Përtacia

[dallendyshi]

Përtacia është trashëgimi e të qenurit i ngirë, sepse nefsi forcohet kur lukthi është i plotë dhe atëherë kërkon kënaqësi. Me plotësimin e kënaqësive, ai arrin të dominojë mbi zemrën

Mënyra e pastrimit nga kjo e metë:
Të lënurit e nefsit i uritur. Nefsi kur uritet dobësohet dhe heq dorë nga kënaqësitë epshore. Në këtë mënyrë zemra arrin të mbisundojë me nefsin, e çon atë në ibadet dhe frikërespekt dhe e humb përtacinë. Në këtë subjekt i Dërguari i Zotit ka thënë:

"Njeriu nuk mbush asnjë enë të keqe si lukthi i tij. Atij i mjaftojnë ca kafshatëza me të cilat do ta kishte drejtuar belin. Nëse duhet që me çdo kusht të hajë atëherë një të tretën e lukthit le ta ndajë për ushqim, një të tretën për pije dhe një të tretën për frymëmarrje."

Ahmed bin Hanbeli, Tirmidhiu, Ibën maxhe, Hakimi dhe Ibën Rexheb el-Hanbeli thonë: "Ky hadith në vete i ngërthen parimet themelore të mjekësisë."
Siç transmetohet, Ibën Ebu Masivejh këtë hadith e ka lexuar në librin e Hejhtemes dhe ka thënë: "Nëse njerëzit pikë për pikë do t'i kishin zbatuar këto këshilla do të shpëtonin prej sëmundjeve dhe ordinancat dhe farmacitë s'do të gjenin klientë.

Marrë nga libri Të METAT E NEFSIT
Autor es-sulemi
perktheu Ali Pajaziti