoti, në fillim u mbajt në burgun e Qarkut të Prizrenit, pastaj në burgun e Dubravës, ndërsa që nga 17 korriku është transferuar në burgun famëkeq të Nishit. Nuk ka mundësi të përcjelli shtypin në gjuhën shqipe, e të mos flasim për literaturë. Nuk ka mundësi të shfrytëzoj literaturën profesionale. Trajtohet sikur të gjithë të burgosurit tjerë. E detyrojnë të merret me punë të rënda fizike. Të gjitha këto i bëhen për ta thyer shpirtërisht dhe shkatërruar fizikisht. Një vepër për kundërvajtje prej 60 ditësh, të cilën e ka vuajtur më 1993, tash ia kanë shndërruar në vepër penale.
Me një Memorandum iu kemi drejtuar të gjitha ambasadave,organizatave ndërkombëtare qeveritare e joqeveritare, për të bërë trysnin tek regjimi serb, me qellim të lirimit nga burgu të mr. Ukshin Hotit. Në të njëjtin Memorandum kemi kërkuar që deri sa të lirohet nga burgu z. Hoti, të vizitohet nga delegacionet e huaja dhe të merret parasysh mendimi i tij për zgjidhjen e çështjes së Kosovës. Po në të njëjtat adresa është dërguar edhe Peticioni i nënshkruar nga 20 institucione, subjekte politike e jo politike shqiptare të Kosovës. Mirëpo, deri më sot nuk vërehet ndonjë shenjë, se organizmave që iu kemi drejtuar kanë bërë trysni tek regjimi serb për ta liruar z. Hoti nga burgu.
Zonja dhe zotërinj!
Në burgjet serbo-maqedonase mbahen edhe kategori të burgosurish tjerë politik shqiptarë që regjimet aktuale nuk i trajtojnë si të tillë. Në këtë protestë do t`i përmendi veç e veç:
1. Të burgosurit e procesit të Paraqinit. U bëjmë apel të gjithë atyre dëshmitarëve që dinë të vërtetën, nëpërmjet të deklaratave të dëshmojnë këtë. Duhet t’i brej ndërgjegjja të gjithë ata që dinë të vërtetën, por që e heshtin atë.
2. Të burgosurit politik të gjoja dy ministrive, asaj të Mbrojtjes dhe të Punëve të Brendshme. Gjatë proceseve gjyqësore të tyre, me asnjë provë relevante nuk u dëshmua kryerja e veprës penale.
3. Mbajtja në burg e anëtarëve të LPK-së, as për të cilën nuk u dhanë dëshmitë për kryerjen e veprës, flet mjaft.
4. Shpikja e gjoja shtabit të mbrojtjes në Maqedoni, jep për të kuptuar se serbo- maqedonasit i harmonizojnë skenarët kundër shqiptarëve.
5. Burgosja e kreut udhëheqës të Universitetit të Tetovës është kulmi i marrëzisë, sepse regjimi maqedonas përpiqet që rreth një milion shqiptarëve t’ua mohojë të drejtën për t`u shkolluar në gjuhën amtare.
Zonja dhe zotërinë!
Jemi tubuar këtu për të protestuar edhe një herë kundër mbajtjes në burg të mr. Ukshin Hotit dhe të të gjithë të burgosurve tjerë politikë shqiptar. Në këto momente kur po kërkohet një zgjidhje për problemin e madh që ekziston këtu, zëri ynë i protestës shpresojmë se do të trokas në të gjitha organizmat ndërkombëtar, nëse me të vërtetë janë të preokupuar me zgjidhjen e çështjes në rajon, sepse asnjë dialog nuk mund të jetë i pranuar përderisa regjimi serbo-maqedonas vazhdon të mbajë në burgje qindra të burgosur politik shqiptar.
Vjeshtë 1996
......

[Nertili]

* * *
OPONENTËT I FRIGOHEN MARRËJES
SË KOLLTUKUT
http://www.beepworld.de/memberdateie...hotinegjyq.jpg

Akribia e lartë shkencore, largpamësia e tij politike dhe përkushtimi deri në vetëflijim për zgjidhjen e çështjes shqiptare në Ballkan, e kanë bërë sot mr. Ukshin Hotin, të burgosurin politikë më të njohur jo vetëm ndër shqiptarët, por edhe në gjithë kontinentin.
Për fatkeqësinë tonë, mendimi i profesor Hotit dhe ai personalisht, është luftuar jo vetëm nga okupatori, por edhe nga një pjesë e mirë e klasës politike në Kosovë. Mu për këtë, për dy vjet rresht në Kosovë praktikisht është heshtur për dënimin e tij të tretë, vitin e fundit të të cilit po e vuan në burgun famëkeq të Nishit. Përpjekjet e subjekteve politike, intelektualëve dhe qytetarëve, për lirimin e profesor Hotit nga burgu, nëpërmjet memorandumeve, peticioneve, dërguar faktorëve ndërkombëtar, kulmuan me kërkesën e UPS të UP, drejtuar Parlamentit Evropian, në bazë të të cilës, ky Parlament me 14 Maj 1997 nxori Rezolutën për lirimin nga burgu të mr. Ukshin Hotit.

Sigurisht, Parlamenti Evropian, para se të nxirrte një Rezolutë të tillë, ka debatuar rreth personalitetit të profesor Hotit dhe kësisoj në njëfarë mënyre, Hoti edhe nga burgu e ka mbrojtur çështjen e atdheut të tij, që është nder për të gjithë kombin që i takon: për ata që e kërkuan ta kenë në mesin e tyre, e në veçanti është nder i madh për studentët e Universitetit të Prishtinës të cilët u ngritën në mbrojtje të profesorit të tyre duke përqafuar edhe mendimin e avancuar politikë e shkencor të tij. Kjo Rezolutë njëherit e arsyeton edhe mendimin e Ismail Kadares, se mbajtja e Ukshin Hotit në burg, është turp për gjithë kombin, sepse njerëzit si profesor Hoti janë më se të nevojshëm, e sidomos kur kombi gjendet në rrezik.
Oponentët e tij politik edhe pas kësaj Rezolute heshtën, për shkak të manisë së tyre qesharake se mos duke u liruar nga burgu ai do t’ua rrezikojë kolltukët, me të cilat kënaqën edhe kur bijtë më të mirë të popullit shqiptarë vriten për çlirimin e Atdheut. Këtë frikë të pakuptueshme e vërteton fakti që dr. Rugova nuk e pa të rrugës t’ia rezervonte një karrige Hotit në G-15, veprim të cilin gjithsesi duhej ta bënte, nëse jo për të nderuar atë, të paktën që të solidarizohej me Rezolutën e Parlamentit Evropian.
Institucioni autoritativ ndërkombëtar i cili aprovoi Rezolutën për lirimin e profesor Hotit nga burgu, do të duhej që të ngulte këmbë për jetësimin e saj edhe për faktin që në momentin aktual politikë, lirimi i tij do të ishte sinjal për dialogun e barabartë e të sinqertë me shqiptarët. Me një personalitet të tillë me ndikim në jetën politike shqiptare, edhe faktori i jashtëm mundet t’i hynte shumë më i sigurt ndërmjetësimit të dialogut jo vetëm seriozë, por edhe shkencor, për zgjidhjen e problemit shqiptar.
16.06.1998, Prishtinë
* * *
HESHTJA

Heshtja të shton dilemat. Heshtja të jep porosi.
Heshtja të dobëtin e thenë shpirtërisht e moralisht.
Heshtja e shton kureshtjen. Heshtja...
Në këtë shkrim do të flasim për një heshtje të pazakontë për mjetet e informimit ditor e javor, për subjekte politike e pushtetarë, për intelektual në rrafshin kombëtar, por edhe për institucione ndërkombëtare. Dhe për të gjithë parashtroj pyetjen, pse heshtin? Heshtin për shkak të oponencës? Heshtin në mungesë të njohurive? Heshtin në pamundësi për të vepruar? Heshtin për t’i kursyer faqet e gazetave apo të minutazhit në mjetet difuzive të informimit? Të gjithëve me siguri u kujtohet afera Drajfus dhe Zola.
Lexuesin e ndershëm dhe që nuk ka mundësi veprimi, nuk e kam ndërmend ta lodhi. E di se edhe ai ka parashtruar pyetje të tilla sa herë që i ka rënë të shoh fotografinë e profesor Ukshin Hotit.
U bënë shumë protesta për lirimin e të burgosurve politik dhe asnjëri nga folësit nuk e panë të rrugës ta zë në gojë emrin e profesor Hotit.
Sot kemi një mori gazetash dhe nuk e panë të rrugës, me përjashtim, që të paktën t’ia kushtojnë një gjysmë faqe çështjes Hoti. “Koha Ditore“ madje, ka vite që e ka harruar, vetëm ndonjëherë shkarazi nëse është përvjedhur emri i profesorit të nderuar.
Kemi tri stacione të radios, asnjëra nuk e pa të rrugës t’ia kushtojë të paktën gjysmë ore profesor Hotit. Për televiozione mos të flasim, se qëllimi i tyre është të na shndërrojnë në kombin e parë në botë, si komb kosmopolisë.

Heshtin edhe Qosja, Kadare e Agolli, tri figura që kanë dhënë mendime për veprën dhe jetën e profesor Hotit. Këtë heshtje është vështirë për ta zbërthyer me një fjali, se secila redaksi apo subjekt politikë dhe secili intelektual, lider e pushtetarë hesht për hesap të vetin. Sot më nuk ka kredibilitet për t’u marrë në fatin tragjik të profesor Hotit, siç ishte para dhe gjatë luftës. Sot kemi interesa tjera, që nuk shkojnë jashtë kufijve të Kosovës, Shqipërisë, Maqedonisë, Kosovës Lindore dhe Malit të Zi. Ndërsa jeta dhe vepra e profesor Hotit i takon hapësirës kombëtare. Pra kjo heshtje e ka edhe anën tjetër të medaljonit, sot nuk duhet folur dhe shkruar për gjithë kombin, duhet heshtur edhe çështja Hoti! O tempora o mores! Kush përfiton nga kjo? Përgjigja- të huajt, e kurën e kurës kombi ynë!
Këtu qëndron arsyeja pse hesht Kushneri dhe Evropa, Parlamenti Evropian dhe Këshilli i Sigurimit të Kombeve të bashkuara. Me siguri këta edhe kërkojnë heshtjen e çështjes Hoti. Parlamenti Evropian me nxjerrjen e rezolutës së 14 Majit të vitit 1997, për lirimin e Tij nga burgu, ka qenë dashtë të krijoj mekanizëm për jetësimin e tij. A është e moralshme të heshtet kur nëpërkëmbët Rezoluta, aq më tepër edhe pas gjashtë muajsh të mbarimit të luftës? Me asnjë rezolutë tjetër nuk parashihet se çfarë duhet bërë me fatin e profesorit dhe mase katërmijë të tjerëve që dergjen në zindamët serbe.
Hesht Unioni i Pavarur i Studentëve me Universitetin për profesorin e tyre. Pra, kur ishte i nevojshëm mendimi i profesor Hotit, e kërkuan. Letra e dërguar nga burgu për demonstratat shtoi forcën dhe besimin te studentët. U bënë ato me Një Tetor të vitit 1997, e cila datë me të vërtetë hyri ndër datat më të rëndësishme të kombit. Ishte i vetmi Ai dhe UNIKOMB-i që i dhanë zemër, kur të gjithë të tjerët, madje edhe intelektualët e pavarur të kohës, ishin për të mos u mbajtur protestat.
Profesor Hoti, diogjen i lëvizjes kombëtare, që me veprën e tij shkencore dhe jetën e tij prej tribuni, tregoi se si duhet fituar liria. Mu për këtë nuk i ka takuar bashkëkombësve heshtja. Prandaj kjo heshtje të bënë të dyshosh. Jo në është gjallë apo jo. Se dikur Serbinë e tmerronte të gjendet Ai jashtë grilave. Bashkë me Serbinë janë frikuar edhe oponentët e tij. Po në anën tjetër, ajo ishte frikuar edhe ta likuidonte fizikisht, se varrimi i tij ka mundur t`i japi fund durimit të preferuar nga ajo, e zbatuar nëpërmjet rugovistëve. Sot kjo nuk e mundon atë. Serbin e Kushnerin e tmerron po qe se Ai është jashtë grilave, se nuk mund të bëjnë politikën që bëjnë sot. Kur themi Kushneri, këtu nënkuptojmë një varg shtetesh që kanë nënshkruar Rezolutën e lartpërmendur dhe atyre që ndjekin politikën pansllaviste. Kërkohet heqja e embargos ekonomike për Serbin. Lejohet lëshimi i dokumentacioneve: letërnjoftimet, pasaportat, regjistrimi i automjeteve, marrja e patentshoferëve etj. Serbisë në Kosovë i lejohet ndarja e pensioneve për pensionistët serb në Kosovë. Lejohet që paramilitarët serb të mbajnë pjesën më vitale të Kosovës-minierat dhe pjesën Veriore të Kosovës.
Heshtin edhe kolegët Evropian e amerikan të profesor Hotit, të cilët mund të ndikojnë te pushtetarët e vetë për të bërë diçka për te. Ndoshta kanë ndërmarr diçka në këtë drejtim, por me siguri u është sugjeruar të heshtin.
Zola fitoi madhështinë e intelektualit të guximshëm kur u ngrit kundër pushtetit për ta mbrojtur Drajfusin. Sot shqiptarët e kanë më lehtë. Zolës mund t`i shkonte koka, e Ai e la peng për të vërtetën dhe e vërteta ngadhënjeu. Shqiptarët dikur tronditën gjykatën, prokurorinë dhe pushtetin Francez për ta nxjerr nga burgu Avni Rustemin. Sot heshtin. Pse? Secila redaksi, parti apo pushtetarë e intelektual ka hesapin e vetë pse heshtë. Po të ishte ndryshe, do të veprohej. Jo vetëm se do të kishim faqe të gazetave plot shkrime për të, por secila do të vraponte për të shtuar tirazhin. Do t’i kushtonin me orë radiot emisione për të gjetur diçka që nuk është thënë. Kjo do të mbushte edhe faqet e shtypit ndërkombëtar dhe do t’i kushtonin edhe hapësirë në ekrane televizive. Kush do të ishte fitimtar këtu? Me siguri kombi, siç ishte Zola në rastin Drajfus. Atëherë pse kjo heshtje? Përsëri e njëjta përgjigje, secili heshtë për hesap të vetin.
Është fajtor profesor Hoti që zgjodhi një program partiak kombëtar? Jo. Jeta e tij ngado që do ta shikosh është kombëtare. Programet kombëtare sot nuk shkojnë, do të përgjigjet akëcili, prandaj është humbje kohe të merresh me çështjen Hoti!
Pyes Kadarenë, është turp për kombin tonë të heshtët? Nëse po, filloja. Ti di nga t`ia nisësh. Apo ndoshta, nuk të është përgjigjur profesor Hoti në pyetjet e bëra edhe publike në “Gazeta Shqiptare“, sipas dashjes së Juaj dhe për atë heshtë. Keni të drejtë të gjithë të heshtni, por ndërgjegjen e keni të vrarë! Së shpejti do të vi gjenerata që do të ju akuzojë për këtë heshtje!
Kërkoj falje nga lexuesit, vëllezërit dhe motrat, që më të dashurit e tyre i kanë në kthetrat e një regjimi fashist serb, që në këtë shkrim jam marrë vetëm me profesor Hotin. Unë kam shokë, shoqe, nipa e kushërinj që vuajnë në zindamet serbe. Por lirimi i profesor Hotit nga burgu do të bëjë të mundur edhe lirimin e të tjerëve. Atë e mban në vargojë Serbia, sikurse Zeusi Prometheun. Kur u lirua Prometheu iu hoqën vargonjtë e errësirës edhe bashkëmendimtarëve të tij. Hoti ka bashkëmendimtar edhe jashtë burgut që janë të mbërthyer në vargojë nga Zeusi dhe zotërat tjerë kënaqën me erën e temjanit që del nga pjekja e flijimeve. Së shpejti do të rritet numri i bashkëmendimtarëve të tij, do të thyhen prangat dhe do të humbi forcën mendimi fisnor e perandorak, e tek atëherë do të kuptohet profesor Hoti, i cili me makinën e qepjes është nisur në një rrugëtim të gjatë, të cilën e mat me madhësi këmishe, nëpër metropolet e Amerikës dhe Evropës për të arritur në Prishtinë. Me heshtje vetëm i ngadalësojmë mbarimin e këtij rrugëtimi të gjatë.
Janar, 2000, Prishtinë

[Nertili]

* * *
NA MUNGON SHUMË MENDJA E UKSHIN HOTIT

Tryezë e rrumbullakët
http://www.beepworld.de/memberdateie...rdeshmoret.jpg

Në këto qaste historike të cilat populli shqiptar po i kalon, me mundime të mëdha dhe me rreziqe që edhe të gabojë dhe t`i vonojë proceset historike kombëtare, skenës politike të Kosovës dhe asaj shqiptare përgjithësisht, i mungon shumë mendja e Ukshin Hotit, njërit ndër intelektualët e përgatitur dhe të guximshëm të Kosovës, i cili ka përvijuar dhe profetizuar shumë çka nga ndodhitë e mëdha, në rrafshin tonë kombëtar, në këtë fund shekull. Dhe pikërisht për shkak të mendjempreh -tësisë së tij gjeniale dhe guximit të tij të pazakontë për elitën intelektuale, jo vetëm ndër shqiptarët, Ukshin Hoti u izolua, u arrestua, u dënua disa herë nga regjimi serb dhe vazhdon të mbahet pezull fati i tij, fati i tribunit më të njohur të popullit tonë në dy dhjetëvjetëshat e fundit.

Ukshin Hoti që në vitet shtatëdhjeta kishte tërhequr vëmendjen e inteligjencies jo vetëm kosovare, për shtrimin me guxim të çështjes së zhvillimit të shpejtuar dhe për afirmimin ndërkombëtar të Kosovës, shumë të ndjeshme për politiken shtetërore të kohës. Ai me idetë e tij që dilnin përtej kornizave të shteteve të kampit të Lindjes, kishte tërhequr edhe dyshimin e pushtetarëve të kohës dhe të asaj pjese të inteligjencës kuislinge, të cilët bënë çmos për ta thyer dhe pamundësuar të vepronte në drejtim të realizimit të ideve të tij politike e kombëtare, shumë të avancuara.
Pa pasur synim të ndriçoj biografinë e profesor Hotit, dua me këtë rast të ju përkujtojë vetëm disa parashikime gjeniale të tij për kahet e zhvillimit të politikës kombëtare, të cilat fatkeqësisht nuk u morën seriozisht nga nomenklatura politike e kohës, që për efekt patën rrjedhojat tragjike për popullin tonë. Dua të ju përkujtojë këtu faktin, që në kohën kur shumica e bashkëkombësve tanë ishin magjepsur me të ashtuquajturën rezistencë paqësore në Kosovë, profesor Hoti me largpamësinë mahnitëse sheshonte pasojat afatgjata të politikës pacifiste në Kosovë. Në artikujt e Tij të guximshëm të botuar në gazetën “Demokracia Autentike“ të cilat më vonë ubotuan nëlibrin e tij “Filozofia politike e çështjes shqiptare“, tërhiqte vërejtjen, se pas fillimit të shpërbërjes së Jugosllavisë dhe të Bashkimit Sovjetik, Shqipëria, sidomos pjesa e saj Jugore, mund të jetë arenë e ardhshme e konflikteve sociale e politike deri në luftë civile, për shkak të ekuilibrave të rinj të faktorëve gjeopolitikë global e rajonalë. Pikërisht në Tetovë, këtu e gati një dhjetëvjetësh më parë, në tubimin e subjekteve nga të gjitha trojet shqiptare (Konsulta e Tetovës 1 dhe 2), profesor Hoti shkoqiste domosdoshmërinë e unifikimit të faktorit politik shqiptarë për zgjidhjen e çështjes kombëtare, për emancipimin të gjithanshëm e përparim të shpejtuar ekonomik dhe shoqëror. Siç dihet, një ide e tillë e përpunuar, u minua nga dy partitë në Shqipëri dhe Kosovë që mbajnë ndajshtimin demokratikë. Se sa dhe se si u realizuan parashikimet e profesor Hotit, sa të drejta dhe të dobishme ishin vërejtjet dhe shqetësimet e tij për fatet e kombit, sot duket fare qartë, siç duken qartë pasojat e mospërfilljes dhe të arrogancës politike e atyre që iu adresoheshin vërejtjet.
Kur të tjerëve nuk guxonte të ju binte në mendje as në ëndërr seshqiptarët në çfarëdo mënyre mund të ndesheshin me regjimin shtypës të Beogradit, profesor Ukshin Hoti e thoshte çartë dhe prerë “Kosova duhej të ketë Ushtrinë e saj Çlirimtare”. Letra e Tij nga burgu dërguar studentëve të Universitetit të Prishtinës, nëkohën kur nëntëdhjetë e nëntë përqind e subjekteve politike në Kosovë ngarendnin përtë pamundësuar protestat në Kosovë, u bë udhërrëfyese dhe frymëzim për protestat estudentëve, që shkunden psikologjinë e robit ndër shqiptarët dhe i hapën rrugë luftësçlirimtare.Po sot a i duhet Ukshin Hoti skenës politike të Kosovës? Po t’i pyesësh politikanët e Kosovës, do të thoshin se bënë pa atë që s’është! Intimisht seciliprej tyre admiron bagazhin politikë e kombëtar të profesor Hotit, sidomos erudicionin e tij. Ata në të shumtën e rasteve, siç kanë bërë edhe më parë, do të shprehin keqardhje për fatin e tij, por thënë troç, e ndjejnë vetën më mirë pa të, sepse nuk janë të sigurt se do të mund të rriteshin nën hijen e tij. Në këtë disperzim të partive politike në Kosovë dhe garë të përgjithshme për pak emër dhe për pak pushtet, një njeri i kalibrit të Ukshin Hotit do të ishte promotor i unitetit të forcave morale kombëtare. Mbase për këtë fakt regjimi serb është kujdesur që një njeri të tillë me vizione të qarta politike e kombëtare dhe me moral të fort njerëzor, të mos lejoj të dilte përtej mureve të burgut edhe shumë muaj pas përfundimit të dënimit. Në të njëjtën pikë, mbase, duhet kërkuar edhe heshtjen e faktorit ndërkombëtar për fatin e profesor Hotit. Ndryshe si mund të shpjegohet fakti që Parlamenti Evropian edhe pse me 14 Maj të vitit 1997 aprovon një Rezolutë për lirimin e Hotit nga burgu serb, nuk ndërmerr asnjë hap për përmbushjen e saj. Po shqiptarët a bënë mjaft për lirimin e profesor Hotit?
Fare pak, do të thosha dhe sidomos jo në mënyrë institucionale. Përjashto një varg mbrëmjesh protestuese të organizuar nga Partia e Unitetit Kombëtar Shqiptar, memorandumet e po kësaj partie drejtuar institucioneve ndërkombëtare dhe personaliteteve me ndikim, si dhe peticionin e qytetarëve të Kosovës dhe atë të subjekteve politike dhe jopolitike të Kosovës, për profesor Hotin të iniciuara nga UNIKOMB-i, për lirimin e tij, nuk është bërë ndonjë gjë tjetër serioze në Kosovë e në viset tjera shqiptare. Denoncimet, shantazhet dhe nderskamsat që i janë bërë këtij tribuni janë më të shumta dhe flasin për moralin e një pjese të klasës sonë politike. Qytetarët gjithsesi kanë manifestuar ndjenjë më të theksuar meraku për fatin e profesor Ukshin Hotit dhe kjo më së miri shihet nga numri i madh i fotografive të tij gjatë manifestimeve protestuese për lirimin e shqiptarëve nga burgjet serbe, të cilat i bartin individët, të cilët kurrë nuk kanë pasur rastin të takohen me profesor Hotin.
Them që arrestimi i Tij, dënimi shumëvjeçar dhe moslirimi i Tij edhe pas përfundimit të dënimit e kanë dëmtuar rëndë popullin shqiptarë, skenën politike të Kosovës dhe në veçanti Partinë e Unitetit Kombëtar Shqiptarë, kryetar i së cilës profesori Hotiqe zgjedhur në Kuvendin e Dytë të kësaj partie, deri sa ndodhej në burgun serb. Është humbje e madhe, sepse Hoti kishte vizion të qartë për zgjedhjen e çështjes sonë kombëtare, kishte guximin intelektual dhe politikë dhe kishte përgatitje solide shkencore për marrëdhëniet ndërkombëtare dhe për funksionalizimin e shtetit.
Zonja dhe zotërinj
Duke pasur parasysh seriozitetin e kësaj tryeze dhe personalitetin e lartë të profesor Ukshin Hotit, propozoj nga ky forum të ju dërgohet një memorandum faktorëve relevant ndërkombëtar për lirimin e profesor Hotit dhe të shqiptarëve tjerë nga burgjet serbe. Nga këtu të nisim edhe një peticion të kryetarëve të subjekteve politike nga gjithë bota shqiptare, me porosinë e qartë se pa lirimin e Ukshin Hotit, pa lirimin e të gjithë shqiptarëve nga burgjet serbe, nuk do të ketë zgjidhje politike në Kosovë dhe nuk do të mund të sigurohet paqe dhe qëndrueshmëri në rajon.
04.03.2000, Prishtinë
* * *
DUHET PËRSHPEJTUAR MBARIMIN E UDHËTIMIT

Me makinën e qepjes, siç do të thotë në një letër që ia dërgon profesor Ukshin Hoti motrës së tij, do të niset nga Krusha e Madhe dhe arrin në Universitet më të njohura Amerikane si: Çikago, Harvard, Cambrigj- Boston e në Washington DC, në superspecializim të Marrëdhënieve Ndërkombëtare Ekonomike dhe do të përfundoj në burg si profesor Universiteti i Prishtinës. Ai do të mbështesë dhe analizoj demonstratat e vitit 1981. Që nga atëherë do t’i merret e drejta e profesorit dhe sot e asaj dite nuk iu rikthye kjo e drejtë, edhe pse iu kishte rikthyer ligjërimit në fillim të viteve të nëntëdhjeta, po aty. Atëherë do të dënohet me nëntë vjet burg. Pas vuajtjes së dënimit ishte i izoluar në fshatin e lindjes, me provokime të nduarnduarta nga UDB-ja dhe KOS-si. Ai u përballoi të gjitha këtyre provokimeve dhe nuk arritën ta shantazhojnë, e as ta blejnë me para të majme e poste të ofruara.
Në fund të viteve të tetëdhjeta, përsëri me makinën e qepjes do të niset nga Krusha e Madhe dhe arrin në Lubjanë, kryeqytet i Sllovenisë, që atëherë numërohej si e rebeluar e Federatës Jugosllave. Si njeri i pendës dha kontributin e vet në “Alternativa“ dhe “Republika“, ndërsa në “DEA-Demokracia Autentike“ do të dali si ideolog i një të ardhme të lirisë dhe demokratizimit, jo vetëm të Kosovës, por i të gjithë hapësirës kombëtare. Nga Lubjana do të kthehet si kryetar i Degës së LDK-së në Rahovec, por aty nuk do të shikohet me sy të mirë.
Më 1992 do të jetë në mesin e shumë përfaqësuesve shqiptar në dy takime me peshë, të njohura si Tetova I dhe Tetova II. Do të japi kontributin e tij prej intelektuali dhe dijetari, për nxjerrjen e një platforme kombëtare. E dinte mirë se pa një platformë të mirëfilltë kombëtare, shqiptarët nuk mund ta qonin çështjen përpara, se politika bëhej nëpërmjet programeve të akëcilës parti dhe veç e veç çështja shqiptare nuk do të zgjidhej lehtë.
Më 1992 do të rrahet brutalisht në Drenas nga forcat serbe, gjersa kthehej nga Prishtina, si ligjërues fakulteti. Më 1993 do të vuaj një dënim prej 55 ditësh, i dënuar për kundërvajtje më 1991, sepse ishte në ballë të marshutës për të kremtuar një vjetorin e të rënëve në altarin e lirisë, në Brestofc të Rahovecit më 1990.
Sërish me makinën e qepjes do të niset nga Krusha e Madhe për të pranuar udhëheqjen e Partisë së Unitetit Kombëtar Shqiptarë - UNIKOMB gjerë në Kuvendin e Dytë, e pastaj nëse i jepet vota të vazhdojë edhe më tej udhëheqjen e kësaj partie. Kjo nuk i shkoi përshtati UDB-së dhe një pjese të alternativës, siç do të shprehet në procesin gjyqësor në Prizren profesor Hoti dhe burgoset duke u kthyer me 15 Maj të vitit 1994, vetëm për dhjetë minuta të qëndrimit të tij në selinë e kësaj partie. Vënia në krye të UNIKOMB-it e prishte balancën politik në Kosovë dhe prishja e këtij balanci i tmerronte. Do t`i përgatitet akuza për punë ilegale në Lëvizjen për Republikën e Kosovës dhe në UNIKOMB. Për këtë do të dënohet me pesë vjet burg.
Profesor Ukshin Hoti do të vije me makinën e qepjes edhe në mesin e Unionit të Pavarur të Studentëve të Universitetit të Prishtinës në përgatitjen e protestave për Një Tetor të vitit 1997, nëpërmjet të një letre dërguar atyre, ku edhe nga burgu merrte guximin t’i udhëzonte dhe t’i mbështeste ata si dikur me 1981, që të mos ndalen nga rruga e tyre. Me keqardhje, por shumica e profesorëve të këtij Universiteti bënin presion që të mos ketë protesta atë kohë.
Në fillim të burgosjes së tij më 1994 do të mbahen mbrëmje protestash, por ato shumë shpejtë do të pushojnë dhe për dy vjet me radhë, çështja Hoti do të heshtet si nga partia e tij, gjithashtu edhe nga subjektet tjera politike. Më 1996 do të dali përsëri në sipërfaqe çështja Hoti. Do të ribotohet dy herë libri i Tij “Filozofia politike e çështje shqiptare“ nga UNIKOMB-i, pastaj “Çështja Hoti“ shqip dhe anglisht e cila do të jepet falas për të gjithë të interesuarit brenda dhe jashtë Kosovës. Këtë fletushkë do ta marrin edhe delegacionet e ndryshme qoftë në UNIKOMB apo edhe nëpërmjet ithtarëve të Tij. Do të dërgohet një Memorandum dhe një Peticion i nënshkruar nga njëzetë subjekte politike dhe jopolitike. Peticioni i nënshkruar nga qytetarët dhe një Letër nga UNIKOMB-i. Të gjitha këto u dërguan instancave më të larta ndërkombëtare. Nga të gjitha këto kërkesa të UNIKOMB-i kemi një përgjigje nga z. Ren, e cila thotë se Gjykata Supreme e Serbisë nuk ka njohuri se Ukshin Hoti është dënuar dhe mbahet në burgun e Prishtinës. Kjo përgjigje do t’i bie në dorë udhëheqjes së UNIKOMBit pas pesë muajsh (kjo letër kishte qëndruar në sirtarin e z. Rugova) dhe pas kësaj ia kemi bërë me dije z. Ren edhe publikisht, se Ai është dënuar në Gjykatën e Qarkut në Prizren dhe vuan dënimin me burg në Nish. U bënë edhe disa orë protestash si në: Prishtinë, Dardan, Besian, Rahovec etj. për lirimin e Tij dhe të burgosurve tjerë. U organizua promovimi i librit të Tij dhe një Tribunë (kjo nga Unioni i Pavarur i Studentëve të Universitetit të Prishtinës) dhe në fund doli mesazhi për lirimin e Tij nga burgu.
Më 1997 profesor Ukshin Hoti do të nisej përsëri me makinën e qepjes dhe do të hyj në Parlamentin Evropian, ku do të mbrojë çështjen shqiptare dhe për shpërblim nxirret një Rezolutë për lirimin e tij nga burgu me 14 Maj të po atij viti. Përkundër kësaj ai edhe më tutje do të mbetet në burg dhe do të trajtohet si të burgosurit tjerë për vepra ordinere, madje edhe më keq.
Më 1999 do të kërkohet nga UNIKOMB-i që Ukshin Hoti të jetë anëtar i delegacionit në Rambuilet, në kuadër të delegacionit të LBD-së, me shpresë, se faktori ndërkombëtar do të ndërmerrte hapa konkretë për të jetësuar Rezolutën e lartpërmendur, dhe do ta lironte nga burgu. Kjo nuk do të gjej mbështetje në kryesinë e LBD-së. Nuk do të gjej mbështetje edhe propozimi i po kësaj partie që të jetë Ministër i Punëve të Jashtme në Qeverinë e Përkohshme të Kosovës, që më në fund do të senzibilizonte faktorin ndërkombëtar dhe deri tash do të kishim një përgjigje zyrtare prej tyre. Kjo e dyta si duket nuk i ka bindur LBD-në dhe Këshillin e Ministrave, se profesor Hoti është në mesin e të gjallëve. Do të mbahen shumë protesta për lirimin e të burgosurve politik (termë me të cilin nuk jam pajtua as që do të pajtohem, se të burgosur politikë ka vetëm ajo qeveri në territorin ku ka sovranitetin e vetë, pra në rastin tonë konkretë kemi të bëjmë me robërit e luftës, se Serbia nuk e ka e as që do të ketë sovranitet të vetin mbi Kosovën), do të dalin orator, por asnjëri asnjëherë nuk e zu në gojë emrin e profesorit të nderuar.

Profesor Hoti ka qenë dashtë të dali nga burgu me 17 Maj të vitit 1999. Nga një dëshmi që ka mbetur në burgun e Dubravës së Burimit, shihet se Ai është liruar me datën 16 Maj të po atij viti. 16 Maji ka qenë ditë e diel, ndërsa nuk ka qenë praktikë e atëhershme e organeve shtetërore serbe, që të burgosurit të lirohen ditën e diel, e aq më tepër përpara se t`i kaloj afati i vuajtjes së dënimit.
Jemi dëshmitar edhe të një udhëtimi të profesor Hotit me makinën e qepjes që bënë në Kosovë, që një vit e gjysmë. Në çdo qytet të Kosovës shfaqen fotografit e Tij vetëm me një pyetje në shqipe dhe anglisht: Ku është profesor Hoti?
A u mor seriozisht faktori politik shqiptarë me çështjen Hoti? A thua e bren ndërgjegjja kreun e politikës shqiptare për fatin e tij dhe nëse po, çfarë ka bërë për te? Mbajtja e tij në burg është turp për kombin? Ismail Kadare dikur ka thënë se është turp kombëtar që mbahet edhe më tutje në burg Ukshin Hoti. Nëse po, duhet ndërmarrë diçka. Këtë e kërkon para familjes, puna e tij atdhetare prej shkencëtari e militanti.
Kishte të drejtë kur profesori i drejtohej motrës Mirvete në një letër, se Ai ka një rrugëtim të gjatë me makinën e qepjes (duke llogaritur hapësirën me madhësinë e këmishës), nëpër të gjitha metropolet e Evropës dhe matanë Atlantikut, për të ardhur në Prishtinë. A po i ndihmon Prishtina të mbaroj këtë marshutë sa më shpejtë apo atë e llogaritin si të padëshiruar për momentin në mesin e vetë? Nëse nuk qëndron kjo, atëherë shtatë milion shqiptarët nuk do ta kishin për nder të mbesin të turpëruar para historisë dhe gjeneratave që do të vijnë. Edhe Evropa që nxori një Rezolutë për lirimin e Tij, kishte obligim për jetësimin e saj apo atë e ka bërë vetëm për farsë? Nëse jo, edhe ajo do të ndaj turpin bashkë me shqiptarët për fatin e profesor Hotit. Me një delegacion të Partisë pata trokitur, pas lufte, në zyrën e OSBE-së për çështjen Hoti, përgjigja ishte, se duhet të bisedoni me shtetet nënshkruese të kësaj Rezolute, thua se ata nuk përfaqësonin të gjitha ato shtete. Përgjigja e tyre nuk do koment.
Sot janë krijuar rrethana të reja. Federata Jugosllave, ajo çfarë është, është pranuar nga shtetet e Perëndimit. Nga ato shtete që kanë nënshkruar atë Rezolutë, prandaj duhet këmbëngulur jetësimin e Rezolutës, për lirimin e profesorit. Kjo këmbëngulje nuk duhet të bëhet vetëm prej palës shqiptare, por edhe nga UNMIK-u, që e administron Kosovën, pra nga kryeadministratori z. Hanc Hekerup. Këta kanë obligim në misionin e tyre të ndriçojnë çdo rast të robërve të luftës. Nëse më herët janë arsyetuar se nuk kanë pasur mundësi, sot janë tjera raporte në relacionin faktori ndërkombëtar - Serbi.
Na mbetët vetëm të veprojmë të gjithë së bashku. Nuk ka Kosovë të lirë dhe të pavarur, gjersa Serbia mban robër të luftës. Nuk ka Kosovë të lirë dhe të pavarur nëse ne jemi të shkapërderdhur për një problem kaq madhor. Nuk ka Kosovë të lirë dhe të pavarur, nëse i drejtohemi Serbisë për t’i amnistuar bijtë dhe bijat e popullit, të cilët i mban peng për llogari të veten politike, që nëpërmjet fatit të tyre të ruaj sovranitetin e vetë mbi Kosovën dhe gjithmonë të na mbaj nën presion psikik.
27.02.2001, Prishti

[Nertili]

* * *
GJENIUT I MVISHEN ETIKETA MË TË NDYTA
http://www.beepworld.de/memberdateie...nepopullit.jpg

Gjenit lindin rrallë. Çdo komb sado i madh të jetë, e ka për nder të ketë gjeni në gjirin e vet. Mirëpo, kur ata dalin nga popujt e vegjël dhe bëjnë emër me përmasa ndërkombëtare, i gjithë kombi duhet ti ruaj si sytë e ballit. Ukshin Hoti është një gjeni i tillë në fushën e shkencës politike, e ne a kemi ditur ta çmojmë dhe ruajmë atë?
Gjenive herë herë u frikohen oponentët dhe gëzohen kur u ndodhin tragjedi apo kur u pamundësohet veprimi. Se ata gjejnë zbrastësirë për të manipuluar në atë fushë në të cilën mungon ai. Pra e keqja gjenive u vije nga diletantët e fushave përkatëse. Gjeniu është edhe në shënjestër të popujve tjerë, ose për ta përvetësuar atë për interesa të tyre, e nëse nuk e arrijnë qëllimin, ia pamundësojnë veprimin. Shembuj të tillë ka plotë në botë, e te ne është rasti i Ukshin Hotit.
Gjenit lindin në kohë të pakohë. Pra ata janë promotor të shoqërisë, prandaj edhe i takojnë së ardhmes, e jo kohës kur jetojnë. Ata i paraprijnë kohës dhe mu për këtë janë në shënjestër të bashkëkohësve dhe kjo është shkaktarë e luftës për ta përvetësuar ose për të pamundësuar që idetë e tij t’i prijnë kohës, me një ego të sëmur, se unë jam ai që duhet t’i prij shoqërisë. Kjo i ndodhi edhe Ukshin Hotit.
Gjenit gjejnë forma për t’i artikuluar mendimet e veta dhe për t’i plasuar në atë pjesë të botës së ndërgjegjësuar, e cila do t’i shfrytëzojë për të mirën kombëtare apo për gjithë njerëzimin, për t’iu shmangur rrymimeve pseudoshkencore, që bota të mos pësojë kthim prapa apo ndonjë apokalips, por të eci përpara. Ky është misioni i gjeniut. Këtë mision ka Ukshin Hoti, e këtë mision e kanë edhe apostujt e tij.
Gjenit kanë edhe një specifikë të veçantë, se ata janë të vetëdijshëm se kanë lindur para kohe, e për t’i thënë gjërat ashtu siç duhet thënë, duhet pasur guxim. Ky guxim nuk i ka munguar kurrë profesor Hotit.
Gjenit janë në qendër të vëmendjes të pushtetit, të intelektualëve e masave, por më shumë të politikanëve. Ata mundohen të përfitojnë dhe përgatisin gracka për ta mposhtur, kur nuk ia arrijnë, nga kuzhinat e tyre dalin edhe lloj lloj gjellëra, që pjesa e ndërgjegjësuar as nuk ofrohet për t’i marrë erë. Shpifjet e tyre janë nga më të ndryshmet, duke i provuar njërën pas tjetrës, gjersa të gjejnë se cilën e ha populli. E quajnë tradhtar, të çmendur, e nëse mungon në mesin e njerëzve të tij e shpallin edhe të vdekur. Të gjitha këto thashetheme dolën nga kësilloj kuzhine për profesor Ukshin Hotin.
Ukshin Hoti që i ri u dallua në fushën e marrëdhënieve ndërkombëtare ekonomike e politike dhe për këtë kishte disa benificione nga pushteti i ish Federatës Jugosllave për ta bërë për vete dhe e dërgoi në disa universitete të Amerikës për në superspecializim. Kjo u ra në sy edhe ekspertëve amerikan dhe për këtë pak a shumë i ka dhënë përgjigje Ismail Kadares në letrat e tij “Bisedë mes grilash“. Aty shihet se profesor Hoti ishte i përcaktuar që gjithë jetën do të jetë në shërbim të atdheut. Këtë më së miri e dha në mbrojtje të Pranverës së përgjakshme të rinisë studenteske të vitit 1981. Duke e ditur gjenialitetin e tij Serbia përshpejtoi për ta vënë brenda grilave të burgut. Ajo e dinte mirë, se po ta lente të lirë atë, ai jo vetëm që do ta bindte popullin e vet dhe masivizonte masat shumë shpejtë, por ai do ta bindte edhe faktorin ndërkombëtar për realitetin e shqiptarëve në Kosovë, e jo bota të bindej nga krismat e armëve të luftëtarëve të lirisë shtatëmbëdhjetë vjet më vonë. Pas burgut do ta izolonte në vendlindjen e tij - Krushë e Madhe, duke i vënë një rreth të hekurt mercenarësh, që i përcillnin UDB-ës dhe KOS-it çdo lëvizje të profesorit. Edhe në asi rrethanash gjente hapësirë për të vepruar dhe idetë e tij për t`i plasuar te rinia.
Në kryeqytetin e Republikës së rebeluar Sllovene - Lubjanë do të gjej hapësirë për plasimin e idesë së Demokracisë Autentike, jo të importuar. Diti mirë ta shkoqis autoktonen nga e importuara. Për këtë gjeti një formulë mjaftë të thjeshtë, pozitën Gjeostrategjike dhe Gjeopolitike që zë hapësira kombëtare. Ai i shpjegon gjërat nga më e thjeshta, për të kuptuar më lehtë kompleksitetin e filozofisë së tij politike, në librin “Çështja e filozofisë politike shqiptare“.
Edhe kjo filozofi krijoi hendekun e ri të dytë të bashkëvendësve. I pari ishte me largimin e tij nga Universiteti i Prishtinës dhe i dyti me rikthimin e tij në jetën politike. E para mund të arsyetohej disi, se ishte në pyetje frika për të humbur postin, pagën, largimi nga familja dhe për t`u shëtitur nëpër qeli të burgjeve. I dyti si mund të shpjegohet? Iu dha e drejta e ligjërimit në fakultet, por nuk iu legjitimua e drejta e profesorit. Pra kjo jep për të kuptuar se ai nuk ishte resocializuar nga UDB-ja dhe ende duhet mbajtur nën mbikëqyrje të akcilit profesor apo dekan dhe nëse nuk ecte rrugës filozofike që mëtonte të ndërtohej, duhej marrë e drejta e ligjërimit. Ndryshe nuk mund të shpjegohet. Rikthimi në jetën politike legale i tmerroi. E pse të mos i tmerronte, kur ai botërisht tha në varrimin e një dëshmori më 1990, se për ta mbrojtur këtë që e kërkojmë duhet të kemi një forcë mbrojtëse. Forca mbrojtëse nuk përkonte me filozofin e re politike që krijohej. Atëherë u ngritën zërat për ta larguar nga politika, me metoda perfide titiste. Këta zëra u ngritën edhe nga Fushë Kosova, pas shumë përpjekjeve të dështuara brenda në Rahovec nëpërmjet emisarëve nga Prishtina. Si dikur që e panë rrezikun armiqtë e kombit nga ky, po këtë rrezik e shihte edhe klasa politike në Kosovë. Duke e njohur mirë filozofinë titiste, doli botërisht se hiqte dorë nga ajo filozofi dhe do të përvijonte filozofinë e vet, e cila veç i kishte apostujt që e propagandonin ose vepronin në frymën e saj. Dikush punonte në ilegalitet, dikush kishte rënë në burg (fjala është për rihapjen e burgjeve për të burgosur politikë, pas amnistisë së vitit 1990, që edhe Jugosllavia e atëhershme mundohej të vë maskën e shtetit demokratik, si Jugoserbia e sotme.)
Profesor Hotit i kërcënoheshin dy rreziqe: i pari vinte nga lidershipi shqiptar, e i dyti vinte nga okupatori. Serbia e dinte se idetë e tij do t’ia tërthuronin punët në frontin e hapur në Kroaci e më vonë në Bosnje edhe Hercegovinë dhe e ledhatonte “Republikën e Kosovës“ duke ushqyer klasën politike për t’iu rikthyer asaj më vonë. Kjo dhe doli. Duke e parë këtë rrezik profesori vendosi të krijoj një opozitë të fortë duke u mbështetur në filozofinë e tij politike, e, që kishte bindje se do të ngadhënjej dhe këtë mund ta bënte vetëm nëpërmjet një partie politike. Në këtë kohë meditimi të tij, merr ftesë nga kreu i UNIKOMB-it dhe pa u hamendur merr përsipër udhëheqjen. Ky akt kishte tejkaluar parashikimet e lidershipit shqiptarë dhe okupatorit serb dhe për të dy palët formulë e përbashkët ishte, po prishet balanci politikë në Kosovë- duhet penguar. Kjo pengesë u bë një orë e gjysmë më vonë të qëndrimit të tij në selinë e kësaj partie dhe UDB-ja i zë pritën dhe e arreston.
Prishja e balancit politikë në Kosovë u reflektua edhe në Shqipëri. Mërgata shqiptare do t’i përmbledh shkrimet e tij dhe do t’i botojë në librin “Filozofia politike e çështjes shqiptare“, dhe 4500 ekzemplar do të tretën bashkë me një kamion që tentoi t’i bie në Kosovë, të cilin do ta sekuestroj policia shqiptare dhe në Kosovë do të arrijnë vetëm 20 ekzemplar.
Frika nga kjo filozofi e re e mbështetur në Demokracinë Autentike, si bazë mbështetëse në gjeopolitikë dhe gjeostrategji të truallit kombëtar, sigurisht do t`i tronditi edhe disa forca të caktuara në Perëndim e Lindje. Profesor Hoti i ndante në grup shtetesh që kishin interesa të ndryshme në tokën tonë. Tash ne që jemi dëshmitar të prezencës së tyre këtu, po i shohim me sy. Po i shohim me sy edhe përcaktimet e forcave politike shqiptare. Prandaj Parlamenti Evropian për t’i ikur një trysnie që i bëhej nga forcat e shëndosha shqiptare për fatin e profesor Hotit, me 14 Maj të vitit 1997 do të nxjerr në Rezolutë për lirimin e tij nga burgu. Ajo Rezolutë mbeti në letër, se po të lirohej ai, forca kombëtare që përbënte diku rreth 20% të elektoratit në Kosovë, do ta rriste këtë përqindje shumë më shumë, gjë që i frikonte. Prandaj duhej ruajtur balanci politikë. Këtë e dinte edhe lidershipi i Kosovës dhe për herë të dytë e shpalli të çmendur. Letrat nga burgu e demantuan këtë propagandë të turpshme. Edhe z. Elizabet Rejn, u detyrua t’i shmangët misionit të saj dhe pranoi një të vërtetë të servuar se “Ukshin Hoti nuk është gjykuar e as që është në burgun e Prishtinës.“ Edhe pse kishte dokumentacion të bollshëm, iu bë e ditur edhe një herë se ku gjendej profesori. Të gjitha këto krijonin një kon dhe në pikën e lartë të konit ishte e shënuar, po të lirohet Ukshin Hoti do të prishen balancat politike, ndoshta në gjithë hapësirën shqiptare. Për këtë edhe ishin bërë anketime, analiza dhe testime të ndryshme psikosociologjike. Një mërgimtare (Shemsie Elshani) në telefon do t`i thotë motrës së profesorit - Mirvetës “Kur erdha këtu, profesori ishte i shtrirë për dhe, i nëpërkëmbur dhe i përbuzur nga shqiptarët. Sot (fundi i vitit 1996) ai është ngritur vertikalisht dhe ka filluar të eci në diasporë, e atje?“ Këtu mundoheshin ta margjinalizonin me çdo mjet propagandistik që u vihej në dispozicion, ndërsa okupatori rronte në të terun, se nuk i bëhej presion i fuqishëm për ta liruar. Parlamenti Evropian e futi Rezolutën në sirtar dhe nuk e nxori sot e asaj dite në pah, të paktën formalisht.
Prishjes së këtij balanci politikë do t`i frikohen edhe në caktimin e delegatëve në Rambuile nga LBD, forcë politike që ishte krijuar me bashkimin e disa partive politike. Ky ishte shansi i fundit për ta liruar profesorin nga burgu dhe kjo u bë me vetëdije. Ndoshta për këtë u kanë sugjeruar “miqtë“.
Në këtë Kosovë gjysmë të lirë, u bënë protesta të shumta për lirimin e të burgosurve politikë nga burgu, emri i tij nuk u zu në gojë asnjëherë nga folësit, madje për hir të balancit politikë u lansua edhe dezinformata më e tmerrshme- Ukshin Hoti është i vrarë. Ka të tillë që bëjnë be e rrëfe. Pas gjithë këtyre lojërave rreth profesor Hotit, a mund t`u besohet atyre apo duhet marr gjërat me logjikë.
Ukshin Hoti nuk është njeri që mund të vritet dhe të mos dihet kush e ka vrarë. Ai nuk u nxor nga kolona, nuk ishte në pikë vëzhgimi dhe të zihet rob, nuk ishte korrier dhe të kapej nga okupatori. Ai ishte në burg, madje me një Rezolutë për ta liruar nga burgu, të nxjerr për te nga Parlamenti Evropian dhe ka një dëshmi se është liruar para kohe. Ai që rezonon me logjikë nxjerr tjera përfundime dhe pas nxjerrjes së këtyre përfundimeve mobilizohet për të vepruar. E si mund të veprojë një motër e vetme, së cilës i është bërë presion që ta tërheq nga politika dhe të kërkoj fatin e tij si familje. Ky mesazh i vjen nga faktori ndërkombëtar, ndoshta edhe nga faktori shqiptar në mënyrë të tërthortë. Logjika thotë, ai ende duhet të rrijë prapa grilave, se prishet balanci politik shqiptar. Nëse në ndërgjegjen tonë ka trokitur mesazhi i Ismail Kadares “se është turp për kombin të mbahet Ukshin Hoti në burg“, atëherë rreth këtij mesazhi duhet të mobilizohemi sot, që përkojnë tri data të rëndësishme: 1. përvjetori i lindjes së tij, 2. përvjetori i burgosjes dhe humbjes së gjurmëve dhe 3. përvjetori i Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, që jeta dhe vepra e tij janë program i yni kombëtar.
Qershor, 2003, Prishtinë
( ... )

Kapitulli i dytë i librit “Shkapërderdhja e energjisë kombëtare” i autorit Afrim Morina, që ka të bëjë me kolosin e filozofisë politike shqiptare Mr. Ukshin Hoti, botuar në qershor të vitit 2006

[Nertili]

Ku është zhdukur vëllai i Doruntinës?!

Ukshin Hoti - Njeriu legjendë i Kosovës


· Pyetjes së motrës Myrvete për gjalljen apo mortin e vëllait të dashur- Ukushin Hoti askush si kthen përgjigje! Ata që e dinë të vërtetën e fatit të tij - shteti serbë, serbët që e humbën pa nam e nishan, por dhe shqiptarët që ishin e janë në shërbim të tyre, ngrenë supet, thonë nuk dim gjë, madje paraqiten si të habitur dhe të paditur njëkohësisht!

http://pashtriku.beepworld.de/files/...ga_16.5.99.jpg

Foto: Ku është Mr.Ukshin Hoti nga 16 maji 1999?!

_______________________________


Shtëpia Botuese „Toena“ në Tiranë, ka botuar dy libra në formë ditari të autorit Sefer Pasha: „Idhulli i Mallkuar“ dhe „Doruntina kërkon Ukshin Hotin“. Me anë të këtyre dy vëllimeve në formë ditari, Sefer Pasha, përpiqet t‘i shkojë në rrënjë enigmës “UKSHIN HOTI”.

Para Presidencës së Republikës së Shqipërisë, një grua e shkuar, tepër e vrarë nga hallet e jetës, është ulur e heshtur nën terrin e zhgumit të saj të dhimbjes. Dhe është autori i këtyre dy vëllimeve të cituara më sipër, punonjës në Presidencë, i cili me intuitën e njeriut të mirë, i afrohet dhe e pyet:

- “Kush jeni dhe kë kërkoni?”. Dhe ja përgjigjja:

- “Jam Myrvete Hoti prej Krushës së Madhe në Kosovë, motra e Ukshin Hotit. Dua të takohem me Presidentin, interesohem për vëllain tim, Ukshinin, të zhdukur prej kohësh në burgjet serbe...” Një fillesë dramatike e ankthshme. E kush mund ta ndalojë këtë motër martiri të pashoq për të takuar të madhin e shtetit shqiptar në Tiranë? Pikërisht me këtë pasazh mbresëlënës fillon libri i parë i ditarit dramatik “Doruntina kërkon Ukshin Hotin”, i autorit Sefer Pasha.

Librat: Sefer Pasha - Idhulli i Mallkuar dhe Doruntina kërkon Ukshin Hotin


Me plotë të drejt mund të thuhet, se marrja me figurën poliedrike dhe jetën tragjike të kolosit Ukshin Hoti, është një përçapje e guximshme e Sefer Pashës, i cili, ndër lexuesit tanë, prej vitesh njihet si poet liriko-epik, në veri e në jug të Shqipërisë, madje dhe në Kosovë, në trevat e së cilës, autori në fjalë ka marrë pjesë aktive në luftën për çlirimin e Kosovës nga pushtuesit serbë.

Ukshin Hoti - Njeriu legjendë i Kosovë

Të përshkruash për jetën e Ukshin Hotit, këtij intelektuali me fat tepër tragjik, me një jetë të sakatosur nga shtypja serbe, por dhe nga bashkëkombësit e tij puthadoras të shumëngjyrshëm, jo vetëm që është një ndërmarrje e vështirë, por ndoshta dhe e paarritshme për një penë të zakonshme, pavarësisht nga pasioni dhe dëshira e mirë.

· Ukshin Hoti, njeriu legjendë i Kosovës,

tronditësi i madh i historisë së saj në fundshekullin që shkoi, me veprën e tij patriotike, filozofike, letrare e publicistike, njeriu që provoi disa lloj burgjesh të Serbisë për shkak të bindjeve të tij të paluajtshme për pavarësinë e Kosovës, është kthyer tashmë në një figurë biblike për lexuesin shqiptar kudo që është ai.

Por ajo që e bën edhe më legjendare figurën e këtij Prometheu lirie, këtij idealisti të pashembullt për trojet e të parëve, është pra zhdukja e tij krejt e mistershme gjatë bombardimeve të NATO’s në Serbi e në Kosovë.

· Si u bë e mundur përpirja e tij, sikur të kishim të bënim me një truk magjik?

· Mirë, u burgos, po pas lirimit nga burgu i Dubravës më 16 maj 1999, sa doli nga porta, ku e çuan vallë?

· Mos e vranë?

· Ku ka një dokument për vrasjen e tij?

· Po për të qënurit gjallë të tij kush mund të thotë diçka të sigurt?

Ky fill drithërues, ky kërkim ulëritës, gjëmëmadh, kjo rendje kushtrimtare në të gjitha sferat shtetërore e ato shoqërore, brenda e jashtë Kosovës, në Shqipëri e në Perëndim, kjo pyetje pa përgjigje:

· “Ku është Ukshin Hoti. Ku ka humbur Ukshin Hoti, na dërgo një kumt shprese?”,

të gjitha këto pra, përbëjnë tharmin e këtyre dy vëllimeve tronditëse, që si një pretencë e fuqishme akuzuese ndaj regjimit terrorist milosheviçian, qarkullon në duart e lexuesve tanë në Shqipëri e në Kosovë, ndërkaq që enigma për vendndodhjen e Ukshin Hotit, ( edhe në prag të këtij 10 vjetori ) sa vjen e bëhet më e ankthshme e drithëruese. Misteri i zhdukjes së tij (pa lënë gjurmë) duket se do të vazhdojë të tronditë zemrat e shqiptarëve pambarimisht.

Myrvete Hoti - Kasumi, kjo Doruntinë e ditëve tona…

Gjithë shqetësimi i autorit Sefer Pasha, tërë ndërtimi strukturor e letrar i dy librave të tij në vazhdën e fatit të Ukshin Hotit, vijnë te lexuesi përmes një personazhi tepër realist, por dhe tragjik njëkohësisht, Myrvete Hoti - Kasumi, motrës së Ukshin Hotit. E alarmuar gjer në indet më të holla të qenies njeri, Myrvete Hoti - Kasumi, kjo Doruntinë e ditëve tona (me shumë të drejtë autori e krahason atë me Doruntinën e romanit të Kadaresë), në kërkim të vëllait të zhdukur tragjikisht, ajo ka kohë, që ka filluar trokitjet kudo, në dyer shtëpish e shtetesh, në Kosovë e në Serbi, në Lindje e në Perëndim, madje edhe në dyert e armiqve të betuar të tij.

· Po përfundimi?

· Përfundimi i kësaj ecejakeje të pa fund?

· Asgjë! Sot për sot asgjë!

Rezultatet e këtij kërkimi pa fund janë dëshpëruese. Pyetjes së motrës Myrvete për gjalljen apo mortin e vëllait të dashur- Ukushin Hoti askush si kthen përgjigje! Ata që e dinë të vërtetën e fatit të tij - shteti serbë, serbët që e humbën pa nam e nishan, por dhe shqiptarët që ishin e janë në shërbim të tyre, ngrenë supet, thonë nuk dim gjë, madje paraqiten si të habitur dhe të paditur njëkohësisht!

Ky mister i pashoq në historiën e njerëzimit, përbën moton rrëqethëse të kësaj legjende të kohës sonë, qysh nga faqja e parë e deri tek ajo e fundit në të dy librat - ditarë “Idhulli i Mallkuar” dhe “Doruntina kërkon Ukshin Hotin” të autorit Sefer Pasha. Shkruar me një gjuhë të pasur artistikisht, me një stil të thjeshtë e të shkathët njëkohësisht, ngjarjet rrjedhin natyrshëm, të tërheqin me lakonizmin dhe ngjyrimet lokale të trevave, ku autori Pasha ka shkelur në kërkim të fatit të Ukshin Hotit. Sefer Pasha ka në proces dhe vëllimin e tretë të titulluar “Ukshin Hoti lajmëron nga burgu sekret”, e shpresohet që me botimin e tij të jetë zgjidhur dhe enigma Ukshin Hoti.

Botuar te pashtriku.org