Poezi e destinuar

[liana76]

fllad i lagesht ne rrugicen me gureza
ne rrugicen e rrethuar prej pemesh
jeshile si te te them si ngjyre smeraldesh
e siper nje cop qiell
nje cop qiell blu si te te them
si bluja e detit te kthjellet .
une eci e numeroj cdo hap
harrova gjithshka harrova ku jam
qellin e mora per tok e token per qiell
hedh nje hap e te kujtoj e ja prape
gjendem ne rrugicen me gureza
ne rrugicen e rrethuar prej pemesh
ne rrugicen me flladin e lagesht
e numeroj me endje koralet
harrova gjithshka harrova ku jame
token e mora per dete e detin per toke.....

[liana76]

ra u shua si nje tempull prej rere
ra u shendrua ne nje pirg pa form pa histori
e ne te dy harruam njeri tjetrin e ne gjunj rame
te ngrinim tempullin dashuri
por me kote ne u munduam tempullit tone i erdhi fundi
a thua ish epoka e famshme e aleksandri
a thua ish epoka e luftes se terrojes
e ne rame ne gjunje te pergjeruar
nuk e di se kuptova mire ti luteshim zotit
a zota te beheshim ne
te ngrinim tempullin nga e para
te ngrinim tempullin dashuri.....