E nderuara Pranvere faleminderit shume.
Eshte e bukur vjeshte e vone
me te dashurin ta shikosh,
gjithandej syri vetmi shikon
por ti do qe te flutorosh.
Por ndien trishtim
edhe frike ngapak,
kur je vetem ne shtegetim
me pamje vjeshtore perqark.
Se kur shkel mbi gjethe
qe deri dje kishin jete,
ne zemer me hyjne ethe
se e shoh nje te vertete.
Edhe dashuria keshtu
shkilet kur mbaron,
vjeshten me nuk e du'
se kete padrejtesi ma kujton.
Parajsen e solle gjan
para kembeve te mia,
u shendrove ne shatervan
nga buronte brishtesia.
Asgje nuk kerkova nga ti
por kisha ne cdo kohe,
puthje plote embelsi
krahu qe te me ngrohe.
Me shendrohej ne mzike
cdo mbremje plote fines,
dhe vallezoja pa frike
se realiteti me ipte shprese.
Por nje dite s'morra ftese
qe te vija ne parajse,
me the me kujdes
- atje eshte tjeter vajze.
Punove me skenar
ku ne fund vdes dashuria,
ndergjegja s'te ka vrare
se loze me ndjenjat e mia.
Cdo hap qe ke bere u tret
vetem e sotmja eshte jete,
e ardhmja nuk ekziston
deri qe moment kur e jeton.
Shume pak njerez ne bote
dijne te jetojne ''sot'',
e kaluara i ka zene peng
jane plote me hall e breng.
Disa kane bere plane per jete
i kane shkruar ne nje flete,
per ta arritur kete cak
duhet derdhur mund ,e gjak.
Jeta nuk do genjeshter
por te jesh nje mjeshter,
ne kete moshe e di
t'dish t'jetosh eshte mjeshtri.
Dora jote kur me ka prek
zemren e vura ne hipoteke,
te pastert pa asnje beng
ne tavoline e lash peng.
Pa stuhi, acar, e balte
vetem embel, vetem mjalte,
ish kjo loje me rulet
qe sfidon dhe vret.
Toke e qiell u vertita
pa dalluar eshte nate , a dita,
kur u kefilla ,syte i hapa
tani me isha prapa.
Ishte ritmi kosmik
- sa jetova me ty o mik!
pa zemer mbeta nderkaq
se hipoteka do haraq.
Ne krijuam nje ,,shenjetri''
fisnike e te bekuar,
ne te ka shume ngrohtesi
sa qe ka rrezja ,e praruar.
Zemren time te brisht
e perkund si femiun ne djep,
e bene te fort njekohesisht
se siguri per jete i jep.
Cdo zemer te lenduar
dua ta prek me kete magji
se lumturia eshte shumuar
,,le te vij pakez tek ai tek ti ''.............
Linda faleminderit shume.
Qe sot fundin e shenoi
dashuria qe nuk ekzistoi,
por qe e mbajtem gjalle
ti me genjeshtra, une me mall.
Dymije e nenta janar
jashte eshte ftohte ,acar,
nga fjalet qe mi the ti
edhe zemra ime eshte ngri.
E verteta me dermoi
eshte fund i,shte vetem loje,
pafundesisht perseris
kete nuk mund ta gelltis.
Me dashuri ne minus dhjete
kisha nxehte nen xhakete,
por pa dashuri fasade
eshte acar minus dhjete grad.
Pranvara sjell ngrohtesi
cdo pellemb toke,ngjize dashuri,
tek cdo dore qe doren prek
vetem brenda meje ka vdek.
Se ne dymije e nente ,ne janar
nje trim zemren ma ka vrare,
ta rizgjoj per dashuri
ku te gjej guxim nuk di.
Krijoni Kontakt