Vallë jetoj kot?!...

[Agim Doçi]

Nuk paskam kohë as për të vdekur.
të gjithën kohë e humba duke jetuar...!
Tani më erdhi fundi...kot jam perpjekur.
mesaduket dhe KOHA, me paska tradhetuar.

Ahere po nisem vetë, ta kerkoj vdekjen time
Do ta gjej ju betohem, edhe sikur të fshihet
Vdekja zgërdhihet, dhe gjen strehë në vargëzime
Ama dhe gjallë rrethuar me maskarenj...nuk rrihet!

[Dorontina]

shum te forta keto vargje Agim, teper te forta ...
nji artist franqez Philippe Noiret kishte then duhet pa tjeter me prek fundin e bazenit per te notu me mir...e kam provu ...

[antina]

Te ndjeja marezisht.....,
jo me puthje, perqafime,
te deshirova shpirterisht...,
ne cdo frymemarje te jetes sime....

Sa shume mote u mundova,
te vras engjuj edhe djaj,
"lufte me vehten".... e kuptova,
vall mos cmenduria ka faj?!

Ne syt e mij nuk sheh lot,
as nga halli as nga trishtimi,
por i heshtun dhe pa ze,
vajton shpirti nga mallengjimi........

[Adem Berisha]

Të priftë e mbara o inderuari Agim
ti për ne je edhe frymëzim.
Edhe ty të lumtë dora e nderuara antina vargje të mrekullueshme na ofrove, vallë nga z Agimi u frymëzove?!

[antina]

Të priftë e mbara o inderuari Agim
ti për ne je edhe frymëzim.
Edhe ty të lumtë dora e nderuara antina vargje të mrekullueshme na ofrove, vallë nga z Agimi u frymëzove?!

Krijimi i bukur gjithmon te frymezon por dhe gjendja shpirterore te stimulon........une e dua poezine ...

[Yllka10]

Pershendetje Zoti Agim,

Eshte me te vertete kenaqesi te lexosh krijimit e tua. Kam lexuar qe poezite dhe tregimet me te bukura behen kur dikush vuan. Une uroj qe kjo vjeshte te mos zgjase (dhe pse mund te krijosh vargje sh te bukura) shume ose te pakten te kete sa me pak shi.

Urime per te gjitha gjerat qe ben!

Me respekt,
Yllka

[antina]

Aq shpesh ankthi më shtrëngon fytin, kraharorin , shpirtin dhe dua të uluras, të bërtas aq fuqishëm sa krejt dëshira të zhduket të shfaroset diku.Sikur mos të egzistojnë kujtimet, malli, emocionet,boshllëku, sikur të gjendet mënyra e drejt asgjësimit të dëshirës,nëpër rugicat e vetakuzës, vetgjykimit, vetshkatrimit....
Eksperimentova me egon nga fundërina deri në piedestal, në të gjitha nivelet e mundshme të ndërgjegjes..., dhe mbet persëri ego, mbete përsëri një figurë e ëndërës sime.
Hodha vështrimin pas dhe u përballa me impulset kontradiktore.Desha të fshihesha pas kontrollit të vetëdijes, u fsheha vetëm pak çaste derisa gjeta një hapsirë të kufizuar, për të shfryrë atë ndjenjë sa madhështore aq fatale nga ky shpirt sa i çmendur aq i ndërgjegjshëm...
Dhe duke mallkuar këtë tokë të vdekur që më ofron veçse ëndëra të vdekura më kujtohet fraza që duhej të ishte një princip primar i imi: Nënshtroju gjitkujt dhe gjithçaje por jo dashurisë.
Fuqia e ndjenjës nënshtronte gjithkënd dhe gjithçka edhe kjo frazë ishte e kotë......

[Xhenet.M.S.]

Nuk paskam kohë as për të vdekur.
të gjithën kohë e humba duke jetuar...!
Tani më erdhi fundi...kot jam perpjekur.
mesaduket dhe KOHA, me paska tradhetuar.

Ahere po nisem vetë, ta kerkoj vdekjen time
Do ta gjej ju betohem, edhe sikur të fshihet
Vdekja zgërdhihet, dhe gjen strehë në vargëzime
Ama dhe gjallë rrethuar me maskarenj...nuk rrihet!

Por kur dhembja deshton trupin
Kur vjen vdekja troket te porta
Me ze te shterur kerkojm ndihme
Nga njrezit maskarenje.

E kur shpresa per sherim
E deshiron ky shpirti im
Ate here mbete te luftoj
Jeten bardh e zi ta jetoj.


edhe pse jan reale vargjet e juaja me trishtuan. Pse,sepse e dua jeten ashtu si me servohet.
Respekt i nderuar.

[Agim Doçi]

Më erdhi trishtimi
Tutje e largova...

Më erdhi hutimi
Mëndjen e kthjellova...

Më erdhi gëzimi
Fort e përqafova...

Sa erdh lumturia
Mos! – thashë, - e pësova!

[Birva]

Shume shume vargje te bukura z. Agim, me kane lene pa fjale, por dua t'ju lus nese mundet te postoni edhe dicka me optimiste, dicka ku te me beni te besoj se edhe perskaj gjithe ketyre te keqijave (qe i pershkruan) vlen te jetohet.