Standardi i ardhshëm i shqipes

[Testim]

Ça mendoni sikur të merren parasysh të gjitha dialektet e shqipes që fliten sot, që nga gegërishtet, toskërishtet, arbërishtet e përhapura andej e këtej, të krijohet një gjuhë e re letrare.

Ideja është që të merren fjalët më arkaike.

Psh nga çamërishtja marrim Gola, dhe heqim fjalën e bastardizuar gojë. Marrim fjalën Gluha dhe heqim formën e bastardizuar Gjuha. Marrim Klumesht e heqim nga përdorimi Qumësht.

Pastaj nga gegnishtja në përgjithësi marrim fjalët arkaike që kanë shkronjën N psh Rana, (rërë), Shqipnia (Shqipëri), si dhe fjalët me A Hana (hënë), Nana (nënë).

Secili dialekt ka ruajtur format arkaike.

Sa më arkaike gjuha aq më afër ilirëve jemi.

Nga dialektete arbëreshe mund të marrim fjalët shqipe që ne këtu i kemi zëvendësu me turqizma: Jastëk, Jorgan, Kazan, etj

Heqim fjalën sllave Trup, fusim në përdorim Kurm. Heqim fjalën sllave Mërzit, fusim në përdorim Pikëllohem. etj

[Gjinokastra]

Ça mendoni sikur të merren parasysh të gjitha dialektet e shqipes që fliten sot, që nga gegërishtet, toskërishtet, arbërishtet e përhapura andej e këtej, të krijohet një gjuhë e re letrare.

Ideja është që të merren fjalët më arkaike.

Psh nga çamërishtja marrim Gola, dhe heqim fjalën e bastardizuar gojë. Marrim fjalën Gluha dhe heqim formën e bastardizuar Gjuha. Marrim Klumesht e heqim nga përdorimi Qumësht.

Pastaj nga gegnishtja në përgjithësi marrim fjalët arkaike që kanë shkronjën N psh Rana, (rërë), Shqipnia (Shqipëri), si dhe fjalët me A Hana (hënë), Nana (nënë).

Secili dialekt ka ruajtur format arkaike.

Sa më arkaike gjuha aq më afër ilirëve jemi.

Nga dialektete arbëreshe mund të marrim fjalët shqipe që ne këtu i kemi zëvendësu me turqizma: Jastëk, Jorgan, Kazan, etj

Heqim fjalën sllave Trup, fusim në përdorim Kurm. Heqim fjalën sllave Mërzit, fusim në përdorim Pikëllohem. etj

Edhe e quajmë Shqipërinë : Iliria !

[strider]

po,shume bukur por eshte mjaft e veshtire te arrihet.mjafton te shikosh fjalorin e mediave dhe politikaneve sot, anglizma,italianizma, qe dhe shqipen te keshtuquajtur standarte kto 20 vjet e kane bastarduar fare......kush e kush te shese pordhe me fjale te huaja kta gazetarucet dhe politikaret,dhe me e forta i dine gjuhet e huaja gjysma gjysma.
krejtesisht dakord me ty.

[maryp]

cdo gjuhe si gjithcka mbi toke eshte ne evolucion, ndaj do ishte cik e veshtire te krijonim nje gjuhe nga e para.. eshte e vertete qe po i japim nje drejtim shume negativ gjuhes tone duke huazuar fjale te panevojshme nga gjuhe te tjera, por si te thuash, dhe kjo per fat te keq eshte pjese e evolucionit.

[Testim]

cdo gjuhe si gjithcka mbi toke eshte ne evolucion, ndaj do ishte cik e veshtire te krijonim nje gjuhe nga e para..

Nga e para???

Aspak.

Merr fjalët arkaike, ato që janë në përdorim. Në çami thotë Klumesht, pse të mos them dhe unë??? E nëse unë them Hana e jo hëna pse të mos thojë dhe çami???

dhe kjo per fat te keq eshte pjese e evolucionit.

Unë nuk po shoh evolucion. Unë po shoh depresion të qyqarëve që duronin thundrën e të huajve dhe kjo ndikoi në huazime, që kanë qenë fare të panevojshme, dhe absolutisht nuk kanë kurrfar lidhje me evolucion.

[dias10]

Heqim fjalën sllave Trup, fusim në përdorim Kurm. Heqim fjalën sllave Mërzit, fusim në përdorim Pikëllohem. etj

Kush te paska thene ty, qe kemi te bejme me huazime sllave, ne shembujt e siperpermendur?

[Testim]

Kush te paska thene ty, qe kemi te bejme me huazime sllave, ne shembujt e siperpermendur?

JANI THOMAJ

LEKSIKOLOGJIA E GJUHËS SHQIPE

Fjalë të burimit sllav në leksikun e shqipes - Fjalët nga sllavishtja (serbishtja dhe bullgarishtja) kanë hyrë në shqipe gjatë Mesjetës. Fjalë sllave gjejmë në bujqësi në blegtori, në zejtari, në organizimin shoqëror etj., p.sh. trup, kockë, grusht, memec, strehë, prag, oborr, kyç, kovë, lopatë, patë, mace, kovaç, potkua, gozhdë, çekiç, pushkë, zakon, fllad, bujar, plaçkë, i vobektë, dobi, nevojë, padit, porosit, prashit, vadit, grabit, gostit, çudit, mërzit, neverit, habit, avit etj.

[Testim]

Mërzitem, mërzit, vje nga fjala sllave MRZI, që dmth 'urrej', në shqip i asht ndrru kuptimi.

[drague]

Mërzitem, mërzit, vje nga fjala sllave MRZI, që dmth 'urrej', në shqip i asht ndrru kuptimi.

ç'fare faji kemi ne qe flet katunarçe ti.

[projekti21_dk]

Po të krahasohen kuptimet e këtyre fjalëve del se këto fjalë nuk mund të zëvënedësojnë njëra-tjetrën.

Ja dhe kuptimet e tyre sipas fjalorit të gjuhës së sotme shqipe.

MËRZI f. sh.
1. Humbja e durimit dhe lodhja shpirtërore që
ndiejmë kur jemi pa punë e s'dimë ç'të bëjmë, kur
presim shumë, kur dëgjojmë a shohim të njëjtat
gjëra etj.; shqetësim e bezdi që na sjell një njeri i
padëshirueshëm, diçka e pakëndshme ose që
përsëritet vazhdimisht e s'na tërheq më etj. Mërzi e
madhe. Ndiej mërzi.
I hoqi (i largoi) mërzinë. Rri me mërzi rri i mërzitur.
I hipi mërzia u mërzit.
I shkaktoi mërzi e mërziti.
2. Mungesë dëshire, përtesë; bezdi. E ka me
mërzi një punë e bën me përtesë, e bën pa qejf, ia
përton.

MËRZIT kal.
I shkaktoj mërzi dikujt, i jap mërzi. E mërziti me
pyetje (me fjalë, me kërkesa). Na mërziti ditë për
ditë. Të mërzit shpirtin!

MËRZITEM vetv.
1. Ndiej mërzi, kam mërzi, më vjen mërzi. U mërzit
shumë. Mërzitet vetëm në shtëpi (pa punë,
rrugëve). Pse mërzitesh? Mos u mërzitni! Nuk
mërzitet fare nuk bëhet fare merak, nuk i bëhet
vonë, nuk shqetësohet.
2. (me një trajtë të shkurtër të përemrit vetor në r.
dhanore). Bëhem i padurueshëm për dikë, aq sa të
mos dojë të më shohë me sy, nuk më do a s'më
duron dot, s'më pëlqen më. Mos i është mërzitur?
Na është mërzitur ai njeri. M`u mërzit ajo gjellë.
3. Pës. e MËRZIT.

MËRZITJE f. sh.
1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve MËRZIT,
MËRZITEM.
2. Mërzi. Ndiej mërzitje. I hipi një mërzitje e
madhe. I heq mërzitjen.

MËRZITSHËM mb.
Që të shkakton a të jep mërzi, që të mërzit; që nuk
ka ndonjë gjë tërheqëse e mezi kalohet; i
bezdisshëm. Njeri i mërzitshëm. Punë e
mërzitshme. Vend i mërzitshëm. Lojë e
mërzitshme. Libër i mërzitshëm. Bisedë e
mërzitshme. Ditë të mërzitshme.
U bë i mërzitshëm.

MËRZITSHËM ndajf.
Me mërzi. Rrinte mërzitshëm. Foli mërzitshëm.
Punonte mërzitshëm.

MËRZITUR mb.
1. Që është mërzitur, që ndien mërzi. Është i
mërzitur. Duket i mërzitur. Iku i mërzitur. Pse rri i
mërzitur?
2. I mërzitshëm.

PIKËLLIM m. sh.
1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve PIKËLLOJ,
PIKËLLOHEM.
2. Dhembje e thellë që ndiejmë në zemër për
humbjen e papritur të ndonjë njeriu shumë të
dashur etj., hidhërim i madh. Pikëllim i thellë (i
madh). Pikëllimi i nënës
(i motrës). I la në pikëllim.

PIKËLLOHEM vetv.
1. Hidhërohem shumë, ndiej menjëherë një
dhembje të madhe shpirtërore për shkak të
vdekjes së një njeriu shumë të dashur etj.,
helmohem. U pikëllua nga vdekja e vëllait.
2. Pës. e PIKËLLOJ.

PIKËLLOJ kal.
E hidhëroj shumë dikë, e bëj që të ndiejë
menjëherë një dhembje të madhe shpirtërore, i
shkaktoj pikëllim, e helmoj. E pikëlloi vdekja e
shokut.

PIKËLLUAR mb.
1. Shumë i hidhëruar, i helmuar. Nënë e pikëlluar.
Ishte shumë i pikëlluar
(nga vdekja e vajzës). Qante e pikëlluar.
2. përd. em. në kuptimin e mbiemrit (vihet edhe në
fund të lajmërimeve për vdekjen e dikujt për të
shënuar të afërmit e tij. Të pikëlluarit:...).