lLidhja shqiptare ne botë

[angert]

SHB



LIDHJA E SHQIPTARËVE TË BOTËS

Për të kërkuar ku janë e ku nuk janë shqiptarët. Kjo ndodhi vite ew vite më parë dhe , të dy vëllezërit binjak quhen Mikel dhe Simon Kuzhnini. Të dy këta kristianë kosovarë, pas një mijë hallesh prej persekutimeve titiste në vëndlindje, pas njëmijë hallesh për të fituar ca para – aq të doemosdoshme për t’u hyrë kërkikeve idealsite që janë aq larg këtyre të shkretave, por, gjithsesi, “parja e bardhë për ditë të zezë” – ia nisën romanit kombëtar për të bashkuar shqiptarët. U krijua kështu “Lidhja e Shqiptarëve të Botës”…Vite më parë… Lezhë, 21 korrik 2007… Njëri prej dy vëllezërve idealsitë nuk ndodhet në këtë sallë të bibliotekës së Lezhes, rretheqark kësaj tavoline të rrumbullakët , ku burrat me kollare janë përmbytur në djersë prej mungesës së kondicionerëve. Kanë ardhur enkas për këtë tubim - që don të përgatisë Kongresin e Dytë të LSHB – që “do të mbahet vecse në Tiranë, askund tjetër ma; vetëm në Pallatin e Kongreseve” – ndoshta nga 24 vëndeve evropiane dhe SHBA. Delegatët e kësaj mbledhjeje përgaditore, kanë mbërritur me shpenzimet e tyre këtu në Lezhë, ku do të bënin edhe një fotografi në vëndvarrimin e Skënderbeut. Konceptimi dhe organizimi I “LSHB”, është I tëri idealist ; nuk ka se si t’I pranojë manovrat e mundëshme pragmatiste. Lexohen plot pathos përshendetjet nga Mardena kelmendi, Alida Hisku – Llamadeo Dukagjini G( te dy ne kryesin e deges L.Sh.B-se ne Gjermani) , Ibrahim Egriu( kryetar i deges lshb-se per vendet Skandinave), Agim Bacelli – Amerkië, Luigj Shkodrani, krytar i deges lshb-se per Danimarke Andrea Alushi, Greqi…Baki Ymeri kryetar i lshb-se per Rumani, Kozeta Zylo Antare ne kryesine e lshb-se pershendetja e shkrimtarit dhe patriotit Ndue Ujkaj suedi, pershendetja e Nazmi Jakurti nga kryesija e Zvicres etje etje.. Në krye të tavolinës , Kuzhnini, I qeshur, shtatlartë dhe I shëndetshëm si një klerik franceskan, flet me nje gegnishte që mua më rënqeth me bukurinë e rrjedhshmërinë e saj, duke patur parasysh se ai banoka prej mbi 20 viteve në tjetër truall nga ai që e ka lindur. Vitore Stefa me ka treguar për të se ka qënë aktivist I përndjekur që në kohën e Titos;qe ne vitet 68 ku ngriten flamurin kombetar se bashku me Ukshin Hotin dhe me djemte e tjere te rrethines Prizrenit Kuzhnini, gati në mënyrë urdhërore fton të vijë në presidium një grua të veshur me të zeza. Ajo, e qete, pa ditur të qeshë dot, zë vënd si një ikonë. Është deputetja e parlamentit te Kosoves zonja Nekibe Kelmendi. Sytë e saj kanë para të vriten brenda disa minutave dy fëmijët dhe bashkëshortin e saj , juristin e njohur Bajramin; të vriten nga paramilitarët serbë. Flasin me zë të lartë, me temperament , gjith nerv e passion se si duhen bashkuar shqiptarët. T’I bashkosh shqiptarët, ndaj të cilëve aplikohet prej shekujsh deviza dinake e romakëve “Divide at impera” për shumë prakticienë dhe pragmatistë është thuajse e pamundur. A përfytyrohet vallë që të ulen, të pinë kafe e të dëgjojnë të qetë njëritjetrin Enver Hoxha dhe Ahmet Zogu? Esat Pashë Toptani me Avni Rrustemin? Adem Jashari me Ahmet Krasniqin? I vrari pabesisht në pritë me vrasësin e tij me para? Prokurori me ish të burgosurin prej tij? Sigurisht , Rugova me Thaqin, Berisha me Nanon? Dashnori I gruas me burrin e tradhtuar nga ajo? Pasaniku me varfanjakun? I vrari në luftë mes radhëve të UCK e që nuk ka një dyshkë në xhep, me pasanikun që bënte plazhë në Durrës kur të tjerët luftonin se, “qe, ma , ia mëshoi NATO?”. Përgjigja pozitive për disa prej këtyre pyetjeve është thuajse e tmerrëshme. Por ama, që e tërë kjo kategori njerëzish që përmëndën flet shqip, është tundur në djep nga një nënë shqiptare, di lojra popullore, këngë popullore dhe adete e zakone shqiptarësh. LSHB, don t’I bashkojë që të gjithë shqiptarët, përfshirë eshte polet e sipërpërmendur. Një shqiptar I vjetër, nga Kurbini me origjinë, z Pervizi, që kishte mbërritur këtu qënga Belgjika, mbi 75 vjec dhe që e kishte kaluar rininë dhe burrërinë e parë në internim nga shteti komunist, u ngrit dhe tha se tani nuk është koha për t’u ngrënë me njeritjetrin. Është koha të vëmë nga një gur në zemër të gjithë, në emër të nënës së përbashkët, Shqipërisë… “ Pilot je ti? “ – Pervizi “ Po, pilot” – unë. “ Sigurisht që je antikomunist” Preferoj të mos përgjigjem. Pervizi më troket gotën më verë të kuqe duke më parë në bebe të syrit. Më pas, në një ambient më të gjerë përgjgijem kështu: “ Unë jam pilot dhe, si I tillë, unë e di krejt mirë se më duan që nga Sali Berisha e deri te Hysni Milloshi. Që të gjith shqiptarët shikojnë aeroplanin e tyre në ajër dhe thonë me krenari apo nostalgji “ Ky është djali, vëllai, shoku im”. E, unë nuk kam se si t’I sulem njërit apo tjetrit…E pra, unë njoh sat ë duash njerëz që urrejn Enverin, si dhe , po kaq, njerëz që e duan dhe e respektojnë atë. Ama, janë të gjithë shqiptarë” “ Unë të gjith I pranoj për kafe, me përjashtim të “kodoshit të gruas “ –përgjgiejt njëri nga pjesmarrësit… Ëhtë hera e parë që marr pjesë në një tubim të tillë, megjithse ky forum ka gati 15 vite që është krijuar dhe legalizuar ne vitin 1995 ne Mynih .Vitore Stefa ka qënë nxitësja që unë jam këtu. Kanë ardhur nga Tirana edhe gazetari Albert Zholi e shkrimtarja Violeta Allmuca. Nga Berati – poeti karizmatik, z Sotiraq Mishaxhiu. Delegatët flasin njëri pas tjetrit dhe ka kërkesa për të kufizuar kohën. Pathosi për të folur gjatë është se thuajse që të gjithë kanë udhëtuar me shpenzimet e veta deri këtu. Unë në tavoloinë kam disa libra të Vitores, që ajo më është lutur t’ua dhuroj disa të njohurve të saj. Në të vërtetë atë e njohin të gjithë. Edhe mua më njohin disa nga listat virtuale. E shkreta Vitore, sa qejf që kishte të vinte; nuk kish mungur as ajo, as bija e saj, poeteshë dhe ajo, Madi. Kushdei se sa ka harxhar deri tani duke folur në telefon nga Italia, vetëm me mua. Mua më habit kjo grua emigrante që nuk e kam parë asnjeherë dhe që… “ Po të mos ishin telefonatat e Vitore Stefës, unë nuk do të vijshe këtu” – më prêt fillin e mednnimeve një zë; është i Talat Pllanës, një burr i pashëm ardhur nga Anglia. “ Mqenëse e përmende Vitoren, nuk muj të rri me pritë ma, por du me I thanë dy fjalë për najtë grue që asht sa për pesë burra” – është ngritur pa pyetur njeri, pasi ndodhet në presidium, një burr që kollaroja ia ka shtuar djerësn në fytyrën e tij të pashme ku ezullojën dy sys h të zgjuar. Është okulisti – kirurg, I shumë mirënjohuri Orhan Kurbati, nga Kosova. “ Vitore Stefa….” “ Aaaaa, ca kom respect per njatë gru edhe unë…Shqiponjë e vërtetë shqipnijet …Vitore Stefa ka pritë e qitë me ….” Ndërkohë celulari im. Kuzhnini vështron nga unë në mënyrë qortuese. Po unë kam brofur në këmbë plot hare. Në tel ka dalë Vitorja. “Zake, të keqen motra, Vitorja jam, po vazhdoni?” Unë ia zgjas celularin dorës së parë që dn të ma rrëmbejë për të folur me shkrimtaren dhe aktivisten beratase Vitore. Është dora e një gruaje të bukur. Merita Dabullës – aktore në Greqi. Ajo ka ardhur që andej për këto dy ditë, tok me shrimtarin Miho Gjini e një tjetër. Celulari tani kalon duar më duar…. Nga Greqia ka ardhur edhe një poete që e mban Lap Topin edhe në tavolinën e drekës. Ka regjsitruar poezi. Që të gjitha bëjnë fjalë për atdheun dhe Shqipërinë. Tematikë si kjo tërheq zakonisht fëmijët e moshës së vajzës sime. Por, edhe këtë grua të martuar me një “Grek shumë të mirë”, por që fëmijët “I kam ende në parajsë”. Quhet Elda Kokoneshi Ndue Hila ka ardhur që nga SHBA; me të kemi lidhje virtuale dhe ai cuditet me mua se “të dijshëm nja 30 vjec e të pashëm”. Janë gjithsej nja 50 60 aktivistë – të LSHB. Secili ka dramën e tij derisa ka ardhur këtu. Kushedi se cfar përpjekjesh mbinjerëzore kanë bërë ata për vëndine tyre deri në këtë ditë. Janë përzgjedhur prej mijra, qindara mjra shqiptarëve anembanë globit. Ball meje është një figurë që I ngjan krejt një personazhi të një filmi Italian. Ai kujton se e njoh dhe më sheh plot mirsjellje. Përfiton nga rasti që . me këtë rast ti dhuroj një libër, nga të mijtë që kam në cantë. Mësoj më vonë se ai ishte nga Kumanova, krryetari I Kom Helsinkit në Maqedoni dhe ish I përndjekur politik… LSHB kërkon të bashkojë të 16 milion shqiptarët ku janë nëpër botë; t’I bashkojë për gjëra që mund të bashkohen, si psh për palët e flamurit, për gjuhen, folkun, zakonet, miqësirat personale. Për atë që kushdo nëpër botë që I thotë bukës ‘bukë’ ta ndjejë një dorë më të fortë sesa përpjekjet e tija personale që mendon për të. Normalisht, kjo detyrë, detyra e nuklit të shqiptarëve, është “nomenklaturë” e shtetit shqiptar. LSHB e ka marrë për sipër një atribut të tillë. Ky atribut bëhet edhe më seroiz, pra, edhe më agresiv ndaj kundërshtarëve të shqiptarëve, kur shteti juridik I shqiptarëve edne ka shumë e shumë për të bërë. Sëpaku, një radio për shqiptarët jashtë atdheut, tanimë ka nevoja uluritëse për t’u modernizuar me teknollogji të re dhe kjo asqë ka ndër mënd të ngjasë hëpërhë. Ka nevojë për një gazetë apo revistë panshqiptare që t’u ruhet tmerresisht gjërave politike, por edhe kjo mungon. Të këtilla probleme mbase ka edhe Televizioni Publik I Shqiptarëve. LSHB përpiqet. Shqiptarët e pambrojtur si duhet nga shteti I tyre dhe të pandihmuar në mënyrë selective prej tij, kanë krijuar anëmbanë globti “Listat virtuale”. “Art Kafe”, “Dervina”, “Mëmëdheu”…. Burrat patriotë si…..Agim Bacelli ….bëjnë përpjekjet e tyre të mundëshme në kushtet e jetës së trishtuar të jabanxhiut, të emigrantit. “Listat virtuale” janë origjinalisht albaneze. Këtu, albanezët emigrantë, miqësohen me njëritjetrin, diskutojnë, kënaqen, grinden e shamatohen – ani, hajt, ta hajë dreqi, prap, mirë; më mirë se sa asimilim…a s i m i l i m LSHB ka një mision të vecantë – cuditërisht , ja po ulurin tani ky mision – të japë kontributet e veta sa ku mundet për cështjen kosovare. Mundësia e bërjes së pazareve për të ardhmen e Kosovës është eminente. Kosova duhet menjëherë të shpallë pavarësisnë në mënyrë të njëanëshme. Lidhja e Prizrenit erdh dhe u organizua kur në emër të të “Mëdhejve” të kohës dikush deklaronte se Shqipëria ishte vetëm një shprehje gjeografike. Pavarësisht nga të gjithë dhe, kundër të gjithëve, Isamil Qemali , pas një turneu diplomatic nëpër Evropë dhe me dy rupi në xhep, e shpalli pavarësinë. Shpallja e pavarësisë donte të thoshte, byrym, kush nuk është dakord, duhet të pëballohet me një million shqiptarët e kohës. Që ishin stërgjyshërit tanë – që të gjithë të armatosur, që të gjithë kryetrima por që , për fat, aq injorantë, sa të përcaheshin lehtësisht Në shëmbëllin e stërgjyshërve tanë intelektualë duhet të ecë Kosova. Ama, nuk ka më 1 milion shqiptarë, por 15 milion që do ta duartrokasin një inisiativë të tillë politike. Përvec kësaj, Shqiptarët kanë edhe alamet mbështetjesh ndërkombëtare, si SHBA, Anglia, Gjermani apo vëndet islamike etj. Shpallja e pavarësisë në mënyrë të njëanrshme e Kosovës, don të thotë – asnjë kompromis për ndarjen e Mitrovicës. Do të thotë – gati kushdo të ndeshet me gjokset e 15 milion shqiptarëve. Janë të mirëpritura shumë përkrahjet ndërkombëtare dhe institucioneve shume të respektuara ndërkomëbtare. Por, nga ana tjeter, shqiptarët nuk kanë se si t ë harrojnë se me 7 prill 1939 s, Shqipëria ishte antare e Lidhejs se Kombeve, me të drejta të plota, por kjo lidhje ishte krejt e pafuqishme të ndalonte “fati complain” e dorës brutale të Musolinit.. LSHB… Tingëllon dicka e përafërt me faljen e gjaqeve. Shqiptarët falejn e gjaqeve në mënyrë massive e kanë bërë normalisht në vigjilje të luftare apo në vigjilje të mundëshme të kërcënimeve të asaj natyre. Shqiptarët , mendoj unë, ndodhen shumë – shumë të kërcënuar. Nuk e kam vetëm tek fakti që I të qënies së sopëzuar të Shqipërisë natyrale, as te gati një million emigratët e Rep së Shqipërisë që jetojnë përditë nën ndryshkun llahtarëshëm të padukëshëm të asimilimit, etj, që I dimë të gjithë. Brengosëse është se, nën pretekstin e hegjemonizimitt ë kulturave etj, po përcudnohen përditë tipare të prekullueshme e qënësore të shqiptarëve, si fjala e dhënë, besa, burrnia, idealizmi, shkatërrimi I familjes etj. ë shikosh një sallë me shqiptarë, sheh, një biond e një bru, një sybojqiell e një syzi, një të gjatë e një të shkurtër, një barkaliq e një thatuq. Ama, ata I bashkojë gjëra të përbashkëta të cilat janë duke u sulmuar papushim. Dy korifej të letrave tona, te sytë e të cilëve shikonin të gjithë në këtë periudhë coroditjeje kombëtare, Kadareja me Qosjen, nisnë e u bënë qepaze me nëjritjerin në sy të gjithve rreth një procke qesharake edhe për dy nxënësa gjimnazi, nëse kanë qënë myslimanë apo jo shqiptarët më parë dhe se, kuptohet, cduhet të bëjmë, xhanëm Këto ditë, është vënë në focus Shkodra. Njëherë – shumë failje të mocme shkodrane paskan prejardhje nga turqit e vendosur këtu pas pushtimit, pra, rracë akënxhinjsh, e, nëjherë tjetër, “dukagjinsit paskan mbytur Shkodrën” Keni parasysh se, sic dëshmon gazetari shkodran, FC, në vitin ’92 ai është pyetur në hetusinë sërbe rreth parullës së hedhur në Shkodër me rastin e shëmbjes së komunizmit – “Shkodra republikë” , “C’thonë shkodranët, a duan ata të bashkohen më sërbinë?” Po Shteti? Shteti, kur nuk kujesedet për shpërndarjen e librave të botuar në Shqipëri, kur nuk merr absolutisht asnjë masë mbrojtëse për ‘të ndaj përkthimeve…LSHB I takon të marrë mbi shpatulla detyra ende më të rënda. Që kërkojnë forca sa më shumë. Më shumë dhe sa më të kualifikuara. ….Ishin dy vëllezër… Morën torbat mbushur me kursimet e tyre dhe u nisën nëpër botë…

RIZA LAHI

Falenderojme z.Riza Lahi qe na dhe te drejten e botimit ne faqen tone te ketij shkrimi.



Per"Shqip.dk"Shkodrani


-----------------------------------------------------

Asnjiher nuk arrita ta msoj adresen e tyre te lidhjes shqiptare ne botë edhe pse vazhdimisht e kam kerkuar kta nuk kan adresë askund



as te behem antarë i ksaj lidhje nuk arrita

edhe pse pata deshirë te qe te behem

njiher me kujtohet para disa vitesh e mora numrin e telefonit te njerit prej vllezerve kuzhnini

dhe bisedova me te direkt ne telefon


me premtoj se do te me takonte personalisht

por kjo asnjiher nuk ndodhi-
sa her kam provuar te gjej adresen e tyre qe ti pyes per mundesinë e antarsimit por kot-

si duket un qe u burgosa tri her politikisht duke filluar qe nga viti 1976
e tri her u denova politikisht

qenka shkruar te jem i mohuar nga disa shqiptarë

qe bukkur nalt po ja japin me kryeneqesi ------ bukur lart e kan que hunden perpjetë bukur lart po ju duket vetja -


"