Une jam nga ata, qe mendojne keshtu. Nese me ben kjo armik te Islamit, atehere qenkam armik i tij. Por atehere dihet te pranojme se te gjithe muslimanet e botes qenkan armiq te te gjitha religjioneve tjera. Sepse edhe muslimanet pretendojne se librat e religjioneve tjera jane te shkruara nga njeriu.
Informacionet e ketij paragrafi, sikur te jene te verteta, pra duhet te vertetetohet se njerezit e dinin se Muhaemdi nuk kishte keso aftesi, jo vetem te pohohet, jo vetem te flet autori paushall ne emer te te gjithe Mekasve te shekullit 7, pra edhe sikur te jene keto informacione te sakta, ne syte e mi deshmojne vetem se Kurani nuk ka mundur te shkruhet nga Muhamedi. Sepse ky nuk paska patur aftesite e nevojitura. Paragrafi pra nuk tregon - sic pretendon ti - se Kurani u diktua nga Allahu. Me kete deshmim paragrafi as qe mirret.Nė periudhėn kur zbriti Kurani, poezia kishte marrė njė zhvillim tė jashtzakonshėm. Njerėzit e pėrdornin tė folurit poetik pothuajse edhe nė bisedat e zakonshme dhe grindjet. Cdo vit organizoheshin konkurse poetike dhe poezia fituese shkruhej mbi njė copė me shkronja tė arta dhe varej nė muret e Qabes pėr tė qėndruar aty gjer nė konkursin e vitit tė ardhshėm. Me fjalėt e poetėve, tė cilėt konsideroheshin si heronj kombėtarė, fiset hynin nė luftė ose bėnin paqe. Meqė Muhamedi a.s. ishte rritur nė mesin e tyre, tė gjithė Mekasit e dinin fort mirė se ai sishte marrė kurrė as me poezi, as me prozė poetike, as me ligjėratė prozaike. Ndėrkaq, shprehjet enigmatike dhe mrekullore tė Kuranit nuk u ngjanin as shprehjeve tė tij, as tė tė tjerėve, ato nuk hynin as nė fushėn e poezisė dhe as tė prozės sė zakonshme dhe asaj poetike, por, me origjinalitetin e tyre tė posaēėm, i mrekullonin dhe i magjepsnin tė gjithė! Prandaj, parėsia e politeistėve tė cilėt kėrkonin ti largonin njerėzit nga Kurani, pėrpiqeshin ti kundėrviheshin, sipas tyre, me kėto fjalė: Po tė themi se ėshtė poezi- sėshtė, po tė themi se ėshtė prozė poetike- sėshtė,po tė themi se ėshtė fjalė orakulli-sėshtė; as si vepėr e njė tė ēmenduri- sngjan; po u themi njerėzve se ėshtė magji, prandaj ti mbyllin veshėt se, ndryshe i zė magjia!. Por, ndėrsa mblidheshin, diskutonin e vendosnin sė bashku kėshtu, kur vinte nata, nuk rrinin dot pa shkuar fshehurazi nga njeri-tjetri pėr tė ndėgjuar Kuran!
Njerėz qė e donin tė vėrtetėn, si poetėt e njohur Hansa dhe Lebid pasi u bėnė musliman, e lanė poezinė dhe, kur kėrkohej tė bėnin poezi, shkruanin njė sure nga Kurani dhe ua dėrgonin kėrkuesve duke ua theksuar kėto fjalė: Pas kėndimit tė Kuranit, unė kam turp tė shkruaj poezi.
I tere ky citim bie dhe qendron me "mrekulline" e Moisiut. Une te pyes: Cilin fakt sado te vogel e ke qe Moisiu i beri keto gjera me te vertete? Dhe si do te deshmosh vertetesine e ketyre ngjarjeve, pa deshmuar njekohesisht edhe perrallat e zoterave te grekeve te vjeter. Edhe librat e tyre jane te mbushur me keso tregime. Tregojne se si Zeusi u shfaq dhe beri kete dhe ate, tha kete dhe ate. Sikur te akceptonim metodat tua per deshmim, ne do duhej te besonim te gjithe ata autore qe tregojne llafe te tilla. Do te duhej te pranonim Zeusin Zot.E kemi tė qartė faktin, se ēdo Pejgamber ėshtė dėrguar tė sfidojė popullin e tij nė ēėshtjen mė tė pėrhapur ndėr ta. P.sh.: Musai a.s. u dėrgua nė njė popull, ku magjia ishte shumė e pėrhapur dhe ai me mrekullitė e Zotit i sfidoi dhe i mahniti ata. Kėtė mrekulli e tregon Kurani i Madhėrueshėm:
Ai (Musai) e hodhi shkopin e vet, kur ja, u shfaq gjarpėr i vėrtetė. Ai (Musai)tha: Hidhniju! Ekur hodhėn ata (shkopinjė e litarė), magjepsėn sytė e njerėzve, i frikėsuan ata dhe sollėn njė magji tė madhe. E Ne e frymėzuam Musain (duke i thėnė): Hidhe shkopin tėnd! Kur qe , ai gėlltiste atė qė kishin magjepsuar. Atėherė u dėshmua e vėrteta dhe u zhduk ajo qė kishin pėrgatitur. Aty u mundėn ata (magjistarėt dhe faraoni) dhe u kthyen tė poshtėruar. E magjistarėt u hodhėn (u pėrulėn) nė sexhde), Dhe thanė: Ne i besuam Zotit tė gjithėsisė, Zotit tė Musait dhe tė Harunit! (Araf 107, 116-122)
E njejta vlen ketu.Ndėrsa Isai a.s. u dėrgua nė njė popull qė e njihte mjekėsinė e shėrimin e sėmundjeve. Poashtu mrekullia e tij ishte pikėrisht nė sfidimin e tyre nė atė fushė. Ja si e tregon Kurani kėtė fakt:
Dhe, tė dėrguar te bijtė e Israilit: unė kam ardhur nga Zoti juaj me argument, unė nga balta ju bėj diē si shpendi, i fryej atij dhe ai me lejen e All-llahut bėhet shpend, unė i sheroj tė verbėrit, tė sėmurit ne lėkurė, dhe unė me lejen e All-llahut ngjalli tė vdekurit: unė ju tregoj pėr atė qė e hani dhe pėr atė qė e depononi nė shtėpiat tuaja. Vertetė, kjo ėshtė fakt pėr ju nėse jeni besimtarė. (Ali Imran 49)
Fare thjeshte:Ndėrsa Kurani erdh si mrekulli nė njė popull qė krenoheshin me letėrsi e ligjėrim, duke i sfiduar ata me mėnyrat e tija tė jashtzakonshme e tė shkėlqyera nė tė shprehur dhe nė ligjėrim! Velid Ibnul Mugire, njė jomusliman i parisė sė Mekkes, pasi e dėgjoi Kuranin, ndėr tė tjera tha: Kurani ka njė ėmbėlsi, qėndron nė njė lartėsi... dhe mbi tė gjitha nuk ėshtė fjalė njeriu. Ndėrsa prof. Sadik er Rafii, ndėr dijetarėt e letėrsisė arabe tė shekullit tė kaluar, nė librin e tij Mrekullia e Kuranit, fq. 218, thotė: Pas daljes nė pah tė Kuranit, arabėve su mbetėt mė emėr nė listėn e letėrsisė, pasi kjo mrekulli i sfidoi....
E si mund tė mendojmė pastaj se Kurani ėshtė autorėsi e arabėve?!
Duke dyshuar se keta njerez (Velid I. Mugire dhe Sadik Raifi) kane ekzistuar ndonjehere. Pasi qe te deshmohet kjo, duke dyshuar se keta njerez kane ekzistuar ne kohe per te cilen flitet ketu. Dhe pasi qe te deshmohet kjo, duke dyshuar se keta i thane vertete keto gjera. Dhe pasi eshte deshmuar kjo, duke dyshuar se keta nuk ishin thjeshte mendimdhenes pa fije rendesie, pra njerez normale me gabimet e mosgabimet e tyre, pra duke mos pranuar aspak fjalet e tyre si "obligative" per mua. Apo duke i pranuar si poaq obligative si p.sh. fjalet e Voltaire i cili thote: "Kurani eshte liber i pakuptimte, tmerr per cdo arsye te shendoshe njeriu ne cdo faqe te tij". Vleresim te ngjashem ben edhe Albert Einstein.
Pra ky eshte programi yt. Deshmo. Se perralla bota ka mjaft.
*
Krijoni Kontakt