
Postuar mė parė nga
toni77_toni
Pershendetje fisniku!
Me respekt tė shkruaj dhe sa kam mundur te kuptoj ne shkrimet tua, je person se mund te dabatojmė, te shkembejme mendime edhe pse kuptohet dallojmė, por dallimet janė tė natyreshme, ajo qe kerkohet nga njerėzit, ta duam njeri tjetrin megjithė dallime qe kemi.
Unė, pasi qe jam njė person qe jam rritur nė njė vend me shqiptar te dy perkatėsive, musliman dhe katolik, e njoh deri diku traditen islame nder shqiptar. Dikur kam lexuar edhe nga Kurani dhe literatura te tjera islame. Mirpor, ajo qe dua te them pasi qe jemi ne kete temė ėshtė se, ekzistojnė dy lloj agjerimesh.
e para; ėshtė agjerim sa per sy dhe faqe, sepse kam obligim, marre, - te tjeret agjerojnė, rreklam dhe pollavra dhe asgjė tjeter pos ankesave dhe zhurmave, mendoj se eshte e pa vlerė.
e dyta; agjeroj sepse dua ta pastroj ndergjgjen time, dua te pendohna para Zotit, dua te mundoj vetveten dhe tė thyej ne vetveten time veset e kėqija, gjate agjerimit e bėje thymjen e njerzores qe t'i jap mundesi shpirtit te fuqizohet dhe tė korigjoj gabimet e trupi dhe mendes time, nuk dua ta dij askush pos Zotit, jo per arsye te tradites apo obligimeve, por per arsye tė ndergjegjes time, agjerimi t'me sherben per njė njeri mete persosur dhe pas agjerimit tė kuptoj edhe vet se kam ndryshuar etj. Tė mendoj edhe per ata qe nuk kan, jo vetem te mendoj por te jap per ata qe nuk kan, te mendoj per te semuarit, per ata qe jan ne burg, per ata qe jane te harruar etj, por gjithsesi jo per arsye te tradites por vetem e vetem ni sherbim i imi ndaj Zotit dhe njeriut dhe qe te jam mė i ndergjegjshem nė te ardhmen, gjithsesi zemren nė Zotin.
Edhe krishterimi flas per katolik, kan agjerime, njėra mė e dalluara ėshtė 40 dit, kohė kjo para pashkėve, quhen "kohė e kreshmeve" apo ne gjuhen tradicionale "kohė e lidhur" qe do te thotė gjatė asajė kohe, te krishterėt katolik, nuk bėjnė as fejesa as martesa, agjerojnė nė forma te ndryshme, kush me shumė kush me pak. Koha e lutje dhe adhurimeve ndaj Zotit trefishohen ne Kisha, familja mbar ka kushtohet e bashkuar ne lutje etj. Por qe edhe te na ndodhė qe janė po kėto dy lloj agjerimesh sikurse i thash mė lartė.
Rasti asaj vajzes apo i atij prifti sikurse edhe eshte hapur kjo temė, nuk e dij, por unė dua te tregoj disa nga rastet e mia personale.
PSH. Mė ka ndodhur dhe isha me mikun tim shqiptar i cili ishte duke mbajt kohen e ramazanit, beso se unė gjatė kohes se isha me tė, as nuk kam ndezur cigare dhe nuk kam perdorur ushqim, ai nuk diti menjėher por dikur e kuptoj, me bėri presion qe bile cigare te ndezi, por unė i thash se qka ki ore mik, edhe unė dua te inoj. Me zemer dhe shpirtė gjatė asaj kohe ia kam kushtuar lutjet Zotit qe ta ndihmoj kėtė njeri pasi qe kishte vertetė shumė probleme. Kur erdhi koha e iftarit, shkuam bashk dhe bėmė iftar. U kėnaqem o fisnik, ushqim i mirė dhe i pergaditur per iftar, merre me mend, pas ushqimit ia gerhatem qaja.
Mė ka ndodhur , bile tash para disa ditėve dhe sa porostia tė ushqehna ne njė reasturan dhe mė thirri ni shok, me pyti se ku jam dhe erdhi, kur ai erdhi, unė e ndalova ushqimin edhe pse ai shumė me kundershtoj. Po dua te them se njeriu kur eshte fjala te njeriu dhe Zoti, pavarsisht se ciles perkatėsi ėshtė, mendoj se duhet tė ket secili kujdes dhe njė respekt te veqant.
tjetra, unė thuaja se qe 15 vite qe kam punėtor te punėsuar te unė, gjithmonė nė jetė i kam liruar dhe isha i kujdesshme gjatė kohes te ramazanit, ua kam plotėsuar kerkesat e tyre.
Por, kjo nuk ka nenkuptuar te unė, as nuk duhet kuptuar as te tjetri se edhe unė besoj islamit apo riteve tė tyre sepse i kam ato tė miat sipas Krishtit dhe Kishes time, por, nėse dikush, kushdo qoftė ai dhe pavarsisht se cilit besim i perket, nėse mohon dikush vetvetit diēka me mende dhe zemer te Zoti qe edhe na ka krijuar, kam respekt ndaj atij personi.
Gjenesa, apo pendesa ėshtė e domosdodhme, kemi nevojė tė korigjohemi, tė vetdijsohemi per gjendjen tonė shpirtėrore, kerkohet tė pastrohemi dhe bile mirė ta pastrojmė shpirtin dhe brendėsinė tonė, na duhet njė lloj sakrifice dhe mohimi per ti mundur veset, mendimet dhe veprat e keqia qe kemi dhe jetojmė me to. Kerkohet te jemi tė kushtuar nė lutje para Zotit, tė jemi mė tė dashur per njėri tjetrin. Tė mendojmė se nga kemi ardhur, kush jemi dhe ku do tė shkojmė. Per tė ditur dhe kuptuar kėto, kerkohet agjerim, pendim dhe lufte me vetveten, por mbi te gjitha; ta gjejmė rrugen, pa rrugė humbemi, pa ditur tė drejtohemi nė rrugė mbetemi nė udhkryq. Rrugė ka shumė, e bile shumė, por rruga e vertetė per te Zoti nėse na mungon, atėher mos pyt ore vėlla fisniku, mjer e medet nėse nuk kemi rrugen dhe drejtimin.
Gjenesa, pendesa, nuk na duhet per te treguar te tjerve pos Zotit dhe vetvetit, nuk na duhet sa per tradita, nuk na duhet sa per sy dhe faqe, nuk na duhet sa per obligim, nuk na duhet sa per rreh lavd se unė jam i drejt, nuk na duhet duke qajtur dhe vajtuar, nuk na duhet nese ankohemi, nuk na duhet nėse e shtyjmė me Zor, nuk na duhet nese nuk e permirsojmė jeten, nuk na duhet nese diten agjerojmė dhe naten shkojmė ne punė te ndyta, nuk na duhet nese pas kohes se argjerimit nuk kemi ndryshuar asgje ne vetveten tone.
E kjo e dyta shumher ndodhė! Te lutemi qe ajo e para te jetė mė e ndikuar ne jetet tona.
Gjithė te mirat dhe uroj ndikim te Zotit te gjallė gjate kesaj kohe te ramazanit, per ty dhe te gjithe ata qe praktikojne.
toni77
Krijoni Kontakt