Barbarė-a f. ( gr. Βάρβάρσς – i huaj ) emėr femre tė krishtėrė.
Ndėrsa nė fjalorin e gjuhės sė sotme shqipe peØr fjalėn barbar jepet ky shpjegim:
BARBAR m. sh.
1. kryes. sh. hist. Emėr me tė cilin grekėt dhe
romakėt e vjetėr quanin me pėrbuzje tė huajt, qė
nuk flisnin gjuhėn e tyre dhe qė i mbanin si tė
pazhvilluar.
2. pėrb. Njeri i prapambetur e primitiv nė zhvillimin
e tij, njeri i pagdhendur e i pakulturuar; njeri i egėr,
i pamėshirshėm, shkatėrrimtar e mizor ai qė bėn
barbarizma. Barbarėt fashistė. Barbarėt nazistė.
2.
BARBAR mb.
1. hist. Qė ka tė bėjė me popujt e tjerė, tė cilėt
grekėt e romakėt e vjetėr i mbanin si tė pazhvilluar
dhe i quanin me pėrbuzje me emrin «barbarė».
Fiset barbare. Dyndjet barbare. Ushtritė barbare.
2. pėrb. I prapambetur e primitiv nė zhvillimin e tij, i
pagdhendur e i pakulturuar; i egėr, i
pamėshirshėm, shkatėrrimtar e mizor. Armiku
barbar. Zgjedhė barbare. Sundim (agresion)
barbar. Mjete barbare. Veprim (qėndrim) barbar.
3.
BARBARI f. sh.
1. vet. nj. Egėrsi prej barbari, qėndrim i
pamėshirshėm e mizor, shkatėrrim e shtypje
ēnjerėzore. Barbari fashistė.
2. kryes. sh. Vepėr barbare, mizori, barbarizėm.
Ka bėrė shumė barbari (armiku).
3. hist. Periudha e dytė e zhvillimit tė shoqėrisė
primitive pas egėrsisė, shkalla para qytetėrimit nė
zhvillimin historik tė shoqėrisė njerėzore. Periudha
e barbarisė.
4. Ligj barbar. Sjellje barbare.
Krijoni Kontakt